เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา

     ตอนเช้าแก้วที่ตื่นมาก่อนก็เงยหน้าคนไปมองชายหนุ่มที่ตัวเองนอนกอดไว้อยู่ก่อนจะยิ้มออกมา  หญิงสาวหันหลังให้ชายหนุ่มเพื่อจะมองพระอาทิตย์ที่กำลังจะเริ่มอยู่คนเดียว
        " ทำไมไม่ปลุกโมะด้วยอ่ะ" ชายหนุ่มที่รู้สึกตัวก็กอดแฟนสาวเอาไว้
        " ไม่อยากรบกวนโมะนิ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะพลิกตัวมามองหน้าชายหนุ่ม
        " ไม่รบกวนโมะเลย โมะอยากให้แก้วกวนโมะมากกว่า" โทโมะเอ่ยบอกแล้วจูบหน้าผากหญิงสาวเบาๆ
        " แก้วอยากว่ายน้ำอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
        " ก็ได้ งั้นแก้วไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำนะ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
        " ค่ะ" แก้วจึงลุกเดินไปค้นหาชุดว่ายน้ำ
        " ใส่ชุดนี้นะ" โทโมะลุกเดินตามมาหยิบบิกีนี่ส่งให้หญิงสาวพร้อมดันให้เข้าไปในห้องน้ำ  แก้วที่ไม่ได้มองเมื่อเข้ามาเปลี่ยนก็ตกใจเพราะไม่คิดว่าชายหนุ่มจะให้ใส่จริงๆ
        " โมะ แน่ใจเหรอว่าจะให้แก้วใส่ชุดนี้อ่ะ" แก้วเปิดประตูโผล่หน้ามาหาชายหนุ่ม
        " แน่นอนที่สุด" โทโมะบอกแล้วดันตัวเองเข้ามาอยู่ในห้องน้ำทันที
        " เข้ามาทำไม ออกไปเลย"
        " ก็มาดูว่าผูกเชือกได้ไหม" โทโมะไม่ว่าเปล่าจัดการถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออกก่อนจะหยิบชุดว่ายน้ำที่วางอยู่บนอ่างล้างหน้ามาสวมให้หญิงสาว
        " แก้วใส่เองได้" แก้วเอ่ยบอกอย่างเขิลอาย  แต่ก็ยอมให้ชายหนุ่มชุดแต่งตัวให้
        " สวย น่ารัก เซ็กซี่" โทโมะอดใจไม่ไหวก่อนจะปิดปากหญิงสาว
        " ไปว่ายน้ำเถอะ" แก้วบอกแล้วดันหน้าชายหนุ่มออกห่าง พร้อมจับมือเดินไปยังสระว่ายน้ำส่วนตัว
        " แก้ว เลิกคุมได้ไหม" โทโมะรั้งเอวหญิงสาวไว้
        " เลิกคุมอะไรค่ะ แก้วไม่ได้คุมอะไรโมะซะหน่อย" แก้วเอ่ยบอกอย่างงงๆ
        " นี้ไง" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมชูแผงยาให้หญิงสาวดู
        " แก้วใจร้าย ไม่ยอมให้ลูกมาเกิด ถึงว่าพี่ทำเท่าไรแก้วก็ไม่ท้อง" ชายหนุ่มเอ่ยบอกอย่างน้อยใจ
        " ก็แก้วยังอยากอยู่กับโมะสองคนนี้ค่ะ เราจะได้ไปเที่ยวมีความสุขกัน โมะไม่ชอบเหรอ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
        " ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ แต่แม่ของโมะกับแม่ของแก้วก็แก่แล้ว ท่าอยากเห็นหน้าหลานไวๆ แต่แก้วก็ไม่ยอมปล่อยให้มี" โทโมะเอ่ยบอกอย่างงอนๆ แล้วหันหน้าหนี
        " ขอเวลาแก้วซักปีนะ แล้วเราค่อยมีลูกกัน" แก้วเดินมาหยุดตรงหน้าชายหนุ่มพร้อมมือยกขึ้นคล้องคออย่างเอาใจ
        " ก็ได้" โทโมะบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว  แต่แก้วไม่มีทางรู้เลยว่าโทโมะนั้นวางแผนเรื่องยาคลุมไว้ตั้งแต่แรกแล้ว  เขาแค่ขอไปซื้อยาบำรุงที่มีลักษณ์เหมือนแผงยาคุมมาสลับกันก็เท่านั้นเอง
        " งั้นไปเล่นน้ำกันดีกว่า" แก้วบอกแล้วกระโดดลงไปในสระว่ายน้ำพร้อมชายหนุ่ม
        " ไม่เล่นนะแก้ว" โทโมะเอ่ยห้ามคนรักที่สาดน้ำใส่
        " หนุกๆ ขำๆ นะโมะ" แก้วเอ่ยบอกโดยที่สาดน้ำใส่ชายหนุ่มไม่หยุด  โทโมะจึงดำนำมาใกล้ๆ แฟนสาวพร้อมกระตุเชือกที่อยู่ด้านหลังกับที่คอออกอย่างเบาๆ  จนหญิงสาวนั้นไม่รู้ตัวเลย  แล้วแก้วก็ลงมือว่ายน้ำตามโทโมะ  โทโฒะที่เห็นว่าบิกีนี่ตัวบนหลุดออกจาตัวหญิงสาวแล้วก็ว่ายเข้าหาพร้อมกอดไว้อย่าแน่น
