เกินคำว่าเพื่อน

ก๊อก ก๊อก!!
ป็อปปี้:ฟาง!!!
เฟย์:นี่ พี่ป็อปพี่ฟางหลับไปแล้วล่ะ
ป็อปปี้:อ้าว !!หลับเร็วจัง
เฟย์:ไม่รู้สิ ธรรมดาพี่ฟางนอนดึกจะตาย
ป็อปปี้:เป็นไรป่าวเนี่ย (แลป็อปปี้จะห่วงฟางเป็นพิเศษนะเนี่ย!!!)
เฟย์:เฟย์ว่าพี่ป็อปกลับก่อนดีกว่านะ
ป็อปปี้:ไม่ดีกว่า
เฟย์:งั้นเฟย์ให้แม่บ้านจัดห้องนอนดีกว่า
ป็อปปี้:ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวนอนหน้าห้องฟางดีกว่า
เฟย์:เป็นห่วง...พี่ฟางจริงนะเนี่ยคิดไรป่าวเนี่ย?
ป็อปปี้:เอ่อ........-/////-
เฟย์:ไม่ถามดีกว่าไปล่ะ
ในห้องฟาง
ฟาง:อืม.....ไปอาบน้ำดีกว่า
30นาที
ฟาง:โอ้ย!!!หิวข้าวไปทานข้าวดีกว่า
ฟาง:เฮ้ย!!!!!ปะ..ป็อป
ป็อปปี้:ฟาง
ฟาง:มาทำไรที่นี่
ป็อปปี้:ก็มาหาฟางไง
ฟาง:เพื่อ....
ป็อปปี้:ง้อคนแถวนี้มั้ง
ฟาง:ใครหรอ
ป็อปปี้:ก็เธอไง
ฟาง:ใครงอนไม่มี้(เสียงสูงด้วย)
ป็อปปี้:หรอ
ฟาง:เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า
ป็อปปี้:เรื่องนี้ไหม
ฟาง:เรื่องไหน
ป็อปปี้:เธอ...ชอบฉันหรอ
ฟาง:บะ...บ้าใครชอบนาย
ป็อปปี้:..(ทำไมรู้สึกเศร้าจริง เป็นไรเนี่ย)
ฟาง:ทานข้าวมายัง
ป็อปปี้:ยัง พอรู้ว่าคนแถวนี้งอนกลับบ้านก็เลยรีบมา
ฟาง:เอ๊ะ!!บอกว่าไม่ได้งอนไง
ป็อปปี้:พอๆไปทานข้าวกัน
ฟาง:เดี๋ยวสิ รอฉันด้วยนายป็อป
ในครัว
ป็อปปี้:ไม่เห็นมีไรกินเลย
ฟาง:แม่บ้านกินแล้วล่ะ
ป็อปปี้:แล้วกินไรอ่ะ
ฟาง:เดี๋ยวทำให้กิน
ป็อปปี้:ช่วย
ฟาง:ทำเป็นไง
ป็อปปี้:เอาน่า
30นาที
ฟาง:อ่ะ ข้าวผัด
ป็อปปี้:น่ากินจัง
ฟาง:ก็กินสิ
ป็อปปี้:กินแล้วจะตายไหมเนี่ย
ฟาง:นี่นายหน้าหมี
ป็อปปี้:5555 ล้อเล่น
อย่าทิ้งฝันเมื่อฉันจากไป อย่าร้องไห้......
ฟาง:ใครหรอ
ป็อปปี้: