Special Heart 3หัวใจลงเอยด้วยรัก♥
tietang
4) TK...Part2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟอด~
สองพ่อลูกนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยที่เดียว เดี๋ยวพ่อฟ้องลูก เดี๋ยวลูกฟ้องพ่อ แต่ก็น่ารักดีเข้าว่ากันว่าเด็กๆมันจะมีสัมผัสพิเศษที่
เราๆไม่มีกัน แต่อีกไม่นานคงรู้ว่าน้องวินด์จะพูกถูกไหมว่าน้องชายจะมาอยู่ด้วย
“ม๊าไปอบน้ำดีกว่า น้องวินด์อยู่เล่นกับป๊าก่อนนะค่ะ”
ว่าพลางแล้วพลิกตัวลงจากที่นอนไม่ลืมที่จะลากผ้าห่มพันกายไปด้วย สองพ่อลูกมองหน้าแล้วหัวเราะกันคิกคัก จนแก้วต้อง
เหลี่ยวหลังมามอง
“มีอะไรขำกันนักหนาค่ะเนี่ย”
“ปล๊าวววววววว”
“แน่นะ”
สองพ่อลูกยิ้มให้กันแล้วก็ขำอีกจนแก้วต้องเดินกลับมาใกล้
สวบ~
โทโมะรวบร่างบางลงมากอดแน่นแล้วอุ้มเข้าห้องน้ำไป
“ขอบคุณนะครับน้องวินด์”
“ป๊าอย่าลืมสัญญาน๊า”
ปัง แกร่ก !!
เสียงปิดประตูห้องน้ำตามมาด้วยการลงกลอน โทโมะยิ้มหวานในขณะที่แก้วหน้ามุ้ย
“โอ๋ๆ ทำหน้าดีๆหน่อยสิค๊าบ”
“โทโมะกับลูกเอาใหญ่แล้วนะ”
“ก็แค่รวมมือกันนิดๆเองครับ มาอาบน้ำดีกว่า”
ดึงผ้าที่พันอยู่ออกแล้วจูงมือไปใต้ฝักบัว
ซู่ว์~
สายน้ำเส้นเล็กๆต้องผิวกายเหมือนเป็นการนวดอีกอย่างหนึ่ง มือหนาที่ไม่อยู่สุกเริ่มไล้ไปตามร่างบาง
“นิโทโมะ”
ร้องปรามก่อนจะเอื่อมไปหยิบสบูเหลวมาลูบไปตามตัว
“อ้าว...ไม่ถูให้โทโมะบ้างเหรอ”
”ไม่...โทษฐานหลอกแก้ว”
พูดแล้วทำหน้าล้อเลียนพลางถูกไปมาที่ร่างตัวเอง
หมับ~
การกระทำทุกอย่างต้องหยุดลงเมื่อโทโมะดึงร่างแก้วเข้ามากอดแน่น รัดแน่นจนขยับไม่ได้เลยได้แต่ปล่อยให้สายน้ำจาก
ฝักบัวไหลลงมากระทบเนื้อกายไปเรื่อยๆ
“อืออ อ...ปล่อยแก้วนะ”
”อาบให้ก่อนแล้วจะปล่อย”
มือบางค่อยขยับไปด้านหลังโทโมะลูบไล้สบู่ที่ยังเหลืออยู่ในมือเล็กน้อยไปทั่วแผ่นหลัง จนไล่ถูไปทั่วตัว โทโมะยังไม่ยอม
ปล่อยฝั่งหน้าลงมาที่ซอกคอหอมแล้วกัดไปคอแรงๆ
“โอ๊ย!! โทโมะเล่นอะไรเนี่ย”
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
ขำเล็กๆก่อนจะจุมพิษที่หน้าผากแล้วเปิดน้ำให้แรงขึ้นมือหนาเริ่มถูไปทั่วตัวแก้วเพื่อล้างสบู่ออกให้
“พอแล้วสะอาดแล้ว”
แก้วพูดแล้วเดินออกไปจากฝักบัวหยิบผ้าขนหนูที่วางพาดไว้เดินออกไปโดยไม่รอ
“เย้ๆม๊ากับป๊าอาบน้ำเสร็จแล้ว ไปเที่ยวไปเที่ยว”
ลูกสาวตัวเล็กที่นั่งรออยู่บยเตียงกระโดดดีใจตบมือไปมาเมื่อเห็นว่ากลอนห้องน้ำถูกคลายแล้วตามมาด้วร่างของแม่
“อะไรค่ะน้องวินด์ ไปเที่ยวไหนม๊าไม่รู้เรื่อง”
ทาแป้งเสร็จก็เดินมาลูกสาว
“ป๊าบอกว่าม๊าจะพาไปเที่ยว”
“ห๊ะ”
เมื่อรู้ว่าเป็ฯฝีมือใครไปหลอกลูกก็หันไปจ้องเขม็งแต่ก็แพ้ โทโมะเดินมากอดเอวๆไว้
“น่านะพาลูกไปเที่ยวเถอะ เราไม่ได้เที่ยวด้วยกันนานแล้ว”
“นะค่ะม๊า~”
สายตาทั้งพ่อทั้งลูกอ้อนวอนพอกันเลย แต่ไปก็ดีนะไม่ได้เที่ยวเป็นครอบครัวก็นนานแล้ว
“ไปก็ได้ค่ะน้องวินด์ ม๊าแต่งตัวก่อนนะ”
ฟอด~
“อือ..โทโมะ”
“ป๊าหอมอีกซี ม๊าหน้าแดงด้วย คิกคิก”
“หอมอีกเหรอ”
โทโมะถามลูกสาวก่อนจะระดมจมูกไปที่แก้มนวล
ฟอด~ ฟอด~
“พอๆแก้วแต่งตัวก่อน”
..............................................................................................................................................................................................................
ไม่มีอะไรเลยอ่า--*ขอโทษด้วยก๊าบบแฮ่ๆๆๆ ยังไงหลงกลเข้ามาแล้วก็เม้นๆโหวดๆหน่อยน๊า
ปล.รักนรีดเดอร์จ๊วฟฟฟม๊วฟฟฟฟ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
