Special Heart 3หัวใจลงเอยด้วยรัก♥

~♥♥♥Special Heart 2♥♥♥~
 
มองเธออยู่...รู้รึเปล่า(KF)
 
KF…
 
 
“มองกล้องนะครับ 1 2 3...”
 
แชะ แชะ~
เสียงชัดเตอร์จากช่างภาพถูกกดอย่างรัวๆในงานวันรับปริญญาของเฟย์
“เฟย์”
“พี่เขื่อน”
ร้องเรียกคนในชุดสูทดูหล่อเหล่าที่ยืนถือดอกไม้ช่อมหึมา เขื่อนเดินมาแล้วยื่นดอกไม้ให้เฟย์
“ยินดีด้วยนะครับเรียนจบแล้ว”
“ขอบคุณคะ...แล้วมาอย่างนี้ไม่กลัวปาปารัสซี่เหรอคะ”
ที่ต้องถามว่ากลัวปาปารัสซี่รึเปล่านั้นก็เพราะว่าเขื่อนเรียนนิเทศจบไปเมื่อปีที่แล้วแทบไม่ต้องเดินหางานเลยก็มีคนมาทาบทามขอให้ไปลองแคสติ้งดูผลปรากฏว่าเขื่อนได้เป็นพระเอกละครอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวและเพราะละครเรื่องแรกก็ทำให้ดังเป็นพลุแตกทั้นที ที่นี้เวลาจะไปไหนมาไหนปาปารัสซี่ก็จ้องตามอยู่เรื่อย ยังเคยมีคนถ่ายรูปที่เขื่อนพาเฟย์ไปทานข้าวออกมาเลยแต่ด้วยความที่เป็นดาราจำต้องบอกไปว่ากับเฟย์ก็แค่พี่น้องเท่านั้น...แต่เหตุผลแท้จริงแล้วเขื่อนไม่ได้ห่วงชื่อเสียงตัวเองหรอกห่วงเฟย์มากกว่าเพราะยังเรียนไม่จบไม่อยากให้มีข่าวไม่ดีแต่ตอนนี้เรียนจบแล้ว เค้าจะได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาตลอดหนึ่งปีเต็มเสียที
“แล้วเฟย์จะพาพี่ไปเลี้ยงที่ไหนดีน้า”
“พี่เขื่อนกล้าไปเหรอคะเดี๋ยวก็เป็นข่าวอีกหรอกนะ”
พูดด้วยความเป็นห่วงจริงๆเธอเข้าใจอาชีพดารานักแสดงจำเป็นที่จพต้องโสดเพราะไม่งั้นแฟนๆคงจะไม่ยอม
“ดีเลยเป็นข่าวก็ช่างสิครับ””แน๊ได้ไงคะเดี๋ยวก็เรทติ้งตกพอดี”
“พี่อยากเที่ยวกับเฟย์มากกว่ากลัวเรทติ้งตกนะ”
“555คะเอางั้นก็ได้ตามใจพี่เขื่อนนะคะอยากให้เลี้ยงที่ไหนเลือกมาเลย”
“งั้นเปลี่ยนจากเลี้ยงไปเที่ยวกับพี่สัก2วันได้ไหม”
“พี่คิวว่างเหรอคะตั้งสองวันเชี่ยวนะ”
“พี่ว่างเสมอถ้าได้ไปไหนกับเฟย์”
“บ้า~เขินแล้ว”
เมื่อเหตุผลช่วนเขินทำให้เลี่ยงไม่ได้ที่จะหน้าแดง
“งั้นไปส่งเฟย์ที่หอก่อนได้ไหมคะ”
“ครับไปลาพ่อกับแม่ก่อนดีไหม”
เดินไปลาทั้งพ่อและแม่ สองคนคบกันด้วความราบรื่นผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายรู้เห็นและไม่ได้ว่าอะไรนั่นก็เพราะพ่อแม่ทั้งคู่เป็นเพื่อนกันอยู่แล้วก็เลยอยากเกี่ยวดองกัน
+
+
+
“เฟย์จะมานอนหอจนถึงเมื่อไหร่”
“ไม่ได้มานอนแล้วหล่ะคะ แค่มาเก็บของเรียนจบแล้วก็ไม่รู้จะนอนทำไมอีก กะว่าจะโทรบอกที่บ้านให้มารับ”
“พี่ไปส่งเฟย์ก็ได้ครับ”
“กวนพี่เขื่อนรึเปล่าคะ พี่เขื่อนมีงานไหมคะ”
“เฟย์...เลิกพูดถึงงานของพี่สักทีได้ไหม”
แสดงอาการและสีหน้าเหมือนไม่พอใจที่เฟย์พูดถึงแต่เรื่องงาน
“ก็เฟย์เป็นห่วง ไม่อยากให้พี่เสียงานเพราะเฟย์นี่”
แกล้งงอนที่เขื่อนแสดงท่าทีรไม่พอใจออกมา
