นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี
8.5
24)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความระหว่างที่ป๊อปี้โอ๋ฟางอยู่
"แก้วเราไปส่งรายงานกันดีกว่า"
"จร้า ฟางป๊อปเดี๋ยวแก้วโมะไปส่งงานก่อนน๊ะ"เดินออกมาโทโมะหันหลังกลับไปส่งสายตาใส่เขื่อนว่าออกมาให้เค้าคุยกัน2คน เขื่อนรีบกุลีกุจอพาเฟย์ออกมา แต่เฟย์ยังงงแต่ก็เดินตามเขื่อนออกมา
"อะ อะไรเนี่ยเขื่อนลากออกมาทำไม"
"ปล่อยให้ฟางกับไอ้ป๊อปมันคุ้ยกันไงมัเราอยู่ด้วยเค้าคงคุยกันไม่สะดวก"
"อ๋อ...ไม่เห็นส่งสัญญาณเลย"
"ไม่ส่งบ้าอะไรยัยเฟยืฉันขยิบตาจนตาจะเป็นไฟกระพริบอยู่แล้วเนี่ย"แก้วบ่นเฟย์แล้สทำท่าขยิบตตาที่ก่อนหน้าที่พยายามทำให้เฟยื แต่เฟย์ไม่รู้เรื่อง
"555"ทุกคนหัวเราะ
"เอ่อ...ฉันว่าฉันกับโมะไปส่งรายงานก่อนจะดีกว่า เดี๋ยวจะโดนดัดคะแนน"แก้วเดินตามโทโมะไป อันที่จิงมันเป็นงานเดี่ยวโทโมะหนะส่งไปนานแล้ว แต่แก้วดองเป็นผลไม้แช่อิ่มไปเลยทำให้ต้องมาเร่งทำวันสุดท้ายซึ่งก็ทำให้เกิดเรื่องวุ้นวายมาก
เดินกลับจากการส่งงาน
"ที่รัก..."ขว้าข้อมือแก้วมาจับแล้วเดินคู่กันไป
"โมะเลิกเรียกว่าที่รักได้แล้ว ไม่อายเค้าเหรอไง"
"ก็แก้วเป็รที่รักของโมะจริงๆหนิ"
"โมะก็เป็รที่รักของแก้วเหมือนกันแก้วยังไม่เห็นจะต้องเรียกโมะว่าที่รักเลย"แก้วเขินเลยแกล้งมองไปทางอื่น แต่พอหันกลับมาอีกทีก็ถูกโทโมะจ้องหน้าอยู่ก่อนแล้ว
"เป็นแฟนกันมาก็นานยังเขินโมะอีกเหรอ"ใช้มือทั้สองบีบแก้มแก้วอย่างหมันเคี้ยว
"หน้าแก้วไม่ได้หนาหนิ"บีบจมูกโทโมะคืนบ้าง
"แก้ว"
"ว่าไง...ที่รัก"
"ห๊ะ ห๊า...เรียกว่าอะไรนะขออีกทีได้เปล่า"
"กะ ก้ที่รักไง"
ฟอด~
"ชอบจังเรียกงี้ไปตลอดเลยไม่ได้เหรอ"
"บ้าเหรอ"
"งั้นแก้วก็คงรักคนบ้าแล้วหล่ะ"
"โมะไปฝึกพูดแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยห๊าา"
"เรียนจากไอ้เขื่อนมา ชอบหล่ะซิ ขอรางวัลด้วย"ยิ้มอ้อนๆ
"เลี่ยนอ่ะไม่เหมือนโมะคนก่อนเลย"
"แล้วเมื่อก่อนเป็นไงอ่ะ แก้วก็ไม่เหมือนเมื่อก่อนเหมือนกันแหละ"
"โทโมะคนเดิมทั้งเก๊ก ทั้งใจร้ายชอบหลอกลวง"พูดท้าวความไปถึงช่วงแรกๆที่โทโมะพนันกับเพื่อนเรื่องจีบแก้ว แต่ถ้าไม่ได้พนันกันวันนั้นทั้งสองคงไม่ได้รักกันหร๊อกจริงไหม๊
