รักนี้..ฉันเลือกเธอ
9.4
เขียนโดย tanopa
วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 22.39 น.
44 session
91 วิจารณ์
70.50K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2556 23.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) ตอนที่ 24
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความช่วงมื้อเย็นทุกคนต่างสนุกสนานกับปาร์ตี้เล็ก ๆ ของพวกเขา ผู้ชายดื่มเบียร์ ผู้หญิงไวน์ ฟางกับเฟย์ที่เริ่มมึน เขื่อนก็อดแปลกใจที่แก้วยังคงเหมือนเดิมไม่มีอาการแบบสองสาวเลยสักนิด
ฟาง - อ๊อกกก ทำมายยย โลกมันหมุนได้ ฮ่าๆป๊อปหน้าป๊อปมันมีสองหน้าเลย เอิ๊กกกก
เฟย์ - อิอิ พี่ฟาง โลกมันเอียง สงสัยเราฉองงงคนจะเริ่มเมาแล้วตายแล้วกรี๊ดดดด อ๊ายย คัมปายยย
เขื่อน/ป๊อป - อ้าวเฮ้ยยยย ฟาง เฟย์
โทโมะ - ฉันว่าพวกแกพาสองสาวไปนอนก่อนไหมสงสัยงานนี้นั่งต่อไม่ไหวแล้ว
ฟาง - หยุด หยุด เดียวนี้เลยน่ะโทโมะ (ว่าแล้วชี้หน้าไปทางโทโมะแต่เอ๋ทำไมคงละทางที่โทโมะยืนมองอยู่)
ป๊อปปี้ - ฟางๆเจ้าโทโมะอยู่ด้านนี้ตรงๆๆ (ว่าแล้วจับหน้าหันไปทางโทโมะทันที)
ฟาง - เจอแล้วๆ นาย นายหยูดดดดดดพูดเลยน่ะ ฉานไม่ได้เมาฉานยางหวายยอยู่ นั่งได้ยันเช้าเลย คร่อกกกก
ป๊อปปี้ - อ้าวเฮ้ยไหนใครว่าอยู่ยัดเช้าเฮ่ออออออ
เขื่อน - ไม่ต้องพูดเลยเก็บศพสองศพคร๊าบบ เขื่อนน้อยขอแบกเฟย์ไปเก็บก่อนน่ะครับ ป๊อปแกจะไปพร้อมกันเลยไหม
ป๊อปปี้ - ไปสิรอด้วย
"จากนั้นทั้งสองหนุ่มก็พาสองสาวที่ตอนนี้เมาน๊อกเอ้าท์ไปนอนพักผ่อนโดยเร็ว โดยทิ้งให้โทโมะนั่งอยู่กับแก้วเพียงสองคน แก้วนั้นยังคงดื่มไปเลยๆ จนโทโมะเองก็เดินมาจับมือแก้วที่ถือแก้วไวท์เอาไว้ให้เลิกดื่มก็เป็นจังหวะเดียวกันที่อีกสองหนุ่มเดินลงมาพอดี"
โทโมะ - แก้วโมะว่าแก้วพอได้แล้วมั๊งดื่มมากกว่าสองสาวนั้นอีกเดียวก็เมาหรอก โมะเป็นห่วงน่ะครับ
แก้ว - แก้วไม่เป็นไรหรอก แก้วยังไม่เมาแก้วไหวน่ะ
โทโมะ - แก้วไหวๆไม่ใช่แบบฟางน่ะ รายนั้นไหวๆเป็นไงน๊อกเอ้าท์ไปแล้ว
เขื่อน - นั่นสิแก้วพักผ่อนก็ได้น่ะ เดี๋ยวแฮ้งค์เอาได้ พวกเราเป็นห่วง
แก้ว - ป๊อปปี้
ป๊อปปี้ - คะครับว่าไงแก้วเรียกป๊อปมีอะไร (ตกใจที่จู่หญิงสาวเรียกชื่อตนเองที่กำลังง่วนกับการเก็บของที่ไม่ใช่เก็บขยะที่เป็นฝีมือของแฟนสาวของเขาทำไว้)
แก้ว - มานั่งกับพวกเราสิ เก็บไว้พรุ่งนี้ค่อยทำก็ได้ โมะเขื่อน เอาวิสกี้หน่อยไหม
ทั้งสามหนุ่ม - เฮ้ยวิสกี้ ทันกินตอนไหน ????
แก้ว - แก้วกินไวท์แล้วมันเลี่ยนๆน่ะ พอดูเห็นวิสกี้ในตู้เลยเอามาดื่มอ่ะ เอาหน่อยไหม
เขื่อน - กะแก้วไม่เมาเหรอดื่มคนเดียวล่อจะไปครึ่งขวดแล้วน่ะนั้น
ป๊อปปี๊ - คอทำด้วยอะไรครับนั้น เป็นผมน่ะผมเมาไปห้าแก้วแรกแล้วล่ะนั้น (มองด้วยสายตาตกใจ)
โทโมะ - หึหึ คอทองแดงเหรอครับคุณแฟน
แก้ว - แก้ว.....ธรรมดาอ่ะน่ะ ออกงานปล่อยเจอคนเยอะ มีประชุมในแก๊งค์ส่วนใหญ่อยู่เกาหลีแก้วดื่มโชจูน่ะ มันเข้มกว่าพวกนี้เยอะ ดื่มยันสว่างก็ดื่มมาแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าหวังจะได้มอมเหล้าแก้วคนนี้ให้ยาก
"ไม่นานทั้งเขื่อนและป๊อปปี้ขอตัวไปนอนพักผ่อน ตามด้วยโทโมะที่กำลังง่วงเต็มทน แก้วเห็นท่าว่าเขาไม่ยอมไปนอนเพราะเธอแน่ๆ แต่เธอยังมีเรื่องต้องคิดบางอย่าง และที่สำคัญเธอต้องการคิดตามข่าวสารของนายโข่งเพื่อหาความเคลื่อนไหวของคุณลุงของเธอเอง"
แก้ว - โทโมะไปนอนกัน แก้วง่วงแล้ว ฮ้าววว (แก้วจำต้องยอมทำเป็นง่วงเพื่อให้ชายหนุ่มขยับตัว)
โทโมะ - งั้นขึ้นไปพักผ่อนกันครับ (โทโมะก็พาแก้วมาส่งที่หน้าห้องจากนั้นตนเองก็เดินเข้าห้องพักผ่อนตามเขื่อนและป๊อปปี้ไปทันที)
แก้วที่เข้ามาให้ห้องเห็นสภาพเพื่อนสาวก็รู้สึกโล่งอกที่สองสาวหลับสนิทเธอจึงกล้าที่โทรศัพท์ต่อสายถึงปลายทางได้อย่างไร้กังวล
แก้ว - พี่ปีแอร์ค่ะพี่กับพี่เควิลเป็นยังบ้างค่ะ แล้วตกลงได้เรื่องยังค่ะ
ปีแอร์ - พวกผมทำงานได้เรื่องมาบางส่วนแล้วครับ เควิลเองก็ได้ปล่อยข้อมูลไปบางอย่าง ทางนู่นก็เหมือนจะไม่ระแวงอะไรมาก อ๋อที่สำคัญ เหมือนนายเอกติดต่อมาว่าให้นายโข่ง สำรวจทริปของคุณโทโมะน่ะครับเหมือนว่าลูกสาวของฝ่ายนู้นจะถูกตาต้องใจคุณโทโมะเข้า
แก้ว - .....................
ปีแอร์ - คุณหนูครับ จะให้พวกผมตอบเรื่องทริปด้วยไหมครับ เหมือนฝ่ายนู้นจะต้องการเจอคุณโทโมะนั้นให้ได้ อ๋อมีอีกอย่างครับ เหมือนลูกสาวฝ่ายโน้นจะไม่ค่อยชอบที่คุณหนูได้คบหาคุณโทโมะมากๆด้วย ผมว่าคุณหนูคงต้องระวังตัวเรื่องคุณหนูคนนั้นด้วยน่ะครับ แล้วนายใหญ่ทางนู้นเองก็ไม่ได้หรือว่าไม่คิดจะระแวง เบื้องหลังของนายท่านโจชัวร์เท่าไหร่ คุณหนูคิดว่ามันจะมีทางสืบได้อีกไหมครับว่าเรื่องที่คุณหนูอยู่ในแก๊งค์มาเฟีย แล้วจะแตกตื่นทำให้งานของเราพลาดได้ครับ คุณหนูครับ คุณหนูๆๆๆๆๆๆ ครับ คุณหนูจริญญาครับ
