เมื่อไหร่ "เธอ" จะรู้ใจตัวเอง

ตอนที่ 10

@มหาลัย

“แก้วไม่ค่อยอยากกลับเลยอะ ถ้าแก้วเจอกวินหละ!?”

“แก้วก็ไม่ต้องไปยุ่งกับมันดีกว่านะ”

“เห้ออออ ... . พี่ต้องอยู่กับแก้วนะ” ทั้งคู่หันมาสบตากัน

“ระวังตัวละกัน พี่เป็นห่วง พี่หวงด้วย กลับบ้านกันวันนี้นอนไหนบ้านพี่หรือบ้านแก้ว”

“นอนบ้านพี่มาแล้วงั้น....พี่ไปค้างบ้านแก้วนะๆๆๆๆ ” แก้วอ้อนโทโมะ

“ฮ่าๆๆๆๆ ๆ ทีแต่ก่อนไล่เอาไล่เอาไหงมากลายเป็นลูกแมวได้หละ”

“แค่นี้จิ๊บๆแก้วทำได้อีกเยอะย๊ะ ไปๆๆกลับบ้าน”

@บ้านแก้ว

“อ้าว...เป็นไงกันบ้างสนุกมั้ยลูก” แม่มลถาม

“สนุกมากเลยแม่”

“แล้ววันนี้โทโมะมาทำไมหละลูก อะแหนะๆๆ ยัยแก้ว...” โทโมะเห็นว่าแก้วอ้ำๆอึ้งๆเลยตอบแทน

“คือวันนี้ผมจะมาขอค้างกับแก้วนะครับ”

“อ๋อ...แล้วตกลงว่าไงลูกเป็นอะไรกันแล้วหละ”

“อ๋อ....มะ” โทโมะเผลอปากเกือบจะพูดออกไปแต่แก้วเอามือมาปิดปากโทโมะทัน

“แฟนนะแม่ > <”

“แหมมมๆๆ ยัยแก้ว งั้นโทโมะแม่ฝากเด็กดื้อคนนี้ด้วยละกันนะ^^”

“ครับคุณแม่” แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นไปบนห้องพอแก้วเปิดประตูเข้ามาก็ล้มตัวลงนอนทันที

“โอ้ยยยยยย ย ง่วงนอน zzZZ นี่!! เมื่อกี้ที่แม่ถามว่าเราเป็นอะไรกันนะ พี่จะตอบว่า เมีย หรอ”

“ก็มันพลั้งปากอะแก้ววววว ว แต่แก้วก็เป็นเมียพี่แล้วนี่หน่า”

“ไอ้บ้า > < อาบน้ำด้วยกันป่าวพี่โทโมะ”

“โอเคเลยแก้ว > // < ” โทโมะทำท่าจะถอดเสื้อออกแก้วก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันทีแล้วแง้มประตูออกมาพูดกับโทโมะว่า

“ฮ่าๆๆๆ แก้วล้อเล่น :P”  คำๆนี้ทำให้โทโมะเซ็ง และ ค้าง ในเวลาดียวกัน

“แก้วนะแก้ว ออกมาเจอดีแน่” โทโมะตะโกนเข้าไปในห้องน้ำ พอแก้วอาบน้ำเสร็จแก้วออกมาโดยมีผ้าขนหนูผืนเดียวคลุมตัวอยู่

“เสร็จแล้วหรอครับสาวน้อย” แล้วโทโมะก็ค่อยๆเดินเข้ามาประชิดตัวแก้ว

“อะไรของพี่เนี่ย”

“เมื่อกี้เซ็งเลยแก้วอะ ไหนมันใหญ่ขึ้นรึป่าวนะ” แล้วโทโมะที่ยืนกอดเอวแก้วจากด้านหลังก็ค่อยๆเลื่อนมือขึ้นมากุมไว้ที่หน้าอกของแก้วอย่างเต็มมือ (หือออ อ โมะน่ากลัวอะT T)

“O_O!! ไอ้พี่โทโมะบ้า เอามือออกไปเลย ทะลึ่งและๆๆๆ” แก้วพยายามที่จะดึงมือปลาหมึกของโทโมะออกแต่ก็ไม่เป็นผลเลย

“ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ มาๆๆๆ” แล้วโทโมะก็ค่อยๆเอามือนวดคลึงที่หน้าอกของแก้วไปเรื่อยๆ จนแก้วหน้าขึ้นสี

“>/////<”

“อายหรอคนดี” มือก็ยังไม่หยุดคลึงที่หน้าอกของแก้ว

“พอเลยๆๆ” แต่โทโมะก็ยังไม่หยุดการกระทำนั้นจน..