"อ่อ แล้วแก้วคนเก่าหล่ะเป็นยังไง"
"กล้า ท้าทาย เป็นผู้หญิงที่แปลกๆ แต่ตอนนี้รู้ไหม๊หวานเหมือนน้ำผึ้งเลยอ่ะ"โน้มหน้าเข้ามาหาปากแก้วแต่แก้วใช้นิ้วชี้ห้ามไว้ทัน
"พอเลยนี้โรงเรียนคนเยอะนะ"
"แปลว่าที่อื่นทำได้ใช่อ๊ะ"
"โมะมักมาก"บีบจมูกโทโมะอย่างแรงแล้ววิ่งขึ้นห้องไป
"อย่าหนีน๊ะ"โทโมะิ่วิ่งตาม
"โมะเต่าอ่ะ"ล้อเลียนแล้ววิ่งต่อ
"ระวังคืนนี้ไม่ได้นอนแน่"โทโมะส่งเสียงอาฆาตตามมา แก้วกำลังจะวิ่งขึ้นบรรไดแต่ดันก้าวพลาด
ฟึ่บ~
"แก้วถ้าโมะรับไม่ทันขาหักขึ้นมาทำไงเนี่ย"ทำเสียงเหมือนผู้ใหญ่ดุเด็ก
"มันก้ไม่ได้หักนี้"
จุ๊บ
"ขอบคุณคะ...ที่รัก"จุ๊บที่แก้มโทโมะพร้อมกระซิบคำหวานที่ข้างหู
"โอ้ยยยอิจฉาไอ้โมะว่ะ มีแฟนน่ารัก"เขื่อนส่งเสียงอิจฉามา
"อ้าววแล้วเฟย์ไม่น่ารักไง"เฟย์ถามเขื่อน
"เฟยืน่ารักแต่จะน่ารักกว่านี้ถ้าจะจุ๊บเขื่อนเหมือนที่แก้วจุ๊บโมะ เขื่อนจุ๊บเฟย์ตลอดอ่ะเฟย์ไม่เคยจุ๊บเขื่อนเลย"ทเขื่อนำหน้าหงอยๆ เฟย์เลยดึงคอเสื้อเขื่อนแล้วพลิกเข้าไปที่มุมเสาเพื่อไม่ให้คนอื่นเห็นมากนัก โน้มคอเขื่อนลงมาแล้วประกบปากลงปากเขื่อนลิ้นสองลิ้นนัวเนี่ยกันอยู่นานจนเฟย์ต้องดันเขื่อนออกแต่เขื่อนไม่ยอมออกง่ายๆ
"อื้อ~"เขื่อนยังคงจูบร้อนแรงจนเฟยืเข่าอ่อน แต่เขื่อนกลับกอดร่างเฟย์แน่นแล้วกดจูบหนักๆก่อนจะปล่อยเฟย์ให้เป็นอิสระ เฟย์ยืนหอบหายใจรัว
"เขื่อนคงต้องพาเฟย์ไปออกกำลังกายบ่อยๆแล้วมั๋ง จูบนิดเดียวเองแต่ท่าเหนี่ยเหมือนจูบกันมาประมาณ1ชม."เฟยืหน้าแดงแปร๋ดทั้งที่ตัวเองเป็นคนเริ่มเองแท้ๆแต่กลับถูดเขื่อนจูบกลับซะหมดแรงหันหน้าจะหนีเขื่อนแต่ก็ไปเจอกับโทโมะ แก้วที่ยืนยิ้มแป้นอยู่ทำให้ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่
"ไอ้เขื่อนร้องแรงว่ะ แก้วอยากได้แบบนี้ม๊ะ"
"ไม่เอาพอเลย ไป๊เข้าห้องเรียน"เรียกโทโมะและเขื่อนเข้าห้องเรียน
เดินเข้ามาก็เจอกับฟางป๊อปปี้ที่นอนหลับอยู่ด้วยกัน
"น่ารักจัง"แก้วพุดแล้วเดินไปที่โต๊ะของตัวเอง
ตอนเย็น
"แก้วกลับบ้านกัน"โทโมะเหลือบดูนาฬิกาข้อมือแก้วพยักหน้ารับแล้วเดินออกมาด้วยกัน เจอเคนตะที่วิ่งมาอบ่างเร็ว
"อ้าววเคนตะมาหาจินนี่เหรอ จินนี่อยู่ห้องสมุดอะ่"แก้วบอกเคนตะ
