I know.....รู้ทั้งรู้

Chapter 2

จ., 28 พฤศจิกายน, 19:00 น. – 20:30 น. K-otic, FFK ซ้อมเต้น

พยายามบังคับไม่ให้มือที่ถือตารางงานสั่นเท่าที่จะทำได้ ความเจ็บป่วยทางร่างกายหายดีเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว แต่อาการป่วยทางใจของเธอ มันเอาแต่ร้องประท้วงว่ายังไม่พร้อมจะเจอหน้าเขา

อย่างน้อย....ก็ยังไม่ใช่ตอนนี้ ไม่ใช่วันนี้

“เฟย์ไหวมั้ยเนี่ย หน้าซีดมากเลย”

ฟางหันมาถามน้องสาว เมื่อเดินมานั่งลงบนเก้าอี้สีเขียวข้างๆ กัน และสังเกตเห็นแก้มใสที่เคยมีแต่สีระเรือตามปกติ กลับดูซีดเซียวลง ทั้งที่อาการป่วยนั้นดีขึ้นมากจนเป็นปกติแล้ว

“ไหว...ไหว...พี่ฟาง คงเพราะไม่ได้ซ้อมหลายวันเลยรู้สึกเหนื่อยๆ น่ะ”

เฟย์ตอบโดยที่ไม่ได้หันไปมองหน้าพี่สาว เสียงเอะอะกันด้านนอกบ่งบอกว่าห้าหนุ่มเคโอติกคงมาถึงแล้ว ซึ่งหนึ่งในนั้นก็เป็นคนที่เธอไม่อยากเจอที่สุดในตอนนี้

.

.

.

.

“เฮ้ย เขื่อนไม่เล่น เอาคืนมาเดี๋ยวนี้เลยนะ”

“ไม่ให้ ขออ่านหน่อยดิ งกไปได้”

“ของตัวเองก็มี เอาคืนมาเลย”

เสียงของคนสองคนที่ดังมาก่อนเจ้าตัวจะเดินเข้ามาในห้องซ้อมเต้น ภาพของหญิงสาวร่างบางที่กำลังพยายามยื้อแย่งปึกกระดาษเอกสารบางอย่างในมือของชายหนุ่มผมทองที่พยายามชูขึ้นให้สูงกว่าที่อีกฝ่ายจะเอื้อมมือไปถึงได้ ปะทะเข้ากับดวงตาคู่สวยที่ฉายแววแห่งความเศร้าอยู่แล้วให้กลับยิ่งแย่เข้าไปอีก

“เล่นอะไรกันเป็นเด็กๆ ไปได้”

เสียงนุ่มของชายหนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นที่เดินตามมาเอื้อมมือคว้าเอาปึกกระดาษในมือเพื่อนมาส่งให้หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของ ก่อนจะเดินนำหน้ามาวางสัมภาระบนเก้าอี้สีเขียวและสีดำที่วางอยู่ด้านหนึ่งของห้อง ตามมาด้วยหัวหน้าวงเคโอติก กับอีกสองหนุ่มสมาชิก ที่เดินตามมาวางกระเป๋าข้างๆ กัน

“เฟย์ เป็นไงบ้าง หายดีแล้วเหรอ”

โทโมะหันมาถามเฟย์ สายตาคมองเพียงแค่แวบเดียวก็รับรู้ได้ถึงความผิดปกติของสาวน้อยน้องเล็กสุดของ FFK ยิ่งเมื่อเห็นทิศทางของสายตาที่มองไปยังหนึ่งเพื่อนสนิทของเขาทั้งคู่ ยิ่งรู้ว่ามันผิดปกติไปมาก

เพราะสายตาแบบนี้ เขาเองก็ใช้มองคนๆ หนึ่งอยู่เหมือนกัน

“อะ....อืม...”

คำตอบสั้นๆ ก่อนที่สายตาจะหันมาปะทะเข้ากับสายตาของอีกคนที่เพิ่งเดินตามหญิงสาวคนสุดท้ายใน FFK ที่เข้ามาวางสัมภาระ แค่เพียงไม่กี่วินาทีแล้วเฟย์ก็ต้องเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีสายตานั้น

สายตาที่มีแต่คำถาม...

และมันคงเป็นคำถาม.....ที่เธอไม่อยากตอบ....

..........................................................

“เฟย์รอแม่อยู่ที่บริษัทก็ได้ พี่ฟางไปกับป๊อปปี้เหอะ เฟย์ไม่อยากเป็น กขค. ใคร”

สายตาล้อๆ ที่ส่งไปให้ผู้เป็นพี่สาว ทำเพียงเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกเศร้าหมองในใจ

เธอไม่ได้อิจฉาพี่สาวที่มีคนคอยดูแลที่ดีอย่างป๊อปปี้ แค่บางครั้งก็รู้สึกน้อยใจว่าทำไมเธอไม่โชคดีแบบนั้นบ้าง แต่ก็นั่นแหละความรักก็ต้องมีทั้งคนสมหวังและเจ็บปวด

“แค่ไปกินข้าวกันเฉยๆ น่าเฟย์ ไปกับพี่เถอะ ใช่มั้ยป๊อป”

ฟางหันไปหาแนวร่วมเพื่อยืนยันเจตนารมณ์ที่จะให้น้องสาวไปกินข้าวด้วยกัน ส่วนแนวร่วมที่ตอนนี้นั่งอยู่บนรถของตัวเองเรียบร้อยแล้วก็ได้แต่เออออไปกับสุดที่รัก

“พี่ฟางนั่นแหละไปเถอะ นานๆ ทีจะได้ไปกินข้าวกันสองคน ไม่ต้องห่วงเฟย์หรอกน่า เดี๋ยวแม่ก็มาแล้ว อย่าลืมดูหนังเผื่อเฟย์ด้วยน้า”

เมื่อเห็นว่าพี่สาวยังคงยืนยัน เฟย์เลยเปลี่ยนแผนเป็นเปิดประตูรถแล้วดันตัวฟางขึ้นไปนั่งคู่กับ(ว่าที่)พี่เขยได้สำเร็จ ก่อนจะปิดประตูให้เสร็จสรรพ โบกมือให้ไล่หลังรถคันสวยที่ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากด้านหน้าบริษัทไป

...เฮ้อ...

พอรถยนต์คันหรูนามว่า ‘ซูซี่’ ลับสายตา คนที่ต้องรอที่บ้านมารับซึ่งคาดว่าวันนี้จะกินเวลาไปอีกหลายชั่วโมง เพราะพวกเธอกับหนุ่มๆ ซ้อมเสร็จก่อนเวลาจริง แถมคุณแม่ก็โทรมาบอกว่าติดทำธุระอยู่อาจจะมาเลทไปสักสองสามชั่วโมง เธอเลยแนะให้(ว่าที่)พี่เขยรีบพาพี่สาวเธอไปสวีททันที เพราะโอกาสที่พี่ฟางจะยอมไปง่ายๆ แบบนี้หายาก

แต่ทันทีที่หันมาก็พบว่าคนที่อยู่ในความคิดเธอเสมอมายืนอยู่ด้านหลังเธอแล้ว

“อ้าว...เขื่อน ยังไม่กลับอีกเหรอ”

การพยายามทำเหมือนปกติทั้งที่ไม่ปกติมันยาก แต่เธอก็ยังทำแม้จะรู้ว่ามันคงไม่เหมือนเดิม

“เรามีเรื่องต้องคุยกัน”

เขื่อนไม่ได้ตอบ หากแต่คำพูดเรียบๆ นิ่งๆ พร้อมด้วยการคว้าข้อมือเล็กของอีกฝ่ายพาเดินนำมาที่รถของตนเองที่จอดอยู่ไม่ไกลโดยไม่พูดอะไรอีกเลย

...................................................

“เขื่อนจะไปไหน จอดเดี๋ยวนี้นะ เฟย์จะลง”

สีหน้าเคร่งขรึมที่ไม่ได้เห็นบ่อยนักทำให้เฟย์อดรู้สึกไม่ได้ว่าคนข้างๆ ห่างไกลกับคนที่เธอรู้จักไปแล้ว

‘เขื่อน’ คนที่เธอสามารถหัวเราะ เล่นหัว โดดขี่หลัง หรือทำอะไรก็ได้ แต่เขาจะไม่วันโกรธเธอ หรือทำอะไรเหมือนเช่นแบบนี้

รถสีแดงเพลิงยังคงทะยานไปบนถนนข้างหน้า ความเร็วลดลงเล็กน้อยเมื่อเจอกับการจราจรที่คับคั่ง หากแต่ไม่นานก็มาหยุดอยู่ด้านหน้าสถานที่อันเป็นเป้าหมายของเจ้าของรถ

แทบไม่ต้องเงยหน้ามอง เพียงแค่เห็นสวนด้านหน้าของสถานที่ที่เขื่อนพาเธอมา เฟย์ก็รู้ได้ทันที

....คอนโดส่วนตัวของเขา....

TBC.