เมื่อไหร่ "เธอ" จะรู้ใจตัวเอง

ตอนที่ 9
เช้าวันต่อมา
Poppy fang
“แก้วตื่นยังอะ....แก้วๆๆ ฉันเปิดเต้นแกเข้าไปนะ”
“...........”  เงียบ....ไม่มีเสียงตอบโต้ใดๆทั้งสิ้น
“แก้วๆๆ พี่โทโมะๆๆๆ เอ๊ะ!! ทำไมเต้นปิดมิดเลยหละ เป็นไรรึป่าวนะ แก้ว ฉันขอเข้าไปนะ”
“.............” ไม่มีเสียงตอบกลับของทั้งคู่ฟางเป็นห่วงจึงถือวิสาสะรูดซิบตรงประเต้นลงจึงทำให้ฟางผงะเล็กน้อยก่อนจะรีบรูดซิบลงอย่างเดิม
“เห้ยยย ... ”
“อะไรฟางแล้วแก้วโทโมะหละยังไม่ตื่นหรอ”  ป็อปปี้แฟนหนุ่มของฟางเห็นว่าฟางวิ่งหน้าตาตื่นมาที่เต้นตัวเอง
“ยะ...ยังไม่ตื่นๆๆ คือ พี่ป็อปเอาหูมานี่ๆๆ ”แล้วป็อปปี้ก็ค่อยๆเอาหูเข้าไปใกล้ๆฟางเพื่อนเป็นกระซิบ
“อื้มๆๆ ”
“คือเมื่อกี้ฟางเปิดเต้นแก้วเข้าไปแล้วเห็นแก้วกับพี่โทโมะเค้า.....”
“เค้าอะไรฟาง”
“เค้านอนกอดกัน”
“แค่นอนกอดกันเอง ตกใจอะไรฟาง”
“ไม่ใช่แค่กอดอะดิ๊  เค้านอนกันแบบที่คนรักเค้านอนกันอะ”
“ยังไงฟาง”พี่ ป็อปนะพี่ป็อปยังจะถามอีกฟางก็เขินเป็นนะ
“เค้านอนไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอะ> <”
“อ๋อออ...เห้ย!!! ! ในเต้นเนี่ยนะO.O!!!” ป็อปปี้เลยตกใจไปด้วย
“> < อือ...พี่ไปปลุกสองคนทีดิ๊  ”
“ถ้าปลุกตื่นนะฟาง” แล้วป็อปปี้ก็เดินนำหน้าฟางไปที่เต๊นของโทโมะกับแก้วแล้วพอถึงหน้าเต้นป็อปปี้ก็เปิดซิบลงนิดๆก่อนจะตะโกนเรียกคนข้างในเต้นให้ตื่น
“เห้ยๆๆ!! ไอ้โมะตื่นได้แล้วๆๆๆ แก้วตื่นๆๆๆๆ”
“อื้มมม...อะไรกันนะ” แก้วครางออกมาเล็กน้อยก่อนจะลืมตาขึ้นเริ่มรู้สึกหนักๆที่เอวก็เลยหันไปมองคนที่นอนหลับอยู่กอดเอวร่างบางไว้จากด้านหลัง
“แก้วตื่นได้แล้วปลุกไอ้โมะด้วย แล้วไปอาบน้ำได้จะได้ไปกินข้าวกัน” ป็อปปี้พูดแล้วชโงกหน้าเข้าไปในเต๊นของทั้งคู่
“อื้มๆๆ เห้ย!! (รีบดึงผ้าห่มมาปิดตัว) พี่ป็อปออกไปก่อนๆเดี๋ยวแก้วปลุกพี่โมะเองๆๆเดี๋ยวไปๆๆ”
“แหมๆๆๆ เมื่อคืนสนุกมั้ยละจ๊ะสาวน้อย กิ้วๆๆ” ป็อปปี้แซวแก้วก่อนจะปิดเต้นแล้ววิ่งออกไป
“ไอ้พี่ป็อปบ้า > < พี่โทโมะตื่นได้แล้วๆๆ”
“อื้มม...ว่าไงแก้ว”
“ตื่นได้แล้วไปอาน้ำกันเดี๋ยวครูเรียก”
“อื้มๆ แก้ว...เจ็บมากมั้ยคนดี” พี่โทโมะถามฉันก่อนจะกอดจากด้านหลัง เสื้อผ้าก็ยังไม่ใส่พี่โทโมะนิ๊ > <
“เจ็บสิ๊...ไปอาบน้ำกัน...โอ้ยย” พอแก้วกำลังจะลุกขึ้นก็ต้องนั่งลงไปกุมที่ท้องน้อยตามเดิม
“มาๆๆเดี๋ยวพี่ช่วยพยุงนะ” โทโมะลุกขึ้นนั่งแล้วหยิบผ้ามาห่มตัวให้แก้วและตัวเองก่อนจะหยิบเสื้อผ้าแล้วเดินไปที่อาบน้ำ
“ขอบคุณนะพี่โทโมะ”
“ไหวมั้ยเนี่ย..มาพี่อาบให้นะ” แล้วโทโมะก็ค่อยๆลูบตัวแก้วไปเรื่อยๆจนมือของโทโมะมากุมอยู่ที่หน้าอกของแก้วอย่างพอดิบพอดี พร้อมๆกับเฟย์เขื่อน ป็อปปี้ฟาง เข้ามาอาบน้ำพอดี
“เอ่อ..พี่โทโมะแก้วว่า..มือพี่...เอ่อ...เอาออกไปก่อนดีกว่านะ” เพื่อนทั้งสี่ยืนมองทั้งคู่อย่างอึ้งๆทำอะไรถูกกับการกระทำของโทโมะ
“พี่ว่าแก้วผอมเกินไปแล้วนะ ดูซิ...นมก็ไม่มี” ไม่พูดเปล่ามือก็เริ่มอยู่ไม่สุก
“ไอ้บ้าหยุดพูดนะ เพื่อนอยู่ข้างหลัง” แล้วโทโมะก็หันหลังไปตามที่แก้วบอก
“พวกแกจะมาทำไมตอนนี้ เซ็งวะ - -”
“ก็แกเล่นทำอย่างงั้นพวกชั้นก็ทำไรไม่ถูกดิ๊  เมื่อคืนหนักหรอมึง” เขื่อนพูด
“แล้วมันเรื่องอะไรของแกไอ้เขื่อน” โทโมะทำหน้าเซ็งๆก่อนจะตอบโต้กลับ
“ก็ไม่อะไร” เขื่อนพูดจบก็เดินจับมือเฟย์ไปอาบน้ำ
“เอ่อ...ไปอาบน้ำกันพี่ป็อป” แล้วฟางก็จูงมือป็อปปี้ไป พอทุคนอาบน้ำเสร็จกันหมดแล้วก็ไปกินข้าวกันที่โรงอาหาร
“อิ่มยังแก้ว แล้วเดินไหวยัง” โทโมะถามไปอย่างไม่แคร์เพื่อนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกัน
“ก็...พอเดินได้แล้วแหละ ไม่เป็นไรหรอก^^” แก้วตอบกลับ แล้วทั้งคู่ก็กินข้าวจนหมดเลยเดินไปปลูกต้นไม้กันกับพวกเพื่อนๆ
“แก้ว หยิบต้นเล็กๆข้างๆแก้วให้พี่หน่อย” โทโมะพรวนดินเอาต้นไม้ลงส่วนแก้วแกะถุงงออกจากต้นไม้
“อะ” แก้วยืนต้นไม้ให้โทโมะ ต่างคนต่างช่วยกันปลูกต้นไม้จนเสร็จ กว่าจะเสร็จก็เย็นตามเคยทั้งคู่ก็ไปอาบน้ำกัน พออาบน้ำเสร็จทั้งคู่ก็มาช่วยเพื่อนๆจัดของเพื่อเตรีมปาร์ตี้รอบเย็นกัน ซึ่งต้องทำอาหารกินเองปิ้ง ย่างเองหมด พอทุกอย่างครบงานก็เริ่มโทโมะเดินไปย่างบาร์บีคิวให้แก้ว ส่วนแก้วก็เดินไปหยิบน้ำมาโทโมะ
“พี่เหนื่อยมั้ย กินน้ำก่อนนะ” แล้วแก้วก็ยื่ยแก้วน้ำไปให้โทโมะ
“ใส่ยานอนหลับให้พี่ปะเนี่ย”
“น่าเสียดายที่ไม่มีอะดิ๊” แก้วทำหน้าเจ้าเล่ใส่โทโมะก่อนที่โทโมะจะเลื่อนหน้ามาจูบที่ปากแก้วเบาๆ
“บ้า...เล่นไรก็ไม่รู้ > <”
“ไม่ได้เล่นทำจริงก็แก้วยั่วพี่อะ”
“แก้วไปยั่วพี่ตอนไหน”
“นี่ไง ใบหน้าหวานๆของแก้ว ปากของแก้วมันน่าจูบ ตัวของแก้วของน่าจับ” โทโมะพูดไปด้วยมือก็จับโน่นนี่นั่นของแก้วไปด้วย
“เชอะ!! ! ” แก้วเบือนหน้าหนีเพราะเขิน(เบาๆ)
“เขินก็บอกมาเหอะ” โทโมะเห็นว่าแก้วหลบสายตาก็เลยเอาหน้ายื่นไปหาแก้วจนแก้วยิ้มหน้าบาน
“รู้ทันตลอดอะ อย่าไปทำแบบนี้กับใครนะ”
“แล้วพี่จะไปทำกับใครได้หละ ก็หัวใจของพี่อยู่แก้ว”
“> //// <”
“โอ้ยย พี่ป็อปมดกัดฟางอะ > <” ฟางกับป็อปปี้เดินเข้ามานั่งข้างๆโทโมะกับแก้วก็แกล้งแซวเล่น
“โอ้ย! พี่ก็โดนกัดอะฟาง แถวนี้มดเยอะเนอะว่ามั้ยไอ้โมะ”
“ไม่รู้ดิ๊” แล้วเฟย์กับเขื่อนก็เดินมานั่งด้วยอีกคู่
“ไงไอ้โมะ ถ้าแกยอมเข้าไปคุยกับแก้วตั้งแต่แรกกูว่ามึงได้เป็นแฟนกับแก้วตั้งนานแล้วววว” เขื่อน
“- -* ก็ตอนนั้นมันไม่กล้านี่หว่า”
“ป๊อด” อยู่ๆแก้วก็พูดขึ้นมาลอยๆแล้วทำเป็นมองไปที่อื่น
“อะไรนะแก้ว หาว่าพี่ป๊อดหรอ”
“หืมม...อะไรหรอพี่โทโมะ   (. .*)”
“- - แก้วอะ...ก็พี่กลัวว่าแก้วจะเกลียดพี่นิ๊ -3-”
“แต่แก้วก็ไม่ได้เกลียดพี่นิ๊ รักจะตายยยยย” แล้วแก้วก็กอดโทโมะ
“โอ้ยยยย หวานว่ะ”
“พี่โทโมะ...ถ้ายัยแก้วเป็นทอมพี่จะชอบมันปะ” เฟย์ถาม
“ชอบสิ๊ แต่ถ้าแก้วเป็นทอมจริงๆนะพี่จะทำให้แก้วหายเป็นทอมเลย” มั่นมากนะพี่ - -
“งั้น...แก้วจะเป็นทอมดีกว่าเนอะเฟย์ๆๆ” แก้วหันไปถามเฟย์ต่อ
“ทอมเป็นแฟนกับผู้ชายแถมทอมได้เสียกับผู้ชายแล้วด้วย”
“O__O!!!! ไอ้พี่โทโมะ ตายยยยยยยย ” แล้วทั้วคู่ก็วิ่งไล่ตีกันจนเหนื่ยเลยกลับมานั่งที่เดิม
“แหะๆๆๆ พอแล้วๆๆแก้วพอๆๆพี่เหนื่อยแล้ว”
“นี่แหนะๆๆๆๆ พูดบ้าอะไร > <”
“เอ้า..ก็พูดเรื่องจริงผิดหรอ”
“มันจะไม่ผิดเลยถ้าพี่พูดตอนที่เราอยู่กันสองคน”
“โอ๋ๆๆๆๆ รักหลอกจึงหยอกเล่นไปนอนกันๆๆๆ เห้ยย ฉันกับแก้วไปนอนแล้วนะ ฝันดีเว่ยๆ” แล้วโทโมะกํลาเพื่อนๆไปนอน
“นอนหรือทำไรยัยแก้ว” ฟางเสริมต่อ
“ยัยฟางงงงงง !!! ไม่ได้ทำไรเว่ยไอ้พวกบ้า > <” แก้วรีบวิ่งกลับไปที่เต้นอย่างเร็วเพราะความเขิน
“อ้าวแก้วรอพี่ด้วย”
“จะนอนยัง ถ้ายังเล่นนี่กัน” โทโมะหยิบไอแฟทออกมาจากกระเป๋าเดินทางแล้วเปิดเกม tap tap ขึ้นมา
“เล่นด้วยๆๆ แข่งกันๆ เปิดเสียงๆๆ”  แล้วแก้วก็เปิดเสียงไอแพทดังพอให้ทั้งคู่ได้ยินไม่ไปรบกวนเต้นอื่น
“เย่ๆๆๆๆแก้วชนะ> <”
“เดี๋ยว....ต่อไปใครแพ้ให้คนชนะหอมแก้ม” โทโมะท้าแก้ว
“จิ๊บๆได้เล้ย มาๆๆๆ เห้ยๆๆๆ อ้ากกก มันมาแล้วววว” แก้วแหกปากลั่นเต้นเพราะตัวเองกดไม่ค่อยทันเพราะโทโมะแอบกดไปที่ขั้นสูงสุดแล้วเป็นเพลงเร็วมาก
“วู้ววววว เย่ๆๆๆ พี่ชนะมาเลยแก้ว มาเลย ยื่นแก้มเนียนๆใสๆของแก้วมาให้พี่ซะดีๆ”
“จุ๊บ....> < หอมจังจูบนะ” แก้วได้ยินก็ได้แต่หน้าแดงไม่ได้คัดค้านอะไรได้แต่หลับตายินยอมคนตรงหน้า ทั้งคู่จูบกันเนิ่นนานจนโทโมะเป็นคนผละออก
“อืมม หวานตลอด นอนยังหรือจะเล่นต่อ”
“พอก่อนๆๆ นอนๆๆ เดี๋ยวแบทหมดหรอก เห้ยแต่ยังมีไอโฟนนน^^ เล่นต่อม๊ะๆๆๆ”
“- -+ พอเหอะๆๆ นอนกันๆพี่อยากกอดแก้วแล้ว สนใจกันบ้างเหอะT T”
“เอ้า แล้วนี่ไม่เรียกว่าสนใจอีกหรอตัวจะติดกันเป็นปาท่องโก๋แล้วเนี่ย”
“น่ารักจังเลยยย> < พี่รักแก้วที่สุดในโลก นอนกันนะๆๆ”
“ค๊า....พี่โทโมะ สุดที่รักของแก้ว” แล้วทั้งคู่ก็เข้าสู่ห้วงนิทราโทโมะนอนเอาหน้าเข้ากันแล้วกอดกันกลม จนถึงเช้าวันสุดท้ายที่จะต้องกลับมหาลัยแล้ว
“แก้วจัดของเสร็จยัง”
“เสร็จแล้วๆๆไปกันๆๆ” แล้วทั้งคู่ก็เดินไปขึ้นรถกลับมหาลัย
+ ไรเตอร์หายไปนานเลย บางทีมันก็ท้อที่อ่านแต่ไม่เม้น เม้นๆนึงก็คือหนึ่งกำลังใจเลยนะถึงจะสั้นจะยาวแค่ไหนก็ตามแต่มันก็มีค่ามากนะ มันเป็นกำลังใจที่จะทำให้เราแต่งต่อไป.... ขอบคุณทุกคนที่เม้นนะ^^
แล้วก็ขอโทษด้วยที่หายไปนาน(มาก) ตามจริงไม่ได้หายไปไหนหรอกแต่แค่ไม่มีคนเม้นเราเลยไม่อยากจะอัพและบางทีก็ไม่อยากแต่งต่อ!? แต่ไม่เป็นไรๆๆ เราไม่เลิกแต่งหรอกจะแต่งต่อจนจบเลย สัญญาๆๆ (มันก็ต้องเป็นสัญญา) ไม่เกี่ยวๆเริ่มไร้สาระและ 555555