สักวันเธอจะรู้ว่ารักใคร
9.3
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ใช่สิโทโมะไม่ดีพอที่จะทำให้แก้วมารักเลยใช่ไหม ” เขานั้นเริ่มถามเธอด้วยอารมณ์โกธร
“มันไม่ใช่อย่างนั้นเลยนะ ”
แล้วเพราะอะไร โทโมะถึงแทนเขาไม่ได้”
“โทโมะแก้วว่าเราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วนะ ” เธอนั้นเริ่มจะใช้อารมณ์กับเขาเพราะเขานั้นไม่ฟังเธอเลยสักนิด
“แล้วใครจะพูดรู้เรื่องเหมือนพระเอกสุดรักของเธอล่ะ ” เขานั้นที่ห้ามความโกธรไม่อยู่ก็ได้เผยการประชดกับเธอ
“นี่แล้วเอาเขามาเกี่ยวทำไมด้วยเขาไม่รู้เรื่องไรเลยนะ ”
“ปกป้องกันเข้าไปเถอะ ” เขาที่เก็บอารมณ์ต่อเธอไม่ไหว
เสียงโทรศัพท์ของแก้วดังขึ้น
แก้วได้หยุดการคุยของเขามารับสายแทน
โทโมะ ที่งุงงิงอยู่ก็เกิดอาการมากขึ้นกว่าเดิม เพราะรู้ว่าปลายสายนั้นเป็นใคร...............
“ว่าไงค่ะพี่”
(น้องแก้วมาหาพี่หน่อยสิพี่มีไรจะคุยด้วย)
“ได้ค่ะแล้วที่ไหนค่ะ”
“ที่เดิมจร๊ที่ที่เราไปบ่อยอ่ะ”
“ได้เลยค่ะเดี๋ยวไปตอนนี้เลย” เธอพูดทิ้งท้ายก่อนวางสายและมองหน้าคนตรงข้ามเธอ
“ฉันไปก่อนนะเธอ” พูดพร้อมหันหลังเพื่อจะเดินออกไปแต่ มีมือของโทโมะที่รั้นจับมือเธอไว้อย่างแน่
เธอที่จะเดินออกไปแต่เธอได้รู้สึกว่ามีคนจับเธอไว้อย่างแน่นก่อที่เธอจะหันกลับไป
“มีอะไรเรอโทโมะแก้วรีบนะ”
“แก้ว ..... ถ้าไม่รับเป็นคนรู้ใจ ก็ขอเป็นเพื่อนที่อยู่ข้างเสมอล่ะกันนะ ”
“ได้สิ โทโมะแก้วไปก่อนนะ ” เธอพูดกลับเขาก่อนเดินออกจากเขาไป
ปล่อยให้ชายหนุ่มหล่ออย่างเขาที่มีสาวๆมาจีบ เหงาและอ้างว้า ทำไมคนอย่างเขาไม่เจอรักแท้สักที
ร้านอาหาร xxxxxx
ชายหนุ่มที่กำลังมองชะเง้อไปที่ประตูเพื่อรอใครสักคน
“รอแก้วนานไหมค่ะ” แก้วที่มาด้วยรีบแล้วแต่ก็คงมาไม่ทันชายหนุ่นที่นัดเธอไว้
“พี่ ป้องมีไรเรอค่ะ ถึงนัดแก้วมาที่นี่ ” เธอพูดพร้อมหยิกเก้าอี้มานั่ง
“ คือพี่มีไรจะบอกน้องแก้วอ่ะ”
“ว่ามาเลยค่ะ” แก้วตอนนี้อยากฟังคำพูดจากปากเขา
พี่ว่าเราเลิกติดต่อกันสักพักนะ หมายถึงเราห่างกันสักพักนะน้องแก้ว”
จากสิ้นสุดคำพูดของเขา ความรู้สึกที่อยู่ในใจของเธอตอนนี้มันทำงานแล้ว
น้ำตาที่ไหลออกมาแบบที่ละหยดกับความโกธรเขาเล็กน้อย
แล้ววิ่งออกไปจากร้านโดยไม่บอกกล่าวชายหนุ่มที่นัดมาเลย
ตอนนี้เธอรีบขับรถไปเลื่อยๆจนไม่รู้ว่าเธอจะขับไปไหนดีจนเธอคิดออก
“โทโมะมาหาแก้วหน่อยสิ ” เสียงอื้นของเธอที่โทรไปขอเขานั้นก็รีบวางไป
ปล่อยให้อีกสายนั้นเป็นห่วง
“มันไม่ใช่อย่างนั้นเลยนะ ”
แล้วเพราะอะไร โทโมะถึงแทนเขาไม่ได้”
“โทโมะแก้วว่าเราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วนะ ” เธอนั้นเริ่มจะใช้อารมณ์กับเขาเพราะเขานั้นไม่ฟังเธอเลยสักนิด
“แล้วใครจะพูดรู้เรื่องเหมือนพระเอกสุดรักของเธอล่ะ ” เขานั้นที่ห้ามความโกธรไม่อยู่ก็ได้เผยการประชดกับเธอ
“นี่แล้วเอาเขามาเกี่ยวทำไมด้วยเขาไม่รู้เรื่องไรเลยนะ ”
“ปกป้องกันเข้าไปเถอะ ” เขาที่เก็บอารมณ์ต่อเธอไม่ไหว
เสียงโทรศัพท์ของแก้วดังขึ้น
แก้วได้หยุดการคุยของเขามารับสายแทน
โทโมะ ที่งุงงิงอยู่ก็เกิดอาการมากขึ้นกว่าเดิม เพราะรู้ว่าปลายสายนั้นเป็นใคร...............
“ว่าไงค่ะพี่”
(น้องแก้วมาหาพี่หน่อยสิพี่มีไรจะคุยด้วย)
“ได้ค่ะแล้วที่ไหนค่ะ”
“ที่เดิมจร๊ที่ที่เราไปบ่อยอ่ะ”
“ได้เลยค่ะเดี๋ยวไปตอนนี้เลย” เธอพูดทิ้งท้ายก่อนวางสายและมองหน้าคนตรงข้ามเธอ
“ฉันไปก่อนนะเธอ” พูดพร้อมหันหลังเพื่อจะเดินออกไปแต่ มีมือของโทโมะที่รั้นจับมือเธอไว้อย่างแน่
เธอที่จะเดินออกไปแต่เธอได้รู้สึกว่ามีคนจับเธอไว้อย่างแน่นก่อที่เธอจะหันกลับไป
“มีอะไรเรอโทโมะแก้วรีบนะ”
“แก้ว ..... ถ้าไม่รับเป็นคนรู้ใจ ก็ขอเป็นเพื่อนที่อยู่ข้างเสมอล่ะกันนะ ”
“ได้สิ โทโมะแก้วไปก่อนนะ ” เธอพูดกลับเขาก่อนเดินออกจากเขาไป
ปล่อยให้ชายหนุ่มหล่ออย่างเขาที่มีสาวๆมาจีบ เหงาและอ้างว้า ทำไมคนอย่างเขาไม่เจอรักแท้สักที
ร้านอาหาร xxxxxx
ชายหนุ่มที่กำลังมองชะเง้อไปที่ประตูเพื่อรอใครสักคน
“รอแก้วนานไหมค่ะ” แก้วที่มาด้วยรีบแล้วแต่ก็คงมาไม่ทันชายหนุ่นที่นัดเธอไว้
“พี่ ป้องมีไรเรอค่ะ ถึงนัดแก้วมาที่นี่ ” เธอพูดพร้อมหยิกเก้าอี้มานั่ง
“ คือพี่มีไรจะบอกน้องแก้วอ่ะ”
“ว่ามาเลยค่ะ” แก้วตอนนี้อยากฟังคำพูดจากปากเขา
พี่ว่าเราเลิกติดต่อกันสักพักนะ หมายถึงเราห่างกันสักพักนะน้องแก้ว”
จากสิ้นสุดคำพูดของเขา ความรู้สึกที่อยู่ในใจของเธอตอนนี้มันทำงานแล้ว
น้ำตาที่ไหลออกมาแบบที่ละหยดกับความโกธรเขาเล็กน้อย
แล้ววิ่งออกไปจากร้านโดยไม่บอกกล่าวชายหนุ่มที่นัดมาเลย
ตอนนี้เธอรีบขับรถไปเลื่อยๆจนไม่รู้ว่าเธอจะขับไปไหนดีจนเธอคิดออก
“โทโมะมาหาแก้วหน่อยสิ ” เสียงอื้นของเธอที่โทรไปขอเขานั้นก็รีบวางไป
ปล่อยให้อีกสายนั้นเป็นห่วง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