เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา
8.7
15)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าวันรุ่งขึ้นฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็พาโทโมะเข้าไปอาบน้ำก่อนจะชายหนุ่มออกมากินข้าว และพาออกมานั่งเล่นข้างนอก
" คุณอยากออกกำลังกายบ้างไหม" ฉันทำชายหนุ่ม
" เอาสิ พวกอยากกลับมาเดินได้ไวๆ" ฉันพยุงโทโมะให้ลุกขึ้นยืนพร้อมค่อยพาชายหนุ่มก้าวขาไปทีละก้าว ไปเรื่อยๆ
" ขอบคุณนะแก้ว" ผมบอกแล้วดึงหญิงสาวเข้ามากอด " ขอบคุณนะที่อยู่ข้างๆ ผม"
" ฉันก็ดีใจที่คุณจะกลับมาเดินได้แล้ว"
" ทำไมเบื่อโมะแล้วเหรอ" โทโมะดันตัวหญิงสาวออกพร้อมจ้องเข้าไปในดวงตา
" ป่าวซะหน่อย"
" แก้วรู้ไหม เพราะแก้ว โมะถึงอยากกลับมาเดินได้อีกครั้ง "
" ทำไมล่ะ" ฉันถามด้วยความอยากรู้
" โมะอยากปกป้องแก้ว ดูแลแก้ว แล้วก็คอยกันผู้ชายที่เข้าใกล้แก้วด้วย" โทโมะบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
" ขอโทษนะครับ " เสียงดังขึ้นทำให้เราทั้งสองหันไปมอง
" หมอแบงค์ มาได้ไงค่ะ" ฉันถามคนที่เดินเข้ามา
" เมื่อวานคุณแก้วทำกระเป๋าตังค์ตกไว้ในรถผมนะครับ" หมอแบงค์บอกพร้อมยื่นกระเป๋าตังค์มาให้
" ขอบคุณครับ แล้วผมขอนะครับว่าไม่ต้องมายุ่งกับแฟนผม" โทโมะรับกระเป๋าตังมาก่อนจะพาโอบเอวหญิงสาวเดินเข้ามาในบ้าน
" เดี๋ยว คุณเดินได้ตั้งแต่เมื่อไรค่ะ" ฉันหยุดเดินพร้อมดึงให้ชายหนุ่มหหันหน้ามามอง
" ก็เอ่อ.." โทโมะหาทำแก้ตัวไม่ออก
" โทโมะ" ฉันเรียกชายหนุ่มอีกครั้ง
" ขอโทษ โมะแค่อยากเซอร์ไพรส์" ผมเข้าไปกอดเอวพร้อมออดอ้อนหญิงสาว
" มันน่ายกโทษให้ไหมเนี่ย" ฉันถามชายหนุ่ม
" ยกโทษให้สิครับ ถ้าไม่ยกโทษให้นะโมะจะลากเข้าห้องเลย" โทโมะจับมือฉันเดินไปยังห้องนอน
" ปล่อยนะ ยกโทษให้ก็ได้"
" น่ารักจัง ที่รักใครเอ่ย " โทโมะบอกแล้วกดจมูกโด่งมาที่แก้มใสๆ ของหญิงสาว แล้วกอดไว้ด้วยความรัก
" แต่งงานกันเลยไหมลูก" มารดาถามลูกชายหลังมื้ออาหารเย็น
" แต่งสิครับแม่ ผมอยากแต่งมานานแล้ว" โทโมะบอกกับมารดาตัวเอง
" แต่แก้วยัไม่พร้อมนะค่ะ"
" ทำไมล่ะ" โทโมะถามแฟนสาว
" ก็แม่แก้วยังไม่หายดีเลย แก้วอยากให้แม่ของแก้วหายก่อน" ฉันบอกกับชายหนุ่ม
" ก็ได้ครับที่รัก" โทโมะกอดหญิงสาวพร้อมหอมแก้ม
" อายแม่บ้างก็ได้นะตามโมะ" มารดาแซวลูกชาย
" ก็ผมกลับมาเป็นแบบเดิมแล้วนี้ครับแม่ "
" ผมไปอาบน้ำนอนดีกว่า คุยกันไปนะ" มารดาขอตัวขึ้นไปบนบ้าน เหลือเพียงชายหนุ่มกับหญิงสาวสองคน โทโมะพาหญิงสาวเข้ามาในห้องนอน
" อาบน้ำให้หน่อยสิที่รัก" ผมอ้อนหญิงสาว
" หายแล้ว อาบเองเลย" ฉันพูดแล้วดันให้ชายหนุ่มเข้าไปในห้องน้ำ
" ไม่อาบให้จริงๆ เหรอ" ผมโผล่ออกมาจากห้องน้ำถามหญิงสาว
" ไม่" ฉันบอกแล้วเดินไปนั่งรอที่เตียงของตัวเอง ภายไปไม่นานโทโมะก็ออกมาพร้อมผ้าขนหนูพันช่วงล่าเพียงผืนเดียว
" ไปอาบน้ำได้แล้วที่รัก หรือจะให้โมะถูหลังให้เอาไหม" ผมกระซิบเบาๆ ที่หูของหญิงสาวที่หลับอยู่
" ไม่เอา" ฉันหันหน้ามาเจอกับหน้าของชายหนุ่มที่ห่างกันไม่ถึงเซน โทโมะค่อยๆ เลื่อนใบหน้ามาใกล้หญิงสาวก่อนจะประกบปากลงไป หญิงสาวทำอะไรไม่ถูกปล่อยให้ชายหนุ่มเอาลิ้นเข้ามาชิมความหวานจากปากของหญิงสาว
+++ ไว้จะมาอัพใหม่นะจ๊ะ แล้วก็อย่าลืมเม้นให้ด้วย ใกล้จะจบแล้ว +++
" คุณอยากออกกำลังกายบ้างไหม" ฉันทำชายหนุ่ม
" เอาสิ พวกอยากกลับมาเดินได้ไวๆ" ฉันพยุงโทโมะให้ลุกขึ้นยืนพร้อมค่อยพาชายหนุ่มก้าวขาไปทีละก้าว ไปเรื่อยๆ
" ขอบคุณนะแก้ว" ผมบอกแล้วดึงหญิงสาวเข้ามากอด " ขอบคุณนะที่อยู่ข้างๆ ผม"
" ฉันก็ดีใจที่คุณจะกลับมาเดินได้แล้ว"
" ทำไมเบื่อโมะแล้วเหรอ" โทโมะดันตัวหญิงสาวออกพร้อมจ้องเข้าไปในดวงตา
" ป่าวซะหน่อย"
" แก้วรู้ไหม เพราะแก้ว โมะถึงอยากกลับมาเดินได้อีกครั้ง "
" ทำไมล่ะ" ฉันถามด้วยความอยากรู้
" โมะอยากปกป้องแก้ว ดูแลแก้ว แล้วก็คอยกันผู้ชายที่เข้าใกล้แก้วด้วย" โทโมะบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
" ขอโทษนะครับ " เสียงดังขึ้นทำให้เราทั้งสองหันไปมอง
" หมอแบงค์ มาได้ไงค่ะ" ฉันถามคนที่เดินเข้ามา
" เมื่อวานคุณแก้วทำกระเป๋าตังค์ตกไว้ในรถผมนะครับ" หมอแบงค์บอกพร้อมยื่นกระเป๋าตังค์มาให้
" ขอบคุณครับ แล้วผมขอนะครับว่าไม่ต้องมายุ่งกับแฟนผม" โทโมะรับกระเป๋าตังมาก่อนจะพาโอบเอวหญิงสาวเดินเข้ามาในบ้าน
" เดี๋ยว คุณเดินได้ตั้งแต่เมื่อไรค่ะ" ฉันหยุดเดินพร้อมดึงให้ชายหนุ่มหหันหน้ามามอง
" ก็เอ่อ.." โทโมะหาทำแก้ตัวไม่ออก
" โทโมะ" ฉันเรียกชายหนุ่มอีกครั้ง
" ขอโทษ โมะแค่อยากเซอร์ไพรส์" ผมเข้าไปกอดเอวพร้อมออดอ้อนหญิงสาว
" มันน่ายกโทษให้ไหมเนี่ย" ฉันถามชายหนุ่ม
" ยกโทษให้สิครับ ถ้าไม่ยกโทษให้นะโมะจะลากเข้าห้องเลย" โทโมะจับมือฉันเดินไปยังห้องนอน
" ปล่อยนะ ยกโทษให้ก็ได้"
" น่ารักจัง ที่รักใครเอ่ย " โทโมะบอกแล้วกดจมูกโด่งมาที่แก้มใสๆ ของหญิงสาว แล้วกอดไว้ด้วยความรัก
" แต่งงานกันเลยไหมลูก" มารดาถามลูกชายหลังมื้ออาหารเย็น
" แต่งสิครับแม่ ผมอยากแต่งมานานแล้ว" โทโมะบอกกับมารดาตัวเอง
" แต่แก้วยัไม่พร้อมนะค่ะ"
" ทำไมล่ะ" โทโมะถามแฟนสาว
" ก็แม่แก้วยังไม่หายดีเลย แก้วอยากให้แม่ของแก้วหายก่อน" ฉันบอกกับชายหนุ่ม
" ก็ได้ครับที่รัก" โทโมะกอดหญิงสาวพร้อมหอมแก้ม
" อายแม่บ้างก็ได้นะตามโมะ" มารดาแซวลูกชาย
" ก็ผมกลับมาเป็นแบบเดิมแล้วนี้ครับแม่ "
" ผมไปอาบน้ำนอนดีกว่า คุยกันไปนะ" มารดาขอตัวขึ้นไปบนบ้าน เหลือเพียงชายหนุ่มกับหญิงสาวสองคน โทโมะพาหญิงสาวเข้ามาในห้องนอน
" อาบน้ำให้หน่อยสิที่รัก" ผมอ้อนหญิงสาว
" หายแล้ว อาบเองเลย" ฉันพูดแล้วดันให้ชายหนุ่มเข้าไปในห้องน้ำ
" ไม่อาบให้จริงๆ เหรอ" ผมโผล่ออกมาจากห้องน้ำถามหญิงสาว
" ไม่" ฉันบอกแล้วเดินไปนั่งรอที่เตียงของตัวเอง ภายไปไม่นานโทโมะก็ออกมาพร้อมผ้าขนหนูพันช่วงล่าเพียงผืนเดียว
" ไปอาบน้ำได้แล้วที่รัก หรือจะให้โมะถูหลังให้เอาไหม" ผมกระซิบเบาๆ ที่หูของหญิงสาวที่หลับอยู่
" ไม่เอา" ฉันหันหน้ามาเจอกับหน้าของชายหนุ่มที่ห่างกันไม่ถึงเซน โทโมะค่อยๆ เลื่อนใบหน้ามาใกล้หญิงสาวก่อนจะประกบปากลงไป หญิงสาวทำอะไรไม่ถูกปล่อยให้ชายหนุ่มเอาลิ้นเข้ามาชิมความหวานจากปากของหญิงสาว
+++ ไว้จะมาอัพใหม่นะจ๊ะ แล้วก็อย่าลืมเม้นให้ด้วย ใกล้จะจบแล้ว +++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