เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา
8.7
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ หลังจากที่แม่ของหญิงสาวกินข้าวและยา ก่อนจะนอนพักผ่อนลูกสาวก็ขอตัวกลับบ้านก่อนเพื่อจะกลับไปดูแลชายหนุ่มที่ทิ้งออกมาตั้งแต่เมื่อคืน
" เดี๋ยวผมไปส่งครับพี่ " จีโฮบอกแล้วเดินตามพี่สาวออกมา
" ขอบใจ" สองพี่น้องนั่งแท็กซี่มายังบ้านของคุณมาซากิ
" เข้าไปข้างในก่อนสิ" แก้วบอกน้องชาย
" ก็ได้" เราสองคนเดินเข้ามาก็เจอกันโทโมะที่นั่งอยู่หน้าประตู เมื่อโทโมะเห็นก็เข็นรถหนีเข้าไปในห้องทันทีโดยใบหน้าที่บึ้งตึง ฉันมองตาไปก่อนจะหันมามองน้องชายที่ยืนอมยิ้ม
" ยิ้มอะไร" แก้วถามน้องชาย
" พี่คนนั้นเป็นใครเหรอ ดูหึงพี่อ่ะ" จีโฮถามพี่สาว
" ก็คนที่พี่ดูแลไง แล้วทำไมเขาต้องหึงพี่ด้วยอ่ะ"
" ก็เขาชอบพี่ไง ผู้ชายด้วยกันผมดูออก"
" จะบ้าเหรอ"
" แก้วมาแล้วเหรอ รู้ไหมไอ้โมะมันจะบ้าอยู่แล้วที่เธอหายออกไป" เคนตะบอกเพื่อนสาว
" งั้นฉันขอตัวไปดูเขาก่อนนะ" ฉันบอกแล้วเดินตามชายหนุ่มเข้ามาในห้อง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" เชิญ" เสียงชายหนุ่มตะโกนบอก
" ทำไมเข้ามาอยู่คนเดียวล่ะ ไม่ออกไปข้างนอกเหรอ" ฉันเดินมานั่งบนเตียงตรงหน้าชายหนุ่ม
" ไม่" โทโมะบอกแล้วหันหน้าหนี
" โกรธฉันเหรอ ฉันขอโทษ" ฉันลงมานั่งคุกเข่าตรงหน้าชายหนุ่ม
" แล้วเธอหายไปไหน ฉันเป็นห่วงรู้ไหม โทรไปก็ไม่ติด" ผมบอกหญิงสาวก่อนจะจ้องหน้าเธอ
" ฉันขอโทษ พอดีมือถือฉันมันเสียอ่ะ"
" งั้นเอานี้ไปใช้ เวลาไปไหนจะได้ติดต่อกันได้" ผมบอกแล้วหยิบมือรุ่นใหม่ที่เพิ่งซื้อส่งให้หญิงสาว
" ไม่เอา นี้มันของคุณ" ฉันดันมือถือกลับไปให้ชายหนุ่ม
" อันนี้ฉันตั้งใจซื้อให้เธอเป็นของขวัญวันเกิดอยู่แล้ว รับไปสิ" ผมบอกแล้วเอาไปใส่ใอของหญิงสาว
" ขอบคุณนะ"
" แล้วเมื่อคืนออกไปไหน" ผมถามหญิงสาว
" พอดีแม่ฉันไม่สบาย น้องชายเลยมาตามไปอยู่ด้วย" ฉันบอกชายหนุ่ม
" น้องชายเหรอ"
" ใช่ ก็คนที่มากับฉันนั้นแหละชื่อจีโฮ"
" อ๋อ" ผมยิ้มออกมาเพระรู้แล้วว่าจีโฮคือใคร
" ออกไปข้างนอกกัน เพื่อนคุณแต่งบ้านไว้สวยแล้ว" ฉันบอกแล้วลุกมาเข็นพาชายหนุ่มออกมานอกห้อง แล้วพาไปดูเพื่อนๆ ตกแต่งห้องนั่งเล่น
