นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี

โอ้ย..ฉันไม่คิดเลยว่าจะเป็นนายนั่นก็มันน่าอยู่หรอกไม่เดือนโรงเรียนก็เวอร์ไป เล่นหล่อซะขนาดนั้น
คาบแรกเรียนคณิตทั้งเฟยืและก็ฟางต่างก็รู้จักเพื่อนกันหมดแล้ว คนที่นั่งคู่กันก็คุยกันราบรีนดีโดยเฉพาะนายหน้ายาวนั่นท่าทางจะคุยเก่งเอาการแต่แนกับปลาหมอนั่นยังไม่พูดกันซักคำก็นายนั่นเล่นเอาแต่ฟังเพลงในหูอยู่นั่นแหละงั้นฉันหลับดีกว่าเรียนก็ไม่รู้เรื่อง
"อ่ะนักเรียนคงเข้าใจ งั้นครูจะเรียกออกมาทำนะจ๊ะ คนนั้น เธอ เธอที่ก้มหน้าอยู่(หลับคร้าครู)ออกมาทำข้อหนึ่งจ๊ะ แต่กฏของเรายังเหมือนเดิมน๊ะทำไม่ได้-15น๊ะ"โหดเว๊ หักอย่างเดียวเลยเรียนก็ไม่รู้เรื่องแล้วจะทำได้ไง ขจากนั้นฉันก็ค่อยๆลุกขึ้นเดินไปที่หน้าไวท์บอร์ด แต่ก็ทำได้แค่ยืนมึนๆทำหน้าอึงๆอยู่อย่างนั่นแต่แล้วก็มี
กื่ด ขืด ขืด~!ใครมาเขียนเว๊ เฮ้นายนั่นมาได้ไง ไม่ได้เรียนแต่ดันออกมาช่วยฉันทำได้หน่าตาเฉยเลยอ่ะงงว่ะ นายนั่นยังคงขีดๆเขียนไม่หยุดจนมันเต็มหน้าไวท์บอร์ดเลย พอเขียนเสร็จเดินกลับไปนั่งที่เอาหูฟังใส่หูต่อ
"เก่งมาก วิศว แหมมีน้ำใจช่วยเพื่อนด้วย"ฟูว์โล่งอกเกือบตายแล้วไหมหล่ะ
"ขะ...ขอบใจ"
"อืมโมะก็แค่ช่วยสัตว์โลกเฉยๆ"มองกวนประสาทแล้วกระตุกยิ้มที่มุมปากแล้วเบือนสายตาไปทางอื่น ฮึย!!~ไอ้บ้าหยิ่งเอ๋อ
เที่ยง
"แก้วจ๋ะไปกินข้าวกัน"ฟางเอยปากช่วยอย่างร่าเริงฉันเลยได้แต่เดินตามเงียบๆก็เฟย์น่ะซิช่วนใครต่อใครไปด้วยตั้งมากมายรวมไปถึงไอ้ปลาหมอนั่นด้วย
โรงอาหาร
กรี๊ด กรี๊ด พี่โทโมะ!!!
โอ้พระเจ้านี่มันเสียงอะไรกันเนี่ยดังเกินกว่าหูฉันจะรับไหวแล้วน๊ะรำคาณ
"นี่!!พวกเธอเป้นบ้าอะไรกันเนี่ย...กรี๊ดบ้าอะไรกันหนักหนาไม่เคยเห็นคนไง บ้า!!"ฉันทนเสียงไม่ไหวเลยบ่นออกมาก็มันน่าไหมหล่ะ
"เธอเป็นใครไม่เคยเห็นหน้าเลย เด็กใหม่เหรอ แต่ปากดีเกิ๊นอยากเจ็บตัวเหรอ เรากรี๊ดพี่โทโมะมันไปหนักอะไรของเธอ"โอ้ย...อยากจะบ้าตายกับผู้หญิงสัยนี่บ้าผู้ชาย!
กรี๊ด~แต่ก็ยังไม่ยอมเลิกกรี๊ดฉันเลยขว้าแก้วน้ำแถวๆนั้นมา
"แก้วอย่านะ วางลงเดี๋ยวนี้เลย"ฟางกระตุ้กแขนฉัน เพราะรู้ว่าฉันจะทำอะไรแต่มันห้ามไม่ทันแล้ว
สาดดด!!
"อร๊าย...อะไรของแก่เนี่ย"ว๊ายยัยนั่นทำตาพองใส่ฉันด้วย
"อะไร๊ มีนอขึ้นแล้วเนี่ย วิ่งตามเค้าอยุ่ได้ไม่เห็นว่าเค้าจะสนใจพวกเธอสักหน่อยน่ารำคาณเออ ถ้าเป็นฉันก็ไม่เอาเหมือนกัน"
"แกอิ๊บ้า...พวกแกจับมันไว้"
เพี้ย!!
ยัยพวกบ้ากล้าตบฉันเหรอตั้งแต่โตมายังไม่มีใครกล้าตบหน้าฉันเลยนะโดนดีแน่
"พอเหอะแก้วเฟยืว่าไปกันดีกว่าอย่ามีเรื่องเลย"เฟยืกับฟางพยายามลากฉันออกมาแต่ไม่มีทางหรอก
"ไม่แก้วไปก็ต่อเม่อได้คืนก่อน"
บัก!ฉันต่อยหน้ายัยตาโตนั่นเต็มแรง
"โอ้ย..อิ๊ทอมบ้าฝากไว้ก่อนเหอะ"พุดไปมือกุมหน้าไปแล้วรีบวิ่งหนีไปเลย
"รีบมาเอาคืนหล่ะ"ฉันตะโกนไล่หลังไป
"เฟย์ฟางไปกินข้าวกับนายพวกนั่นเหอะ แก้วจะกลับบ้านแล้วหมดอารมณ์"พูดแล้วหันหน้าไปทางนายปลาหมอนั่น
"เออไปน๊ะ...เฟย์ฟาง แล้วก็พวกนายด้วย"
อ๋อลืมบอกไปนี่เรียนวันแรกเลยเลิกเร็วหน่ะ
"น้าโอมารับแก้วหน่อยค๊ะ แก้วจะกลับบ้าน"
(ครับๆไปเดี๋ยวนี้ครับ)
ตื๊ด~วางสาย