Jealous...ไม่ใช่อิจฉาแต่ว่ามันรักเธอ

1เดือนผ่านไป

"เถอะน่าสนุกจะตาย"ตอนนี้พี่โทโมะหว่านล้อมฉันทุกทางเพิ่อให้ดูหนังกับเค้าให้ได้แต่ใช่เรื่องมั้ยล่ะที่ฉันมานี่ก็เพื่อจะดูหนังอีกเรื่องต่างหาก

"งั้นแยกกันดู"ฉันโพล่งออกไปก่อนจะมองหน้าพี่โทโมะแต่สิ่งที่ได้กลับมาทำให้ฉันยิ้มแก้มปริ

"ฉันดูหนังรักบ้าบอนี่ก็ได้"ถึงจะทำหน้าเหยเกแต่ก็ยอมดูเป็นเพื่อนฉันพี่ใครเนี้ยน่ารักจริงๆ อ้อ!ลืมเล่าเรื่องยัยแจมไปเลยหลังจากวันนั้นพี่โทโมะก็เริ่มตัดใจจากแจมทิ้งของที่ยัยนั่นให้ทุกอย่างลบเมสเสจที่ยัยนั่นส่งมาทุกข้อความแล้วยังเปลี่ยนเบอร์เพื่อตัดขาดการติดต่อกับยัยนั่นอีกและตอนนี้พี่โทโมะก็ดีขึ้นมากกลับมาเป็นคนเดิมไม่ขังตัวเองอยู่ในห้องและที่น่าแปลกคือเค้าเอาใจใส่ฉันมากขึ้นกว่าเดิมอีกขนาดยอมมาดูหนังเป็นเพื่อนแล้วยังชอบถามอยู่เรื่อยเลยว่าที่แจมพูดจริงมั้ยที่ว่า'แกชอบพี่โทโมะแต่พี่โทโมะไม่สนใจ'แต่จะให้ตอบว่าไงล่ะก็ต้องเปลี่ยนเรื่องคุยน่ะสิบางทีก็แอบเห็นพี่โทโมะยิ้มบางทีก็แอบเห็นพี่โทโมะหลุดหัวเราะมันตลกมากรึไงกับปั่นป่วนความรู้สคกฉันเนี้ยแต่ที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้คือยัยป๊อปเพราะหลังจากที่ยัยนั่นรู้ว่าพี่โทโมะเลิกกับแจมก็คอยมาบ้านฉันทุกวันจนบางทีพี่โทโมะก็ต้องหนีออกทางหละงบ้านเพราะรำคาญฉันก็คอยแต่ช่วยเค้าให้หนียัยป๊อปได้คิดแล้วก็สนึกดีแต่หลังจากนี้มันจะสนึกมั้ยนั่นก็ไม่รู้สิ

"รักพี่ที่สุดเลย"ฉันพูดพร้อมเดินไปต่อคิวซื้อตั๋วกับพี่โทโมะแต่ใสระหว่างที่กำลังต่อคิวก็มีผู้หญิงประมาณ3-4คนที่ต่อคิวอยู่ข้างหลังเดินมาชนพี่โทโมะเต็มๆจนเจ้าตัวรีบรับไว้แต่ฉันดูออกนะว่ายัยนั่นสำออยอ่ะ

"เอ่อ...น้องเป็นไรรึเปล่า?"

"เปล่าค่ะแค่ซุ่มซ่ามนิดหน่อย"ซุ่มซ่ามหรือกำลังยั่วพี่โทโมะกันแน่มารยาหญิงแก้ไม่ได้ฮู่ว~ปลงๆ

"พี่โทโมะถึงติวแล้ว"ฉันหันไปพูดกับคนเสน่ห์แรงก่อนจะเดินไปซื้อตั๋วและเพราะไอโรงหนังที่นี่มันใหญ่โอเว่อส์เลยทำให้มีพนักงานที่เค้าเตอร์หลายคนและเป็นจังหละที่คนก่อนหน้าฉันซื้อตั๋วเสร็จพร้อมกัน2คนพอดีทำให้ฉันกับผู้หญิงกลุ่มข้างหลังได้ซื้อตั๋วพร้อมกันและฉันก็รู้อีกว่ายัยพวกนั้นดูหนังตามฉันแถมยังนั่งเก้าอี้ใกล้ๆกันด้วย!!