" อารมณ์ดีแล้วเหรอไอ้โมะ" ป๊อบปี้แซวเพื่อนหนุ่ม
" อะไร ไปอยู่กับแฟนเอ็งเลย" โทโมะไล่เพื่อนออกไป ฉันจะเดินไปช่วยคนอื่นๆ แต่ชายหนุ่มคว้าแขนเอาไว้
" อะไรอีกล่ะคุณ ฉันจะไปช่วยคนอื่นๆ"
" อยู่เป็นเพื่อนหน่อยสิ"
" ไม่เอา" ฉันบอกแล้วเดินไปช่วยจงเบยกอาหารออกมาวางไว้บนโต๊ะ เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว ทุกคนก็เดินไปตักอาหารมานั่งทาน โดยเขื่อนเป็นคนเปิดเพลงให้ฟัง
" อ่ะคุณ ฉันตักมาให้" แก้วยื่นจานอาหารให้ชายหนุ่ม
" ขอบคุณ นั่งสิ" ฉันนั่งลงข้างๆ ชายหนุ่ม
" น้ำครับพี่แก้ว พี่โทโมะ" จีโฮเดินเอาน้ำมาให้ทั้งสอง
" ขอบใจ นั่งทานด้วยกันสิ" ผมเอ่ยชวนชายหนุ่มที่ยืนอยู่
" ขอบคุณครับ" จีโฮบอกแล้วนั่งลงตรงข้ามกับพี่สามตัวเอง ตามด้วยเพื่อนๆ ที่มานั่งกันจนครบ จนพวกเราทั้งหมดอิ่มกันแล้วจึงย้ายมานั่งที่ห้องนั่งเล่น
" พี่แก้ว ผมกลับก่อนดีกว่า" จีโฮบอกพี่สาว
" อืม กลับดีๆ ล่ะ" แล้วจีโฮก็เดินออกไป พวกเรามานั่งร้องคาราโอเกะกันต่อในห้องนั่งเล่น ส่วนใหญ่เขื่อนกับเฟย์ซะมากกว่าที่เป็นคนร้อง ส่วนคนอื่นๆ ก็ลุกเต้นบ้าง มีแต่ฉันกับโทโมะที่นั่งดูเพื่อนๆ ร้องเพลงกันอย่างสนุก
" ไม่ไปร้องเพลงอ่ะ"
" ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่ชอบ"
" แก้วมาเต้นด้วยกันดิ" เคนตะกับจงเบจับแขนฉันคนละข้าง แล้วลากฉันให้ลุกมา
" ไม่เอานะเคนตะ จงเบ" ฉันสะบัดแขนออกแล้วจะเดินกลับ แต่ป๊อบปี้กลับกอดคอฉันไว้แทน
" ไอ้ป๊อบ เดี๋ยวเจอดี" โทโมะเอ่ยขึ้นอย่างไม่ค่อยชอบใจ แล้วป๊อบปี้ก็พาฉันเดินออกมาจากห้องนั่งเล่น โดยมีเฟย์ ฟาง แอบออกมาอีกทางโดยโทโมะไม่เห็น
" จะไปไหนไอ้โมะ " เขื่อนขวางไว้ไม้ให้เพื่อนตัวเองตามไป โทโมะมองตามไปด้วยความไม่พอใจ
มาทางด้านแก้ว ป๊อบปี้ เฟย์ ฟาง ที่ลากฉันมายังห้องครัว ก่อนที่เฟย์จะเดินไปเอาเค้กออกมาจากกล่อง จากนั้นก็ปักเทียนลงไป
" แก้ว แกเป็นคนถือเค้กไปให้โทโมะนะ" ฟางบอกแต่มือยังปักเทียนลงไป
" ทำไมต้องเป็นฉัน"
" ก็เพราะว่าไอ้โมะมันชอบแก้วไง ป๊อบว่ามันคงดีใจที่แก้วเป็นคนถือเค้กเข้าไปให้" ป๊อบบอก
