Become fond of it...จากร้ายกลายเป็นรัก
9.7
เขียนโดย Princess_Praewly
วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.35 น.
11 chapter
1 วิจารณ์
16.95K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ. 2556 16.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) นายเอามาจากไหน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ของฉันใครโทรมาเนี่ยคนจะหลับจะนอน เบอร์ไม่คุ้นด้วย
“ฮัลโหลค่ะ เอพริลพูดอยุ่ค่ะ “ ฉันตอนเสียงแจ่มใสสุดๆ
“ที่รักไม่ต้องบอกหรอกว่าพูดอยู่แค่ฉันฟังเสียงเธอก็รู้แล้วว่าใครพูด” เสียงคุ้นๆจัง เห้ย นี้มันเสียงนายบ๊องนี้น่า
“นาย เอาเบอร์ฉันมาจากไหนเนี่ย !! “
“ เอามาจากแม่เธอ แหมตกใจละสิ “
“ ตกใจมาก ! นายจะมากวนฉันไปถึงไหนเนี่ย”
“จะกวนเธอจนกว่าเธอจะรักไงเบบี๋”
“ โอ้ย ! ฉันไม่มีเวลามาคุยกับนายแล้ว” กดว่างสายใส่สะเลย บังอาจมากวนฉันพรุ่งนี้นายโดนแน่
กริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ดันขึ้นอีกแล้วอย่าบอกน่ะว่านายบ๊องโทรมาอีกแล้วอ่ะ = =” ไม่ใช่เบอร์นายบ๊องนี้น่ารับหน่อยก็ดี
“ฮัลโหล “
“ เมื่อกี้ว่างสายไปทำมัยยัยแสบใครให้ว่างเดียวจับจูบเลย “ อ๊าย !! พูดจาหื่นมากเลย
“ อยากว่างมีปัญหาม่ะ “
“ ไม่มีค้าบบ ผมจะบอกว่าฝันดีน่ะเดียวฉันจะฝันถึงเธอจะได้ฝันดีเบบี๋อย่าลืมฝันถึงฉันละ” ตู้ดๆ นายบ๊องว่างสายไปเลยแต่ก็ดีและ
เออ ! พึ่งนึกได้ยังไม่ได้โทรหาโซบูมเพื่อนรักเลยโทรหาหน่อยดีกว่าเดียวมันงอน
“ ฮัลโหลฉันรอรับโทรศัพท์ตั้งนาน “ เสียงแจ๋วมาเชียว
“ขอโทษน่ะเกือบลืมโทรหาแล้วน่ะเนี่ย”
“เออ แกไปเรียนที่นู้นเป็นไงบ้างดีมั้ย”
“ก็ดีน่ะฉันมีเพื่อนคนนึงชื่อเหมือนแกด้วยแหละ”
“จริงหรอ แต่คงไม่สวยเท่าฉันหรอก ฮ่าๆ “
“แหม่ๆไม่ค่อยเลยน่ะเธอ.