"เปล่าๆพึ่ไปส่งจินนี่มาเอง แต่มาหาไอ้โมะมัน"มองไปทางโทโมะด้วยสายตากังวล
"มีไร ว่ามา"เดินออกมาหาเคนตะ
"ยัยเกลของแกเอาอีกแล้ว"ชูแผนประกาศ โทโมะรีบกระวากมาอ่านทันที ในนั้นมีแต่ข้อความด่าท้อแก้วมากมายโทโมะถึงกับขยำถทิ้งทันที
"มันมีไอ้ใบบ้นี่เยอะไหม"
"เต็มโรงเรียนอ่ะ"
"สารวัตตรนักเรียนมันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนว่ะ"หันมาหาแก้ว
"แก้ว...เย็นนี่กลับพร้อมเขื่อนเฟย์น๊ะเดี๋ยวโมะมีธุระนิดหน่อยอ่ะ"
"อืม"แก้วทำหน้าเหลอหลาแต่ก็ตอบตกลง เขื่อนเดินออกมาพอดี
"เขื่อนฝากไปส่งแก้วที่ย้านด้วยน๊ะ"
"เออ แก้วป๊ะ"
เขื่อนเลยกลายเป้นคนขับรถจำเป็น ไปส่งแก้วที่บ้าน
19.30
~แก้วมาโมะที ที่หลังโรงเรียนน๊ะรีบมาโมะจะรอ~แก้วอ่านข้อความ
"มาเรียกอะไรกลางคืนเนี่ย"บ่นๆแล้วก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมออกไปหาโทโมะ
............................................................................................
ตามสัญญาอัพแล้วน๊ะคร๊ะ มันใกล้จะจบแล้วฝากติดตามด้วยน๊ะค๊ะ
เม้นเยอะอัพอีก โหวดมากๆอัพเร็วเลย
รักลีดเดอร์จุฟฟม๊วฟฟ
"แก้วเราไปส่งรายงานกันดีกว่า"
"จร้า ฟางป๊อปเดี๋ยวแก้วโมะไปส่งงานก่อนน๊ะ"เดินออกมาโทโมะหันหลังกลับไปส่งสายตาใส่เขื่อนว่าออกมาให้เค้าคุยกัน2คน เขื่อนรีบกุลีกุจอพาเฟย์ออกมา แต่เฟย์ยังงงแต่ก็เดินตามเขื่อนออกมา
"อะ อะไรเนี่ยเขื่อนลากออกมาทำไม"
"ปล่อยให้ฟางกับไอ้ป๊อปมันคุ้ยกันไงมัเราอยู่ด้วยเค้าคงคุยกันไม่สะดวก"
"อ๋อ...ไม่เห็นส่งสัญญาณเลย"
"ไม่ส่งบ้าอะไรยัยเฟยืฉันขยิบตาจนตาจะเป็นไฟกระพริบอยู่แล้วเนี่ย"แก้วบ่นเฟย์แล้สทำท่าขยิบตตาที่ก่อนหน้าที่พยายามทำให้เฟยื แต่เฟย์ไม่รู้เรื่อง
"555"ทุกคนหัวเราะ
"เอ่อ...ฉันว่าฉันกับโมะไปส่งรายงานก่อนจะดีกว่า เดี๋ยวจะโดนดัดคะแนน"แก้วเดินตามโทโมะไป อันที่จิงมันเป็นงานเดี่ยวโทโมะหนะส่งไปนานแล้ว แต่แก้วดองเป็นผลไม้แช่อิ่มไปเลยทำให้ต้องมาเร่งทำวันสุดท้ายซึ่งก็ทำให้เกิดเรื่องวุ้นวายมาก
เดินกลับจากการส่งงาน
"ที่รัก..."ขว้าข้อมือแก้วมาจับแล้วเดินคู่กันไป
"โมะเลิกเรียกว่าที่รักได้แล้ว ไม่อายเค้าเหรอไง"
"ก็แก้วเป็รที่รักของโมะจริงๆหนิ"
"โมะก็เป็รที่รักของแก้วเหมือนกันแก้วยังไม่เห็นจะต้องเรียกโมะว่าที่รักเลย"แก้วเขินเลยแกล้งมองไปทางอื่น แต่พอหันกลับมาอีกทีก็ถูกโทโมะจ้องหน้าอยู่ก่อนแล้ว
"เป็นแฟนกันมาก็นานยังเขินโมะอีกเหรอ"ใช้มือทั้สองบีบแก้มแก้วอย่างหมันเคี้ยว
"หน้าแก้วไม่ได้หนาหนิ"บีบจมูกโทโมะคืนบ้าง
"แก้ว"
"ว่าไง...ที่รัก"
"ห๊ะ ห๊า...เรียกว่าอะไรนะขออีกทีได้เปล่า"
"กะ ก้ที่รักไง"
ฟอด~
"ชอบจังเรียกงี้ไปตลอดเลยไม่ได้เหรอ"
"บ้าเหรอ"
"งั้นแก้วก็คงรักคนบ้าแล้วหล่ะ"
"โมะไปฝึกพูดแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยห๊าา"
"เรียนจากไอ้เขื่อนมา ชอบหล่ะซิ ขอรางวัลด้วย"ยิ้มอ้อนๆ
"เลี่ยนอ่ะไม่เหมือนโมะคนก่อนเลย"
"แล้วเมื่อก่อนเป็นไงอ่ะ แก้วก็ไม่เหมือนเมื่อก่อนเหมือนกันแหละ"
"โทโมะคนเดิมทั้งเก๊ก ทั้งใจร้ายชอบหลอกลวง"พูดท้าวความไปถึงช่วงแรกๆที่โทโมะพนันกับเพื่อนเรื่องจีบแก้ว แต่ถ้าไม่ได้พนันกันวันนั้นทั้งสองคงไม่ได้รักกันหร๊อกจริงไหม๊
"อ่อ แล้วแก้วคนเก่าหล่ะเป็นยังไง"
"กล้า ท้าทาย เป็นผู้หญิงที่แปลกๆ แต่ตอนนี้รู้ไหม๊หวานเหมือนน้ำผึ้งเลยอ่ะ"โน้มหน้าเข้ามาหาปากแก้วแต่แก้วใช้นิ้วชี้ห้ามไว้ทัน
"พอเลยนี้โรงเรียนคนเยอะนะ"
"แปลว่าที่อื่นทำได้ใช่อ๊ะ"
"โมะมักมาก"บีบจมูกโทโมะอย่างแรงแล้ววิ่งขึ้นห้องไป
"อย่าหนีน๊ะ"โทโมะิ่วิ่งตาม
"โมะเต่าอ่ะ"ล้อเลียนแล้ววิ่งต่อ
"ระวังคืนนี้ไม่ได้นอนแน่"โทโมะส่งเสียงอาฆาตตามมา แก้วกำลังจะวิ่งขึ้นบรรไดแต่ดันก้าวพลาด
ฟึ่บ~
"แก้วถ้าโมะรับไม่ทันขาหักขึ้นมาทำไงเนี่ย"ทำเสียงเหมือนผู้ใหญ่ดุเด็ก
"มันก้ไม่ได้หักนี้"
จุ๊บ
"ขอบคุณคะ...ที่รัก"จุ๊บที่แก้มโทโมะพร้อมกระซิบคำหวานที่ข้างหู
"โอ้ยยยอิจฉาไอ้โมะว่ะ มีแฟนน่ารัก"เขื่อนส่งเสียงอิจฉามา
"อ้าววแล้วเฟย์ไม่น่ารักไง"เฟย์ถามเขื่อน
"เฟยืน่ารักแต่จะน่ารักกว่านี้ถ้าจะจุ๊บเขื่อนเหมือนที่แก้วจุ๊บโมะ เขื่อนจุ๊บเฟย์ตลอดอ่ะเฟย์ไม่เคยจุ๊บเขื่อนเลย"ทเขื่อนำหน้าหงอยๆ เฟย์เลยดึงคอเสื้อเขื่อนแล้วพลิกเข้าไปที่มุมเสาเพื่อไม่ให้คนอื่นเห็นมากนัก โน้มคอเขื่อนลงมาแล้วประกบปากลงปากเขื่อนลิ้นสองลิ้นนัวเนี่ยกันอยู่นานจนเฟย์ต้องดันเขื่อนออกแต่เขื่อนไม่ยอมออกง่ายๆ
