FORCE! บีบบังคับมารักเลย
fafilmfim
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เห้อ อิ่มมาก อาจารย์จะอยู่มั้ยนะ" ฟางบ่นระหว่างขึ้นบันได
"เฮ้ยแก นั่นน้องฟางนี่ วันนี้ทำไมเดินคนเดียววะ?" เสียงซุบซิบของรุ่นพี่บางกลุ่มที่ยืนจับกลุ่มคุย
กันตามมุมต่างๆเล็ดรอดเข้าโสตประสาทฟางจนได้
' จะอะไรกับฉันนักหนา? ' ฟางคิดอย่างหงุดหงิดก่อนรีบจ้ำเดินไปให้ถึงห้องให้เร็วที่สุด
"อาจารย์.. อ้าว ไม่อยู่" ฟางที่เมื่อเดินถึงห้องก็เรียกชื่ออาจารย์ขึ้นทันที แต่ก็พบกับความว่าง
เปล่า
"อ๊ะ.." ฟางที่หันไปเห็นโต๊ะเรียนตรงมุมห้องที่มีชายที่เขาบอกว่ารักเธอนักหนากับเฟรชชี่ของมหา
ลัยอินเตอร์ข้างๆนั่งแลกลิ้นกันอย่างสนุกสนาน
"…" ฟางจึงเดินเข้าไปในห้องเบาๆ ไม่ให้ทั้งสองได้รู้ตัวและซ่อนตรงโต๊ะส่งงานที่อยู่ไม่ไกลจาก
ตรงนั้น
"พี่ป๊อปเกลไม่ไหวแล้ว พาเกลไปห้องเถอะค่ะ" เสียงอิดออดและออดอ้อนของเกลทำให้ฟางถึงกับ
สะดุ้ง
' ผู้หญิงสมัยนี้! ' ฟางคิดในใจ
"ไม่ต้องถึงห้องหรอก ถ้าเกลไม่ไหวตรงนี้ก็ได้นะรู้ไหม"
"พี่ป๊อปบ้า เกลไม่เคยทำที่แบบนี้นี่คะ" เกลทุบอกป๊อปปี้อย่างเขินๆ
"มาเดี๋ยวพี่สอนนะ"
"อือ พี่ป๊อป..." เสียงครางกระเส่าของผู้หญิงอีกคนที่เธอรู้สึกขยะแขยงและชายที่เธอเคยร่วมรัก
ด้วยเมื่อคืน กลับมาทำเรื่องแบบนี้กับเธอ...
"อาห์…อ๊ะ พี่ปะ อื้อออออ.." และแล้วทุกอย่างก็เงียบลง มีแต่เสียงเหนื่อยหอบให้เธอได้ยินเท่านั้น
' ไม่ไหวแล้วยัยฟาง ฉันทนดูอะไรต่อไปไม่ได้แล้ว.. แล้วทำไมต้องเจ็บจนจุกด้วยล่ะ? ' ฟางย้ำ
คำถามสุดท้ายในใจหลายครั้งก่อนที่จะตัดใจ เพราะมันเป็นคำถามที่หาคำตอบไม่ได้.. ' ความ
รู้สึกคนห้ามกันไม่ได้สินะ รู้ว่าไม่ดีรู้ว่าผิด แต่ยังจะฟังหัวใจมากกว่าสมองและเหตุผล ' ฟางคิด
ก่อนจะรีบเดินออกมาจากห้องทันที
ม้าหินอ่อน:
ฟางได้แต่นั่งเหม่อทบทวนเหตุการณ์ทุกอย่าง นี่เธอทำถูกแล้วใช่ไหม? ที่เขาบอกรักเธอจะ
จริงจังแค่ไหน? เห้อ..
"อ้าว ฟางมากับใคร วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่หรอ?" ป๊อปปี้ที่เดินมาด้านหลังเรียกทำให้ฟางถึงกับสะดุ้ง
"…ฟางมาเดินเล่น อยู่หอไม่มีอะไรทำ" ฟางตอบอย่างเฉยเมย
"ไม่สบายรึเปล่า?"
"…พี่อย่ามาห่วงฟางเลย ไปห่วงน้องเกลอะไรของพี่ดีกว่า" ฟางพูดพรางส่งสายตาเลื่อนลอยให้
ป๊อปปี้ ใช่แล้ว สายตาแบบนั้น... เจ็บปวด.. สินะ
"…"
"พี่ไม่ต้องตกใจหรอก ฟางเดินผ่านแล้วฟางเห็น แต่ไม่มีใครเห็นนะ"
"…" ป๊อปปี้ได้แต่หลบสายตาค้นคำตอบของฟาง
"แต่พี่บอกฟางมาได้ไหม? พี่บอกรักฟางเมื่อคืน แต่พี่มามีอะไรกับใครคนอื่นแบบเนี้ย พี่สนุกมาก
ใช่ไหม?"
"เอ่อ…"
"พี่รู้ไหมฟางคิดไปไกลนะ"
"…"
"แล้วฟางก็เจ็บด้วย" ฟางพูดทิ้งท้ายก่อนลุกเตรียมจะเดินหนี
"ฟางอย่าเพิ่งไป.." ป๊อปปี้ฉุดมือฟางไว้
"พี่อย่าให้ความหวังฟางได้ไหม?" เสียงอันเรียบเฉย บรรยากาศอันเงียบงัน ลมที่เริ่มพัดแรงขึ้น
"พี่รักเราจริงๆนะฟาง"
"ฮึก แล้วพี่ทำแบบนี้ทำไม" สุดท้ายคนที่นั่งร้องไห้เสียใจก็เป็นฉันอยู่ดี...
"ฟางอย่าร้องนะ คุยกับพี่ก่อน"
"ไม่คุย ฟางไม่อยากคุยอะไรทั้งนั้น ฟางเสียใจ พี่ห้ามฟางไม่ให้มีอะไรกับคนอื่น แต่นี่พี่มามีเอง
ให้ฟางคิดยังไง"
"พี่ขอโทษนะฟาง"
"ฟางจะไปมีมั่ง พี่เตรียมรอรับรูปที่ฟางมีอะไรกับคนอื่นได้เลย"
"อย่านะฟาง พี่ขอโทษ"
"พี่จะได้รู้ว่าฟางรู้สึกยังไง ไม่ดีหรอ?"
"ถ้าฟางมีอะไรกับใคร พี่จะตามไปกระทืบมัน" ป๊อปปี้บอกเสียงแข็งเริ่มกำมือฟางแน่น
"อะโอ๊ย พี่ป๊อป"
"คุยไม่รู้เรื่องละ ไปคอนโดพี่!" ป๊อปปี้พูดก่อนลากฟางขึ้นรถทันที
"อือห์ พี่ป๊อปเรายัง คะ..คุยกันไม่รู้เรื่อง อืออออ" ป๊อปปี้เมื่อก้าวเท้าเข้าห้องก็กักฟางไว้ที่เตียง
ของตนทันทีและฟางก็เปลือยไม่รู้ตัวอีกตามเคย
FWN
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
