[SF]เพื่อนหรือแฟน~

[SF]เพื่อนหรือแฟน
"แก้วววววว~"เสียงของใครบางคนตะโกนเรียกฉัน ทำให้ฉันต้องหันไปมองตามต้นเสียง นี่เรียกฉันกลัวคนอื่นไม่รู้จักชื่อฉันหรือไง!!!!"อะไรหรอโทโมะ นายนี่ขัดจังหวะฉันคุยกับเพื่อนประจำเลยนะ"~รู้ไหมเวลาที่เธอ จับมือหรือมองสบตาใจฉันไหวหวั่น เกินคำว่าเพื่อนกับฉัน ทุกวันที่มีให้กันตลอดมา~"ขอโทษ =3="ฉันยกมือขี้นพร้อมจะเขกหัวนายนี่ แต่ก็ต้องถูกมือหนาๆมาจับข้อมือฉันไว้ แถมเจ้าของมือนั่นยังทำหน้าตาอ้อนวอนอีก โถ่เอ๊ย!ฉันจะไม่ยกโทษให้ก็เพราะว่านายเป็นแบบนี้แหละ หน้าตาอ้อนวอนนั่น น่ารักเกินไปแล้ว ><"โมะขอโทษแล้วไง""เอ่อ...ก็ได้""^^""ปล่อยได้ยังมือน่ะ""อ้อ ขอโทษที"ดีมากโทโมะ ถ้านายไม่ปล่อยฉันคงละลายแน่นอน~ยิ่งนานไปใจก็ยิ่งผูกพัน ฉันไม่กล้าจะบอกกับใครให้รู้ ต้องซ่อนต้องเก็บ มีเพียงใจของฉันคอยเฝ้าดู~"แก้วอ่ะ อย่างอนโมะสิ =3=""อาร๊ายยยย ฉันไม่ได้งอน""โห ไม่ได้งอนก็อย่ามำเสียงสูงสิ""ก็แก้วบอกโมะตั้งแต่ปีที่แล้วแล้วนะว่าอย่ามาขัดจังหวะเวลาคุยกับเพื่อนน่ะ""ถ้าแก้วหายงอนโมะ โมะจะเลี้ยงไอติม ^___^"อ้ากกกก แก้วใจอยากกิน ><"ว่าไง สนมั๊ยแก้วใจ!!"ฮ่าๆ ได้ๆ เพราะไอติม(กับนาย)หรอกนะ <3"เอาๆๆๆ ><""หายงอนทันทีเลยอ่ะ = =""ห้ามผิดสัญญานะ ไม่งั้นแก้วเชอดคอหอยทิ้งแน่ :(""โหดนะเนี่ย ToT""ฮ่าๆ""เลิกเรียนโมะจะพาไปละกัน"~ยิ่งเธอมาคอยห่วงใย ดูแลแคอยใส่ใจทำให้วกวน มากมายกับคนหนึ่งคน ใจฉันเริ่มสับสนควารู้สึก~"ไอ่ติม!?!""ก็กำลังจะพาไปอยู่นี้ไง"แน่ล่ะสิ ถ้านายผิดสัญญา ฉันได้เชือดคอหอยนายแน่ โฮะๆ >[]<"จะไปได้ยัง...แล้วหมายความว่าไงที่มองหน้าโมะแล้วยิ้มอ่ะ"โทโมะทำหน้างงๆ นี่ฉันมองหน้าเขานานขนาดนั้นเลยหรอ?"ก็.ก็เปล่านี่ มองวิวเฉยๆ"แหม เนียนซะ...."ไปกัน"มือหนาขว้าข้อมือฉันให้เดินตา เอ๊ะ!โทโมะ นายคิดยังไงกับฉันกันแน่"เฮ้ยๆเดินช้าๆก็ได้ ฉันขาไม่ยาวเหมือนนายนะโทโมะ""ก็ถึงแล้วไง"อ้าวหรอ = ="แก้วจะกินที่นี่หรือกินที่บ้าน""แก้วว่ากินที่บ้านดีกว่าเพราะวันนี้การบ้านเยอะด้วย""โอเค แก้วเอารสอะไรหรอ""แก้วเอา วานิลลาสอง!!!""สองเลยหรอ?"