แก้ว - หะ ค่ะ พี่ว่าไงน่ะค่ะ แก้วขอโทษ อ๋อ ๆ เรื่องมาเฟียเหรอค่ะ แก้วว่าทิ้งให้มันตายใจก่อนถึงเวลาค่อยแสดงดีกว่า เพราะเรื่องนี้ไม่มีรู้นอกจากคนให้วงการเท่านั้นซึ่งประเทศไทยไม่ได้รับการเปิดรวมเหมือนญี่ปุ่นและจีนนี่ค่ะ ส่วนเรื่องคุณหนูมารีนนั้น ไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่(จริงเหรอ)สะทีเดียว แก้วจัดการยัยนั้นได้อยู่แล้ว(เอาให้กระอักไปข้าง) อีกสองวันแก้วกลับไปแก้วมีงานให้พี่กับพี่เควิลทำแล้วล่ะค่ะ แต่ตอนนี้แก้วมีหุ้นตัวหนึ่งที่แก้วสนใจ หุ้นร้านเครื่องเพชรของมงคงอินเตอร์เจลล์ ซึ่งอยู่ในเครือของสิริมงคลอินเตอร์เพส แก้วต้องการให้พี่เควิลแจ้งขอซื้อหุ้นในชื่อของพี่ให้ได้มากกว่า 60‰ พี่ช่วยจัดการให้ด้วยน่ะค่ะ คิดเป็นเงินได้เท่าไหร่ แจ้งแก้วมาด้วยแล้วกันค่ะ
ปีแอร์ - ได้ครับพรุ่งนี้ผมจะรีบดำเนินการให้อย่างเรียบร้อยครับ สวัสดีครับ
แก้วหลังจากที่วางสาย ก็ยื่นยิ้มด้วยความสนุกที่เริ่มต้นอาจไม่ตามเป้าหมายแต่ก็ค่อยๆกินจากสาขาเล็กค่อยๆกินสาขาใหญ่ เธอวางแผนอย่างแยบยล จากที่เธอคิดว่าเมื่อทวงคืนไม่ได้ก็ทำลาย เป็นเมื่อขอดีๆไม่ได้ ก็กินเอาแบบนี้จนทุกอย่างก็กลับมาในมือเธออีกครั้ง.......เป้าหมายที่เธอคือร้านเครื่องเพชรเล็กๆของลูกสาวคุณลุงของเธอนั้นก็คือมารีน นั้นเอง ที่ดันจะมาแย่งโทโมะไปเธอก็เลยเอาร้านนี้เป็นร้านแรกในเกมงูกินหางของเธอเลยแล้วกัน
นางเอกของไรเตอร์เริ่มแผลงฤิทธิ์ มาดูสิว่าเมื่อคุณหนูของแก๊งค์มาเฟียอย่างแก้ว กับ คุณหนูขี้วีน อย่างมารีน
ใครจะอยู่ใครจะไป แล้วโทโมะจะเจอปัญหาแบบไหนบ้าง ติดตามกันต่อไปน่ะค่ะ
สำหรับคืนนี้ นอนหลับฝันดีน่ะค่ะ รักทุกคนน่ะค่ะ จิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ>x,<
ฟาง - อ๊อกกก ทำมายยย โลกมันหมุนได้ ฮ่าๆป๊อปหน้าป๊อปมันมีสองหน้าเลย เอิ๊กกกก
เฟย์ - อิอิ พี่ฟาง โลกมันเอียง สงสัยเราฉองงงคนจะเริ่มเมาแล้วตายแล้วกรี๊ดดดด อ๊ายย คัมปายยย
เขื่อน/ป๊อป - อ้าวเฮ้ยยยย ฟาง เฟย์
โทโมะ - ฉันว่าพวกแกพาสองสาวไปนอนก่อนไหมสงสัยงานนี้นั่งต่อไม่ไหวแล้ว
ฟาง - หยุด หยุด เดียวนี้เลยน่ะโทโมะ (ว่าแล้วชี้หน้าไปทางโทโมะแต่เอ๋ทำไมคงละทางที่โทโมะยืนมองอยู่)
ป๊อปปี้ - ฟางๆเจ้าโทโมะอยู่ด้านนี้ตรงๆๆ (ว่าแล้วจับหน้าหันไปทางโทโมะทันที)
ฟาง - เจอแล้วๆ นาย นายหยูดดดดดดพูดเลยน่ะ ฉานไม่ได้เมาฉานยางหวายยอยู่ นั่งได้ยันเช้าเลย คร่อกกกก
ป๊อปปี้ - อ้าวเฮ้ยไหนใครว่าอยู่ยัดเช้าเฮ่ออออออ
เขื่อน - ไม่ต้องพูดเลยเก็บศพสองศพคร๊าบบ เขื่อนน้อยขอแบกเฟย์ไปเก็บก่อนน่ะครับ ป๊อปแกจะไปพร้อมกันเลยไหม
ป๊อปปี้ - ไปสิรอด้วย
"จากนั้นทั้งสองหนุ่มก็พาสองสาวที่ตอนนี้เมาน๊อกเอ้าท์ไปนอนพักผ่อนโดยเร็ว โดยทิ้งให้โทโมะนั่งอยู่กับแก้วเพียงสองคน แก้วนั้นยังคงดื่มไปเลยๆ จนโทโมะเองก็เดินมาจับมือแก้วที่ถือแก้วไวท์เอาไว้ให้เลิกดื่มก็เป็นจังหวะเดียวกันที่อีกสองหนุ่มเดินลงมาพอดี"