"หนังเข้าตั้ง18:10นี่เพิ่ง17:00เองไปไหนกันดีอ่ะ"ฉันหันไปตามพี่โทโมะซึ่งกำลังส่งยิ้มให้ยัยผู้หญิงกลุ่มเมื่อกี้แบบจำยอมเหมือนมารยาทเพราะเค้าส่งยิ้มให้ก่อนจนฉันอดไม่ได้ที่จะเดินกระแทกเค้าลงบันไดเลื่อนไปสรุปนี่ไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลยใช่มั้ยห๊ะ!

"ไปนายอินทร์ดีกว่า"พอนึกถึงนิยายเล่มโปรดก็ตรงไปยังร้านนายอินทร์ทันทีแม้อยากจะคอยพี่โทโมะอ่ะนะแต่เพราะยังเคืองๆเมื่อกี้เลยไม่คอยดีกว่า

"นี่ค่ะ^^"ฉันรับเงินจากพนักงานก่อนจะหยิบหนังสือนิยายที่หอปกแล้วเดินออกจากร้านไปและก็พบว่าพี่โทโมะกำลังยืนคอยอยู่หน้าร้ายด้วยไปหน้าบึ้งตึง

"ทำไมไม่คอย"

"ก็เห็นพี่ยิ้มให้ยัยผู้หญิงพวกนั้นนึกว่าจะสานสัมพันธ์ต่อเลยไปอยากขัด"

"หวงฉันรึไง"เอาอีกแล้วคำถามแบบนี้อีกแล้วหรือฉันจะแสดงออกมากไปจนพี่โทโมะจับพิรุธได้ใครหวงกันเล่าหึงต่างหาก

"เปล่าสักหน่อยพี่อ่ะคิดมาก"ฉันพูดจบก็เดินดูของไปเรื่อยจนไปสะดุดกับร้านอาหารร้านหนึ่งซึ่งมีผู้หญิงกำลังจะเดินออกจากร้านและผู้หญิงคนนั้นก็คือยัยป๊อป!!!ไม่ได้การล่ะต้องพาพี่โทโมะแอบก่อน

"เป็นอะไร?"

"พี่โทโมะยัยป๊อป"ฉันพูดพร้อมชี้มือไปที่ยัยป๊อปซึ่งกำลังเดินมาทางนี้และนั้นแหละทำให้พี่โทโมะคว้าข้อมือฉันก่อนจะพาวิ่งไปที่ห้อองน้ำ(หญิง)ก็ตอนนั้นเค้าจะเข้าห้องน้ำชายแต่ฉันไม่กล้าเลยดึงเค้าไปที่ห้องน้ำหญิงแทนก่อนจะเข้าไปที่ห้องน้ำด้านในสุดโชคดีที่ตอนนี้ในนั้นไม่มีใครอยู่ทางเลยาะดวก

"เธอพาฉันมาห้องน้ำหญิงทำไมเนี้ย"

"ก็เฟย์ไม่กล้าเข้าห้องน้ำชายอ่ะ"

"เฮ้อ...แล้วถ้าเพื่อนเธอเกิดอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาไม่ซวยรึไง"

"เออ!นั่นน่ะสิลืมคิด"ฉันพูดพร้อมหันหน้าไปทางพี่โทโมะแต่เพราะอยู่ใกล้กันมาก(ห้องน้ำมันเล็ก)จมูกฉันเลยชนกับเค้าเต็มๆ-/////-

"เอ่อ...."

ยังเป็นดอกไม้ของเธอออยู่รึเปล่าบอกกันสักหน่อย~

แต่เพราะโทรศัพท์ดังซะก่อนฉันดลยรีบผละออกแต่เบอร์ที่โชว์ทำให้ฉันอยากกรี๊ดยัยป๊อปโทรมา!!ฉันยกโทรศัพท์ให้พี่โทโมะดูก่อนจะตัดสินใจกดรับ

"ฮโหล"

(เฟย์แกอยู่ไหน!!!!!)