ทำไม ไหนบอกว่าเลี้ยงไง :("ทำไม!?!""ฮ่าๆ เปล่าหรอก แค่สงสัยว่าทำไมกินเยอะจัง""ก็โทโมะบอกว่าเลี้ยงอ่ะ""ก็ได้ แก้วไปนั่งรอก่อนนะ ^_^""นี่โทโมะ???""อะไรหรอ???"โทโมะตอบพร้อมเลียไอติม สนใจฉันก่อนได้ป่ะ =[]="สนใจแก้วก่อนสิ""ก็ว่ามาสิ =[]=""ก็..ฮ่าๆไอติมละลายแล้วนั่น""เออ จริงด้วยแฮะ = =""ไอติมก็ติดปากแก้วด้วยนะ"นายอย่ามาเนียน โทโมะ = =""แน่ๆ อย่ามาเนียน""จริงๆนะ(. .)"แงะ T^T  ทำหน้าจริงจังแบบนั้นท่าจะจริงแฮะ ฉันรีบเอากระดาษทิชชู่ขึ้นมา แต่ก็ถูกมือของโทโมะปัดทิ้งไป เอ๊ะ!นายนี่จะเอายังไงกับฉันกันแน่เนี่ย =[]="เดี๋ยวเช็ดให้น่า~"โทโมะยื่นมือมาสัมผัสหน้าฉันเบาๆ พร้อมกับใช้นิ้วเรียวๆปาดไอศกรีมที่มุมปากฉันออก"เสร็จแล้ว"โทโมะบอกพร้อมกับใช้นิ้วที่ปาดไอศกรีมจากมุมปากฉันเมื่อครู่นี้แตะที่ริมฝีปากตัวเอง อ้ากก เขินน้า"ไอ่ ไอ่บ้า ^///^""ฮ่าๆ แก้วหน้าแดงเลยนะรู้ตัวเปล่า??"หมอนี่ชักจะกวนประสาทฉันมากขึ้นทุกวันแล้วนะ เกินไปแล้ว เดี๋ยวปั๊ดจับกดเลยนี่ -///-~ที่เธอนั้นคอยทำดีเรื่อยมา มันเกินกว่าเกินคำว่าเพื่อนกัน เธอไม่รู้ตัวหรือเธอจงใจช่วยบอกกัน~"ฮัดชิ้ว =3=~"แหม กินไอติมที่ไร ชอบเปนหวัดทุกทีเลย"แก้วเป็นหวัดหรอ""อืม คงงั้นแหละมั้ง -.,-""กลับบ้านไปกินยาด้วยนะ""อืม""เป็นห่วง"ฮะ เมื่อกี้ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่มั๊ย O[]o"ฮะ เมื่อกี้โมะว่าอะไรนะ""ก็.ไม่มีอะไรหรอก ^^"พูดอีกซักทีเฮอะ ฉันอยากได้ยิน ><~"ถึงบ้านแล้ว~""อืม ขอบใจมากนะ""คร้าบผม""บ๊ายบาย"ฉันบอกลาโทโมะพร้อมกับก้าวลงจากรถ แต่ก็ต้องชะงักไว้เพราะเสียงของเขาเอง!"แก้ว!!""อะไรหรอ?""งอนอีกบ่อยๆนะ""หา!?!"วันนี้เขามามุขไหนเนี่ย = =?"โมะอยากง้อแบบนี้อีกบ่อยๆน่ะ ^^""O.O"ว้ากกกก ฉันไม่ได้คันหู เอ้ย ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่มั๊ย"ฮ่าๆๆ เข้าบ้านได้แล้ว เดี๋ยวเป็นหวัด""โอเค ไปก่อนนะ""โมะเป็นห่วง""O.O""ฮ่าๆ หน้าแก้วนี่ตลกจัง โมะไปก่อนล่ะ บาย~"เอิ๊ว!