ถามไม่คิด Silly Question

....นี่มันก็ 4 ปีมาแล้วสินะเนี่ย....."แก้วมานั่งอยู่นี่คนเดียวอีกเหรอเนี่ยป่ะไปเรียนกันเถอะ"ฟางเดินมาหาฉันพร้อมกับเฟย์"แก้วน่าจะลืมไปได้แล้วนะนี่มันก็ผ่านมาตั้ง 4 ปีแล้วนะเลิกสนใจได้แล้ว"เฟย์พูดปลอบใจฉัน000ถ้ามันลืมง่ายขนาดนั้นฉันก็คงลืมไปนานแล้วล่ะเฟย์4ปีก่อน"แก้ว~แก้ว~ เห็นรองเท้าคู่โปรดของโมะมั้ย" โทะโมะตะโกนเรียกฉันที่กำลังเอารองเท้าของเขามา (แอบ) ซัก"ไม่เห็นอ่ะหาดีหรือยัง" ฉันตะโกนตอบไปแล้วแอบหัวเราะ ^^ ฉันเอาหูรองเท้าไปผูกกับต้นไม้ จู่จู่ก็มีเสียงดังขึ้น"แก้ว ><" อ่ะจ๊ากก โทะโมะนายมาได้ไงเนี่ยตายแน่ฉัน T^T "ไหนบอกว่าไม่เห็นไงแล้วนี่อะไร?""เอ่อ....ฉันนึกว่ารองเท้าเลยเอามาซักน่ะแหม ตาหนอตา" เหมือนว่าการโกหกของฉันจะไม่ได้ผลซักเท่าไรแหะ นายอย่ามองฉันอย่างนี้ เซ่.."โอเคฉันรู้ว่าฉันโกหกไม่เนียนแต่ตั้งแต่เราแต่งงานมา 1 ปีนายไม่เคยซักรองเท้าเลยนะฉันทนไม่ได้T^T""ทนไม่ได้งั้นเหรอนี่มันเป็นสไตล์...""ก่อนหน้านี้มันยังเป็นสีขาวอยู่เลยนะ...."แต่ตอนนี้สี ฝุ่น ชัดชัด...ฉันคิดในใจ"ฝุ่นเหรอ นี่สิฝุ่น" กรี๊ดดดดด นายจะรู้ใจฉันไปแล้วววนะเอาแขนนายออกจากคอฉันนะเหม็นน *////*"ฉันเหม็นนะเอาออกไป"เหมือนสิ่งที่ฉันห้ามมันเหมือนยุเลยสินะเนี่ยย "ถ้าเหม็นเอาอย่างนี้"โทะโมะนายมันเลวที่สุดเอาหน้าฉันไปประกบรักแร้นายได้ไง"จะอ้วก*-*" ฉันพูดทำท่าจะอ้วกก แต่โทะโมะเอาปากมาประกบซะก่อน"นี่สนามหญ้านะยะไม่เกรงใจเลยรึไง" ฉันพูดพรางผลักตัวเขาออก"เกรงใจทำไมนี่มันบ้านเราชัดชัด" ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ โทะโมะเอามือล้วงลงไปในกางเกงฉัน~~~ปิ๊งป่องงง~~~"เดี๋ยวฉันไปดูก่อนนะว่าใครมา" ฉันพูดพรางผลักเขาออกจากตัว"มารความสุข"โทะโมะพูดเหมือนไม่ชอบเท่าไร ก็สมครวอยู่หรอก 5555
 
-------------------------------------------------------------------------------
เดี๋ยวมาดูกันสิว่า ใครมาขัดความสุขของเขากันแน่ะนะ อิอิ