Buddy Boo! บัดดี้ดริ้งค์ บัดดี้เลิฟ!

8.5

เขียนโดย fafilmfim

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 22.32 น.

  35 ตอน
  744 วิจารณ์
  80.45K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“เมื่อคืนเป็นไง?” ชายหนุ่มถามทั้งๆที่ยังคงคาแกนกายไว้ข้างในและคร่อมบนตัวหญิงสาวอยู่


“เจ็บ”

 

 

-----------------------------------------------------------------

 

 

 

 

“แต่สนุกและรู้สึกดีหรือเปล่า?”

 

“บ้า ป๊อปเอาออกไปได้แล้วนะ ฟางอึดอัด”

 

“ก็ได้” ชายหนุ่มถอนแกนกายออกมา ทำให้เธอรู้สึกโล่งขึ้นเยอะ

 

“ฟางไปอาบน้ำก่อนนะ”

 

“อาบไหวหรือไง?”

 

“ไหว… หรือป๊อปจะอาบก่อน”

 

“อาบพร้อมกันมั้ยล่ะ?”

 

“ไม่เอา ป๊อปแหละไปอาบก่อนไปเลย” หญิงสาวดันตัวชายหนุ่มออกจากห้องให้ไปอาบน้ำ ก่อนที่เธอจะโดนจัด

หนักในห้องน้ำอีกครั้งหนึ่ง

 

 

 

 

“ใครจะไปยอมล่ะ แค่นี้ก็เจ็บไปหมดแล้ว” หญิงสาวบ่นเบาๆเมื่อเธอปิดประตูห้องและเก็บที่นอน

 

 

 

 

“เอ่อ..ฟาง เย็นนี้ไปกินข้าวกัน”

 

“ฮะ? ที่ไหน?”

 

“ก็ที่…เอาเหอะน่ะ เดี๋ยวสักห้าโมงกว่าๆก็อาบน้ำแต่งตัวเลยละกัน”

 

“ทำไมล่ะ? ไปชุดธรรมดาไม่ได้หรอ”

 

“ไม่ได้หรอก ป๊อปจะพาฟางไปหาคนพิเศษของป๊อป”

 

“คนพิเศษ?” หญิงสาวย้ำด้วยความสงสัย ให้ตายสิ ใครอีกล่ะ เด็กเยอะจริงๆเลย

 

“อื้ม คนพิเศษ อ๊ะ ป๊อปไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ ฟางก็ดูๆชุดไว้ละกัน หรือไม่มี? ไปซื้อใหม่ป่าว?”

 

“-__- พิเศษถึงกับต้องไปซื้อใหม่เลยหรือไง”

 

“อื้ม -__- อะไรของเธอเนี่ย”

 

“บอกแล้วใช่ไหมห้ามเรียกเธอ! เชอะ” หญิงสาวหยิกแขนชายหนุ่มไปหนึ่งทีก่อนเดินขึ้นไปห้องแต่งตัว

 

 

 

 

 

 

 

‘ป๊อปนะป๊อป! ฮึ่ย! ใครกันนะ? พิเศษถึงขนาดนั้นเลยหรือไง’ หญิงสาวคิดอย่างหงุดหงิดก่อนควานหาเสื้อผ้าในตู้

ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางเสร็จยัง?” ชายหนุ่มที่มาเคาะประตูห้องแต่งตัวเมื่อเห็นว่าใกล้เวลานัดแล้ว

 

“อื้ออ อย่าเร่งได้ไหม?”

 

“ป๊อปลงไปรอข้างล่างนะ”

 

“-__- เร่งจริงๆเลย” หญิงสาวบ่นเบาๆก่อนจัดการฉีดน้ำหอมและเดินตามชายหนุ่มลงมา

 

 

 

“ชุดนี้โอไหม?” หญิงสาวหมุนตัวให้ชายหนุ่มดู ผมที่ดัดลอนนิดๆ และชุดเดรสสวยที่ไม่ดูเว่อและไม่ดูเลี่ยนจนเกิน

ไป ทำให้ใจเขาสั่นได้ไม่ยาก

 