"แป๊ปนะ"ฉันพูดพลางหยิบหูฟังในกระเป๋าก่อนจะเอามาใส่และเอาอีกข้างใส่ให้พี่โทโมะตอนนี้เลยกลายเป็นง่ายัยป๊อปพูดอะไรเรา2คนก็จะได้ยิน

(ตกลงแกอยู่ไหน!)ฉันหันไปขอความช่วยเหลือจากพี่โทโมะและเค้าก็ทำปากพูดคำว่า'บ้าน'

"เอ่อ...อยู่ที่บ้านทำไมเหลอะ"

(แต่ฉันเห็นแกกับพี่โทโมะที่เซนลาดวันนี้!)

"แกตาฟาดเล่าฉันอยู่บ้านเนี้ย"

(งั้นเดี๋ยวฉันไปหาที่บ้าน)

"เห้ยย!ไม่ต้องเอ่อ...เดี๋ยวฉันก็จะออกจากบ้านแล้วนะแกไปก็ไม่เจอหรอก"

(แกจะออกไปไหน)

"ไป...."ฉันหันไปขอความช่วยเหลือพี่โทโมะอีกและเค้าก็กำลังจะบอกแต่ดันมีเสียงประชาสัมพันธ์ของห้างดังซะก่อน

'เด็กชายมิณทร์ ยงสุวิมลมาหาผู้ปกครองที่ประชาสัมพันธ์ด่วนค่ะ'

(เฟย์!!!!แกอยู่ไหน!!!!)พี่โทโมะกับฉันถึงกับสะดุ้งกับเสียงตะโกนแปดหลอดของยัยป๊อปทีนี้จะแก้ตัวยังไงล่ะเนี้ย

"เอ่อ...แกคือสัญญาณมันไม่ดีเลยอ่ะแค่นี้ก่อนนะ"

(เดี๋ยว....)ไม่รอช้าฉันรีบกดตัดสายก่อนจะป ลิดเครื่องนี้หวังว่าคงเข้าใจนะฉันจำเป็นต้องโกหกแก

"เพื่อนเธอน่ากลัวชะมัด"

"ก็ยัยนั่นชอบพี่อ่ะ"

"ถ้าฉันมีแฟนแบบยัยนั่นขอเป็นเธอยังจะดีซะกว่า"

"อะไรนะ??"ฉันได้ยินไม่ค่อยชัดเลยถามออกไปแต่พี่โทโมะก็ไม่พูดแล้วก็เดินออกไปเฉยเลยแต่เหตุการณืหลังจากนัเนน่ะสิทำให้พี่โทโมะแทบโดนรุมประทันก็ในเมื่อเดนออกไปไม่ดูตาม้าตาเรือเองผู้หญิงที่ต่อคิวเข้าห้องน่ำก็เลยกรี๊ดกันใหญ่หาว่าพี่เค้าเป็นโรคจิตรคิดแล้วฮา

"เห้ย!"

"กรี๊ดดดดดดดดดดด"

"แก!ไอโรคจิตร"มีผู้หญิง1ในนั้นตะโกนออกมาทำให้ผู้หญิงคนอื่นทำท่าจะเข้ามาจับพี่โทโมะแต่ฉันก็ออกไปช่วยไว้ก่อน

"หยุดก่อนนะค่ะคือพี่เค้าเป็นตุ๊ดอ่ะค่ะเค้าแค่อยากเข้าห้องน้ำผู้หญิงเฉยๆ"ฉันแก้ตัวหน้าด้านๆจนคนที่โดนแอบอ้างว่าเป็นตุ๊ดถึงกับหันมามองหน้าฉันประมาณว่า'กลับบ้านเธอตาย'

"เป็นตุ๊ด??"