~ ในที่สุดฉันก็ได้พิสูจน์ว่าฉันไม่ได้หูฝาด โอ๊ย เขิน >///<~ตกลงเธอนั้นจะเป็นเพื่อนกันหรือแฟน บอกกับฉันให้มันได้รู้อยากถามเธอ ว่าความรู้สึก จริงๆเธอคิดอยางไร~กรี๊ดดดดดดดดดดดด เมื่อคืนๆๆ ฉันยังเขินไม่หายเลย >< คนสวยก็งี้แหละ เอ้อ!มันแต่เขิน ฉันลืมไปเลยว่าทำการบ้านยัง ว่าแล้วฉันก็รีบเปิดดูทันที ชอหอแล้ว O[]o ยังไม่ได้ทำเลย ตายๆๆๆ อย่างนี้ฉันก็ต้องรีบไปโรงเรียนน่ะสิ โถ่เอ๊ย!@โรงเรียน"โทโมะ!!""อะไรหรอแก้ว"แน่ะ ทำหน้าตาใสซื่ออีกแล้ว หมั่นไส้จริงๆ -^-"ขอลอกการบ้านหน่อยสิ พลีสๆๆๆ"ว่าแล้วฉันก็แบมือขอ"อ่ะนี่""ขอบใจ เดี๋ยวขึ้นห้องแล้วเอาให้ขึ้นนะ""อืม(- -)(. .)(- -)(. .)"~แต่ในส่วนลึกก็หวังได้คำว่ารัก เพราะฉันอยากอยู่ใกล้เธอไปแสนนาน ภาวนาให้บอก บอกว่าฉันเป็นมากกว่าเพื่อนกัน~"เอ้า นักเรียนส่งการบ้านได้แล้วค่ะ""โทโมะ""หืม???""เดี๋ยวแก้วส่งให้เลยนะ""โอเคเลย ขี้เกียจลุกอยู่พอดี ฮ่าๆ"แหมๆ!ฉันอยากจะเอาสมุดปาใส่หน้าหล่อๆของนายจริงๆเล้ย~สักพักหนึ่ง"จริญญา!!!"โฮะๆ ครูเรียกแล้ว ฉันทำงานสวยใช่มั๊ยล่า~"ค่า""เธอไปลอกงานวิศวมาใช่มั๊ย""หา/หา"ทั้งฉันและเขาต่างสะดุ้ง นี่ครูมีตาทิพย์หรอ - -?"ก็เนี่ยงานเธอน่ะมันเขียนชื่อว่า'จริญญา ไทยานนท์'"โอ้ว!ขนาดนั้นเลย นี่ที่ฉันติดนามสกุลเขามาเนี่ยเพราะอยากเปลี่ยนนามสกุลหรือว่าเผลอลอกมาหว่า = = "ไปๆ ไปยืนหน้าห้องทั้งคู่เลย" TOT 'จารย์อ่ะ"ค้าบบ/ค่า"@หน้าห้องหวาๆๆ โทโมะจะโกรธฉันมั๊ยเนี่ยที่ทำให้เขาต้องมาเดือดร้อนด้วยแบบนี้เนี่ย โทโมะน่ะเวลาน่ารักก็น่ารักอยู่หรอกแต่เวลาดกรธน่ะสิ เกินจะอิบาย...TOT"เอ่อ..โทโมะ""..."ไม่ได้รับการตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก โถ่!ตอบฉันหน่อยเถอะ"เอางี้โทโมะ""...""นายสั่งอะไรมาฉันจะทำทุกอย่างเลย""จริงนะ!"ฮ่าๆต้องมามุขนี่"แน่น๊อนนน""แต่แก้วต้องทำตลอดไปนะ"หา O[]o นี่ถ้านายให้ฉันไปจูบหมาฉันจะทำยังไงเนี่ย = ="...""ตามสัญญาสิ"ก็ด้ายยย~"ก็...ก็ได้""^____________^"อย่ายิ้มแบบน้านนนนน TOT~"ว่ามา""1นาทีต่อไปเราคบกันนะ""OoO"พูดเล่นหรือเปล่าโทโมะ"นี่ อย่ามาพูดเล่นนะ""โมะพูดจริงนะ"แน่ะ หน้าตาจริงจังอีกแล้ว"ถ้านายพูดจริง...""...""วินาทีนี้เลยก็ได้ ^___________^"