ฟอด~
“อือ”
ร้องขึ้นเมื่อโดนขโมยหอมแก้ม
“เฟย์น่ารักอย่างงี้ไงหล่ะพี่ถึงรักไม่เลิกสักที พี่รู้ว่าเฟย์หวง แต่พี่ก็ไม่สนหรอกว่างานจะเป็นไง พี่อยากมีเวลาให้เฟย์บ้างแอบกลัวว่าเฟย์จะน้อยใจ”
“เฟย์รู้ว่าพี่เป็นดารา เข้าใจและไม่เคยน้อยใจเลยนะเนี่ย”
ฟอด~
บีบจมูกเขื่อนไปมาแต่กลับกลายเป็นเขื่อนขโมยหอมแก้มอีกแล้ว
“พี่เขื่อนหยุดเลยนะ”
เฟย์เริ่มไม่พอใจเขื่อนเลยหยุดเล่น
“พี่รอเฟย์ในรถก็ได้คะเฟย์เก็บของไว้แล้วแค่ขึ้นไปหยิบนิดเดียว
“ครับ”
ขึ้นไปไม่นานก็ลงมา
“ทำไมของน้อยจัง”
ถามเมื่อเห็นถือกระเป๋าเสื้อผ้ามาแค่ใบเดียว
“คุณพ่อให้คนมาขนให้ไปแล้วคะ”
“อืม...งั้นเราไปกันดีกว่าเราไปเที่ยวไหนดีนะ”
“แล้วแต่พี่เขื่อนเลยคะ”
“งั้นเดี๋ยวค่อยคิดพี่ขอไปเก็บกระเป๋าบ้างดีกว่า”
ตกลงกันว่าจะไปคอนโดเขื่อนเพื่อให้เขื่อนเก็บเสื้อผ้าก่อน การจะขึ้นคอนโดดาราดังไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ เฟย์ต้องรวบผมใส่หมวกและแว่นดำรวมไปถึงใส่เสื้อเชิดตัวใหญ่ของเขื่อนคลุมทับไว้อีกด้วยแล้วเดินแยกกับเขื่อนแล้วไปเจอกันหน้าห้อง แต่ความคิดนี้ไม่ใช่ของเขื่อนหรอกนะแต่เป็นความคิดเฟย์ต่างหากเพราะกลัวเขื่อนจะเสียภาพพจน์
แอ๊ด~
เฟย์เดินขึ้นบันไดมาทำให้ช้ากว่าเขื่อน มือเรียวค่อยๆบิดลูกบิดแล้วเดินเข้าไป
หมับ~
เมื่อเปิดเข้าไปทันทีที่ประตูปิดลงก็ถูกใครบ้างคนสวมกอด
“พี่เขื่อน”
เอ็ดเบาๆ
“ก็มันคิดถึงนี่นา เป็นดาราจะกอดแฟนทีต้องทำตัวลับๆล่อๆเซ็ง”
ฟอด~
พูดจบแล้วจูบลงมาที่แก้ม เฟย์ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะก็จริงอย่างที่เขื่อนว่า เขื่อนแทบจะไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวเฟย์ แค่หาเวลามาเจอก็ยากแล้วต้องแอบซ่อนอยู่เป็นปีๆเพราะความเป็นดารามันค้ำคออยู่
จากที่แค่หอมแก้มตอนนี้เปลี่ยนลากลิ้นมาปิดคลอเคลียอยู่ที่ริมฝีปากบางได้รูป ใช้ลิ้นเลียอยู่นานกว่าที่เฟย์จะยอมเผยอปากให้เข้าไป จูบแลกลิ้นกันอยู่นานด้วยความคิดถึง ก้มลงช้อนร่างบางตรงดิ่งไปที่เตียง พอวางลงได้ก็ไม่พูดจา ร่างสูงใหญ่ขึ้นคร่อมทันทีระดมจูบไปทั่วทั้งดวงหน้ากระดุมเสื้อเชิดถูกปลดออก เขื่อนจูบไปทั้ว ซุกไซร้ไปที่สิ่งที่อยู่ภายใต้บราเซีย
“อือ...”
เอื้อมปลดสายออกครั้งแรกที่ได้เห็นถึงกับตะลึงงั้นมือหนาค่อยๆเอื่อมไปแตะที่อกนั่นแล้วบีบเบาๆ หน้าอกที่ถูกกระตุ้นทำให้แข็งตั้งขึ้นมาเขื่อนก้มลงไปดูดเม้มไปทั้งเนิน เม้นจนเป็นรอยแดงทั้งทั่งอก
“อือ...พี่เขื่อน”
“เฟย์สวยที่สุดเลยรู้ไหม”
ปากหวานเอ่ยชมออกมาแล้วไล้ลิ้นไปทั้งเต้างามด้วยความคลั่งไคล้ มือเคลือนไปยังขอบกระโปร่งแต่มือบางรีบมากั้นเอาไว้
“ทำไหมหล่ะเฟย์”
