เพราะเธอคือคนที่ฉันรัก(และแค้น)
เขียนโดย LoVepoppyfangver
วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 19.26 น.
แก้ไขเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 16.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ไม่ได้(เป็นห่วง)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ร่างบางหัวโขรกรถ ร่างสูงก็รีบจับไหล่ร่างบางพิงเบาะเหมือนเดิม เธอหัวแตกเลือดไหลเยอะ
น่าดู
" อือ..ฮืม" เสียงร่างบางพูดเบาๆออกมาทันทีที่ร่างสูงจับตัวเธอ
" ฮ่ะ " พอร่างสุ.เห็นร่างบางฟื้นก็ปล่อยตัวร่างบางหนักๆปล่อยให้เจ็บ ร่างบางเห็นแล้วล่ะที่ร่างสูงปล่อย
ร่างบางกระแทกรถเธอจึงแกล้งความจำเสื่อม
" ตื่นแล้วสิน่ะ เธอนี่มันอ่อนแอจริงๆ " ร่างสูงบ่นทันทีที่เธอฟื้น
"คุณเป็นใครค่ะ "ร่างบางเอ่ยคำสั้นๆออกมาเพื่อยืนยันในการแกล้ง
//ยัยนี่สมองเสือมหรอเนี่ย//"อย่ามาสำออยสมองเสื่อมฉันไม่ชอบ" ร่างสูงเขานึกว่าร่างบางสมองเสื่อม
จริงๆซะอีกแต่ก็แกล้งพูดด่าร่างบางไปงั้น
//รู้ได้ไงเนี่ยว่าฉันสำออย//" ป่าวนะแล้วคุณเป็นใครกันแน่ค่ะ "ร่างบางก็สงสัยว่าร่างสูง
รู้ได้ไงเหมือนกัน
"ฉันไม่รุ้ว่าฉันเป็นใครแต่รู้ว่าเธอเป็นนางบำเรอ "ร่างสูงพูดเจ็บจิตใจร่างบางมาก
"นี่ป๊อป ฟางไม่ใช่นางบำเรอนะ แล้วฟางก็ไม่เคยคิดว่าป๊อปจะเป็นคนแบบนี้" เธอเผลอหลุดพูดออกมา
ซะแล้วสิ
" เธอไม่ได้สมองเสื่อมหนิ " ร่างสูงพูดหน้าโกรธเป็นไฟทันที
" เสื่อมนะฉันว่า " เธอพูดเสียงสูงแล้วฉีกยิ้มเล็กๆ
"ได้ทำแบบนี้ใช่มั้ย " ร่างสูงสต๊าดรถและเร่งรถไปยังที่แห่งหนึ่ง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