Secret... ความลับเฉพาะเธอ

 
   
    ตอนกลางคืน...
 
 
   ฉันนอนไม่หลับเลยออกมานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก
 
 
   "เธอจะต้องง่วงและหลับก่อนที่คนใจร้ายคนนั้นจะกลับมานะแก้ว!"
 
 
   ฉันบอกกับตัวเองแบบนี้มันเป็นพันๆรอบได้แระ แต่ทำยังไงตามันก็ไม่ง่วงในห้องมันคอยแต่คิดถึงเรื่องที่
 
ผู้หญิงคนนั้นและตอนที่ฉันทะเลาะกับตานั้น
 
 
   "ยังไม่นอนอีกหรอ..."
 
 
   "ห๊ะ!?"
 
 
   เสียงทักที่ดังมาจากทางประตูทำให้ฉันถึงกับสะดุ้งและหันไปมองทันที
 
 
   "นอนดึกไม่ดีนะ มะรืนนี้ต้องไปเรียนแล้วนี่"
 
 
   "ฉันแค่ไม่ชินกับห้องใหม่น่ะ"
 
 
   ฉันรีบลุกขึ้นและจะเดินกลับเข้าห้องนอนไป
 
 
   "ยังโกธรเรื่องเมื่อวานอยู่ไง"
 
 
   หมับ! 
 
 
   ไม่ถามเปล่าแต่ยังจับข้อมือของฉันและออกแรงรั้งฉันจนต้องไปเผชิญหน้ากับเขาในระยะประชิด
 
 
  "เป็นใครก็ต้องโกธรทั้งนั้น!ฉันๆไม่ใช่ตุ๊กตานะที่จะไม่มีความรู้สึกอะไร!!!"
 
 
   ฉันตวาดกลับไปพร้อมสะบัดมือให้พ้นจากมือของเขาเหมือนรังเกียจ
 
 
   "อย่ามายุ่งกับฉันอีก อยู่ห่างๆฉันไว้ดีที่สุด เราอยุ่ด้วยกันในฐานะเพื่อนร่วมห้องเท่านั้น! อย่าลืมว่าคุณ
 
อาฝากฉันให้นายดูแล ไม่ได้หมายความว่าให้นายทำยังไงกับฉันก็ได้!!"
 
 
   "แก้ว..."
 
 
   ร่างสูงเรียกอย่างอ่อนใจขณะที่รั้งข้อมือฉันไว้อีกครั้ง
 
 
   บ้าจริง...ผู้ชายคนนั้นร้ายเกินไปแล้วนะ ทำไมคุณอายังกล้าฝากฉันไว้กับเขาอยู่อีก  ทำไมท่านไม่เคย
 
รู้สึกเลยว่าเพื่อนรุ่นน้องของตัวเองร้ายขนาดไหน
 
 
   "อย่าพูดถึงเรื่องเมื่อวานอีกเลย จบไปแล้วก็ให้มันจบไปเถอะ"
 
 
   ฉันไม่ฟังคำอธิบายอะไรของเขาอีกต่อไปหลังจากที่พูดจบฉันก็เดินเข้าห้องนอนไปทันที