รักนี้..ฉันเลือกเธอ

 "จากนั้นโจก็รีบตรงดิ่งกลับไปยังบ้านของเขาทันที โดนมีโทโมะนั่งเบาะหลังที่ประคองแก้วที่นอนหมดสติอยู่นั้นเอง"
 
โจ - คุณโทโมะครับ ผมเหยียดไวหน่อยยังไงก็ขอโทษครับ 
โทโมะ - ตามสบายครับ ตอนนี้แก้วเหงื่อออกมากแล้ว ไวๆก็ดีน่ะครับคุณโจ
โจ - ครับ "จากนั้นโจก็ต่อโทรศัพท์ของตนทันที" ป๊าตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับกำลังจะกลับบ้าน คุณโทโมะไม่ได้รับอันตรายครับ ครับ ป๊าผมต้องการให้หมอจินมาที่บ้านด่วน ผมกับคุณโทโมะไม่เป็นอะไรก็จริง แต่แก้วต้องการหมอด่วนครับๆ อีกยี่สิบนาทีถึงบ้านครับ ขอบคุณมากครับป๊า"
 
 
ทางบ้านโจ
 
โจชัวร์ - ไอ่ลูกเวรแกกล้าทำให้หนูแก้ว ได้รับอันตรายรึเจ้าบ้า โอเครอีกนานเท่าไหร่จะถึงบ้าน ได้เดี๋ยวฉันจะเตรียมหมอจินให้ 
คุณเอม - คุณค่ะเกิดอะไรขึ้นกับหนูแก้วค่ะคุณ
พวกสี่หนุ่ม - เกิดอะไรเหรอครับคุณโจชัวร์ "สี่หนุ่มที่นั่งอยู่กับประมุขของบ้านก็ต้องตกใจพร้อมๆกับคุณเอม หรือเอมอร ภรรยาของคุณโจชัวร์นั่นเอง"
โจชัวร์ - อ่อ พอดีหนูแก้วได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุน่ะครับ ผมขอตัวต่อสายหาคุณหมอก่อนน่ะครับส่วนคุุณโทโมะ กับ โจ ปลอดภัยทั้งคู่ครับ อีกประมาณยี่สิบนาทีก็ถึงบ้านแล้วครับ เอมครับผมรบกวนคุณเตรียมน้ำอุ่น ผ้าสะอาดหลายผืนไว้ด้วยน่ะครับ 
     
 
         "เมื่อโจชัวร์จัดการทุกอย่างเรียบร้อย ไม่นานหนักหมอจินก็มารอเตรียมพร้อมเพื่อรักษาตัวแก้วทันที เมื่อโจ มาถึงบ้านตนเองแล้ว โทโมะก็รีบอุ้มแก้วเข้าบ้าน สภาพของแก้วที่ทุกคนเห็นนั้น มีเพียงแต่ครอบครัวของโจรู้สึกโล่งอกที่แก้วเจ็บเพียงแค่นี้ ส่วนสี่หนุ่มอย่างเขื่อน ป๊อปปี้ เคนตะ จงเบ ตกใจที่แผลจากอุบัติเหตุเหรอทำไมช่างน่ากลัวเช่นนี้ เมื่อถึงห้องพักก็แก้วแล้วโทโมะก็ถูกพาไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเนื่องจากมีคราบเลือดของแก้วติด และไปนั่งร่วมกันที่ห้องรับแขก"ห้องรับแขก ที่มีเพียงห้าหนุ่ม และ โจ เท่านั้น ส่วนโจชัวร์ และ คุณเอมได้เข้าไปในห้องแก้วพร้อมหมอจินนั้นเอง
 
ภายในห้องนอนแก้ว
โจชัวร์ - ไอ่หมอหลานสาวฉันแผลจะติดเชื้อไหมว่ะเพื่อน
หมอจิน - ก็ไม่แน่ถ้ามาช้ากว่านี้ มีสิทธิ์....เน่าว่ะ ลึกเหมือนน่ะ ดูเหมือนแผลถากก็จริงว่ะเพื่อน อ๊ะมีกระสุนฝัง ต้องเอาออก คุณเอมครับผมขอน้ำอุ่นกับผ้าสะอาด น้ำเกลือแล้วก็มีดผ่าตัดครับ
คุณเอม - ค่ะๆได้ค่ะ 
 
     "ในขณะนี้ภายในห้องก็เริ่มการรักษาแก้วกันอย่างขมักเขม้น โดยมีคุณเอมคอยเป็นคนช่วยจัดการสิ่งของให้หมอจินและโจชัวร์ที่คอยเป็นลูกมือข้างๆหมอจินตลอดเวลา"
 
ภายในห้องรับแขก
เขื่อน - ใจเย็นๆน่ะครับคุณโจ คุณแก้วเธอถึงมือหมอแล้ว คุณพ่อคุณแม่คุณก็อยู่ข้างในด้วยคงไม่ต้องกังวลมากหรอกครับ
ป๊อปปี้ - ว่าแต่แผลจากอุบัติเหตุทำไม........
จงเบ - นั้นสิ โทโมะนายไม่เล่าหน่อยเหรอว่าไปเจอแก้ว ในสภาพแบบนั้นแล้วทำไมนายถึงช่วยไม่ทัน
เคนตะ - นายได้ช่วยแก้วทันไหม ห๊ะ ว่าไง
เขื่อน - นั่นสิว่าไงโท..............
โจ - อย่าโทษคุณโทโมะเลยครับ ผมเป็นคนบอกคุณโทโมะไม่ให้เข้าไปเองทั้งหมดคือ ผมผิดเอง ผมไม่น่าประเมินพวกมันไว้ต่ำ ผมประเมินมันไว้ต่ำจริงๆ
โทโมะ - .............. ประเมิน เหรอประเมิน แล้วประ..........
เขื่อน - มันเรื่องเป็นไงมาไงกันแน่ครับ 
โจ - คือบ้านผม เอ่อ เรามีศัตรูครับ และเราค่อนข้างที่ปะทะฝีมือกันบ่อยๆ ทั้งๆที่ผมเจอกับพวกมันบ่อยๆผมก็ยังประเมินค่าพวกมันต่ำจนไม่น่าจะเกิดข้อผิดพลาดได้ ไม่งั้นแก้วก็คงไม่ต้องเจอแบบนี้
โทโมะ - คู่อริอย่างงั้นเหรอ...............
ป๊อปปี้ - ทั้งๆที่รู้คุณก็ยังปล่อยให้คุณแก้ว ต้องเผชิญศัตรูเพียงคนเดียวเหรอครับทำไมคุณถึง........
โจชัวร์ - แก้วเขาไม่ได้เป็นเหมือนหญิงสาวทั่วไปน่ะครับ ผมเลี้ยงแก้วมาเท่าเทียมกับตาโจ โจได้ใช้ชีวิตแบบไหนแก้วก็เป็นแบบนั้น การที่โจประเมินฝีมือพวกนั้นพลาดก็คือเรื่องที่น่าเสียใจ แต่อีกอย่างมันก็คือการให้เกรียติแก้ว ที่ปล่อยให้แก้วจัดการเองก่อนร้องขอความช่วยเหลือ
เคนตะ - งั้นก็แสดงว่า.......แก้วเขาก็เจอเรื่องนี้........
โจ - ใช่ครับแก้วกับผม เจอการต่อสู้เป็นเรื่องปกติ แก้วมีฝีมือขั้นสูงพอด้วย แต่ด้วยความเป็นผู้หญิงขีดจำกัดเรื่องความอึดและเวลาจึงมีน้อยกว่าผู้ชายเป็นปกติ ว่าแต่ป๊าออกมานี้แก้วเสร็จแล้วเหรอครับ
โจชัวร์ - ผ่าเอากระสูนฝังในออกแล้วเหลือแต่เย็บแผล แก้วแผลที่ฝ่ามือลึกมากหมอจินกำลังเช็คอยู่ว่าต้องทำอะไรยังไงต่อ แล้วเลือดที่พกมาจะเพียงพอไหมต้องรอ วันนี้ผมขอโทษหนุ่มๆเคโอติกมากๆน่ะครับที่เกิดเรื่องขึ้น
ป๊อปปี้ - ไม่เป็นไรครับ เรื่องแบบนี้ ไม่อาจคาดคิดได้และไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น ตอนนี้ผมว่าเรามารอลุ้นอาการคุณแก้วดีกว่าครับ
โทโมะ - นั้นสิน่ะครับ 
 
 
  จากนั้นทุกคนก็รอลุ้นอาการของแก้ว พร้อมๆกัน 
 
คืนนี้ฝันดีกันน่ะค่ะ มาตามลุ้นกันในตอนต่อไปน่ะค่ะ รักทุกน่ะค่ะ จิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟ >x,<