"ใช่ค่ะ!เค้าเป็นตุ๊ดเห็นมั้ยหน้าหวานจะตาย"ฉันพูดพร้อมจับหน้าพี่โทโมะเอียงซ้ายเอียงขวาคนมีบางส่วนเชื่อแล้ว

"ไม่น่าเลยผู้ชายหล่อๆสมัยนี้เป็นตุ๊ดเป็นแต๋วหมดฉันจะเป็นลม"มีคุณยายคนหนึ่งพูดออกมาทำให้ฉันเกือบหลัดขำ

"นั่นน่ะสิเธอหล่อด้วยนะเนี้ยน่าเสียดายพ่อหนุ่มเปลี่ยนใจใหม่ยังทันนะเป็นตุ๊ดไม่เจริญหรอกลูกเอ๊ย!"และเมื่อมาถึงจุดสูงสุดฉันก็ปล่อยก๊ากออกมาก่อนจะดันพี่โทโมะให้ออกมาจากห้องน้ำก่อนที่จะโดนกล่าวหาไปมากกว่านี้

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ฉันหัวเราะไม่หยุดเพราะท่าทีของพี่โทโมะตอนโดนคุณยายคนนั้นกล่าวหาว่าเป็นตุ๊ดเค้าทำหน้าสงสัยปนงุนงงจนฉันอดขำไม่ได้จริงๆ

"ขำพอยัง"แต่พอพี่โทโมะพูดอย่างงัเนฉันก็แทบหยุดขำไม่ทันแต่ก็ยังมีเล็ดลอดออกมาบ้าง

"ฮ่าๆๆ...ฮ่าๆๆๆ"

"ขำไปให้พอใจเพราะกลับบ้านเธอโดนดีแน่"เค้าพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินหนีหายไปซวยแล้วไงเฟย์เอ๊ยยยย

 

หลังจากดูหนังเสร็จ

ในระหว่างที่ดูหนังฉันทั้งหมั่นไส้ปนอาฆาตพวกผู้หญิงกลุ่มเมื่ออย่างมากกเพราะอะไรน่ะเหรอก็เวลาพี่โทโมะจะหยิบน้ำยัยพวกนั้นก็จะหลอกจับมือเค้าแล้วก็พูดว่า'อุ๊ย!ขอโทษค่ะหยิบผิดฝั่ง'เชื่อก็ควายเพราะตลอดการดูหนังยัยพวกนั้นจะคอยกระเทิบมาใกล้พี่โทโมะจนเค้าต้องกระเทิบหนีจนมาติดฉันและมันก็ทำให้การดูหนังเป็นไปอย่างลำบากไม่มีความสุขเลยสักนิดนี่ขนาดหนังจบแล้วนะยังเดินตามมาเลย:(

"ขอโทษนะคะ^^"

"เอ่อ...ครับ"

"พี่ชื่ออะไรเหลอะค่ะคือแบมอยากรู้จักอ่ะค่ะ"

"ชื่อโทโมะครับ"จะไปตอบมันทำมายยยย

"ฉันชื่อเกลนะค่ะ><"พอคนแรกแทนตัวเองว่าแบมอีกคนก็แนะนำตัวขึ้นมาทันทีอยากรู้นักว่าใครถามหล่อนย่ะ?

"ฉันชื่อมายด์นะส่วนนี่คิตตี้ค่ะ"เอากันเข้าไปแนะนำตัวเสร็จแล้วบอกนะ:(

"เอ่อ...ครับๆ"

"พี่ค่ะขอเบอร์หน่อย"หาาา!คำนั้นทำให้ฉันหันไปมองแบบอึ้งๆสมัยนี้นี่เค้าให้เบอร์กันง่ายๆขนาดนี้แล้วใช่มั้ยยัยนั่นถึงหน้าด้านขอนะโอ๊ย!หมั่นไส้อย่าไปให้มันนะ

"เอ่อ...."

"พี่โทโมะกลับได้ยังเฟย์ง่วง"เมื่อเห็นว่าเค้าก็ไม่ได้อยากให้ฉันเลยช่วยเค้าให้หลุดพ้นจากนรกอเวจีแต่ดูเหมือนยัยพวกนั้นก็ไม่ล่ะความพยายามยังคงตื้อพี่โทโมะอยู่เฮ้อ....ถ้าพี่โทโมะมากับแฟนนะยัยพวกนั้นคงหน้าแตกกลับบ้านอ่ะ

"พี่ขอตัวนะแฟนพี่คอยนานแล้ว"แฟน????ใครแฟนพี่โทโมะได้ข่าวเค้ามากับฉันแล้วใครล่ะที่เป็นแฟนเค้า??