โทโมะ - แก้วโมะว่าแก้วพอได้แล้วมั๊งดื่มมากกว่าสองสาวนั้นอีกเดียวก็เมาหรอก โมะเป็นห่วงน่ะครับ
แก้ว - แก้วไม่เป็นไรหรอก แก้วยังไม่เมาแก้วไหวน่ะ
โทโมะ - แก้วไหวๆไม่ใช่แบบฟางน่ะ รายนั้นไหวๆเป็นไงน๊อกเอ้าท์ไปแล้ว
เขื่อน - นั่นสิแก้วพักผ่อนก็ได้น่ะ เดี๋ยวแฮ้งค์เอาได้ พวกเราเป็นห่วง
แก้ว - ป๊อปปี้
ป๊อปปี้ - คะครับว่าไงแก้วเรียกป๊อปมีอะไร (ตกใจที่จู่หญิงสาวเรียกชื่อตนเองที่กำลังง่วนกับการเก็บของที่ไม่ใช่เก็บขยะที่เป็นฝีมือของแฟนสาวของเขาทำไว้)
แก้ว - มานั่งกับพวกเราสิ เก็บไว้พรุ่งนี้ค่อยทำก็ได้ โมะเขื่อน เอาวิสกี้หน่อยไหม
ทั้งสามหนุ่ม - เฮ้ยวิสกี้ ทันกินตอนไหน ????
แก้ว - แก้วกินไวท์แล้วมันเลี่ยนๆน่ะ พอดูเห็นวิสกี้ในตู้เลยเอามาดื่มอ่ะ เอาหน่อยไหม
เขื่อน - กะแก้วไม่เมาเหรอดื่มคนเดียวล่อจะไปครึ่งขวดแล้วน่ะนั้น
ป๊อปปี๊ - คอทำด้วยอะไรครับนั้น เป็นผมน่ะผมเมาไปห้าแก้วแรกแล้วล่ะนั้น (มองด้วยสายตาตกใจ)
โทโมะ - หึหึ คอทองแดงเหรอครับคุณแฟน
แก้ว - แก้ว.....ธรรมดาอ่ะน่ะ ออกงานปล่อยเจอคนเยอะ มีประชุมในแก๊งค์ส่วนใหญ่อยู่เกาหลีแก้วดื่มโชจูน่ะ มันเข้มกว่าพวกนี้เยอะ ดื่มยันสว่างก็ดื่มมาแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าหวังจะได้มอมเหล้าแก้วคนนี้ให้ยาก
"ไม่นานทั้งเขื่อนและป๊อปปี้ขอตัวไปนอนพักผ่อน ตามด้วยโทโมะที่กำลังง่วงเต็มทน แก้วเห็นท่าว่าเขาไม่ยอมไปนอนเพราะเธอแน่ๆ แต่เธอยังมีเรื่องต้องคิดบางอย่าง และที่สำคัญเธอต้องการคิดตามข่าวสารของนายโข่งเพื่อหาความเคลื่อนไหวของคุณลุงของเธอเอง"
แก้ว - โทโมะไปนอนกัน แก้วง่วงแล้ว ฮ้าววว (แก้วจำต้องยอมทำเป็นง่วงเพื่อให้ชายหนุ่มขยับตัว)
โทโมะ - งั้นขึ้นไปพักผ่อนกันครับ (โทโมะก็พาแก้วมาส่งที่หน้าห้องจากนั้นตนเองก็เดินเข้าห้องพักผ่อนตามเขื่อนและป๊อปปี้ไปทันที)
แก้วที่เข้ามาให้ห้องเห็นสภาพเพื่อนสาวก็รู้สึกโล่งอกที่สองสาวหลับสนิทเธอจึงกล้าที่โทรศัพท์ต่อสายถึงปลายทางได้อย่างไร้กังวล
แก้ว - พี่ปีแอร์ค่ะพี่กับพี่เควิลเป็นยังบ้างค่ะ แล้วตกลงได้เรื่องยังค่ะ
ปีแอร์ - พวกผมทำงานได้เรื่องมาบางส่วนแล้วครับ เควิลเองก็ได้ปล่อยข้อมูลไปบางอย่าง ทางนู่นก็เหมือนจะไม่ระแวงอะไรมาก อ๋อที่สำคัญ เหมือนนายเอกติดต่อมาว่าให้นายโข่ง สำรวจทริปของคุณโทโมะน่ะครับเหมือนว่าลูกสาวของฝ่ายนู้นจะถูกตาต้องใจคุณโทโมะเข้า
แก้ว - .....................