“เฟย์มีรอบเดือนอยู่คะ”
เขื่อนถึงกับถอนหายใจแรงๆแล้วพลิกตัวลงนอนข้างๆแทน
“หมดกันคราวนี้ ถ้าพี่ทำเฟย์ไม่ได้เฟย์ก็ทำพี่แทนแล้วกันเนอะ”
“พี่เขื่อนหมายความว่าไงคะ”
เขื่อนพลิกให้เฟย์หันหน้ามา จับไปที่อกคู่งามที่ยังอวดสายตาอยู่แล้วคว้าข้อมือบางให้ลงมาจับที่ส่วนล่างของตนเอง
“สัมผัสพี่ ถ้าไม่อยากให้พี่ทำอะไรเฟย์ก็ต้องทำให้พี่ไม่งั้นพี่คงทรมานตาย”
เฟย์มือแข็งราวหิน เขื่อนยังคงบีบอกงามอย่างโหยหาก่อนจะลงไปจับมือเฟย์ให้ลูบคลำของตัวเองเพื่อเป็นการสอนเฟย์ลูบไล้ไปเรื่อยๆ เขื่อนพลิกกายกลับมาอยู่ด้านบนอีกครั้งความตั้งใจที่จะแค่สำเร็จความใครด้วยตัวเองเป็นต้องหมดลงเมื่อเฟย์เริ่มเล่นซุกซนเกินขนาด
“อ๊ะ อ๊ะ...พี่เขื่อน~”
ครางออกมาขณะที่เขื่อนกำลังจัดท่าทางให้เตรียมพร้อม
“โอ๊ะ ...”
ความเจ็บเกิดขึ้นเมื่อแกนกายของเขื่อนย่างกรายเข้ามาในร่างกายเธอ เขื่อนยังไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามค่อยๆเล้าโล้มให้เฟย์เคลิ้มไปด้วยกันแล้วก็ได้ผลเฟย์รั้งคอเขื่อนให้ก้มลงไปจูบที่เนินอกสวยในจังหวะนั้นเขื่อนออกแรงกดเพื่อให้เข้าไปได้แต่ก็ยังลำบากอยู่ดีเมื่อเฟย์เป็นคนที่ร่างเล็ก
“โอ๊ย เฟย์เจ็บ”
ร้องออกมาเป็นรอบที่สองเธอคงเจ็บมากจริงๆเพราะเค้าเองก็เจ็บปวดเหมือนกันของเค้ามันขยายตัวเต็มที่ แต่แล้วก็ไม่สามารถเข้าไปภายในของเธอได้ จูบบรรเทาความเจ็บอีกรอบ
“อ๊ะ...ไม่เอาแล้วอิ๊...พี่เขื่อน...อ๊ะ อ๊ะ”
ไม่ว่าจะพยายามยังไงร่างกายเธอก็เล็กมากจนเค้ายังขยับเข้าไปได้ไม่มากอยู่ดีทรมานด้วยกันทั้งคู่ ได้แต่ขยับกายอยู่ข้างนอก
“เฟย์ เฟย์ช่วยพี่ที”
“อ๊ะ อ๊ะ...เฟย์เจ็บอิ๊...”
การพยายามครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ยังไม่เป็นผลเฟย์ยังคงร้องจนน้ำตานองหน้าเค้ารักเธอเกินกว่าจะทำให้เธอเจ็บปวด แต่ร่างกายก็ต้องการปลดปล่อยชายหนุ่มทำท่าจะถอนกายขึ้นสงสารยิ่งเห็นเธอร้องไห้ยิ่งทำไม่ลงยอมที่จะทรมานดีกว่า
“พี่เขื่อน...”
“ครับ”
เรียกขณะที่ชายหนุ่มจะเอากายที่อยู่ครึ่งๆกลางๆออก
“เฟย์...สงสารพี่”
“ไม่เป็นไรครับ พี่ไม่เป็นไร คนดีนอนพักเถอะนะ”
เธอเองก็รู้เช่นกันว่าเค้าเองก็ทรมานไม่แพ้กัน เค้ากำลังจะดึงร่างกายออกไปแล้ว...เฟย์พลิกร่างขึ้นมาเป็นฝ่ายคร่อมเขื่อนแทน
“เฟย์…”
นั่งทับแกนกายของเขื่อนแล้วกดร่างลงช้าๆ
“โอ๊ย ฮึกโอ้ย...”
กระแทกสะโพงามลงไปแต่มันเจ็บเหลือทนน้ำตากลับมาไหลอีกรอบแต่ก็ยังกระแทกลงไป
“พอแล้วเฟย์...พอแล้วพี่รู้ว่าเฟย์เจ็บ”
เฟย์กลับไม่ฟังเสียงยังคงทำเช่นเดิมจนหมดแรงคาอกเขื่อนแต่จนแล้วจนรอดก็ยังเหมือนเดิม ความจริงเป็นเขื่อนที่ต้องเข้มแข็งถ้าเค้าอดทนเฟย์คงจะเจ็บแค่แป๊บเดียว คิดได้ก็พลิกคนที่หอบอยู่บนอกลงไปใต้ร่าง
“เฟย์ ...”
“โอ๊ย อ๊ะ อ๊ะอิ๊อ๊า...
เสียงใสๆครวญครางหนักขึ้นเรื่อยๆเมื่อเขื่อนเริ่มบทเพลงรักครั้งใหม่คราวนี้ไม่มีการนุ่มนวลแต่เป็นการแทรกตัวลงไปอย่างรวดเร็ว ปากคอยเล้าโล้มอยู่ที่เรียวปากเพื่อให้เธอบรรเทาอาการเจ็บ
“เฟย์  พี่ขอโทษคนดีเจ็บไม่นานนะครับ”
พูดปลอบใจคนใต้ล่างแล้วกระแทกลงไปเต็มแรงจนร่างกายแนบสนิทกัน ความคับแน่นโอบรัดจนขยับได้อย่างยากลำบากจึงฝังแกนกายไว้อย่างนั้น
“เฟย์...เจ็บมากรึเปล่า”
ถามด้วยความอาทรเพราะใบหน้าเฟย์เต็มไปด้วยคราบน้ำตา แต่เฟย์กลับสายหน้าตอบนี่เธอจะทำให้เค้ารักไปถึงไหนนะแค่นี้ก็รักจะตายอยู่แล้ว
จุ๊บ~
“คนดีพี่ขอโทษ อย่าร้องนะ”จูบไล่น้ำตาให้แล้วค่อยขยับร่างกายขึ้นลงช้าๆ
“อิ๊ อ๊ะ อ๊ะอ๊ะอ๊า...”
จิกเล็บลงไปที่ไหล่ขาวของเขื่อนเพื่อระบายความเสี่ยวซ่านตอนนี้ทุกส่วนของร่างกายเข้ากันได้ดีความคับแน่นค่อยๆจางหายไปจังหวะรักค่อยๆทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น
“อ๊ะอ๊ะ...อ๊า”
“พี่รักเฟย์นะ”
พูดที่ริมฝีปากของเฟย์แล้วประกบปากจูบบดเคล้าเรียวปากสวยด้วยความรัก
“อ๊าาา...”
ทั้งคู่ไปถึงปลายฝันพร้อมกัน เฟย์นอนเกยอยู่บนอกเขื่อนด้วยความเพลียเขื่อนได้แต่ลูบผมเฟย์เล่นไปมา
+
+
+
“อยากอาบน้ำไหม”
ถามเมื่อเห็นว่าคนที่อยู่บนอกลืมตาขึ้น
“คะ”
สลัดผ้าห่มออกจากร่างแล้วช้อนร่างบางพาเข้าไปห้องน้ำวางไว้ที่ขอบอางเปิดฝักบัว สายน้ำเย็นๆปะทะเข้ากับร่างกายที่เจ็บหนักเขื่อนลูบสบูเหลวไปทั่วร่างสาวแล้วค่อยๆใช้ฟองน้ำขัดให้อย่างเบามือที่สุด
“เฟย์อาบเองก็ได้คะ”
“ก็เห็นอยู่เฟย์แทบไม่มีแรงพี่ทำให้นะ”
อาบน้ำให้เฟย์จนสะอาดแล้วจับให้ลงไปนั่งในอ่างอาบน้ำ
“รอพี่แป๊บพี่ขออาบน้ำก่อน”
เดินไปอาบน้ำแล้วเดินกลับมาหยิบที่โกนหนวด
“พี่เขื่อน...”
“ว่าไงเฟย์”
ถามขณะละเลงครีมสำหรับทาก่อนโกนหนวด
“เฟย์ทำให้...เดินมาใกล้ๆซิ”
เขื่อนเดินมาหาอย่างว่าง่ายแล้วหย่อนตัวลงในอ่างด้วยแล้วช้อนร่างบางให้นั่งบนตักโดยหันหน้าเข้าหากันยื่นที่โกนหนวดให้ เฟย์ลงมีดอย่างเบามือจนใบหน้าหล่อเกลี่ยงเกล้าเหมือนเดิม เห็นความรักความห่วงใยที่เธอมีให้ที่ไรก็อดใจไม่ได้ต้องคว้าเข้ามาจูบทุกที ปากยังคงจูบกันอย่างเร้าร้อนมือที่อยู่ใต้น้ำก็ค่อยจับโน้นจับนี้ตลอดจน
ปัง ปัง!!
เสียงทำลายบรรยากกาศดังขึ้น
“ใครครับ”
ไม่มีเสียงตอบมาเขื่อนรีบพยุ่งเฟย์ไปแต่งตัวแล้วพาไปนอนบนเตียงส่วนตัวเองเดินไปเปิดประตู
แอ๊ด~
“จริงหรือเปล่าคะที่คุณเขื่อนพาสาวมานอนที่คอนโด”
“เธอคนนั้นใช่คนที่พาไปทานข้าววันนั้นรึเปล่าคะ”
“ตกลงคุณเขื่อนมีแฟนเป็นตัวเป็นตนจริงๆแล้วใช่ไหมคะ”
“เธอคือน้องเฟย์ที่คุณเขื่อนเอาดอกไม้ไปให้ในงานรับปริญญาเมื่อวานนี้รึเปล่าครับ
