Become fond of it...จากร้ายกลายเป็นรัก

และแล้วนายบ๊องก็มาส่งฉันถึงบ้านจริงๆแล้วนายบ๊องรู้จักบ้านฉันได้ไงเนี่ย

“นายรู้จักบ้านฉันได้ไงเนี่ย “

“ ฉันเก่งไง เบบี๋ ป่ะๆเดียวไปหาแม่ยายกันดีกว่า”

ตอนได้กวนมากน่าเอาเท้ายันออกจากรถจริงๆแล้วแม่ฉันเป็นแม่ยายมันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

“ ใครเป็นแม่ยายนายห่ะ ?”

“ก็แม่เธอไงจ๊ะที่รัก “ นายบ๊องหยิกแก้มฉันเบาๆ

“ เหอะๆ เดียวนายได้เจอแม่ฉันแน่ ! “ ฉันพลักมือออก

แล้วนายบ๊องก็ตามฉันเข้ามาให้บ้านด้วย นายจะกล้าไปถึงไหนเนี่ยยังไม่เคยมีใครกล้าขนาดนี้มาก่อนเลยน่ะเนี่ย

“สวัสดีครับคุณแม่” แหม่ๆเรียกแม่ซะด้วยแล้วก็ไหว้ซะงามเลยพอกับฉันกวนได้กวนดี

“อ่าจ๊ะแม่ขอบใจมากน่ะที่มาส่งลูกสาวแม่ พริลรู้จักธามแล้วรึยัง ? “ ห่ะ นี้มันเรื่องไรเนี่ยทำมัยแม่รู้จักนายบ๊องด้วย

“ เอ่อ.. รู้จักแล้วค่ะเรียนต้องเดียวกันแล้วแม่รู้จักนายบะ เอ้ย ธาม ได้ไงอะค่ะ “

“ อ้าว ! ธามยังไม่ได้บอกพริลหรอว่าธามเป็นลูกของเพื่อนแม่แล้วธามก็จะไปรับไปส่งทุกวัน” หุฉันไม่ได้ฝาดไปใช่มั้ย นายบ๊องจะไปรับไปส่งฉันทุกวัน ให้ตายเหอะฉันอยากจะหนีออกจากที่นี้จัง T^T

“ ห่ะ! ทำมัยแม่ไม่ไปส่งแล้วก็ไปรับลูกอ่า “

“ ก็ธามเป็นคนอาสาเองว่าจะไปรับไปส่งลูกแล้วอีกอย่างบ้านธามก็ใกล้ๆกับบ้านเราด้วย” แม่จ๋าอย่าทำร้ายหนูเลย แง่ๆ

“ โอเคค่ะ “

“งั้นผมขอตัวกลับก่อนน่ะคับ “ พึ่งรู้ตัวเรอะว่าต้องกลับอะ

“ นายควรจะกลับไปตั้งนานแล้วน่ะ ไปเลยไป๊ “

“ลูกพูดกับธามดีๆหน่อยสิธามเขาอุตสาใจดีไปรับไปส่งนะ” โห่แม่ไม่รู้อะไรนายนี้มันกวนมากเลย = =’

เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปติดตามเลยน่ะค้า