[SF] ไม่มีเธอไม่อยากหายใจ

ไม่มีเธอไม่อยากหายใจ (Suffocated) : PART II

“แก้ว”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกใจ
“แก้วจริงๆหรอ ? แก้วๆ”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้วด้วยความโหยหา
“จริงสิ ถ้าฉันเป็นผีนายจะกอดฉันได้หรอ ?”แก้วพูด
“ทำไม ?”โทโมะถามด้วยความสงสัย
“ก็คือว่าความจริงแล้วฉันต้องไปรักษาตัวที่ต่างประเทศ แล้วไม่รู้ว่าจะกลับเมื่อไหร่ ?
ฉันเลยบอกอาหมอว่า ให้บอกนายว่าอย่างนั้นเพราะฉันไม่แน่ใจว่าจะกลับมาอีกมั้ย ?
เพราะถ้าฉันไม่หายฉันจะไม่ได้กลับมาอีกเลย ฉันเลยคิดว่าให้นายคิดว่าฉันตายแล้วดีกว่า”
แก้วพูด
“แล้วที่ไอ้เครื่องนั้นมันร้องตี๊ดดดดล่ะ ?”โทโมะถาม
“อ๋ออ เครื่องนั้นจะเสียแล้วไง”แก้วพูด
“แล้วที่เธอไม่หายใจล่ะ ?”โทโมะถามต่อ
“ก็เพราะว่าฉันกลั้นหายใจไง รู้มั้ยแทบตายจริงๆเลยนะ”แก้วพูด
“แล้วที่หน้าเธอซีดล่ะ”โทโมะถามต่อ
“เมคอัพล้วนๆค่ะ”แก้วพูด
“งั้นเธอก็กลับมาหาฉันแล้วจริงๆน่ะสิ”โทโมะพูด
“ใช่ฉันกลับมาหานายแล้ว”แก้วพูด
“ฉันรักเธอนะ”โทโมะพูด
“ฉันก็ระ...รัก...”แก้วกำลังจะพูดแต่
“โทโมะ ตื่นดิว่ะ จะหลับไปถึงไหนกันเนี้ย เดี๋ยวก็ไปสายหรอก”เสียงๆหนึ่งดันขัดจังหวะมาซะก่อน
“อ้าว เห้ย!นี่ฉันฝันไปหรอกหรอ ?”โทโมะพูด
“แกฝันว่าไรเนี้ย ?”เสียงๆเดิมถาม
“ป่าวๆ เห้ยแล้วเธอไม่ได้ถูกรถชนหรอ ?”โทโมะถาม
“บ้าฉันจะถูกรถชนได้ไงล่ะ ? เป็นไรมากป่ะ ?”เสียงเดิมถามอีก
“ก็ฉันว่าแกถูกรถชนอ่ะ แล้วแกก็ตาย แต่จริงๆแล้วแกไม่ได้ตายแกกลับมาหาฉันตอนฉันไปเยี่ยมแกที่หลุมศพ”โทโมะเล่า
“นี้แกแช่งฉันหรอ ?ไรอ่า”เสียงเดิมพูดด้วยน้ำเสียงเชิงงอน
“โธ่!แก้ว ก็มันเหมือนจริงนี่น่า ฉันกลัวเธอหายไปอ่ะ”โทโมะพูด
“ไม่ต้องเลยคนเป็นแฟนกันมาแช่งกันได้ไง ?”แก้วพูด
“โอ๋เอ๋ๆ เค้าขอโทษน้า นี้ฉันฝันไปอีกมั้ยเนี้ย ? หยิกดิๆ”โทโมะพูด
“นี่แหนะ”แก้วพูดพร้อมหยิกด้วยแรงมหาศาล
“โอ้ยๆ!”โทโมะร้อง
“เป็นไงฝันมั้ย ?”แก้วถาม
“ไม่ งั้นแสดงว่านี้คือเรืองจริง เธอยังไม่ตายจริงๆด้วย”โทโมะพูดพร้อมกระโดดไปกอดแก้ว
“พอเลยๆ ไปมหาลัยได้แล้วยัยเฟย์ฟางรอนานแล้วเนี้ย”แก้วพูด
“ครับผม!!”โทโมะพูดพร้อมวิ่งไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ
ที่ มหาลัย
“รอนานมั้ย ?”แก้วถาม
“ไม่เท่าไหร่จ๊ะ ว่าแต่โทโมะเป็นไรยืนยิ้มคนเดียว”ฟางถาม
“ก็อีตานั้นฝันว่าฉันตายอ่าดิ แต่พอตื่นมาเห็นฉันอยู่ก็เลยยิ้มเลย”แก้วพูด
“555555 อย่างแกนะจะตายหนังเหนี่ยวจะตาย”ฟางพูด
“เดี๊ยะๆ”แก้วพูด
“5555555555555”จากนั้น 3 สาวก็ระเบิดหัวเราะ
TOMO PART :
เฮ้อ!ที่แท้ก็ฝันไปนี้เอง ตกใจหมดนึกว่าเป็นความจริง
พอมาตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันฝันไป
ดีใจสุดๆเลยที่แก้วยังไม่จากผมไป
ฝันครั้งนั้นมันทำให้ผมรู้ว่าผมรักแก้วมากแค่ไหน
ผมรักแก้วมากๆๆๆๆๆ จนไม่สามารถหาสิ่งอื่นใดมาทดแทนได้
รักแก้วมากๆและจะรักตลอดไป
END TOMO
“แก้วฉันรักเธอนะ”โทโมะตะโกน
“ไอ้บ้า รู้แล้วว่ารักทำไมต้องตะโกนด้วย”แก้วตะโกนกลับ
“ก็โคตรรักไงเลยอยากให้ทุกคนรู้ ไม่ได้หรอ ?”โทโมะถาม
“เออๆ ได้ก็ได้ ฉันก็รักนายนะ โทโมะ”แก้วตะโกนบอก
“ฉันจะรักเธอตลอดไปเลยนะ แก้วใจผู้หญิงของฉัน”โทโมะพูด

-THE END-