คำถามมากมายถูกรั่วใส่เขื่อนไม่ยั้ง คนที่นอนอยู่บนเตียงได้แต่ภาวนาให้เค้าตอบออกไปว่า กับเธอก็แค่เพื่อนหรือไม่ก็รุ่นน้อง เธอไม่อยากให้เค้าต้องเสียอนาคตเพราะเธอ
“ครับเธอเป็นแฟนผมเธอเป็นคนที่ผมรัก...เฟย์”
“เป็นเรื่องจริงๆเหรอคะแล้วอย่างนี้แฟนคลับว่ายังไงกันบ้างคะ”
“ผมคงบังคับให้พวกเค้ารักผมเหมือนเดิมไม่ได้ก็คงแล้วแต่พวกเค้าครับว่าจะยังชอบผมกันอยู่รึเปล่า แค่อยากจะบอกว่าผมกับเฟย์เรารักกันมาก่อนที่ผมจะเข้าวงการมา ถ้าจะให้ผมทิ้งเธอเพียงเพื่อจะอยู่ในวงการนี้ผมคงทำไม่ได้ ถ้าต้องเลิกกับเธอผมก็ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตที่โด่งดังไปเพื่ออะไร”
เฟย์ได้แต่นั่งยิ้มอยู่ข้างในคนเดียวไม่คิดว่าเค้าจะปกป้องและรักเธอมากขนาดนี้
“คุณเขื่อนดูถ้าจะรักคุณเฟย์มากคบหาดูใจกันมานานแล้วใช่ไหมคะ”
“ก็ตั้งแต่เธอเรียนอยู่ปีสองหน่ะครับก็สอง สามปีได้แล้วมั๋งครับ”
“แล้วทำไมช่วงนั้นถึงบอกว่าเป็นแค่พี่น้องกันหล่ะคะ”
นักข่าวยังคงยิงคำถามใส่ไม่หยุด
“เมื่อปีที่แล้วน้องยังเรียนไม่จบผมไม่อยากให้เธอต้องมาเป็นข่าวคาวเพราะเธอเองก็เป็นผู้หญิง ผมไม่ได้มีเจตนาจะโกหกใครทั้งสิ้นผมแค่อยากปกป้องคนที่ผมรักเท่านั้น แต่วันนี้เธอเรียนจบแล้วผมเองก็มีหน้าที่การงานที่มั่นคงพอควร อีกไม่นานเราก็คงจะแต่งงานกัน”
“มีสิทธลุ้นถึงแต่งงานเลยเหรอคะเนี่ย”
“แน่นอนครับผมมั่นใจว่าเฟย์จะเป็นทั้งภรรยาและแม่ของลูกผม”
ชายหนุ่มตอบไปมากพอควรจึงขอตัวเข้าห้องอย่างสุภาพ เดินตรงไปหายเฟย์ที่นั่งอยู่บนเตียง
“ถ้าข่าววันนี้ออกไปแล้วไม่รู้ว่าพี่เขื่อนจะโดนวิจารณ์มากรึเปล่า”
“เฟย์ ไม่ต้องห่วงนะถ้าไม่ดีพี่ก็จะออกจากวงการ ยังไงพี่ก็เลือกเฟย์อยู่แล้ว”
“เฟย์ทำให้พี่ต้องลำบาก”
ใบหน้าหม่นลงไปเพราะความเครียดเริ่มเกาะกุ้มหัวใจอีกครั้ง
หมับ~
“เฟย์ไม่เคยทำให้พี่ลำบากสักครั้งนะอย่าคิดมาก แต่เฟย์ทำให้พี่มีความสุขที่สุด”
ยิ้มให้กับคนที่อยู่ในวงแขนอย่างอบอุ่น
“เฟย์รักพี่เขื่อนนะ”
“พี่ก็รักเฟย์ แต่ว่ามีเรื่องต้องเคลียร์ไหนบอกว่ามีรอบเดือนไง”
ถามเพราะว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรบ่งบอกได้เลยว่าเธอมีรอบเดือน
“ขอโทษคะ ก็เฟย์กลัว”
“งั้นมาให้พี่ลงโทษเลยนะ”
เริ่มซุกไซร้ที่ซอกคออีกรอบ
“ไม่เอาแล้วพอ ตกลงเราจะไม่ไปเที่ยวกันเหรอคะเหลือเวลาอีกแค่วันเดียวเองนะ”
“ไม่เที่ยวแล้วนอนกอดเฟย์ทั้งวันทั้งคืนมีความสุขกว่า”
“พี่เขื่อนปากหวานอยู่เรื่อย”
“ปากหวานขนาดนี้เฟย์ยังใจร้ายเลย”
ลูกอ้อนเริ่มมีมาเรื่อยๆ
“ใจร้ายยังไงคะเมื่อคืนก็เจ็บแทบตาย”
“แต่ไม่ตายใช่ไหม”
พูดล้อๆก่อนบทรักจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง...
 
 
ข่าวที่ถูกเผยแพร่ออกไปทั้งคู่ไม่อาจรู้ได้ว่าความรักครั้งนี้จะได้รับการยอมรับหรือไม่ แต่แค่วันนี้ได้รักกันก็รู้สึกได้ว่ามันคุ้มค่าแล้ว
 
 
 
 
 
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อัพแล้วนะคะมาอ่านแล้วก็เม้นๆโหวดๆให้ด้วยนะคะ
 
หลายคนบอกว่าเรื่องนี้มันหื่น(จะไม่หื่นได้ไงก็ในเมื่อมันเป้นสเปแล้วอ่า)
 
คำเตือน!!ใครที่ใจแข็งไม่พออย่าอ่านตอนหน้าที่เป็นของTKเลยน้าๆไรเตอร์กลัวโดนด่าอ่าเพราะให้ใครบ้างคนอ่านแล้วเค้าบอกว่าหื่นอ่า
 
แต่ถ้าใครที่อยากอ่านก้เม้นๆเยอะโหวดเยอะๆแล้วเราจะได้เจอกับTK
 
มันหื่นจริงๆนะอย่าอ่านถ้าใจไม่แข็งพอเพราะพออ่านแล้วอาจจะด่าไรเตอร์เลยก็ได้อ่าแต่ถ้าอ่านแล้วไม่พอใจไม่มีเม้นไรเตอร์จะรีบอัพทีเคแล้วจะลบทันทีเลยคะ(อัพให้คนที่อยากอ่านอ่านเท่านั้น)