        " เฮ้ย" แก้วร้องอย่างตกใจที่บิกีนี่ส่วนบนนั้นหลุดหายไป
        " เป็นอะไรครับที่รัก" โทโมะเอ่ยถามแฟนสาวด้วยรอยยิ้ม
        " โมะแอบมากระตุกเชือกออกใช่ไหม" แก้วตีลงบนอกแกร่งของแฟนหนุ่ม
        " เปล่านะ" โทโมะบอกก่อนจะก้มลงมามองหน้าอกของหญิงสาว
        " ไม่เชื่อ นี้เป็นแผนของโทโมะใช่ไหม" แก้วบอกแล้วยกมือปิดหน้าอกตัวเองไว้
        " ถ้าใช่ มีไรป่ะ"
        " โมะนี้นะ มีแผนอะไรอีกป่ะเนี่ย" แก้วเอ่ยถามอย่างไม่ไว้ใจ
        " ไม่มีแล้วครับ" โทโมะเอ่ยบอก  ใครจะไปบอกล่ะว่าสลับแผงยาคุม โทโมะยิ้มให้แฟนสาวก่อนจะคว้าบิกีนี่ตัวบนที่ลอยอยู่ในน้ำมาใส่ให้หญิงสาว
        " ขอโทษนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวที่ยืนหันหลังให้เขาผูกเชือกให้
        " อืม" แก้วบอกก่อนจะเดินกระโดดขึ้นมานั่งขอบสระว่ายน้ำ  
        " เลิกแล้วเหรอ" โทโมะว่ายน้ำตามหญิงสาวเข้า  แต่ตัวเขาเองยืนอยู่หว่างขาของหญิงสาว
        " ไม่มีอารมณ์เล่นแล้ว" แก้วเอ่ยบอกอย่างงอนๆ
        " ให้โมะช่วยปลุกอารมณ์ไหม" โทโมะเอ่ยถามอย่างหื่น
        " พอเลย แก้วจะไปอาบน้ำแล้ว" แก้วบอกแล้วเดินไปยังห้องน้ำทันที  โทโมะก็กระโดดขึ้นมาก่อนจะคว้าเสื้อคลุมมาใส่ก่อนจะเดินเข้ามานั่งรอที่โซฟา
   

         " เสร็จแล้วครับที่รัก" โทโมะเดินออกมาจากห้องนอนเอ่ยบอกแฟนสาว
         " มาช่วยแก้วยกอาหารออกไปวางหน่อยสิ" แก้วเอ่ยบอกแฟนหนุ่ม
         " ได้เลยครับ" โทโมะเดินเข้ามายกอาหารที่หญิงสาวทำไปไว้บนโต๊ะ  แก้วก็จัดการเครื่องดื่มออกไปวางเช่นกัน
         " น่ากินไหม" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม
         " น่ากิน แต่น้อยกว่าแก้วหน่อยนึง"
         " หมายความว่าไง" แก้วเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะตักอาหารเข้าปาก
         " ก็แก้วน่ากินกว่าอาหารนี้ทั้งหมดไง อาหารก็อร่อยนะ แต่แก้วอร่อยกว่า" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม
         " ไม่น่าเชื่อ" แก้วบ่นออกมา
         " ไม่น่าเชื่ออะไร"
         " ก็ไม่น่าเชื่อว่าจะหื่นมากขนาดนี้ไง  รู้งี้ไม่คยด้วยดีกว่า ถ้าหื่นขนาดนี้" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
         " ก็ลองไม่คบสิ  โมะจะหื่นมากกว่านี้เลยคอยดู" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวอย่างจริงจัง
         " เชื่อแล้วว่าหื่นจริง" แก้วเอ่ยบอก
         " แก้วอ่ะ ที่โมะเป็นแบบนี้ก็ไม่อยากให้แก้วมองหนุ่มอื่นที่ไหนไง โมะอยากให้แก้วมีแค่โมะคนเดียว โมะก็แค่พยายามจะดูแลแก้ว  โมะก็กลัวว่าแก้วจะเบื่อโมะก็ได้ ที่อยู่ใกล้แก้วมากเกินไป  ที่โมะทำไปทั้งหมดก็เพราะห่วง หวง หึง และก็รัก รักมากด้วย" โทโมะร่ายยาวโดยไม่หยุดหายใจ
         " อืม..แก้วก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ แล้วแก้วก็ไม่ได้เบื่อโมะ มีโมะอยู่ข้างๆ แก้วก็มีความสุขแล้ว  และยิ่งรู้ว่าโมะห่วง หวง หึง และก็รักแก้วมาก  มันยิ่งทำให้แก้วรักโมะมากยิ่งกว่านะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
         " งั้นเรากินข้าวกันดีกว่า จะได้มีลูกกันสักที"
         " คิดว่ามีได้เหรอ แก้วกินยาคุมอยู่นะ"
         " แล้วมาดูกันว่ายาคุมของแก้วกับโมะใครมันจะดีกว่ากัน" โทโมะเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ    ทั้งสองก็นั่งทานข้าวกันไปเรื่อยๆ ก่อนจะมานั่งดูโทรทัศน์  แก้วก็พิงชายหนุ่มแล้วหลับไปในที่สุด  โทโมะจึงอุ้มแฟนสาวมานอนที่เตียงก่อนจะกอดเอวยางไว้หลลวมๆ แล้วหลับไปเช่นเดียวกัน