“โห ไปซื้อมาหรือไงเนี่ย”

 

“มั่วแล้ว ตัวนี้ฟางยังไม่เคยใส่ต่างหาก ไปสิรีบไปไม่ใช่หรือไง?” หญิงสาวประชดก่อนเดินขึ้นรถทันที

 

 

 

 

 

 

ภัตรคารหรูแห่งหนึ่ง

 

 

 

“ผมภาณุครับ ที่จองไว้”

 

“คุณภาณุเชิญเลยครับ” พนักงานเจ้าของร้านต้อนรับอย่างสุภาพเนื่องจากเขารู้ๆกันอยู่ว่าชายหนุ่มมีหน้ามีตาขนาด

ไหน

 

“ปะ ฟาง” ชายหนุ่มเดินมาตามหญิงสาวที่นั่งรออยู่ข้างนอก

 

 

 

 

 

 

 

‘น่าน้อยใจจริงๆ ทีกินข้าวกับฟาง กินอยู่แต่บ้าน…’ หญิงสาวคิดในใจ อยากให้การนัดกินข้าวครั้งนี้สิ้นสุดลงเร็ว

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีครับ พ่อ/แม่” ชายหนุ่มเดินเปิดประตูห้องทานอาหารส่วนตัวเข้ามาก็ยกมือไหว้พ่อแม่ของตนทันที

 

“ฮะ? พ่อแม่? สวัสดีค่ะ” หญิงสาวที่งงกับภาพตรงหน้า ถึงกับทำอะไรไม่ถูก

 

“มาแล้วหรอ นั่งก่อนสิลูก”

 

“แม่แล้วพี่กี้ล่ะ” ชายหนุ่มที่ดึงหญิงสาวลงให้นั่งข้างๆเขาถามแม่ขึ้น

 

“กี้ไปบ้านใหญ่ กี้มันเหนื่อยแม่เลยให้กี้อยู่บ้าน พรุ่งนี้ก็แวะไปหากี้หน่อย รู้ไหม?”

 

“ครับ พ่อ/แม่นี่ฟาง”

 

“คนนี้น่ะหรอ? น่ารักเหมือนในรูปเลยนะเนี่ย” แม่ของชายหนุ่มพูดขึ้นพรางเดินมาดูหน้าหญิงสาวชัดๆ

 

“สวัสดีค่ะคุณแม่/คุณพ่อ”

 

“อุ๊ย เรียกว่าคุณแม่ด้วย ตาป๊อปสอนใช่ไหมเนี่ย” แม่ของเขาพูดอย่างเอ็นดู

 

“แล้วเราเป็นลูกเต้าเหล่าใครล่ะหืม?” เสียงพ่อพูดขึ้น

 

“นีระสิงห์ค่ะ ธนันต์ธรณ์ นีระสิงห์”

 

“หืม? นามสกุลนี้คุ้นๆนะพ่อ” ผู้เป็นแม่ของเขาพูดขึ้น

 

“อืม นั่นสิ เหมือนนามสกุลเพื่อนพ่อเลย แม่ชื่อ…ใช่หรือเปล่าลูก?”

 

“คะค่ะ ทำไมถึงรู้ล่ะคะ?”

 

“ว่าแล้ว หน้าคุ้นๆ มาๆกินข้าวกันก่อนดีกว่า แล้วคุยไปกินไปเนอะ” แม่ชายหนุ่มพูดแทรกขึ้น

 

“แล้วหนูเรียนอะไร จบอะไรมาลูก?”

 

“…” หญิงสาวได้แต่เงียบไม่รู้จะตอบอะไร จริงๆก็เรียนมาสูงแค่ดร็อปเรียนไว้แล้วต้องมาทำงานอย่างว่าเท่านั้นเอง

 

“ฟางดร็อปเรียนไว้ครับ เรื่องพ่อแม่เขาแหละ”

 

“…อืม แม่ขอโทษนะลูก”

 

“ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ” หญิงสาวยิ้มตอบกลับอย่างสุภาพก่อนอาหารมื้อนี้จะผ่านไป

 

“แล้วหนูอยากกลับไปเรียนไหม?” พ่อของชายหนุ่มถามขึ้น

 

“อยากค่ะ”

 

“เดี๋ยวลุงส่งเรียนไหม? ไหนๆก็อนาคตภรรยาเจ้าป๊อปแล้ว”

 

“คะ? อนาคต?”