“แก้ววันนี้พี่ซะ..เอ่อ” อยู่ดีๆพี่กิ่งก็เปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของแก้วแล้วเห็นสิ่งที่โทโมะแกล้งแก้วพอดีโทโมะจึงชักมือกลับไปเป็นปกติแล้วยิ้มแห้งๆให้

“เห้ยย....ทำไมพี่ไม่เคาะประตูก่อนเข้า> <” แก้วตอบกลับด้วยความเขินที่พี่สาวตัวเอง

“ก็อยากมาเซอร์ไพร์  แต่ฉันว่าแกคงแฮปปี้อยู่แล้วสิ๊ท่า”

“อะไรของพี่เนี่ย ดีใจสิ๊ ไม่เจอตั้งนานไหนของฝาก” แก้วถาม

“อะนี่ ของแก ส่วนนายก็เลือกๆของยัยแก้วไปอะ ฉันเลือกของผู้ชายไม่เป็น”

“ขอบคุณครับพี่กิ่ง^^”

“อื้อ ไม่เป็นไร ยัยแก้วแกไปใส่เสื้อผ้าได้แล้วยืนโป๊อยู่ได้ นึกว่าตัวเองเป็นเด็กอยู่ไง”

“ก็พี่โทโมะแกล้งแก้วนิ๊ : (งั้นแก้วไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะ” แล้วกิ่งก็เดินออกไป ส่วนแก้วก็เดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วออกมาเจอกับโทโมะที่นั่งดูทีวีอยู่บนเตียงนอนของแก้ว

“ไหนดูซิ๊ ว่าพี่สาวแก้วซื้ออะไรมาฝากบ้าง” แก้วรื้อของที่พี่สาวซื้อมาฝากแล้วก็นึกได้ว่าพี่กิก่งให้แบ่งให้โทโมะด้วย

“พี่โทโมะ มาเลือกมาๆๆ มาเร็วๆๆ” โทโมะเดินลงมานั่งข้างๆแก้วอย่างว่าง่าย

“พี่ไม่เอาหรอกแก้ว ดูซิ๊ มีขนมเสื้อผ้าผู้หญิง มีชุดชั้นในด้วยแก้วจะให้พี่ใส่หรอ= =”

“ฮ่าๆๆๆๆๆ ๆ ๆ พี่ใส่คงสวยกว่าแก้วแน่เลย> < ไหนๆใส่ให้ดูหน่อยสิ๊” แก้ววหยิบเสื้อทูพีท ที่พี่สาวซื้อมาฝาก มาทาบกับตัวของแฟนหนุ่มข้างกาย

“แก้วไม่เอาน่า ชุดนี้ห้ามใส่ตอนที่ไม่มีพี่นะเข้าใจมั้ย หวง!!”

“จ้า...คุณพ่อ :)”

1 อาทิตย์ต่อมา

“ฟาง เฟย์ พี่ป็อป พี่เขื่อน อาทิตย์นี้ไปติวกันพี่บ้านแก้วปะ” แก้วเอ่ยชวนแต่..

“แล้วพี่อะแก้ว : ( แก้วลืมพี่หรอ ลืมพี่ได้ไงอะ” โทโมะงอนที่แก้วไม่ยอมชวนตัวเองอยู่คนเดียว

“ก็พี่เข้าออกบ้านแก้วอยู่ทุกวันจนบ้านแก้วจะเป็นบ้านพี่อีกหลังแล้วเนี่ย” แก้วตอบกลับไปส่วนพวกเพื่อนๆที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกันก็พลอยหน้าแดงไปด้วย

“นี่!! พวกแกเป็นไรเขินอะไรกัน” แก้วถาม

“เข้าออกบ้านแก้วทุกวัน > < อ้ายยย ย ฉันกับพี่ป็อปยังไม่ขนาดแกเลยยัยแก้ว” ฟางตอบ

“ก็บ้านฉันกับบ้านพี่โทโมะใกล้กันเดินไปก็ถึงแล้วนิ๊ หรือไม่จริงที่พี่มาบ้านแก้วทุกวัน!! ! ห๊ะ!! พี่โทโมะ”

“ไม่รู้สิ๊ ฮ่าๆๆ ๆ บ้านแก้วก็คือบ้านพี่ ส่วนบ้านพี่ก็คือบ้านแก้ว เพราะเราเป็นคนๆเดียวๆกัน> <” โทโมะฉวยโอกาสทันทีที่แก้วเขินก็รวบเอวแก้วเข้ามากอดไว้แน่น

“โอ้ยยย มดกัดอีกแล้วอะเฟย์” เขื่อนบอก

“เฟย์ว่าตอนนี้มดหนีไปหมดแล้วหละ ดูโน่นสิ๊ ” เฟย์ชี้ไปที่กวินที่กำลังเดินมาทางแก้วแล้วกระชากไหล่แก้วให้ออกจากโทโมะ

“แก้ว มานี่!!! !” กวินดึงแก้วให้ออกไปคุยกันที่อื่นแต่โทโมะไม่ยอม

“มึงจะเอาแฟนกูไปไหน” โทโมะถาม

“นี่แก้วเป็นแฟนกับมันแล้วหรอ” กวินถาม

“ใช่!! ! กวินไม่มีสิทธิ์ในตัวแก้วอีกต่อไปแล้ว ออกไปจากชีวิตแก้วซะที” แก้วเผลอตะคอกกวินเข้าไปทำให้กวินตกใจไม่น้อย