ปีแอร์ - คุณหนูครับ จะให้พวกผมตอบเรื่องทริปด้วยไหมครับ เหมือนฝ่ายนู้นจะต้องการเจอคุณโทโมะนั้นให้ได้ อ๋อมีอีกอย่างครับ เหมือนลูกสาวฝ่ายโน้นจะไม่ค่อยชอบที่คุณหนูได้คบหาคุณโทโมะมากๆด้วย ผมว่าคุณหนูคงต้องระวังตัวเรื่องคุณหนูคนนั้นด้วยน่ะครับ แล้วนายใหญ่ทางนู้นเองก็ไม่ได้หรือว่าไม่คิดจะระแวง เบื้องหลังของนายท่านโจชัวร์เท่าไหร่ คุณหนูคิดว่ามันจะมีทางสืบได้อีกไหมครับว่าเรื่องที่คุณหนูอยู่ในแก๊งค์มาเฟีย แล้วจะแตกตื่นทำให้งานของเราพลาดได้ครับ คุณหนูครับ คุณหนูๆๆๆๆๆๆ ครับ คุณหนูจริญญาครับ
แก้ว - หะ ค่ะ พี่ว่าไงน่ะค่ะ แก้วขอโทษ อ๋อ ๆ เรื่องมาเฟียเหรอค่ะ แก้วว่าทิ้งให้มันตายใจก่อนถึงเวลาค่อยแสดงดีกว่า เพราะเรื่องนี้ไม่มีรู้นอกจากคนให้วงการเท่านั้นซึ่งประเทศไทยไม่ได้รับการเปิดรวมเหมือนญี่ปุ่นและจีนนี่ค่ะ ส่วนเรื่องคุณหนูมารีนนั้น ไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่(จริงเหรอ)สะทีเดียว แก้วจัดการยัยนั้นได้อยู่แล้ว(เอาให้กระอักไปข้าง) อีกสองวันแก้วกลับไปแก้วมีงานให้พี่กับพี่เควิลทำแล้วล่ะค่ะ แต่ตอนนี้แก้วมีหุ้นตัวหนึ่งที่แก้วสนใจ หุ้นร้านเครื่องเพชรของมงคงอินเตอร์เจลล์ ซึ่งอยู่ในเครือของสิริมงคลอินเตอร์เพส แก้วต้องการให้พี่เควิลแจ้งขอซื้อหุ้นในชื่อของพี่ให้ได้มากกว่า 60‰ พี่ช่วยจัดการให้ด้วยน่ะค่ะ คิดเป็นเงินได้เท่าไหร่ แจ้งแก้วมาด้วยแล้วกันค่ะ
ปีแอร์ - ได้ครับพรุ่งนี้ผมจะรีบดำเนินการให้อย่างเรียบร้อยครับ สวัสดีครับ
แก้วหลังจากที่วางสาย ก็ยื่นยิ้มด้วยความสนุกที่เริ่มต้นอาจไม่ตามเป้าหมายแต่ก็ค่อยๆกินจากสาขาเล็กค่อยๆกินสาขาใหญ่ เธอวางแผนอย่างแยบยล จากที่เธอคิดว่าเมื่อทวงคืนไม่ได้ก็ทำลาย เป็นเมื่อขอดีๆไม่ได้ ก็กินเอาแบบนี้จนทุกอย่างก็กลับมาในมือเธออีกครั้ง.......เป้าหมายที่เธอคือร้านเครื่องเพชรเล็กๆของลูกสาวคุณลุงของเธอนั้นก็คือมารีน นั้นเอง ที่ดันจะมาแย่งโทโมะไปเธอก็เลยเอาร้านนี้เป็นร้านแรกในเกมงูกินหางของเธอเลยแล้วกัน
นางเอกของไรเตอร์เริ่มแผลงฤิทธิ์ มาดูสิว่าเมื่อคุณหนูของแก๊งค์มาเฟียอย่างแก้ว กับ คุณหนูขี้วีน อย่างมารีน
ใครจะอยู่ใครจะไป แล้วโทโมะจะเจอปัญหาแบบไหนบ้าง ติดตามกันต่อไปน่ะค่ะ
สำหรับคืนนี้ นอนหลับฝันดีน่ะค่ะ รักทุกคนน่ะค่ะ จิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ>x,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