FORCE! บีบบังคับมารักเลย
8.7
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฟาง…" ฟางค่อยๆลืมตาขึ้นกับเสียงนุ่มทุ้มดั่งที่เคยได้ยิน
"หืม? พี่ป๊อปตื่นแล้วหรอ"
"พี่จะกลับแล้วนะ" ป๊อปปี้พูดก่อนนั่งลงข้างๆฟาง
"ทำไมพี่รีบกลับจัง..."
"ไว้ค่อยเจอกันละกันนะ อย่าลืมกินยาคุมด้วยล่ะ" ป๊อปปี้พูดก่อนจัดผมตนหน้ากระจกเป็นครั้ง
สุดท้าย
"ฮะ? พี่รู้ได้ไง"
"ก็ฟางเล่นวางไว้แบบนั้นก็ต้องเห็นสิ พี่ไปล่ะ"
"…" ฟางพยักหน้าพร้อมหน้ามุ่ย
' ทำไมต้องรู้สึกเหมือนไม่อยากให้ไปด้วยนะ... ' ฟางคิด
"นี่ฟางอย่ามาทำหน้าบูดใส่พี่นะ"
"ก็…" ฟางยังไม่ทันพูดคำใดออกมาทั้งสิ้นป๊อปปี้ก็ประกบจูบอ่อนหวานแทนด้วยความรู้สึกดีๆที่
เขามีให้ก่อนทาบทับลงไปบนเตียงอีกรอบทันที
"อ๊ะ พี่ขอโทษนะ พี่ต้องไปละ" ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเหลือบไปเห็นนาฬิกาหัวเตียงก่อนทิ้งให้คนข้าง
ล่างนอนเซ็งกับอาการค้างสุดฤทธิ์
"เชอะ ทีงี้ทำมาเป็นทิ้งเรา คอยดูนะ ถ้าอยากอีกเมื่อไหร่ พี่ป๊อปเจอฟางแน่!" ฟางคิดก่อนเดินไป
อาบน้ำและจัดการกับอะไรหลายๆอย่าง กว่าแก้วจะกลับมาก็บ่ายโมงกว่าแล้ว
"เห้อ ร้อน"
"ทำไมโทรมแบบนี้ล่ะแก้ว" ฟางถามพรางเตรียมตรวจจับทุกซอกทุกมุมแต่ก็แก้วก็ปัดมือออกซะ
ก่อน
"ไม่มีอะไรหรอกน่า" แก้วตอบปัดๆ
' ก็เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลยนี่นา... ' แก้วพูดในใจอย่างเซ็งๆ ไม่รู้จะอยากอะไรนักหนา ทั้งๆที่ปกติเธอก็แทบจะโดนโทโมะขืนใจทุกอาทิตย์อยู่แล้ว
"มาแล้วหรอนั่งก่อนสิแก้ว" โทโมะพูดอย่างใจเย็นเมื่อเห็นแก้วมาถึงห้องตน
"ไม่ล่ะ แก้วขออาบน้ำหน่อยนะ" แก้วพูดพรางวางกระเป๋าส่วนตัวแต่ก็โดนมือไวคว้าไว้ซะก่อน
"หืม? โกหก กลิ่นแบบนี้อาบมาแล้วชัดๆ" โทโมะพูดก่อนสูดดมความหอมจากซอกคอขาวที่มีกลิ่น
สบู่และโลชั่นอ่อนๆ เขาไม่เคยลืม...
