เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา

8.7

เขียนโดย tumm

วันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 19.51 น.

  26 ตอน
  331 วิจารณ์
  79.16K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               เช้าวันรุ่งขึ้นฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็พาโทโมะเข้าไปอาบน้ำก่อนจะชายหนุ่มออกมากินข้าว และพาออกมานั่งเล่นข้างนอก

         " คุณอยากออกกำลังกายบ้างไหม" ฉันทำชายหนุ่ม

         " เอาสิ พวกอยากกลับมาเดินได้ไวๆ" ฉันพยุงโทโมะให้ลุกขึ้นยืนพร้อมค่อยพาชายหนุ่มก้าวขาไปทีละก้าว  ไปเรื่อยๆ

         " ขอบคุณนะแก้ว" ผมบอกแล้วดึงหญิงสาวเข้ามากอด " ขอบคุณนะที่อยู่ข้างๆ ผม"

         " ฉันก็ดีใจที่คุณจะกลับมาเดินได้แล้ว"

         " ทำไมเบื่อโมะแล้วเหรอ" โทโมะดันตัวหญิงสาวออกพร้อมจ้องเข้าไปในดวงตา

          " ป่าวซะหน่อย"          

         " แก้วรู้ไหม เพราะแก้ว โมะถึงอยากกลับมาเดินได้อีกครั้ง "

         " ทำไมล่ะ" ฉันถามด้วยความอยากรู้

         " โมะอยากปกป้องแก้ว ดูแลแก้ว แล้วก็คอยกันผู้ชายที่เข้าใกล้แก้วด้วย" โทโมะบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว

         " ขอโทษนะครับ " เสียงดังขึ้นทำให้เราทั้งสองหันไปมอง

         " หมอแบงค์ มาได้ไงค่ะ"  ฉันถามคนที่เดินเข้ามา

         " เมื่อวานคุณแก้วทำกระเป๋าตังค์ตกไว้ในรถผมนะครับ" หมอแบงค์บอกพร้อมยื่นกระเป๋าตังค์มาให้

         " ขอบคุณครับ แล้วผมขอนะครับว่าไม่ต้องมายุ่งกับแฟนผม" โทโมะรับกระเป๋าตังมาก่อนจะพาโอบเอวหญิงสาวเดินเข้ามาในบ้าน

         " เดี๋ยว คุณเดินได้ตั้งแต่เมื่อไรค่ะ" ฉันหยุดเดินพร้อมดึงให้ชายหนุ่มหหันหน้ามามอง

         " ก็เอ่อ.."  โทโมะหาทำแก้ตัวไม่ออก

         " โทโมะ"  ฉันเรียกชายหนุ่มอีกครั้ง

         " ขอโทษ โมะแค่อยากเซอร์ไพรส์" ผมเข้าไปกอดเอวพร้อมออดอ้อนหญิงสาว

         " มันน่ายกโทษให้ไหมเนี่ย" ฉันถามชายหนุ่ม

          " ยกโทษให้สิครับ ถ้าไม่ยกโทษให้นะโมะจะลากเข้าห้องเลย" โทโมะจับมือฉันเดินไปยังห้องนอน

          " ปล่อยนะ ยกโทษให้ก็ได้"

          " น่ารักจัง ที่รักใครเอ่ย " โทโมะบอกแล้วกดจมูกโด่งมาที่แก้มใสๆ ของหญิงสาว แล้วกอดไว้ด้วยความรัก

 

 

           " แต่งงานกันเลยไหมลูก" มารดาถามลูกชายหลังมื้ออาหารเย็น

           " แต่งสิครับแม่ ผมอยากแต่งมานานแล้ว" โทโมะบอกกับมารดาตัวเอง

           " แต่แก้วยัไม่พร้อมนะค่ะ"

           " ทำไมล่ะ" โทโมะถามแฟนสาว

           " ก็แม่แก้วยังไม่หายดีเลย แก้วอยากให้แม่ของแก้วหายก่อน" ฉันบอกกับชายหนุ่ม

           " ก็ได้ครับที่รัก" โทโมะกอดหญิงสาวพร้อมหอมแก้ม

            " อายแม่บ้างก็ได้นะตามโมะ" มารดาแซวลูกชาย

            " ก็ผมกลับมาเป็นแบบเดิมแล้วนี้ครับแม่ "

            " ผมไปอาบน้ำนอนดีกว่า คุยกันไปนะ" มารดาขอตัวขึ้นไปบนบ้าน เหลือเพียงชายหนุ่มกับหญิงสาวสองคน  โทโมะพาหญิงสาวเข้ามาในห้องนอน

            " อาบน้ำให้หน่อยสิที่รัก" ผมอ้อนหญิงสาว

            " หายแล้ว อาบเองเลย" ฉันพูดแล้วดันให้ชายหนุ่มเข้าไปในห้องน้ำ

            " ไม่อาบให้จริงๆ เหรอ" ผมโผล่ออกมาจากห้องน้ำถามหญิงสาว

            " ไม่" ฉันบอกแล้วเดินไปนั่งรอที่เตียงของตัวเอง   ภายไปไม่นานโทโมะก็ออกมาพร้อมผ้าขนหนูพันช่วงล่าเพียงผืนเดียว

            " ไปอาบน้ำได้แล้วที่รัก หรือจะให้โมะถูหลังให้เอาไหม" ผมกระซิบเบาๆ ที่หูของหญิงสาวที่หลับอยู่

            " ไม่เอา" ฉันหันหน้ามาเจอกับหน้าของชายหนุ่มที่ห่างกันไม่ถึงเซน  โทโมะค่อยๆ เลื่อนใบหน้ามาใกล้หญิงสาวก่อนจะประกบปากลงไป  หญิงสาวทำอะไรไม่ถูกปล่อยให้ชายหนุ่มเอาลิ้นเข้ามาชิมความหวานจากปากของหญิงสาว 

 

        +++ ไว้จะมาอัพใหม่นะจ๊ะ แล้วก็อย่าลืมเม้นให้ด้วย ใกล้จะจบแล้ว +++       

         

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา