บ่วงกรรม

 
ตำหนักพระองค์หญิงเล็ก
 
 
  คุณหญิงแก้วเดินไปเข้าเฝ้าพระองค์หญิงเล็กร่วมกับโทโมะ เมื่อถวายพวงมาลัยให้องค์หญิงเล็กเสร็จเรียบร้อยแล้ว โทโมะเลยถือโอกาสชวนหญิงสาวไปที่เรือนของตัวเอง คุณหลวงธามไทเดินลงมาพอดีพอเห็นหญิงสาวก็รู้สึกรักใคร่ชอบพอ แต่ด้วยมีนางทาสโฟร์คอยขัดขวางอยู่ ชายหนุ่มจึงทำกระไรไม่ได้มากนัก 
 
แก้ว // : คุณหลวงชอบทานแกงสายบัวไหมเจ้าค่ะ 
 
โทโมะ // : ชอบสิ น้องหญิงจะทำให้พี่ทานหรือ
 
แก้ว // : เจ้าค่ะ วันพรุ่งน้องจะฝากบ่าวมาให้ ออกมาเสียนานแล้ว เดี่ยวคุณหญิงแม่จะเป็นห่วง 
 
โทโมะ // : งั้นเดี๋ยวพี่พายเรือไปส่ง 
 
~ แผนชั่วของคุณหลวงธามไท ~
 
ธามไท // : ไอ้ทีเค มึงจนทำเรือของคุณหญิงแก้วล้มเสีย ข้าจะโดนไปช่วยแม่นาง 
 
ทีเค // : ได้ขอรับคุณหลวง รอสักครู่น่ะขอรับ 
 
  ทีเคสลับเรือของคุณหญิงแก้วกับเรือที่พังของเรือนตัวเอง เมื่อคุณหญิงแก้วพายไปได้ไม่นาน น้ำก็เข้าสู่เรือจนเรือคว่ำ  คุณหญิงแก้วว่ายน้ำไม่เป็น จึงทำให้จมสู่ใต้น้ำอย่างรวดเร็ว บ่าวไพร่ร้องให้ใครก็ได้ช่วยคุณหญิงด้วย คุณหลวงโทโมะซึ่งอยู่ใกล้กว่าคุณหลวงธามไทมากนักโดดลงไปช่วยคุณหญิงแก้วขึ้นมาจนสำเร็จ
 
โทโมะ // : น้องหญิงแก้ว อย่าเป็นอะไรน่ะขอรับ 
 
แก้ว // : ทะ ท่านทำกระไรน่ะ บัดสีบัดเถลิง
 
โทโมะ // : พี่แค่ช่วยชีวิตของเจ้าไว้ แม่หญิง พี่ไม่ได้คิดจะล่วงเกินเจ้าแต่อย่างใด เดี๋ยวพี่พายเรือไปส่งเจ้าดีกว่า
 
แก้ว // : ขอบคุณเจ้าค่ะ คุณหลวง 
 
ธามไท // : โธ่เฟ้ย มึงคนเดียวไอ้ทีเค ทำไมจึงไม่ให้สัญญาณข้าก่อน
 
ทีเค // : ขอโทษขอรับคุณหลวง บ่าวผิดไปแล้วจริง ๆ 
 
ธามไท // : ไปออกไป ตามนังโฟร์มาให้ข้า 
 
ทีเค // : ขอรับ 
 
~ เรือนจิระคุณ ~
 
ฟาง // : ลูกหญิงไปทำกระไรมา ตัวจึงเปียกปอนเช่นนี้ 
 
โทโมะ // : เรือที่น้องหญิงจะพายกลับมาล่มน่ะขอรับ โชคดีที่กระผมช่วยน้องหญิงไว้ทัน มิเช่นนั้นคงแย่แน่ ๆ 
 
ฟาง // : ขอบคุณคุณหลวงโทโมะยิ่งนัก ถ้ากระไรเสีย ขอให้อากับหญิงแก้วได้เลี้ยงข้าวสักมื้อเป้นการตอบแทนหลานชายหน่อยเทิด
 
โทโมะ // : ได้สิขอรับ กระผมก็ใครอยากชิมฝีมือของน้องหญิงอีกครา 
 
แก้ว // : ถ้าเช่นนั้น ลูกขอตัวไปเปลี่ยนสไบก่อนน่ะเจ้าค่ะ อยู่เช่นนี้เห้นจะไม่งามนัก