 

“ฮ่าๆ ไม่เป็นไรหรอก ยังเขินๆกันอยู่ เอาไว้หายเขินเมื่อไหร่ค่อยมาคุยกันเนอะ”

 

“แหะๆ ค่ะ กลับบ้านดีๆนะคะ สวัสดีค่ะคุณแม่/คุณพ่อ”

 

 

 

 

 

.

.

.

 

 

“ฟางคุยอะไรกับพ่อกับแม่ป๊อป?” ชายหนุ่มถามขึ้นระหว่างอยู่บนรถ

 

“ก็ทั่วๆไป พ่อป๊อปเรียกฟางว่าอนาคตภรรยาป๊อปด้วยแหละ”

 

“พ่อป๊อปขี้โม้แล้ว ฮ่าๆ” ชายหนุ่มหัวเราะร่าก่อนขับรถต่อไป

 

 

 

 

“ฟางอาบน้ำก่อนนะ” หญิงสาวพูดพรางรีบวิ่งขึ้นไปจองห้องน้ำทันที

 

“ขี้โกง อาบเร็วๆเลยนะ ฟางอาบน้ำนาน” ชายหนุ่มที่เดินขึ้นบันไดตามไปบ่นขึ้น

 

“ฟางสระผมด้วยนี่นา…” หญิงสาวแจงเหตุผลก่อนปิดประตูห้องน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

‘อย่าทำให้หลงไปกว่านี้ได้ไหมนะ?’ ชายหนุ่มคิดพร้อมยิ้มเบาๆ

 

 

 

 

 

“ป๊อป~ ฟางอาบน้ำเสร็จแล้วนะ”

 

“อื้อ คืนนี้จะนอนไหน”

 

“ก็ต้องนอนห้องฟางสิคะ จะให้ฟางไปนอนไหนเล่า?”

 

“หมายถึง…เอ่อ จะมานอนห้องป๊อปหรือเปล่า”

 

“หือ? ไม่เอาหรอก ป๊อปน่ากลัวจะตาย”

 

“งั้นป๊อปไปนอนห้องฟางได้ป่าว?”

 

“บ้าหรอ ไม่ได้ ไม่เอา ไม่ดี”

 

“ดี เชื่อป๊อป” ชายหนุ่มพูดพรางดึงหญิงสาวมากอดไว้หลวมๆ

 

“อื้อออ ก็ได้ๆ ฟางไปนอนห้องป๊อปก็ได้”

 

“ทำไมล่ะ ห้องฟางมีความลับอะไร ถึงเข้าไปไม่ได้ -__-?”

 

“ฟางไม่ชอบบ”

 

“แต่นั่นมันห้องเก่าป๊อปนะ”

 

“อื้อ ฟางรู้แต่ขอเถอะนะ” หญิงสาวพูดพรางส่งสายตาปริบๆไปให้ชายหนุ่ม

 

“ก็ได้ๆ” ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวออก ก่อนเดินไปอาบน้ำบ้าง

 

 

 

 

 

“ฟาง หลับแล้วหรอ?” ชายหนุ่มลูบแก้มหญิงสาวเบาๆก่อนล้มตัวลงนอนข้างๆ

 

“…”

 

“ป๊อปรักฟางนะ อย่าทิ้งป๊อปไปไหนนะ” ชายหนุ่มพูดออกมาเบาๆก่อนกอดหญิงสาวจากด้านหลัง

 

“ฟางก็รักป๊อปเหมือนกัน… ฝันดีนะคะ” หญิงสาวหันหน้ากลับมายิ้มเขินๆให้ก่อนหลับไปพร้อมกัน

 

 

 

 

 

6เม้นอัพ เจอกันน้า :)

ปล.ขอบคุณทุกคนที่มาเม้น hbd นะคะ><

 

 

WNF

{ fyflmnj :D

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา