เกินคำว่าเพื่อน

ก๊อก ก๊อก!!

ป็อปปี้:ฟาง!!!

เฟย์:นี่ พี่ป็อปพี่ฟางหลับไปแล้วล่ะ

ป็อปปี้:อ้าว !!หลับเร็วจัง

เฟย์:ไม่รู้สิ ธรรมดาพี่ฟางนอนดึกจะตาย

ป็อปปี้:เป็นไรป่าวเนี่ย (แลป็อปปี้จะห่วงฟางเป็นพิเศษนะเนี่ย!!!)

เฟย์:เฟย์ว่าพี่ป็อปกลับก่อนดีกว่านะ

ป็อปปี้:ไม่ดีกว่า

เฟย์:งั้นเฟย์ให้แม่บ้านจัดห้องนอนดีกว่า

ป็อปปี้:ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวนอนหน้าห้องฟางดีกว่า

เฟย์:เป็นห่วง...พี่ฟางจริงนะเนี่ยคิดไรป่าวเนี่ย?

ป็อปปี้:เอ่อ........-/////-

เฟย์:ไม่ถามดีกว่าไปล่ะ

ในห้องฟาง

ฟาง:อืม.....ไปอาบน้ำดีกว่า

30นาที

ฟาง:โอ้ย!!!หิวข้าวไปทานข้าวดีกว่า

ฟาง:เฮ้ย!!!!!ปะ..ป็อป

ป็อปปี้:ฟาง

ฟาง:มาทำไรที่นี่

ป็อปปี้:ก็มาหาฟางไง

ฟาง:เพื่อ....

ป็อปปี้:ง้อคนแถวนี้มั้ง

ฟาง:ใครหรอ

ป็อปปี้:ก็เธอไง

ฟาง:ใครงอนไม่มี้(เสียงสูงด้วย)

ป็อปปี้:หรอ

ฟาง:เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า

ป็อปปี้:เรื่องนี้ไหม

ฟาง:เรื่องไหน

ป็อปปี้:เธอ...ชอบฉันหรอ

ฟาง:บะ...บ้าใครชอบนาย

ป็อปปี้:..(ทำไมรู้สึกเศร้าจริง เป็นไรเนี่ย)

ฟาง:ทานข้าวมายัง

ป็อปปี้:ยัง พอรู้ว่าคนแถวนี้งอนกลับบ้านก็เลยรีบมา

ฟาง:เอ๊ะ!!บอกว่าไม่ได้งอนไง

ป็อปปี้:พอๆไปทานข้าวกัน

ฟาง:เดี๋ยวสิ รอฉันด้วยนายป็อป

ในครัว

ป็อปปี้:ไม่เห็นมีไรกินเลย

ฟาง:แม่บ้านกินแล้วล่ะ

ป็อปปี้:แล้วกินไรอ่ะ

ฟาง:เดี๋ยวทำให้กิน

ป็อปปี้:ช่วย

ฟาง:ทำเป็นไง

ป็อปปี้:เอาน่า

30นาที

ฟาง:อ่ะ ข้าวผัด

ป็อปปี้:น่ากินจัง

ฟาง:ก็กินสิ

ป็อปปี้:กินแล้วจะตายไหมเนี่ย

ฟาง:นี่นายหน้าหมี

ป็อปปี้:5555 ล้อเล่น

อย่าทิ้งฝันเมื่อฉันจากไป อย่าร้องไห้......

ฟาง:ใครหรอ

ป็อปปี้: