FORCE! บีบบังคับมารักเลย
fafilmfim
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฟางไปซื้อน้ำถึงไหนเนี่ย แก้วหิวน้ำมาก" เมื่อฟางเดินกลับมาถึงโต๊ะที่แก้วเอากระเป๋าไปจองไว้
แก้วก็บ่นทันที
"ก็แก้วจะกินน้ำเป๊ปซี่นี่ ที่โรงอาหารมันหมด ฟางก็เลยเดินไปซื้อให้นี่ไง" ฟางบ่นพรางวางแก้ว
น้ำลงบนโต๊ะ
"อ๋อ จ้ะๆ แก้วขอโทษนะ" แก้วพูดและจับแก้มฟาง
"มากินกันเถอะ หิวมากๆ" จากนั้นทั้งสองสาวก็จัดการกับข้าวผัดด้วยความหิวก่อนที่จะเดินดุ่ยๆ
กลับหอทันที เพราะอากาศมันร้อนเกินใครจะทน
"แก้วว่ากลับไปนอนเล่นในห้องกันเถอะ" แก้วพูดพรางเซ็ทผมตนในห้องน้ำข้างๆโรงอาหาร
"ฟางก็ว่างั้นแหละ ไม่ไหวๆร้อนมากๆ" ฟางบ่นพรางปาดเหงื่อและทั้งสองก็เดินกลับถึงหอกันในที่สุด
"ดีนะตอนออกไปลืมปิดแอร์พอดี เย็นชื่นใจเลย" แก้วบ่นพรางทิ้งตัวลงบนโซฟา
"ก็ดีอยู่นะ แต่ค่าไฟเดือนนี้จะไม่ไหวน่ะสิ -__-;" ฟางบ่นและวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ
"จริงสินะ อ๊ะ เดือนนี้แก้วจ่ายนี่" แก้วบ่นหน้าเบ้
"ฮ่าๆๆ ไม่ต้องมาบ่นเดือนที่แล้วค่าไฟก็ปาไปตั้งเท่าไหร่" ฟางพูดหัวเราะก่อนนอนลงบนที่นอน
และหลับปุ๋ยทันที
"ฟาง…"
"…"
"ฟางง"
"…."
"ฟาง อ้าว หลับแล้วหรอ" แก้วลุกขึ้นมาดูพรางดึงผ้าห่มมาห่มให้
"ไม่เอา ร้อน…" ฟางพูดและหลับตา นี่คงง่วงจริงๆสินะ
"อ่ะๆ" แก้วดึงผ้าห่มออกก่อนเจอกับเสื้อเชิ้ตที่ติดกระดุมไว้รวกๆ โผล่ให้เห็นชั้นในลายใหม่ที่ฟาง
เพิ่งซื้อมาได้ไม่นานและหน้าอกอิ่มที่เหมือนจะปริ่มออกมาจากชั้นในตัวสวย
' ไม่ได้นะแก้ว แกจะปล่อยตัวปล่อยใจอีกไม่ได้นะ … อือ ไม่ไหวล่ะ' แก้วสะบัดหัวยุ่งๆเมื่อความคิดบ้าๆไม่ยอมหลุดออกจากหัวคงต้องทำเลยตามเลย ครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของเธอกับฟางก็ได้
"ฟาง…" แก้วเรียกเสียงแหบเหมือนสติหลุดลอยไปชั่วขณะ
"อือ ฟางจะนอนนะ" ฟางที่ยังหลับตาไม่รู้เรื่องถึงอาการของแฟนสาวยังคงบ่นงึมงำ
"ช่วยแก้ว.. หน่อยนะ"
"อะไรแก้ว อุ๊ป" ฟางที่กำลังจะบ่นก็ตกใจเมื่ออยู่ดีๆแก้วก็ประกบปากชมพูระเรื่อเข้าหาเธอทันที
' ทำไมมันไม่ใช่ความรู้สึกเหมือนตอนที่โดนพี่ป๊อปขโมยจูบนะ? ' ฟางคิดแต่มือก็ไม่ปล่อยแก้วให้รอดออกไป สองสาวค่อยๆปลดเสื้อผ้าของกันและกันจนหมด
"อาห์…แก้ว" ฟางร้องเสียงหลงเมื่อแก้วส่งเธอถึงปลายทางในที่สุด
"เดี๋ยวฟางต้องทำให้แก้วนะ" แก้วพูดหอบจัดก่อนล้มตัวลงไปนอนข้างๆฟางแทน
"ไม่เอาา" ฟางลากเสียงยาว
"นะฟาง นะๆ" แก้วอ้อนจนสุดท้ายคนที่ใจอ่อนก็คือฟางอยู่ดี ปกติคนที่หมดแรงก่อนก็คือเธอนั่น
แหละ รอบนี้ก็รู้สึกแปลกเหมือนกัน หรือเพราะป๊อปปี้สอนให้เธออึดในเรื่องอย่างว่ากันแน่?
"อ๊า…" ฟางไม่รอช้ารีบส่งแก้วไปถึงปลายทางเช่นกัน
"ขอบใจนะฟาง" แก้วดึงผ้าห่มมาห่มให้ทั้งฟางและตัวเองก่อนจะหลับไปเพราะความเหนื่อยใน
ที่สุด. . .
เมื่อไม่มีสิทธิ์หวงจะไม่หวงจะไม่ห่วงเลยสักวัน ถ้าคิดถึงแล้วไม่ถึงจะไม่คิดเลยละกัน
"ฮัลโหล?"
"ฮัลโหลแก้ว นี่ออกมาจากห้องหรือยัง?" แก้วถึงกับตาโตเมื่อรู้ว่าปลายสายคือใคร
"พี่โมะ แก้วกำลังจะอาบน้ำ" แก้วรีบลุกจากที่นอนทันที
"ไม่ต้องแล้วรอไม่ไหวละ เอาชุดนอน ชุดอะไรมาด้วย คืนนี้ค้างที่คอนโดพี่เนี่ยแหละ"
"อ่าๆ ก็ได้ๆ โอเคๆ" แก้วตอบแบบขอไปทีก่อนจัดแจงตัวเองและเก็บเสื้อผ้าทั้งของเธอและฟางที่
กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นจากกิจกรรมอย่างว่า พรางมองฟางที่ยังคงนอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่บน
เตียงก่อนจะล็อคประตูจากข้างในให้
ก๊อก ก๊อก
"ฟาง"
"… ฮะ? ใครน่ะ โรคจิตหรือเปล่า?" ฟางที่สะดุ้งตื่น เจอโน้ตแก้วแปะอยู่
' กลับเช้าไม่ต้องรอนะ
ฝันดีค้าบ :P '
"ฟางง"
"ใครน่ะ? พะพี่ป๊อปหรือเปล่า?" ฟางตะโกนถาม
"เออออ พี่เองนั่นแหละ เปิดประตูเร็วๆ"
"ค่าๆ" ฟางลุกพรวดจากที่นอนก็เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองไม่ได้ใส่อะไร น้ำก็ยังไม่ได้อาบ พรางเหลือบ
ไปเห็นชุดคลุมอาบน้ำเลยรีบหยิบมาใส่ฟอร์มว่ากำลังจะอาบน้ำนั่นเอง
"ทำไมช้าจัง?" ป๊อปปี้ถามเมื่อฟางเปิดประตูให้ก่อนเดินเข้ามาในห้องทันที
"ฟางกำลังจะอาบน้ำน่ะค่ะ"
"อ๋อถึงว่า งั้นไปอาบสิ" ป๊อปปี้นั่งลงบนเตียงก่อนปล่อยให้ฟางไปอาบน้ำ ระหว่างที่ฟางอาบน้ำ
ป๊อปปี้ก็ถือสิทธิ์เดินสำรวจห้องทันทีและก็ต้องมาชะงักที่เตียงน่านอนนั่นเอง
' หืม? รอยแบบนี้ หรือว่าสองสาว? โธ่เว้ย! ' ป๊อปปี้ที่เห็นน้ำรักของสองสาวที่เขาดูรู้ว่ายังไม่นาน
หงุดหงิดขึ้นมาทันที
"เสร็จแล้วค่า" ฟางที่เดินออกมาพร้อมชุดนอนเห็นป๊อปปี้นั่งเล่นมือถืออยู่บนเตียง
"อืม"
"พี่ป๊อปขึ้นเตียงฟางได้ไง ฟางยังไม่ได้อนุญาตเลยนะ"
"ทำไมพี่จะขึ้นไม่ได้"
"เชอะ..."
"พี่ถามไรหน่อย"
"ว่ามาสิคะ"
"นี่มันรอยอะไร" ป๊อปปี้ถามเสียงดุพรางเปิดผ้าห่มให้ฟางดู ฟางถึงกับตกใจ ใช่แล้วเธอลืมไปซะ
สนิทเลย
"เอ่อ… มันนานแล้วค่ะพี่ป๊อป"
"พี่ไม่เชื่อ คิดว่าพี่ดูไม่รู้หรอ" ป๊อปปี้ยังคงหน้านิ่ง อยากจะโมโหทำโทษเธอด้วยบทรักรุนแรงแต่
มันคงจะไม่ดีต่อความสัมพันธ์ของเขาและเธอแน่ๆ
"ฟาง… ขอโทษ" ฟางลงมานั่งเกาะแขนป๊อปปี้ทันทีเมื่อยังเห็นเขาทำหน้านิ่ง
"ขอโทษอะไร สัญญากับพี่ไปแล้วไม่ใช่หรอว่าจะไม่ให้ใครอีกนอกจากพี่"
"ตอนนั้นอารมณ์มัน...เอ่อนั่นแหละค่ะ" ฟางตอบอายๆ
"ทีหลังอยากมากก็โทรหาพี่เข้าใจไหม?" ป๊อปปี้ถามเสียงดุ
"พี่ป๊อป! พี่อย่ามาใช้คำว่าอยากกับฟางนะ" ฟางปล่อยแขนป๊อปปี้ทันทีก่อนเดินกระฟัดกระเฟียด
ไปที่โซฟา
"เหอะ ทำไมจะใช้ไม่ได้ ก็ฟางอยากจริงๆนี่"
"พี่ก็อยากเหมือนกันนั่นแหละ พี่เยอะกว่าฟางหลายเท่า พี่เป็นคนนัดฟางนี่"
"หึ…"
"พี่น่ะได้ผู้หญิงมากี่คนแล้ว มันแฟร์กับฟางที่ไหนล่ะ พี่เป็นผู้ชายคนแรกของฟางนะ"
"ฟาง!" ป๊อปปี้ลุกขึ้นไปฉุดตัวฟางก่อนกักตัวไว้บนเตียงกว้างน่านอน
"พะพี่...ปะ" พูดยังไม่ทันจบคนข้างบนก็ก้มลงดูดปากหวานอย่างเร่าร้อนและหิวโหย
"ปากดีต้องโดนของดีๆแบบนี้" ป๊อปปี้พูดข้างหูฟางก่อนปลดพันธนาการที่กั้นขวางเกมส์รัก
ระหว่างเขาและเธอเหลือเกินออก แต่ปากก็ยังไม่หยุดทำงาน
"อือ พี่ป๊อป ฟางจะ..เจ็บปากแล้ว" ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้ปล่อยปาก ก่อนที่ปากเธอจะระบมไป
มากกว่านี้
"ดีต้องสั่งสอน" ป๊อปปี้พูดก่อนลากริมฝีปากร้อนตั้งแต่ลำคอขาวยาวลงมาเรื่อยๆก่อนพรมจูบที่จุด
อ่อนไหวอย่างเบาบาง
"อือห์ พี่ป๊อป..."
"อ๊ะ อือห์" ฟางหอบแฮ่กเพราะจังหวะที่ป๊อปปี้ถาโถมเติมเต็มเข้ามา ไม่สงสารคนตัวเล็กแบบเธอ
บ้างหรือไงนะ
เสียงอิดออดของเตียง เสียงครางของคนตัวเล็ก เสียงหอบแฮกของคนคุมเกมส์ และเสียงชื้นแฉะจากกิจกรรมอย่างว่า คงจะเป็นบทเพลงอันไพเราะสำหรับเขาและเธอแน่นอน. . .
"อ่าห์" ป๊อปปี้หลุดเสียงครางออกมาให้ฟางได้ยินเมื่อเขาถาโถมจังหวะสุดท้ายและจบเกมส์อย่าง
สวยงาม
"พี่นอนนี่แหละ" ฟางพูดก่อนห่มผ้าให้คนที่กึ่งหลับกึ่งตื่นเพราะความเหนื่อย
"อือ พี่รักเรานะ" ป๊อปปี้พูดก่อนหันมากอดคนข้างๆ
"…ฝันดีนะคะ" ฟางพูดยิ้มๆก่อนหลับไปในที่สุด
FWN
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