"พะพี่โมะ แก้ว อื้อ" เมื่อตอนแรกสัมผัสอ่อนหวานแปรเปลี่ยนมาเป็นสัมผัสที่เกิดจากอารมณ์
ล้วนๆก่อขึ้นดั่งพายุโหมกระหน่ำ
"แก้วพี่ไม่ไหวแล้ว" โทโมะดันแก้วราบติดกับเตียงนอนนุ่ม ริมฝีปากเม้มแน่นจากความเสียวแต่ก็
ไม่สามารถกลั้นเสียงครางได้เลย
"อาห์…"
"พี่รักแก้วนะ" โทโมะพูดก่อนจูบลงบนหน้าผากขาวเบาๆและทิ้งให้แก้วได้พักสักแปปก่อนจัด
กิจกรรมนั้นต่อแบบแทบไม่พักยก
' โดนพี่โมะจัดหนักล่ะสิ ' ฟางคิดพรางถอนหายใจก่อนรินน้ำสะอาดใส่แก้วให้คนที่นอนเพลียอยู่
"กินน้ำหน่อยมั้ยแก้ว"
"อื้อ ขอบใจนะ" แก้วรับแก้วน้ำอย่างว่าง่ายก่อนกินน้ำจนหมดและส่งคืนให้
"แก้วนอนไปเถอะ ฟางจะไปมหาลัยสักหน่อย เดี๋ยวฟางมานะ"
"อย่าไปเดินเล่นเพลินลืมเวลานะ" แก้วสั่งอย่างเป็นห่วง ฟางยิ้มตอบราวกับรับฟังและพร้อมปฏิบัติตาม
"อ้าว พี่ฟางไปไหนครับ" พิชชี่ที่เดินสวนทางกับฟางทักขึ้น
"มาเดินเล่นจ้ะ อยู่หอไม่มีไรทำ"
"งั้นจะรังเกียจมั้ยครับ ถ้าพิชจะเลี้ยงเค้กพี่สักมื้อ"
"เราไม่มีเรียนหรอ?"
"วันนี้นัดส่งงานเฉยๆน่ะครับ ถ้างานผ่านอาจารย์ก็ปล่อย"
"เก่งนะเรา อ่ะไหนๆก็ชวนพี่แล้ว ไปก็ได้ แต่พี่ไม่ปล่อยให้เด็กน้อยอย่างเธอเลี้ยงพี่หรอกนะ" ฟาง
พูดหัวเราะก่อนเดินไปพร้อมๆกับพิชชี่
"สวัสดีค่ะ ทานนี่หรือกลับบ้านคะ?"
"ทานนี่ครับ พี่ฟางพี่เลือกเลยเอาชิ้นไหน" พิชชี่พูดกับคนข้างๆที่ยืนเกาะตู้ขนมราวๆว่าเลือกไม่
ถูกนั่นเอง
"อืม… มันน่ากินทุกชิ้นเลยนี่"
"ฮ่าๆ ค่อยๆเลือกก็ได้ครับ พี่ครับผมเอาชีสเค้กชิ้นนึงแล้วก็โกโก้เย็น"
"อ่า งานพี่เอาเหมือนพิชก็ได้ พี่ไปนั่งรอที่โต๊ะนะ" ฟางตอบพรางยิ้มก่อนเดินไปนั่งที่โต๊ะริมสุด
"นี่ครับ พิชบริการเลยนะเนี่ย" พิชชี่พูดพรางวางจานขนมและโกโก้ให้ฟาง
"ฮ่าๆ ขอบใจนะ"
"ไม่เป็นไรครับ เอ้อ พิชได้ข่าวว่าพี่คบกับพี่แก้ว เรื่องจริงรึเปล่า?" พิชหย่อนกายลงบนเก้าอี้ตรง
ข้ามก็ถามคำถามทันที
"อื้อใช่ ทำไมล่ะเราไม่ชอบพวกหญิงหญิงหรอ?"
