ถามไม่คิด Silly Question

....นี่มันก็ 4 ปีมาแล้วสินะเนี่ย.....

"แก้วมานั่งอยู่นี่คนเดียวอีกเหรอเนี่ยป่ะไปเรียนกันเถอะ"ฟางเดินมาหาฉันพร้อมกับเฟย์
"แก้วน่าจะลืมไปได้แล้วนะนี่มันก็ผ่านมาตั้ง 4 ปีแล้วนะเลิกสนใจได้แล้ว"เฟย์พูดปลอบใจฉัน
000ถ้ามันลืมง่ายขนาดนั้นฉันก็คงลืมไปนานแล้วล่ะเฟย์

4ปีก่อน

"แก้ว~แก้ว~ เห็นรองเท้าคู่โปรดของโมะมั้ย" โทะโมะตะโกนเรียกฉันที่กำลังเอารองเท้าของเขามา (แอบ) ซัก
"ไม่เห็นอ่ะหาดีหรือยัง" ฉันตะโกนตอบไปแล้วแอบหัวเราะ ^^ ฉันเอาหูรองเท้าไปผูกกับต้นไม้ จู่จู่ก็มีเสียงดังขึ้น
"แก้ว ><" อ่ะจ๊ากก โทะโมะนายมาได้ไงเนี่ยตายแน่ฉัน T^T 
"ไหนบอกว่าไม่เห็นไงแล้วนี่อะไร?"
"เอ่อ....ฉันนึกว่ารองเท้าเลยเอามาซักน่ะแหม ตาหนอตา" เหมือนว่าการโกหกของฉันจะไม่ได้ผลซักเท่าไรแหะ นายอย่ามองฉันอย่างนี้ เซ่..
"โอเคฉันรู้ว่าฉันโกหกไม่เนียนแต่ตั้งแต่เราแต่งงานมา 1 ปีนายไม่เคยซักรองเท้าเลยนะฉันทนไม่ได้T^T"
"ทนไม่ได้งั้นเหรอนี่มันเป็นสไตล์..."
"ก่อนหน้านี้มันยังเป็นสีขาวอยู่เลยนะ...."แต่ตอนนี้สี ฝุ่น ชัดชัด...ฉันคิดในใจ
"ฝุ่นเหรอ นี่สิฝุ่น" กรี๊ดดดดด นายจะรู้ใจฉันไปแล้วววนะเอาแขนนายออกจากคอฉันนะเหม็นน *////*
"ฉันเหม็นนะเอาออกไป"เหมือนสิ่งที่ฉันห้ามมันเหมือนยุเลยสินะเนี่ยย 
"ถ้าเหม็นเอาอย่างนี้"โทะโมะนายมันเลวที่สุดเอาหน้าฉันไปประกบรักแร้นายได้ไง
"จะอ้วก*-*" ฉันพูดทำท่าจะอ้วกก แต่โทะโมะเอาปากมาประกบซะก่อน
"นี่สนามหญ้านะยะไม่เกรงใจเลยรึไง" ฉันพูดพรางผลักตัวเขาออก
"เกรงใจทำไมนี่มันบ้านเราชัดชัด" ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ โทะโมะเอามือล้วงลงไปในกางเกงฉัน
~~~ปิ๊งป่องงง~~~
"เดี๋ยวฉันไปดูก่อนนะว่าใครมา" ฉันพูดพรางผลักเขาออกจากตัว
"มารความสุข"โทะโมะพูดเหมือนไม่ชอบเท่าไร ก็สมครวอยู่หรอก 5555

-------------------------------------------------------------------------------

เดี๋ยวมาดูกันสิว่า ใครมาขัดความสุขของเขากันแน่ะนะ อิอิ