เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา
tumm
16) ตอนที่16
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหญิงสาวตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็รู้สึกเย็นๆ หญิงสาวลุกขึ้นมองไปรอบๆ ห้องที่เสื้อผ้ากระจัดกระจายไปทั่วก็ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะเห็นชายหนุ่มนอนอยู่ข้างๆ
" ตื่นแล้วเหรอครับที่รัก" โทโมะถามโดยลืมตา
" อืม" ฉันบอกอย่างอายๆ
" ถ้าไม่ใส่เสื้อผ้าจะต่ออีกรอบใช่ไหม" โทโมะลืมตาเห็นหลังขาวๆ ของหญิงสาวก็ยิ้มออกมา
" จะบ้าเหรอ" ฉันว่าแล้วหยิบผ้าขนหนูที่อยู่ใกล้ๆ ตัวมาคลุมกายแล้วลุกเดินไปยังห้องน้ำ ผ่านไปนานหญิงสาวเดินออกมานั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง โทโมะก็เปลี่ยนเข้าไปอาบน้ำบ้าง
" ที่รัก แต่งตัวให้หน่อยสิ" โทโมะเดินมานั่งข้างๆ หญิงสาวที่แต่งตัวเรียบร้อย นั่งรออยู่ที่เตียง
" ทำเองสิ หายแล้วไม่ใช่เหรอ"
" นะครับ แต่ตัวให้หน่อย" ฉันหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดผมให้ชายหนุ่มอย่างเบามือ ก่อนจะลุกไปหยิบเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ให้มา
" ติดกระดุมให้หน่อย" โทโมะอ้อนหญิงสาวทันที
" นิสัยไม่ได้ แยกห้องนอนดีไหมเนี่ย" ฉันบ่นแต่มือก็ติดกระดุมเสื้อให้ชายหนุ่ม
" ไม่เอานะครับคนดี" โทโมะบอกแล้วรวบเอวหญิงสาวมากอดพร้อมหอมแก้มไปหนึ่งที่
" ออกไปทานข้าวได้แล้วค่ะ" ฉันลากชายหนุ่มออกมาที่โต๊ะอาหาร
" วันนี้หนูขอไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลนะค่ะ" ฉันบอกกับแม่ของโทโมะ
" ไปด้วยนะ" ชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ เอ่ยบอกหญิงสาว
" แม่รู้ว่าแกต้องตามหนูแก้วไป ไม่ต้องมาขอหรอก" มารดาแซวลูกชาย
" สวัสดีครับคุณน้า แก้ว ไอ้โมะ" เคนตะเดินเข้ามาพร้อมนั่งลงที่โต๊ะอาหาร
" มาทำไมแต่เช้าว่ะไอ้เคน"
" พอหายแล้วปากดีเหมือนเดิมเลยนะ "
" แล้วเคนตะมามีธุระอะไรเหรอ" ฉันถามเพื่อนหนุ่ม
" คุณเควินเขาฝากของมาให้เธอนะ เมื่อวานพาคุณเควินไปเที่ยวเขาเลือกซื้อของมาฝากแก้วอ่ะ" เคนตะบอกพร้อมส่งกล่องเล็กๆ มาให้เพื่อนสาว
" อะไรว่ะ " โทโมะรับกล่องมาเปิดดู พบว่าเป็นสร้อยข้อมือเล็ก น่ารักๆ
" น่ารักดีอ่ะ แก้วชอบ" แก้วที่ยื่นหน้ามาดู โทโมะรีบปิดกล่องแล้วเก็บใส่กระเป๋าตัวเอง
" ไม่ให้ใส่ เดี๋ยวโมะซื้อให้ใหม่ดีกว่า"โทโมะบอกหญิงสาว
" หวงไปได้ไอ้โมะ"
" แน่นอน เมียใครๆ ก็หวง โอ๊ย" โทโมะบอกเพื่อนสนิททำให้ฉันเอื้อมมือไปหยิกเอวคนที่นั่งข้างๆ
" ไอ้โมะพูดอะไรว่ะ ดูดิแก้วหน้าแดงแล้ว" เคนตะเอ่ยแซวเพื่อนสาวที่นั่งหน้าแดงอย่างกับลูกมะเขื่อเทศ
" แก้วขอตัวนะค่ะ" ฉันบอกแล้วรีบลุกเดินออกไป
" รอด้วยสิครับที่รัก" โทโมะรีบเดินมาคว้าแขนแฟนสาวไว้ก่อนที่จะหนีออกจากบ้านไป
" พูดจาน่าเกียจ จะไปไหนก็ไปเลย" ฉันสะบัดแขนออกแล้วเดินหนี
" งอนเหรอครับ โมะขอโทษ ไปเยี่ยมแม่ของแก้วกันดีกว่า" โทโมะลากแฟนสาวมานั่งในรถก่อนจะขับรถมายังโรงพยาบาล
" หวัดดีค่ะแม่ ว่าไงจีโฮ" ฉันทักแม่กับน้องชาย
" หวัดดีครับ" โทโมะยกมือไหว้มารดาของหญิงสาว
" ไหว้พระเถอะลูก หายแล้วเหรอจ๊ะคุณโทโมะ" มารดาแก้วถามอาการชายหนุ่ม
" ครับผม"
" พี่โทโมะเขามียาดีครับ เลยหายไว ใช่ไหมครับพี่โทโมะ" จีโฮแซวพี่สาวตัวเอง
" พูดถูกใจพี่เลยไอ้น้องชาย" โทโมะเดินมากอดคอจีโฮด้วยความถูกใจ โดยแก้วมองอย่างหมั่นไส้ แก้วเดินเข้ามานั่งข้างๆ แม่ตัวเอง
" แม่เป็นยังบ้าง หมอให้กลับบ้านได้หรือยัง" ฉันถามมารดา
" หมอบอกว่าขอให้พักอยู่อีกวัน สองวัน"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" สวัสดีครับคนไข้ หวัดดีครับคุณแก้ว" หมอแบงค์เดินเข้ามาตรวจคนไข้ พร้อมทักทายหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเตียง
" สวัสดีค่ะหมอแบงค์" ฉันบอกแล้วยิ้มให้คุณหมอหนุ่ม
" มานั่งนี้เลยครับที่รัก" โทโมะรวบเอวแฟนสาวให้มานั่งที่ตักตัวเอง
" ทำอะไรนะ นี้มันโรงพยาบาลนะ" ฉันกัดฟันพูดใส่ชายหนุ่ม
" ก็อย่าทำให้หึงสิ เดี๋ยวคืนนี้เจอดี"
" คืนนี้ฉันไม่กลับ ฉันจะนอนเฝ้าแม่ เชิญคุณกลับไปเลย" ฉันบอกชายหนุ่ม
" ไม่เอาผมไม่ยอม" โทโมะร้องออกมาทำให้ทุกคนมองมาเป็นตาเดียว
" ไม่มีอะไรค่ะ แม่ค่ะแก้วกลับก่อนนะค่ะ" ฉันบอกแล้วลากชายหนุ่มออกจากห้องทันที โทโมะมองแล้วยิ้มอย่างพอใจ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