"ป่าวครับ งี้ก็แย่เลย พี่ฟางไม่ว่างแล้ว" พิชชี่บ่นงึมงำเบาๆ
"ฮ่าๆ พี่ได้ยินนะ ทำไมจ๊ะ จะจีบพี่หรอ?" ฟางถามหยอกๆก่อนตักเค้กเข้าปากอีกคำ
"ถ้าพี่ไม่ว่าอะไรก็ตามนั้นครับ" พิชชี่ยิ้มหยอกให้บ้างก่อนจะตามมาด้วยเสียงหัวเราะของคนทั้งคู่
"ให้พิชไปส่งที่หอมั้ยครับ?" พิชชี่ถามเมื่อทั้งสองก้าวออกจากร้าน
"ไม่เป็นไรจ้ะ พี่เดินกลับเองได้ เราน่ะรีบกลับบ้านได้แล้ว"
"ไม่เป็นไรครับ ถ้าพี่อยากให้พิชไปส่งพิชก็จะไป"
"ไว้วันหลังดีกว่านะ เดี๋ยวพี่ต้องแวะไปคุยกับอาจารย์เรื่องโปรเจคด้วย พี่ไม่ค่อยชอบแนวที่
อาจารย์ให้พี่เท่าไหร่"
"อ๋อ งั้นก็ได้ครับ งั้นพิชไปนะ เจอกันครับ"
"บาย" ฟางโบกมือลาอย่างเป็นมิดก่อนพาตัวเองไปที่ตึกเรียน
' เอาจริงสินะ - - ' ฟางคิดก่อนพรางถอนหายใจทันทีเมื่อหันหลังพ้นจากสายตาของพิชชี่
.........................................................................................
มาคุยกับไรท์เตอร์หน่อย~
ขอโทษทุกๆคนนะคะที่ให้รอนาน..มาก - -;;
แบบว่าเพิ่งไฟนอลเอ็กแซมเสร็จ และมันยากมาก เครียดมากเหนื่อยมาก ตันมาก
แหะๆ บวกกับหลายๆเรื่องเน่อออ วันที่ 10 นี้จะไปอังกฤษแล้ว - -
อาจจะได้อัพบ้างไม่อัพบ้าง แต่ขอโทษและขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามนะคะ
แต่สัญญาค่าว่าจะอัพให้จบและจัดเอ็นซีหนักๆ ^_____^
เจอกันตอนหน้านะคะ :-)
ปล. ใครที่ขอเอ็นซีโมะแก้วไว้จัดให้แล้วนะจ๊ะ ;-)
FWN
"หืม? พี่ป๊อปตื่นแล้วหรอ"
"พี่จะกลับแล้วนะ" ป๊อปปี้พูดก่อนนั่งลงข้างๆฟาง
"ทำไมพี่รีบกลับจัง..."
"ไว้ค่อยเจอกันละกันนะ อย่าลืมกินยาคุมด้วยล่ะ" ป๊อปปี้พูดก่อนจัดผมตนหน้ากระจกเป็นครั้ง
สุดท้าย
"ฮะ? พี่รู้ได้ไง"
"ก็ฟางเล่นวางไว้แบบนั้นก็ต้องเห็นสิ พี่ไปล่ะ"
"…" ฟางพยักหน้าพร้อมหน้ามุ่ย
' ทำไมต้องรู้สึกเหมือนไม่อยากให้ไปด้วยนะ... ' ฟางคิด
"นี่ฟางอย่ามาทำหน้าบูดใส่พี่นะ"
"ก็…" ฟางยังไม่ทันพูดคำใดออกมาทั้งสิ้นป๊อปปี้ก็ประกบจูบอ่อนหวานแทนด้วยความรู้สึกดีๆที่
เขามีให้ก่อนทาบทับลงไปบนเตียงอีกรอบทันที
"อ๊ะ พี่ขอโทษนะ พี่ต้องไปละ" ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเหลือบไปเห็นนาฬิกาหัวเตียงก่อนทิ้งให้คนข้าง
