เปลี่ยนเป็นรักได้ไหม

 
   หลังจากห่างหายไปนาน 555++ ไรเตอร์ต้องกราบขอโทษงามๆคนที่ติดตามเรื่องนี้อยู่นะ ที่ไม่ค่อยได้มาอัพอะไรกับเค้าบ้างเลย เพราะหันไปสนใจกับนิยายคนอื่นอยู่นิดหน่อยถึงมากที่สุด    

==-=-=-==-=-=--=--=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
 
 
          หลังจากที่เมื่อคืนไปนั่งปล่อยตัวปล่อยใจให้อยู่กับตัวเองแบบสุดๆ นั่งคิดอะไรเงียบๆกับตัวเองมา
 โดยที่มีเจ้าตัวปัญหานั่งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้คิดอะไรก็ไม่รู้ของมันอยู่ข้างๆ ชิส์!! ก็คงจะคิดถึงแต่ยัยจินนี่นั่น
 แหละนะ อย่างนายนั่นจะคิดเรื่องอะไรได้ หายใจเข้า หายใจออกก็มีแต่ยัยนั่นอยู่แล้วหนิ อย่างฉันอ่ะ
คง เข้าไปได้แค่ในสมองตอนที่นายเหงา หรือไม่มีใครก็เท่านั้นแหละ ส่วนในหัวใจนายก็คงจะมีแต่ยัยนั่น
จับจองพื้นที่หัวใจอยู่เต็มไปหมด จนมันไม่มีพื้นที่เหลือให้คนอย่างฉันได้เข้าไป แม้แต่เศษใจ เฮ้อ...คิด
 แล้วเศร้า

“มานั่งคิดอะไรอยู่ที่นี่คนเดียวอีกแล้วเนี้ย ถามจริงๆนะฟางมีอะไรหรือเปล่า” ป๊อปปี้ที่ไม่รู้ว่าโผล่มาจาก
ไหนขณะที่ฉันนี่งคิดเรื่องของเค้าอยู่ นั่นก็ทำให้ฉันได้ยินไม่ถนัด ฟังไม่ชีด นั่นก็คือไม่ได้ฟังนั่นเอง เอา
ใหม่นะป๊อปฉันเอาใจช่วย

“ฮะ..อะไรนะ นายว่าอะไรนะ พูดใหม่อีกทีสิ” ฉันหันไปถามเจ้าตัวอีกที

“เธอนี่มัน!! ช่างเถอะไปเล่นน้ำกันดีกว่า” พอพูดเสร็จก็ดึงคนที่นั่งอยู่ให้ลุกขึ้นแล้วก็ลากให้ไปเล่นน้ำด้วย
กัน

“นี่ไม่เอานะ ฉันไม่อยากเปียก หยุดลากเดี่ยวนี้น้า” ฉันพูดและก็พยายามขืนตัวเองอย่างสุดกำลัง ฉันไม่
อยากเปียกจริงๆน้า ขี้เกียจอาบน้ำอ่ะ

“เธอมาเที่ยวทะเลนะฟาง มาทะเลก็ต้องเล่นน้ำทะเลสิ” ป๊อปปี้พูดพร้อมกับการที่ไม่ยอมลดละในการลาก
ฉันลงทะเล ให้ตายเถอะ ฟังกันบ้างสิ

“ไม่เอาๆ ไม่เอาน้า...อร้ายย” แงๆๆ ในที่สุดก็เปียกจนได้ ให้ตายสิ!!ฉันไม่อยากอาบน้ำจริงๆน้า.. ฮือๆๆ

“555++ดูทำหน้าเข้า ตลกชะมัด”พูดพร้อมกับวักน้ำใส่คนตรงหน้า

“นาย...”ฮึ้ย!!ทนไม่ไหวแล้วน้า..ทำไมถึงชอบแกล้งกันนัก ให้ตายสิ..ไม่ทนแล้ว

“^____^” ยังไม่สำนึกนะ

“นี่แหน่ะๆ แกล้งกันนักใช่ไหม” พอทนมากๆเข้าเลย หันไปวักน้ำใส่ตัวชายหนุ่มบ้าง

“555++”

“++555”

จากนั้นริเวณนี้ก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของสองหนุ่มสาวที่เล่นน้ำกันไปมาอย่างมีความสุข โดยที่ไม่รู้เลย
ว่ามีสายตาหนึ่งกำลังจับจ้องพวกเขาทั้งสองคนอยู่
 

“มีความสุขกันจริงนะ” เสียงหนึ่งพูดขึ้นหลังจากที่มองดูการกระทำของทั้งสองคนอยู่บริเวณชายหาดใกล้ๆ
กันนั้น

“จินนี่ ทำไรอยู่อ่ะ” อีกเสียงหนึ่งทักขึ้นมาจากด้านหลัง

“เปล่า” หันกลับไปตอบชายหนุ่มที่กอดเธอไว้จากด้านหลัง “แค่นึกอะไรสนุกๆได้น่ะ ไงอยากร่วมเล่นเกมนี้
ด้วยกันไหมที่รัก”

“น่าสนุกนะ” ยิ้มอย่างร้ายกาจตกลงรับเล่นเกมที่หญิงสาวเสนอ ทั้งๆที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกมที่ว่าคือเกมอะไร

 
“นี่หยุดก่อน หยุดก่อนฉันแสบตา...T__T” พูดขึ้นเมื่อรู้สึกแสบตาขึ้นมาหลังจากที่เล่นน้ำกันได้สักพัก

“ไหนดูซิ อย่าขยี้สิเดี๋ยวตาก็แดงหรอก มาฉ้นดูให้” พูดพร้อมกับขยับตัวเข้ามาใกล้หญิงสาวตรงหน้า เพื่อที่
จะดูอาการของเธอ

“>////<” ทำไมถึงเข้ามาใกล้ขนาดนี้นะ นายไม่รู้สึกอะไรก็จริง...แต่ฉันมันไม่ใช่นะเลิกทำให้ฉันหวั่นไหว
สักทีเถอะ

“ดูซิ...ตาแดงหมดแล้ว” เอาหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาวอีกนิดแล้วก็เอาปากเป่าที่ตาหญิงสาวเบาๆ

“อะ...เอ่อฉันว่าเราเข้าไปในบ้านกันดีกว่า” แล้วก็เดินเลี่ยงออกมา จากนั้นก็วิ่งกลับไปในตัวบ้าน

      ‘ให้ตายสิ...จะให้ฉันเขินจนตายหรือไงกัน’

“ไปกันแบบนี้เลย” พูดอย่างงงๆที่อยู่ๆก็โดนหญิงสาววิ่งหนีเข้าบ้านไป
 
      หลังจากที่เล่นน้ำทะเลกันอย่างสนุกสนานในตอนเช้า พออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็มาจัดเตรียม
ของทำบาบีคิวกันที่ลานหน้าบ้านพัก ชายหนุ่มสองคนกำลังง่วนอยู่กับการจุดเตาที่จะทำบาบีคิว ส่วนสอง
สาวพี่น้องก็กำลังเสียบผัก เสียบเนื้อกันอย่างขะมักเขม่น

“เตาได้ที่แล้วนะครับ”

“ได้ที่แล้วหรอเขื่อน มาเอาบาบีคิวที่เสียบแล้วไปปิ้งสิ”

“ครับผม” ตอบรับและเดินเอาบาบีคิวที่สองสาวเสียบเสร็จไปปิ้ง

“เสร็จสักที”  เสียงหวานกล่าวออกมาพร้อมกับยืนบิดตัวไปมาแก้อาการเมื่อย

“เสร็จแล้วก็มาช่วยกันปิ้งสิ ยืนบื้ออยู่ทำไมฮะ” พูดแขวะหญิงสาวที่ยืนอยู่เฉยๆหลังจากเสียบบาบีคิวเสร็จ

“อะไรอ่ะ ขอพักบ้างไม่ได้หรือไงกัน”

“ไม่ได้ๆมาช่วยกันเลยนะ เฟย์เค้ายังไม่บ่นอะไรสักคำ อย่ามาทำตัวเป็นยายแก่บ่นนั่นบ่นนี่ มา!!” อะไรๆ
ฉันยังไม่ได้บ่นสักหน่อย อีตานี่หาเรื่องชะมัด

“ยังไม่ได้บ่นสักคำ” ทำหน้างอนเพื่อนชายตรงหน้าแล้วก็เดินหน้ามุ้ย เข้าไปช่วยปิ้งบาบีคิวข้างๆน้องสาว

“เปิดเพลงหน่อยดีกว่าเนอะ ได้บรรยากาศดี” พูดพร้อมกับเดินไปเปิดเพลงที่โต๊ะตัวที่อยู่ถัดไป ที่เอามาตั้ง
ไว้ก่อนแล้ว

 ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมไม่เปิดตั้งแต่แรก...ให้ตายสิ

“เฮ้อ...นึกว่าจะไม่ได้ยินเสียงเพลงซะแล้ว” แฟนสาวก็ได้แต่แซวกับอาการขี้ลืมของเค้า ที่ไม่ยอมเปิด
เพลงตั้งแต่ที่เอามันมาตั้งไว้

“เขื่อนขอโทษคร้าบบ” ชายหนุ่มกล่าวขอโทษกับความขี้ลืมของตัวเอง ซึ่งนั่นก็เรียกเสียงหัวเราะให้แก่คน
ที่เหลือได้ไม่ยากนัก คงจะเป็นเพราะว่าเค้าเป็นคนอารมณ์ดี ชอบทำตัวตลกๆให้คนรอบข้างได้หัวเราะ ถึง
ทำให้บรรยากาศรอบข้างตอนนี้มีแต่ความสุข รอยยิ้ม รวมทั้งเสียงหัวเราะ

     สักพักไม่นานบาบีคิวจานโตก็มาอยู่ตรงหน้าของทุกคน ซึ่งนั่นก็หมายถึงว่าได้เวลากินแล้ว เนื่องจาก
เรียกน้ำย่อยจากการช่วยกันปิ้งอย่างแข็งขันก็ได้เวลาของการกินสักที สี่หนุ่มสาวกินบาบีคิวตรงหน้า ฟัง
เพลง และก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน โดยไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญเดินมาอยู่ในบริเวณ
บ้านพัก และกำลังมุ่งหน้ามาหาพวกเขาอยู่....
 
-=-=-=--=-=-=-=-=-=-=--=-=-=-=-====---=-=-=----=-=-=-=-=--
 
ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้ เฮ้ย!! ไม่ใช่สิเป็นเรื่องสั้นนี่ ฝากเรื่องสั้นเรื่องนี้ด้วยน้าาาา

ถึงจะไม่ค่อยได้อัพเท่าไหร่ แต่ก็อยากให้รีดเดอร์ทุกคนคอยติดตามนะ
สัญญาว่าจะอัพให้จบ และอัพให้เร็วขึ้นกว่านี้(มั้ง)