Secret... ความลับเฉพาะเธอ

    ตอนกลางคืน...

   ฉันนอนไม่หลับเลยออกมานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก

   "เธอจะต้องง่วงและหลับก่อนที่คนใจร้ายคนนั้นจะกลับมานะแก้ว!"

   ฉันบอกกับตัวเองแบบนี้มันเป็นพันๆรอบได้แระ แต่ทำยังไงตามันก็ไม่ง่วงในห้องมันคอยแต่คิดถึงเรื่องที่

ผู้หญิงคนนั้นและตอนที่ฉันทะเลาะกับตานั้น

   "ยังไม่นอนอีกหรอ..."

   "ห๊ะ!?"

   เสียงทักที่ดังมาจากทางประตูทำให้ฉันถึงกับสะดุ้งและหันไปมองทันที

   "นอนดึกไม่ดีนะ มะรืนนี้ต้องไปเรียนแล้วนี่"

   "ฉันแค่ไม่ชินกับห้องใหม่น่ะ"

   ฉันรีบลุกขึ้นและจะเดินกลับเข้าห้องนอนไป

   "ยังโกธรเรื่องเมื่อวานอยู่ไง"

   หมับ! 

   ไม่ถามเปล่าแต่ยังจับข้อมือของฉันและออกแรงรั้งฉันจนต้องไปเผชิญหน้ากับเขาในระยะประชิด

  "เป็นใครก็ต้องโกธรทั้งนั้น!ฉันๆไม่ใช่ตุ๊กตานะที่จะไม่มีความรู้สึกอะไร!!!"

   ฉันตวาดกลับไปพร้อมสะบัดมือให้พ้นจากมือของเขาเหมือนรังเกียจ

   "อย่ามายุ่งกับฉันอีก อยู่ห่างๆฉันไว้ดีที่สุด เราอยุ่ด้วยกันในฐานะเพื่อนร่วมห้องเท่านั้น! อย่าลืมว่าคุณ

อาฝากฉันให้นายดูแล ไม่ได้หมายความว่าให้นายทำยังไงกับฉันก็ได้!!"

   "แก้ว..."

   ร่างสูงเรียกอย่างอ่อนใจขณะที่รั้งข้อมือฉันไว้อีกครั้ง

   บ้าจริง...ผู้ชายคนนั้นร้ายเกินไปแล้วนะ ทำไมคุณอายังกล้าฝากฉันไว้กับเขาอยู่อีก  ทำไมท่านไม่เคย

รู้สึกเลยว่าเพื่อนรุ่นน้องของตัวเองร้ายขนาดไหน

   "อย่าพูดถึงเรื่องเมื่อวานอีกเลย จบไปแล้วก็ให้มันจบไปเถอะ"

   ฉันไม่ฟังคำอธิบายอะไรของเขาอีกต่อไปหลังจากที่พูดจบฉันก็เดินเข้าห้องนอนไปทันที