ล่างนอนเซ็งกับอาการค้างสุดฤทธิ์
"เชอะ ทีงี้ทำมาเป็นทิ้งเรา คอยดูนะ ถ้าอยากอีกเมื่อไหร่ พี่ป๊อปเจอฟางแน่!" ฟางคิดก่อนเดินไป
อาบน้ำและจัดการกับอะไรหลายๆอย่าง กว่าแก้วจะกลับมาก็บ่ายโมงกว่าแล้ว
"เห้อ ร้อน"
"ทำไมโทรมแบบนี้ล่ะแก้ว" ฟางถามพรางเตรียมตรวจจับทุกซอกทุกมุมแต่ก็แก้วก็ปัดมือออกซะ
ก่อน
"ไม่มีอะไรหรอกน่า" แก้วตอบปัดๆ
' ก็เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลยนี่นา... ' แก้วพูดในใจอย่างเซ็งๆ ไม่รู้จะอยากอะไรนักหนา ทั้งๆที่ปกติเธอก็แทบจะโดนโทโมะขืนใจทุกอาทิตย์อยู่แล้ว
"มาแล้วหรอนั่งก่อนสิแก้ว" โทโมะพูดอย่างใจเย็นเมื่อเห็นแก้วมาถึงห้องตน
"ไม่ล่ะ แก้วขออาบน้ำหน่อยนะ" แก้วพูดพรางวางกระเป๋าส่วนตัวแต่ก็โดนมือไวคว้าไว้ซะก่อน
"หืม? โกหก กลิ่นแบบนี้อาบมาแล้วชัดๆ" โทโมะพูดก่อนสูดดมความหอมจากซอกคอขาวที่มีกลิ่น
สบู่และโลชั่นอ่อนๆ เขาไม่เคยลืม...
"พะพี่โมะ แก้ว อื้อ" เมื่อตอนแรกสัมผัสอ่อนหวานแปรเปลี่ยนมาเป็นสัมผัสที่เกิดจากอารมณ์
ล้วนๆก่อขึ้นดั่งพายุโหมกระหน่ำ
"แก้วพี่ไม่ไหวแล้ว" โทโมะดันแก้วราบติดกับเตียงนอนนุ่ม ริมฝีปากเม้มแน่นจากความเสียวแต่ก็
ไม่สามารถกลั้นเสียงครางได้เลย
"อาห์…"
"พี่รักแก้วนะ" โทโมะพูดก่อนจูบลงบนหน้าผากขาวเบาๆและทิ้งให้แก้วได้พักสักแปปก่อนจัด
กิจกรรมนั้นต่อแบบแทบไม่พักยก
' โดนพี่โมะจัดหนักล่ะสิ ' ฟางคิดพรางถอนหายใจก่อนรินน้ำสะอาดใส่แก้วให้คนที่นอนเพลียอยู่
"กินน้ำหน่อยมั้ยแก้ว"
"อื้อ ขอบใจนะ" แก้วรับแก้วน้ำอย่างว่าง่ายก่อนกินน้ำจนหมดและส่งคืนให้
"แก้วนอนไปเถอะ ฟางจะไปมหาลัยสักหน่อย เดี๋ยวฟางมานะ"
"อย่าไปเดินเล่นเพลินลืมเวลานะ" แก้วสั่งอย่างเป็นห่วง ฟางยิ้มตอบราวกับรับฟังและพร้อมปฏิบัติตาม
"อ้าว พี่ฟางไปไหนครับ" พิชชี่ที่เดินสวนทางกับฟางทักขึ้น
"มาเดินเล่นจ้ะ อยู่หอไม่มีไรทำ"
"งั้นจะรังเกียจมั้ยครับ ถ้าพิชจะเลี้ยงเค้กพี่สักมื้อ"
"เราไม่มีเรียนหรอ?"
"วันนี้นัดส่งงานเฉยๆน่ะครับ ถ้างานผ่านอาจารย์ก็ปล่อย"
"เก่งนะเรา อ่ะไหนๆก็ชวนพี่แล้ว ไปก็ได้ แต่พี่ไม่ปล่อยให้เด็กน้อยอย่างเธอเลี้ยงพี่หรอกนะ" ฟาง
พูดหัวเราะก่อนเดินไปพร้อมๆกับพิชชี่
"สวัสดีค่ะ ทานนี่หรือกลับบ้านคะ?"
"ทานนี่ครับ พี่ฟางพี่เลือกเลยเอาชิ้นไหน" พิชชี่พูดกับคนข้างๆที่ยืนเกาะตู้ขนมราวๆว่าเลือกไม่
ถูกนั่นเอง
"อืม… มันน่ากินทุกชิ้นเลยนี่"
"ฮ่าๆ ค่อยๆเลือกก็ได้ครับ พี่ครับผมเอาชีสเค้กชิ้นนึงแล้วก็โกโก้เย็น"
"อ่า งานพี่เอาเหมือนพิชก็ได้ พี่ไปนั่งรอที่โต๊ะนะ" ฟางตอบพรางยิ้มก่อนเดินไปนั่งที่โต๊ะริมสุด
"นี่ครับ พิชบริการเลยนะเนี่ย" พิชชี่พูดพรางวางจานขนมและโกโก้ให้ฟาง
"ฮ่าๆ ขอบใจนะ"
"ไม่เป็นไรครับ เอ้อ พิชได้ข่าวว่าพี่คบกับพี่แก้ว เรื่องจริงรึเปล่า?" พิชหย่อนกายลงบนเก้าอี้ตรง
ข้ามก็ถามคำถามทันที
"อื้อใช่ ทำไมล่ะเราไม่ชอบพวกหญิงหญิงหรอ?"
"ป่าวครับ งี้ก็แย่เลย พี่ฟางไม่ว่างแล้ว" พิชชี่บ่นงึมงำเบาๆ
"ฮ่าๆ พี่ได้ยินนะ ทำไมจ๊ะ จะจีบพี่หรอ?" ฟางถามหยอกๆก่อนตักเค้กเข้าปากอีกคำ
"ถ้าพี่ไม่ว่าอะไรก็ตามนั้นครับ" พิชชี่ยิ้มหยอกให้บ้างก่อนจะตามมาด้วยเสียงหัวเราะของคนทั้งคู่
"ให้พิชไปส่งที่หอมั้ยครับ?" พิชชี่ถามเมื่อทั้งสองก้าวออกจากร้าน
"ไม่เป็นไรจ้ะ พี่เดินกลับเองได้ เราน่ะรีบกลับบ้านได้แล้ว"
"ไม่เป็นไรครับ ถ้าพี่อยากให้พิชไปส่งพิชก็จะไป"
"ไว้วันหลังดีกว่านะ เดี๋ยวพี่ต้องแวะไปคุยกับอาจารย์เรื่องโปรเจคด้วย พี่ไม่ค่อยชอบแนวที่
อาจารย์ให้พี่เท่าไหร่"
"อ๋อ งั้นก็ได้ครับ งั้นพิชไปนะ เจอกันครับ"
"บาย" ฟางโบกมือลาอย่างเป็นมิดก่อนพาตัวเองไปที่ตึกเรียน
' เอาจริงสินะ - - ' ฟางคิดก่อนพรางถอนหายใจทันทีเมื่อหันหลังพ้นจากสายตาของพิชชี่
.........................................................................................
มาคุยกับไรท์เตอร์หน่อย~
ขอโทษทุกๆคนนะคะที่ให้รอนาน..มาก - -;;
แบบว่าเพิ่งไฟนอลเอ็กแซมเสร็จ และมันยากมาก เครียดมากเหนื่อยมาก ตันมาก
แหะๆ บวกกับหลายๆเรื่องเน่อออ วันที่ 10 นี้จะไปอังกฤษแล้ว - -
อาจจะได้อัพบ้างไม่อัพบ้าง แต่ขอโทษและขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามนะคะ
แต่สัญญาค่าว่าจะอัพให้จบและจัดเอ็นซีหนักๆ ^_____^
เจอกันตอนหน้านะคะ :-)
ปล. ใครที่ขอเอ็นซีโมะแก้วไว้จัดให้แล้วนะจ๊ะ ;-)
FWN
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