“ก็มันจริงๆเดียวฉันไปนอนละง่วงนอน เดียวพรุ่งนี้ฉันโทรหาแกเองละกัน” แล้วบูมก็ว่างสายไปเลย คิดจะว่างก็ว่างเลยน่ะไม่ให้ฉันบอกฝันดีสักคำ
เช้าแล้วหรอเนี่ย !! ยังไม่อยากตื่นเลย แง่ๆขี้เกียจไปเจอนายบ๊องเลย
กริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกแล้ววว นี้มันเบอร์นายบ๊องนี้น่า
“ฮัลโหล ว่าไงนายบ๊องบ้า”
“ยัยตัวแสบอาบน้ำยังเนี่ยจะไปรับแล้วน่ะ”
“ พึ่งตื่นเอง555 นี้มันยังเช้าอยุ่เลยน่ะนายจะรีบไปถึงไหนเนี่ย”
“รีบสิ่ เออ!ยัยแสบไม่ต้องทานข้าวน่ะเดียวฉันจะพาเธอไปทานข้าวเอง”
“ เออๆเจ้ากี้เจ้าการจริงๆไปอาบน้ำก่อนนน่ะนายบ๊องบ้า แบร่ๆ”
อีตานี้มันจะพาฉันไปทานไรว่ะเนี่ย แต่ก็ไปๆเหอะขี้เกียจเถียงกับมันละ
ติดตามกันด้วยน่ะค่ะ
“ฮัลโหลค่ะ เอพริลพูดอยุ่ค่ะ “ ฉันตอนเสียงแจ่มใสสุดๆ
“ที่รักไม่ต้องบอกหรอกว่าพูดอยู่แค่ฉันฟังเสียงเธอก็รู้แล้วว่าใครพูด” เสียงคุ้นๆจัง เห้ย นี้มันเสียงนายบ๊องนี้น่า
“นาย เอาเบอร์ฉันมาจากไหนเนี่ย !! “
“ เอามาจากแม่เธอ แหมตกใจละสิ “
“ ตกใจมาก ! นายจะมากวนฉันไปถึงไหนเนี่ย”
“จะกวนเธอจนกว่าเธอจะรักไงเบบี๋”
“ โอ้ย ! ฉันไม่มีเวลามาคุยกับนายแล้ว” กดว่างสายใส่สะเลย บังอาจมากวนฉันพรุ่งนี้นายโดนแน่
กริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ดันขึ้นอีกแล้วอย่าบอกน่ะว่านายบ๊องโทรมาอีกแล้วอ่ะ = =” ไม่ใช่เบอร์นายบ๊องนี้น่ารับหน่อยก็ดี
“ฮัลโหล “
“ เมื่อกี้ว่างสายไปทำมัยยัยแสบใครให้ว่างเดียวจับจูบเลย “ อ๊าย !! พูดจาหื่นมากเลย
“ อยากว่างมีปัญหาม่ะ “
“ ไม่มีค้าบบ ผมจะบอกว่าฝันดีน่ะเดียวฉันจะฝันถึงเธอจะได้ฝันดีเบบี๋อย่าลืมฝันถึงฉันละ” ตู้ดๆ นายบ๊องว่างสายไปเลยแต่ก็ดีและ
เออ ! พึ่งนึกได้ยังไม่ได้โทรหาโซบูมเพื่อนรักเลยโทรหาหน่อยดีกว่าเดียวมันงอน
“ ฮัลโหลฉันรอรับโทรศัพท์ตั้งนาน “ เสียงแจ๋วมาเชียว
“ขอโทษน่ะเกือบลืมโทรหาแล้วน่ะเนี่ย”
“เออ แกไปเรียนที่นู้นเป็นไงบ้างดีมั้ย”
“ก็ดีน่ะฉันมีเพื่อนคนนึงชื่อเหมือนแกด้วยแหละ”
“จริงหรอ แต่คงไม่สวยเท่าฉันหรอก ฮ่าๆ “
“แหม่ๆไม่ค่อยเลยน่ะเธอ.
“ก็มันจริงๆเดียวฉันไปนอนละง่วงนอน เดียวพรุ่งนี้ฉันโทรหาแกเองละกัน” แล้วบูมก็ว่างสายไปเลย คิดจะว่างก็ว่างเลยน่ะไม่ให้ฉันบอกฝันดีสักคำ
เช้าแล้วหรอเนี่ย !! ยังไม่อยากตื่นเลย แง่ๆขี้เกียจไปเจอนายบ๊องเลย
กริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกแล้ววว นี้มันเบอร์นายบ๊องนี้น่า
“ฮัลโหล ว่าไงนายบ๊องบ้า”
“ยัยตัวแสบอาบน้ำยังเนี่ยจะไปรับแล้วน่ะ”
“ พึ่งตื่นเอง555 นี้มันยังเช้าอยุ่เลยน่ะนายจะรีบไปถึงไหนเนี่ย”
“รีบสิ่ เออ!ยัยแสบไม่ต้องทานข้าวน่ะเดียวฉันจะพาเธอไปทานข้าวเอง”
“ เออๆเจ้ากี้เจ้าการจริงๆไปอาบน้ำก่อนนน่ะนายบ๊องบ้า แบร่ๆ”
อีตานี้มันจะพาฉันไปทานไรว่ะเนี่ย แต่ก็ไปๆเหอะขี้เกียจเถียงกับมันละ
ติดตามกันด้วยน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