“แก้ว!!!  ฟังกวินพูดก่อนสิ๊ กวินขอโทษที่ทำกับแก้วแบบนั้นกวินแค่....ไม่อยากเห็นคนที่กวินรักไปรักกับคนอื่นที่ไม่ใช่กวิน”

“นี่หรอรักของนาย นายมันแก่ตัวที่สุด เสียแรงที่เคยไว้ใจนายเชื่อใจนายแต่ต่อไปนี้ความไว้วางใจที่แก้วเคยมีให้กวินมันคงกลับมาเป็นเดิมยากนะ”

“นายไปซะเถอะกวิน แก้วเค้ารักพี่โทโมะ แล้วพี่โทโมะเค้าก็รักแก้ว นายจะทำร้ายจิตใจแก้วมันไปถึงไหน” ฟางถามกวิน

“เอาเถอะ กวินจะรอวันที่แก้วเลิกกับมันแล้วกัน กวินไปแล้วนะแก้ว กวินรอแก้วอยู่นะ” กวินกำลังจะเดินไปแต่แก้วรั้งมือไว้ก่อน

“แก้วไปจับมือมันทำไม” โทโมะถาม

“โอ๋ๆๆ อย่าหึงสิ๊คุณพ่อเดี๋ยวคุณแม่ไม่รักเลยนิ๊ ” แก้วหยิกแก้มโทโมะเบาๆแล้วหันหน้ามาคุยกับกวินต่อ (โชว์ความหวานให้เค้าดูว่างั้น?? > <)

“กวินอย่ารอแก้วเลย แก้วรักพี่โทดมะแก้วจะหยุดอยู่ที่เค้า แก้วรักใครไม่ได้แล้ว แก้วเชื่อว่ากวินต้องเจอคนที่ดีกว่าแก้วแน่นอน”

“ก็ได้แก้ว กวินจะไปเรียนต่อที่อเมริกา อีก 5 ปีกว่าๆถึงจะกลับไม่ก็อยู่ตลอดชีวิตเลย” กวินตอบ

“อ้าววว ว แล้วแก้วจะได้เจอกวินมั้ยเนี่ย”

“ได้เจอสิ๊  งานแต่งแก้วกวินจะมาแน่นอน มีความสุขมากๆนะ ส่วนเกินคนนี้ยอมแพ้กับความรักของนาย” แล้วกวินก็เดินหน้าเศร้าออกไป

“^^ พี่แฟนเป็นอะไรไป...” แก้วหันมาเจอโทโมะที่ทำหน้างออยู่

“.........” เงียบ

“เอ่อ...พี่โทโมะงอนอะไรแก้วอ่า...T^T ฮืออออออ อ ” แก้วแกล้งทำเป็นจะร้องไห้โทโมะเลยหันมามอง

“ไม่งอนก็ได้ๆๆๆ ๆ แก้วอะ” ในที่สุดก็ต้องยอมจนได้

“เย่ๆๆๆๆๆๆ ๆ” แก้วก็รีบโผลเข้ากอดโทโมะ โดยมีกวินยืนแอบดูทั้งคู่อยู่

ทางด้านของกวิน

“เค้าคงจะรักกันจริงๆสินะ นายนั่นคงดูแลแก้วได้เราคงไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วมั้ง ลาก่อนนะ.....เพื่อนรัก”

ด้านของโทโมะแก้ว

“ฮ่าๆๆๆๆ ๆ...พี่โทโมะ ไม่เล่นๆๆๆ พี่ป็อปช่วยแก้วด้วย อ้ากกกกก”

“จะหนีไปไหนแก้ว มานี่เลย”

“หนีไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีคนเจ้าเล่อย่างพี่!!!”

1 ปีต่อมา

แก้วได้เรียนจบแล้ว ส่วนโทโมะก็มีธุรกิจโรงแรม ไร่องุ่นที่เขาใหญ่ เป็นของตัวเองและตอนนี้โทโมะก็กำลังสร้างบ้านติดกับไร่องุ่นของตัวเองเพื่อเป็นของขวัญวันแต่งงานให้กับแก้วแต่เขาเก็บเรื่องสร้างบ้านไว้เป็นความลับไม่บอกกับแก้ว

เรื่องนี้จะจบแล้วนะๆๆๆๆ ๆ ขอโทษ(อีกแล้ว) ที่หายตัวไปเลย แบบว่าไม่ว่างมาอัพให้เลย

อีกตอน หรือสองตอนก็จะจบแล้วเดี๋ยวคืนนี้ไม่ก็พรุ่งนี้เราจะมาอัพให้นะ ถ้าเม้นให้นะ 5555

ต้องมีข้อต่อรองกันก่อนนนน น