รักนี้..ฉันเลือกเธอ
เขียนโดย tanopa
วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 22.39 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2556 23.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
24) ตอนที่ 23
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ.ท้องทะเล
....... - กรี๊ดดดดดดด ทะเลล ไม่ได้มานานแล้วกรี๊ด ทะเลจ้า เฟย์มาหาแล้วจ้าาาาาาาา
ฟาง - เบาๆสิเฟย์พี่อายเขา คนหันมามองเราเต็มไปหมด ทำอย่างกะไม่เคยมา
เขื่อน - ท้องทะเล กว้างสดใสสสสสสสส เขื่อนจะนอนพักให้ชุ่มปอดไปเลยยยยยยยย
ฟาง - อ๊ายยย นายเขื่อน นายก็พอกันฉันละกลุ้มใจจริง
เขื่อน/เฟย์ - ก็นานๆทีจะได้มาเที่ยวนี่
ป๊อปปี้ - ฟางครับมาหลบที่นี่ดีกว่าแดดแรงแบบนั้นเดี๋ยวผิวเสียแย่หมด ว่าแต่โทโมะกับแก้วหายไปไหน
ฟาง - ห๊ะคู่นั้นยังไม่ลงมาอีกเหรอ เดี๋ยวก็ขึ้นเรือข้ามฟากช้าไปอีกหรอก เขื่อนนายเขื่อน(ฟางที่ไม่เห็นทั้งแก้วและโทโมะก็หันไปสั่งที่กำลังดี้ด๊าคูณสองกับน้องสาวด้วยเองทันที)
เขื่อน - วะว่าไงฟาง เรียกเขื่อนทำไมเหรอครับ
ฟาง - เขื่อนไปตามสองคนบนรถลงมาสิเร็วๆฟางร้อนมากกกกกกกกกกกกกกกกก (ฟางบ่นมาทันทีหลังจากรอแล้วรอเล่า)
โทโมะ - มาแล้วครับบบไม่ต้องตามหรอก แก้วพึ่งตื่นน่ะฟาง
ฟาง - ย่ะ งั้นขึ้นเรือดีกว่าป่ะ เฟย์จะยืนกางแขนอีกนานไหม ไปนายเขื่อนไปลากยัยโรสเฟย์ของแจ็สเขื่อนมาเร็ว อ้าวโทโมะแล้วยัยแก้วไหนว่าแล้วหายไปไหนแล้วอ่ะ
โทโมะ - โน่น ไปโทรศัพท์ตรงนู่นเดี๋ยวตามมาน่ะ พอดีแก้วบอกว่าลืมสั่งงานอีกอย่างน่ะ
ด้านแก้ว
แก้ว - พี่เควิลค่ะแก้วฝากพี่ดูแลนายโข่งให้ดีที่สุดอย่าให้มันตายก่อนที่แก้วจะกลับไปน่ะค่ะ อ่อแล้วอีกอย่างแก้วอยากให้พี่เจาะข้อมูลของของบริษัทสิริมงคลอินเตอร์เพสแล้วทำอย่างไงก็ได้แก้วต้องการกว้านซื้อหุ้นให้ได้มาจำนวนหนึ่ง
เควิล - ได้ครับคุณหนูแล้วผมจะจัดการให้ครับ แล้วอีกอย่างครับคุณหนู นายโข่งมีการต่อสัญญาณกับนายเอกตอนนี้โทรศัพท์ของมันอยู่กับผม ข้อมูลที่ลวงมาได้คือ นายเอกได้สั่งการให้นายโข่งเจาะการทำงานของโรงแรมเราเหมือนที่เรากำลังทำ เพื่อส่งข้อมูลให้นายใหญ่มันครับ
แก้ว - น่าสนุกใช่เล่น มันอยากได้อะไรก็ให้มันไป แต่ที่สำคัญพี่เควิลให้มันรู้ได้แค่ตื้นๆอย่าปล่อยมากเดี๋ยวงูของแก้วจะตื่นแล้วเลือยหนีแก้วไปตีงูต้องเอาให้ตายแค่สลบไม่เอา
เควิล - ทำไมคุณหนูหมายความว่าจะเปิดเผยข้อมูลเหรอครับ
แก้ว - ป่าวค่ะ แก้วจะให้พี่คอยถือโทรศัพท์เอาไว้เมื่อนายเอกส่งข้อความให้ทำงานหรืออะไรพี่ก็คอยตอบแทนนายโข่งมันสะ อย่าให้พวกนั้นรู้ตัวว่าเราจับคนของมันเอาไว้ ที่สำคัญอะไรที่พี่คิดว่าตอบได้ตอบแทนแก้วไปเลยแต่อย่าให้รู้ว่าเราคือใครก็เท่านั้นเองค่ะ
เควิล - อ่อได้ครับคุณหนู ถ้างั้นทางนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วงน่ะครับผมสองคนจะจัดการทุกอย่างให้อย่างดีที่สุดและเรียบร้อยแน่นอนครับ
แก้ว - แก้วฝากด้วยน่ะค่ะ
เควิล - ยังไงคุณหนูระวังตัวเองไว้ด้วยน่ะครับผมไม่ค่อยไว้ใจพวกลอบกัดแบบนั้น
ฟางที่เห็นว่าแก้วพึ่งวางสายแต่ยังไม่ขยับตัวก็ตรงดิ่งลากแก้วไปยังจุดรวมพลทันที แก้วก็ขอโทษขอโพลยไปกันถ้วนหน้าที่ตัวเองล้าช้า ทีแรกฟางก็งอลอยู่แต่ด้วยกลัวงานกร่อยก็บอกว่าไม่เป็นไร จากนั้นทั้งหกชีวิตก็นั่งเรือส่วนตัวของเขื่อนใช้เวลาราวๆชั่วโมงก็ถึงบ้านพักบนเกาะส่วนตัวของเขื่อนทันที
เมื่อถึงที่พักเฟย์ที่สิ่งกระเป๋าสำภาระของตนเอง วิ่งไปทะเลไม่ไปคนเดียวแต่ยังลากอีกสองสาวไปด้วยนี่สิ
ป๊อปปี้ - เป็นไง สาวๆทิ้งของไว้ยัยเฟย์น่ะยัยเฟย์แล้วกัน
เขื่อน - เอาน่าอย่าบ่นเลยป๊อปนายเอาของยัยฟางไป เดี๋ยวเขื่อนจะเอาของเฟย์ไปเอง ป่ะโทโมะเอาของแก้วตามเขื่อนมากันครับเอาของไปเก็บให้คุณเธอกัน
โทโมะ - พักกันทั้งหมดเลยดีไหมจะได้ไม่ต้องเข้าออกสองห้อง หนักฉิปของพวกสาวๆ
ไม่นานพวกเขาก็เก็บของแล้วตามสามสาวไปทันที ภาพที่ปรากฎก็คือเฟย์ ฟาง เล่นน้ำดำผุดดำว่ายโดยมีแก้วใช่สาวแก้วคอยหนีสองสาว ภาพที่หนุ่มอดขำไม่ได้เมื่อสองสาวตัวแสบว่ายไปแย่งของในมือแก้วกันส่งเสียงวี๊ดวายจนหนุ่มอดที่ร่วมกิจกรรมนี้ไม่ได้เมื่อสามสามเห็นว่าหนุ่มจะมาร่วมแจมก็......
ฟาง - ว๊ายยยยยยยย ป๊อป ทุกคนอย่าเข้ามาใกล้พวกเราน่ะ หยุดเลยยยยยย
เฟย์ - อ๊ายยย อย่ามาน่ะ แก้วขอร้องล่ะเฟย์ขอโทษเอากางเกงเฟย์คืนมาเถอะน่ะพวกผู้ชายเห็นอายตายเลย
แก้ว - ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครใช้่ให้แกกับสมรู้ร่วมคิดกับยัยฟาง จะมาดึงเสื้อฉันก่อนทำไม ฮ่าๆๆๆๆอ๊ะ โทโมะ เขื่อนหยุดเลยอย่าขยับก้าวมาน่ะ เอาไปเฟย์ฉันกลัวแกโดนนายเขื่อนข่มขืนเอาไป
เฟย์ - ขอบใจน๊าาาาาาาาา ร๊ากกกกกกกแก (เฟย์ที่ได้รับกางเกงขาสั้นคืนรีบใส่คืนอย่างรวดเร็วแล้วพาฟางขึ้นฝั่งตามแก้วไปติดๆ)
โทโมะ - แก้วเลิกเล่นกันแล้วเหรอทำไมรีบขึ้นมากันจัง
แก้ว - อ๋อไม่มีอะไรน่ะเหนื่อยแล้ว เขื่อนจ๊าาาาา แถวนี้มีตลาดไหมหิว
เขื่อน - เกาะส่วนตัวครับแก้วคงต้องนั่งเรือออกไปแล้วล่ะเพราะว่าไม่ตลาด แต่เขื่อนซื้อของไว้เพียบเลยน่ะ เดี๊ยวให้ป้าแม่บ้านทำอาหารเย็นกัน เฟย์ครับที่ผ้าเช็ดตัวครับ อ๊ะแก้วฟางผ้าครับ
แก้ว/ฟาง - กว่าจะให้พวกฉันน่ะนาย
มาทางฝั่งกรุงเทพ
มารีน - พ่อค่ะ มารีนอยากได้โทโมะ เขาเป็นผู้ชายในฝันของสาวๆมากเลย มารีนอยากเจอ
ประสิทธิ์ - พ่อได้ยินมานานแล้วน่ะ แปลกคราวนี้มารีนลูกสาวพ่อจะสนใจนักร้อง
มารีน - ก็ยัยแก้วลูกศัตรูของพ่อมันได้เขาไปนิ มารีนหมั่นไส้อยากเอาชนะยัยนั้น ไหนพ่อบอกมารีนว่ายัยแก้วไม่มีมีโอกาสมาชนะมารีนได้ไงค่ะ ไหนพ่อบอกว่ามันหายสาปสูญไป
ประสิทธิ์ - พ่อก็ไม่รู้นีน่ามารีนว่ายัยแก้วเขาจะรอดตายอดตายอยากมาได้ พ่อสัญญาว่ายัยแก้วไม่ได้มีทางชนะลูกแน่ แก้วไม่มีทางมาแย่งของที่จะสมควรเป็นของมารีนได้แน่
มารีน - พ่อรู้อะไรไหมวค่ะตอนนี้ยัยแก้วมันได้ไปเที่ยวกับโทโมะไกลถึงทะเลโน่นแล้ว มารีนพึ่งไปอ่านบอร์ดแฟนคลับของเขามา มารีนไม่ยอมๆ
ประสิทธิ์ - โอเคลูกมารีน ๆ นายเอกๆอยู่แถวนี้ไหมนายเอกก
นายเอก - มาแล้วครับนายใหญ่ ผมมาแล้วครับ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ
ประสิทธิ์ - นายไปตามสืบมาสิว่าเกาะส่วนตัวอะไรของพวกเคโอติกนั้่นอยู่ที่ไหนแล้วรีบมารายงานให้ฉันทราบด่วน
นายเอก - ครับนายใหญ่
มารหัวใจของแก้วเปิดเผยตัวแล้ว ฮ่าๆๆ ชื่อนางร้ายน่ารักไหมค่ะทุกคน(เงียบ) มาดูสิว่าพวกคนร้ายจะได้ข้อมูล
อะไรทางฝั่งนางเอกเราไป แล้วเขาจะตามที่อยู่ของพระเอกนางเอกเราไหม
คืนนี้ฝันดีน่ะค่ะ รักทุกคนน่ะค่ะจิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ>x,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