"อื้อ~"เขื่อนยังคงจูบร้อนแรงจนเฟยืเข่าอ่อน แต่เขื่อนกลับกอดร่างเฟย์แน่นแล้วกดจูบหนักๆก่อนจะปล่อยเฟย์ให้เป็นอิสระ เฟย์ยืนหอบหายใจรัว
"เขื่อนคงต้องพาเฟย์ไปออกกำลังกายบ่อยๆแล้วมั๋ง จูบนิดเดียวเองแต่ท่าเหนี่ยเหมือนจูบกันมาประมาณ1ชม."เฟยืหน้าแดงแปร๋ดทั้งที่ตัวเองเป็นคนเริ่มเองแท้ๆแต่กลับถูดเขื่อนจูบกลับซะหมดแรงหันหน้าจะหนีเขื่อนแต่ก็ไปเจอกับโทโมะ แก้วที่ยืนยิ้มแป้นอยู่ทำให้ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่
"ไอ้เขื่อนร้องแรงว่ะ แก้วอยากได้แบบนี้ม๊ะ"
"ไม่เอาพอเลย ไป๊เข้าห้องเรียน"เรียกโทโมะและเขื่อนเข้าห้องเรียน
เดินเข้ามาก็เจอกับฟางป๊อปปี้ที่นอนหลับอยู่ด้วยกัน
"น่ารักจัง"แก้วพุดแล้วเดินไปที่โต๊ะของตัวเอง
ตอนเย็น
"แก้วกลับบ้านกัน"โทโมะเหลือบดูนาฬิกาข้อมือแก้วพยักหน้ารับแล้วเดินออกมาด้วยกัน เจอเคนตะที่วิ่งมาอบ่างเร็ว
"อ้าววเคนตะมาหาจินนี่เหรอ จินนี่อยู่ห้องสมุดอะ่"แก้วบอกเคนตะ
"เปล่าๆพึ่ไปส่งจินนี่มาเอง แต่มาหาไอ้โมะมัน"มองไปทางโทโมะด้วยสายตากังวล
"มีไร ว่ามา"เดินออกมาหาเคนตะ
"ยัยเกลของแกเอาอีกแล้ว"ชูแผนประกาศ โทโมะรีบกระวากมาอ่านทันที ในนั้นมีแต่ข้อความด่าท้อแก้วมากมายโทโมะถึงกับขยำถทิ้งทันที
"มันมีไอ้ใบบ้นี่เยอะไหม"
"เต็มโรงเรียนอ่ะ"
"สารวัตตรนักเรียนมันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนว่ะ"หันมาหาแก้ว
"แก้ว...เย็นนี่กลับพร้อมเขื่อนเฟย์น๊ะเดี๋ยวโมะมีธุระนิดหน่อยอ่ะ"
"อืม"แก้วทำหน้าเหลอหลาแต่ก็ตอบตกลง เขื่อนเดินออกมาพอดี
"เขื่อนฝากไปส่งแก้วที่ย้านด้วยน๊ะ"
"เออ แก้วป๊ะ"
เขื่อนเลยกลายเป้นคนขับรถจำเป็น ไปส่งแก้วที่บ้าน
19.30
~แก้วมาโมะที ที่หลังโรงเรียนน๊ะรีบมาโมะจะรอ~แก้วอ่านข้อความ
"มาเรียกอะไรกลางคืนเนี่ย"บ่นๆแล้วก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมออกไปหาโทโมะ
............................................................................................
ตามสัญญาอัพแล้วน๊ะคร๊ะ มันใกล้จะจบแล้วฝากติดตามด้วยน๊ะค๊ะ
เม้นเยอะอัพอีก โหวดมากๆอัพเร็วเลย
รักลีดเดอร์จุฟฟม๊วฟฟ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