"เฟย์กลับบ้านกันเถอะ"แต่ที่น่าตกใจคือเค้าเดินมาควงแขนฉันก่อนจะพาเดินออกมาอย่าบอกนะว่าแฟนเค้าคือฉันนะ!

"หว่า~มีแฟนแล้วงั้นไปเหอะพวกเรา"

 

บนรถ

"เฟย์ไปเป็นแฟนพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่"พอจึ้นรถฉันก็หันไปถามเค้าทันที

"แล้วฉันเป็นตุ๊ดตั้งแต่เมื่อไหร่"คำพูดสวนกลับทำให้ฉันอึ้งนิดๆก็ไปแกล้แงเค้าก่อนโดนกลับเลยไงเฟย์เอ๊ย!

"เฟย์ขอโทษก็ได้"ฉันพูดพร้อมก้มหัวให้เค้านึงที

"ฉันมีข้อแลกเปลี่ยน"

"หือ???ข้อแลกเปลี่ยนอะไร"

"ถ้าเธอไม่อยากโดนฉันทำโทษเธอต้องมาเป็นแฟนฉัน"

"เห้ยยย"ฉันร้องเสียงหลงเมื่อพี่โทโมะบอกว่าให้ฉันเป็นแฟนเค้าไม่ใช่เพราะตกใจแต่มันเป็นเพราะดีใจต่างหากก็คนที่เราชอบตั้ง4ปีนิโดนแย่งไปหลายครั้งแล้วด้วย

"ตกลงว่าไง?"

"ทำไมถึงอยากได้เฟย์เป็นแฟนเฟย์น้องพี่นะ"

"แค่รำคาญเวลามีผู้หญิงมาตื้อถ้าฉันมีแฟนผู้หญิงพวกนั้นก็จะเลิกตอแยแล้วตอนนี้ฉันก็โสดไม่มีใครด้วย"ก็แค่แฟนที่ใช้คั่นเวลาคิดว่าเค้าจะมีใจให้เราเนี้ยนะฝันกลางวัน!!!!!!!

"พี่เห็นว่าการมีแฟนมันเป็นเรื่องเล่นๆรึไงถึงมาขอกันง่ายอย่างงี้เฟย์เป็นน้องพี่นะทำอะไรหัดคิดถึงความรู้สึกมั้ง!"ฉันพูดในสิ่งที่ถูกต้องออกไปถึงอยากจะเป็นแฟนเค้าแทบตายแต่ถ้าแค่เพราะต้องการให้มาเป็นไม้กั้นหมาฉันขออยู่เฉยๆไม่ยุ่งเกี่ยวดีกว่า!

"ไม่ใช่อย่างงั้น...คือ..."

"ถ้าพี่อยากได้แฟนไว้กันผู้หญิงพวกนั้นขอร้องอย่ามาขอให้เฟย์ช่วยความรู้สึกของเฟย์ไม่ได้มีไว้ล้อเล่น!"

"เฟย์...ฉัน..."รถจอดเทียบหน้าบ้านพอดีฉันเลยรีบลงจากรถก่อนจะวิ่งเข้าบ้านไปพร้อมกับน้ำตาที่มันไหลลงมาแต่ก็ทำได้แค่ปาดลวกๆนึกว่า1เดือนที่ผ่านมาที่เราช่วยเค้าให้ลืมผู้หญิงคนนั้นจะทำให้เค้านึกถึงความรู้สึกของเรามั่งแต่ไม่เลยเค้าไม่เคยคิดถึงหัวใจเราเลยที่เค้าทำดีกับเราก็เพื่อหวังผลทั้งนั้นความจริงใจจากพี่โทโมะเฟย์จะเคยได้รับมันบ้างมั้ย!!!