" เดี๋ยวป๊อบจะเป็นคนดับไป เคนตะจะปิดตาโทโมะเอาไว้ แล้วแก้วก็เดินเข้าไป" เฟย์อธิบายแผนการให้เพื่อนสาวฟัง จากนั้นป๊อบปี้ก็แยกย้ายออกไป เมื่อถึงหน้าห้องเฟย์ ฟางก็ช่วยกันจุดเทียนจนครบ ป๊อบกดปิดไฟ พร้อมกับเคนตะที่ปิดตาเพื่อนหนุ่มไว้
" เล่นบ้าอะไรว่ะไอ้เคน " โทโมะตะโกนถามเพื่อน เมื่อแก้วเดินเข้ามาใกล้ๆ เพื่อนๆ ต่างร้องเพลงhappy birth day ก่อนที่เคนตะจะเอามือออก โทโมะลืมตาขึ้นก่อนจะยิ้มให้คนตรงหน้า
" สุขสัยต์วันเกิดนะ เป่าเค้กสิ" ฉันบอกกับชายหนุ่ม โทโมะลับตาลงแล้วอธิฐานก่อนจะเป่าเค้ก แล้วป๊อบปี้ก็เดินไปเปิดไฟ
" สุขสันต์วันเกินนะโทโมะ" พวกเพื่อนๆ ตามส่งของขวัญมาให้
" แล้วนี้ก็ของแกยัยแก้ว" เฟย์ ฟาง ส่งของขวัญมาให้ฉัน
" ยังไม่ถึงวันเกิดฉันเลย " ฉันบอกแล้ววางเค้กลงบนโต๊ะ
" เอาน่า ให้ล่วงหน้าไง" ฟางตอบแทน
" ขอบใจนะ" ฉันรับกล่องของขวัญมาจากเพื่อนสาวทั้งสอง หลังจากเลิกแล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ฉันก็พาชายหนุ่มเข้ามาในห้องนอน ก็จะเช็ดตัวให้เพราะว่ามันมืดแล้วเดี๋ยวจะไม่สบายเอาได้ ก่อนจะพาชายหนุ่มเข้านอน
+++ เม้นให้ด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณจ๊ะ +++
" เดี๋ยวผมไปส่งครับพี่ " จีโฮบอกแล้วเดินตามพี่สาวออกมา
" ขอบใจ" สองพี่น้องนั่งแท็กซี่มายังบ้านของคุณมาซากิ
" เข้าไปข้างในก่อนสิ" แก้วบอกน้องชาย
" ก็ได้" เราสองคนเดินเข้ามาก็เจอกันโทโมะที่นั่งอยู่หน้าประตู เมื่อโทโมะเห็นก็เข็นรถหนีเข้าไปในห้องทันทีโดยใบหน้าที่บึ้งตึง ฉันมองตาไปก่อนจะหันมามองน้องชายที่ยืนอมยิ้ม
" ยิ้มอะไร" แก้วถามน้องชาย
" พี่คนนั้นเป็นใครเหรอ ดูหึงพี่อ่ะ" จีโฮถามพี่สาว
" ก็คนที่พี่ดูแลไง แล้วทำไมเขาต้องหึงพี่ด้วยอ่ะ"
" ก็เขาชอบพี่ไง ผู้ชายด้วยกันผมดูออก"
" จะบ้าเหรอ"
" แก้วมาแล้วเหรอ รู้ไหมไอ้โมะมันจะบ้าอยู่แล้วที่เธอหายออกไป" เคนตะบอกเพื่อนสาว
" งั้นฉันขอตัวไปดูเขาก่อนนะ" ฉันบอกแล้วเดินตามชายหนุ่มเข้ามาในห้อง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" เชิญ" เสียงชายหนุ่มตะโกนบอก
" ทำไมเข้ามาอยู่คนเดียวล่ะ ไม่ออกไปข้างนอกเหรอ" ฉันเดินมานั่งบนเตียงตรงหน้าชายหนุ่ม
" ไม่" โทโมะบอกแล้วหันหน้าหนี
" โกรธฉันเหรอ ฉันขอโทษ" ฉันลงมานั่งคุกเข่าตรงหน้าชายหนุ่ม
" แล้วเธอหายไปไหน ฉันเป็นห่วงรู้ไหม โทรไปก็ไม่ติด" ผมบอกหญิงสาวก่อนจะจ้องหน้าเธอ
" ฉันขอโทษ พอดีมือถือฉันมันเสียอ่ะ"
" งั้นเอานี้ไปใช้ เวลาไปไหนจะได้ติดต่อกันได้" ผมบอกแล้วหยิบมือรุ่นใหม่ที่เพิ่งซื้อส่งให้หญิงสาว
" ไม่เอา นี้มันของคุณ" ฉันดันมือถือกลับไปให้ชายหนุ่ม
" อันนี้ฉันตั้งใจซื้อให้เธอเป็นของขวัญวันเกิดอยู่แล้ว รับไปสิ" ผมบอกแล้วเอาไปใส่ใอของหญิงสาว
" ขอบคุณนะ"
" แล้วเมื่อคืนออกไปไหน" ผมถามหญิงสาว
" พอดีแม่ฉันไม่สบาย น้องชายเลยมาตามไปอยู่ด้วย" ฉันบอกชายหนุ่ม
" น้องชายเหรอ"
" ใช่ ก็คนที่มากับฉันนั้นแหละชื่อจีโฮ"
" อ๋อ" ผมยิ้มออกมาเพระรู้แล้วว่าจีโฮคือใคร
" ออกไปข้างนอกกัน เพื่อนคุณแต่งบ้านไว้สวยแล้ว" ฉันบอกแล้วลุกมาเข็นพาชายหนุ่มออกมานอกห้อง แล้วพาไปดูเพื่อนๆ ตกแต่งห้องนั่งเล่น
" อารมณ์ดีแล้วเหรอไอ้โมะ" ป๊อบปี้แซวเพื่อนหนุ่ม
" อะไร ไปอยู่กับแฟนเอ็งเลย" โทโมะไล่เพื่อนออกไป ฉันจะเดินไปช่วยคนอื่นๆ แต่ชายหนุ่มคว้าแขนเอาไว้
" อะไรอีกล่ะคุณ ฉันจะไปช่วยคนอื่นๆ"
" อยู่เป็นเพื่อนหน่อยสิ"
" ไม่เอา" ฉันบอกแล้วเดินไปช่วยจงเบยกอาหารออกมาวางไว้บนโต๊ะ เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว ทุกคนก็เดินไปตักอาหารมานั่งทาน โดยเขื่อนเป็นคนเปิดเพลงให้ฟัง
" อ่ะคุณ ฉันตักมาให้" แก้วยื่นจานอาหารให้ชายหนุ่ม
" ขอบคุณ นั่งสิ" ฉันนั่งลงข้างๆ ชายหนุ่ม
" น้ำครับพี่แก้ว พี่โทโมะ" จีโฮเดินเอาน้ำมาให้ทั้งสอง
" ขอบใจ นั่งทานด้วยกันสิ" ผมเอ่ยชวนชายหนุ่มที่ยืนอยู่
" ขอบคุณครับ" จีโฮบอกแล้วนั่งลงตรงข้ามกับพี่สามตัวเอง ตามด้วยเพื่อนๆ ที่มานั่งกันจนครบ จนพวกเราทั้งหมดอิ่มกันแล้วจึงย้ายมานั่งที่ห้องนั่งเล่น
" พี่แก้ว ผมกลับก่อนดีกว่า" จีโฮบอกพี่สาว
" อืม กลับดีๆ ล่ะ" แล้วจีโฮก็เดินออกไป พวกเรามานั่งร้องคาราโอเกะกันต่อในห้องนั่งเล่น ส่วนใหญ่เขื่อนกับเฟย์ซะมากกว่าที่เป็นคนร้อง ส่วนคนอื่นๆ ก็ลุกเต้นบ้าง มีแต่ฉันกับโทโมะที่นั่งดูเพื่อนๆ ร้องเพลงกันอย่างสนุก
" ไม่ไปร้องเพลงอ่ะ"
" ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่ชอบ"
" แก้วมาเต้นด้วยกันดิ" เคนตะกับจงเบจับแขนฉันคนละข้าง แล้วลากฉันให้ลุกมา
" ไม่เอานะเคนตะ จงเบ" ฉันสะบัดแขนออกแล้วจะเดินกลับ แต่ป๊อบปี้กลับกอดคอฉันไว้แทน
" ไอ้ป๊อบ เดี๋ยวเจอดี" โทโมะเอ่ยขึ้นอย่างไม่ค่อยชอบใจ แล้วป๊อบปี้ก็พาฉันเดินออกมาจากห้องนั่งเล่น โดยมีเฟย์ ฟาง แอบออกมาอีกทางโดยโทโมะไม่เห็น
" จะไปไหนไอ้โมะ " เขื่อนขวางไว้ไม้ให้เพื่อนตัวเองตามไป โทโมะมองตามไปด้วยความไม่พอใจ
มาทางด้านแก้ว ป๊อบปี้ เฟย์ ฟาง ที่ลากฉันมายังห้องครัว ก่อนที่เฟย์จะเดินไปเอาเค้กออกมาจากกล่อง จากนั้นก็ปักเทียนลงไป
" แก้ว แกเป็นคนถือเค้กไปให้โทโมะนะ" ฟางบอกแต่มือยังปักเทียนลงไป
" ทำไมต้องเป็นฉัน"
" ก็เพราะว่าไอ้โมะมันชอบแก้วไง ป๊อบว่ามันคงดีใจที่แก้วเป็นคนถือเค้กเข้าไปให้" ป๊อบบอก
" เดี๋ยวป๊อบจะเป็นคนดับไป เคนตะจะปิดตาโทโมะเอาไว้ แล้วแก้วก็เดินเข้าไป" เฟย์อธิบายแผนการให้เพื่อนสาวฟัง จากนั้นป๊อบปี้ก็แยกย้ายออกไป เมื่อถึงหน้าห้องเฟย์ ฟางก็ช่วยกันจุดเทียนจนครบ ป๊อบกดปิดไฟ พร้อมกับเคนตะที่ปิดตาเพื่อนหนุ่มไว้
" เล่นบ้าอะไรว่ะไอ้เคน " โทโมะตะโกนถามเพื่อน เมื่อแก้วเดินเข้ามาใกล้ๆ เพื่อนๆ ต่างร้องเพลงhappy birth day ก่อนที่เคนตะจะเอามือออก โทโมะลืมตาขึ้นก่อนจะยิ้มให้คนตรงหน้า
" สุขสัยต์วันเกิดนะ เป่าเค้กสิ" ฉันบอกกับชายหนุ่ม โทโมะลับตาลงแล้วอธิฐานก่อนจะเป่าเค้ก แล้วป๊อบปี้ก็เดินไปเปิดไฟ
" สุขสันต์วันเกินนะโทโมะ" พวกเพื่อนๆ ตามส่งของขวัญมาให้
" แล้วนี้ก็ของแกยัยแก้ว" เฟย์ ฟาง ส่งของขวัญมาให้ฉัน
" ยังไม่ถึงวันเกิดฉันเลย " ฉันบอกแล้ววางเค้กลงบนโต๊ะ
" เอาน่า ให้ล่วงหน้าไง" ฟางตอบแทน
" ขอบใจนะ" ฉันรับกล่องของขวัญมาจากเพื่อนสาวทั้งสอง หลังจากเลิกแล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ฉันก็พาชายหนุ่มเข้ามาในห้องนอน ก็จะเช็ดตัวให้เพราะว่ามันมืดแล้วเดี๋ยวจะไม่สบายเอาได้ ก่อนจะพาชายหนุ่มเข้านอน
+++ เม้นให้ด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณจ๊ะ +++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