So hot...ชั้นร้อนรักมาดับทีสิ

“หมันไส้”ชั้นพูดเบาๆกับตัวเองแล้วมองลงไปด้านล่าง

“แก้ว เป็นไรไป”โทโมะเดินออกมาแล้วถาม

“เรื่องของชั้น”ชั้นพูดแล้วสะบัดหน้าหนีไป

พักกลางวัน             

“แก้ว เย็นนี้ไปกินเบเกอร์รี่ร้านพิมกันไหม”โทโมะพูดชวน ฝันไปเหอะ หน้ายัยนั่นยังไม่อยากจะมองเลย

“ไปกินกันเองเถอะ”ชั้นพูดกระแทกเสียงแล้วเดินไปโรงอาหารอย่างไม่รอใคร

“แก้ว เป็นอะไรหนะ”โทโมะถามขณะนั่งกินข้าว

“อย่าถามมากได้ไหม รำคาญ ถามอยู่ได้ ถามทุกอย่าง ถ้าไม่รู้อะไรก็ไม่ต้องถาม หุบปากไว้อย่างเดิมหนะดีแล้ว!!”ชั้นกระแทกเสียงพร้อมกับจานแล้วเดินเอาจานไปเก็บทั้งๆที่กินไปได้สองคำ

“แก้ว แกใจเย็นดิ ออกอาการชัดขนาดนี้”พอสพูดขึ้นข้างๆชั้น

“ก็แกดูเค้าทำดิ ไม่รู้ว่าของใครก็ไม่ควรจะให้นะเว้ย”ชั้นพูดกับพอส

“ถ้าเค้ารู้วว่าเป็นของแกเค้าไม่ให้ใครหรอก ใจเย็นไว้”พอสพูดกล่อม

“เย็นไม่ลงแล้วหละ”ชั้นพูดแล้วเดินไปที่สนาม

“แก้ว ซื้อนมมาให้”โทโมะเดินมาพร้อมกับอาร์ตี้ ชั้นนั่งลงมองต้นไม้อยู่ ตรงนั้นเป็นที่สงบ คนน้อย

“ไม่กิน”ชั้นพูดแล้วปัดมันออกจนกล่องร่วงลงพื้น ชั้นทำเกินไปหรือเปล่าหนะ แต่ไม่รู้หละ

“เธอเป็นอะไรของเธอ!!”โทโมะขึ้นเสียง

“ชั้นก็เป็นของชั้นแบบนี้แหละ นายไม่จำเป็นต้องมาเข้าใจชั้น นายควรไปเข้าใจพิม เค้าชอบดอกไม้ไม่ใช่หรอ เอาดอกไม้ไปให้เค้าอีกสิ เอาสิ เค้าชวนไปกินเค้กก็ไปสิ ไปเลย”ชั้นพูดแล้วกอดอก พอสสะกิดอาร์ตี้แล้วเดินหายกันไปไหนต่อไหน

“แล้วทำไม ชั้นเข้าใจพิมแล้วมันยังไงหละ ชั้นก็เข้าใจทุกคนแหละ”ชั้นหันไปมองหน้าโทโมะ

“นายอย่ามายุ่งกับชั้นเลย ไปยุ่งกับคนที่นายเข้าใจดีเถอะ”ชั้นผลักอกเค้า

“แล้วชั้นเข้าใจพิมชั้นผิดตรงไหนหละ เธอเป็นอะไร เธอโกรธชั้นเพราะเรื่องที่ชั้นเข้าใจพิมเนี้ยนะ ชั้นผิดยังไงหละแก้ว เราเป็นอะไรกัน”เค้าถาม ชั้นถึงกับอึ้ง เราเป็นอะไรกัน...เพื่อน!!

“เออ ใช่ เราเป็นเพื่อนกัน ชั้นลืม ขอโทษที”ชั้นบอกก่อนจะพยักหน้าไปมาแล้วจะเดินออกแต่เค้าดึงมือไว้

“เธอต้องการเป็นอะไรกับชั้น”เค้าถามขึ้น ชั้นชะงักแล้วหันไปมองหน้าเค้า

“ทำไมหรอ ถ้าชั้นบอกว่าชั้นต้องการเป็นแฟนนายแล้วนายจะให้งั้นหรอ”ชั้นถาม

“ถ้าเธอต้องการชั้นก็จะให้”เค้าพูด มันทิ่มใจชั้นมาก ทำไมเค้าพูดแบบนี้ เข้าใจบ้างไหมว่าการที่นายทำแบบนี้มันเหมือนกับนายไม่เต็มใจ นายพูดแบบนี้ชั้นเจ็บนะ

“นายพูดง่ายเนอะ งั้นถ้าพิมต้องการเป็นแฟนนายนายคงจะให้ งั้นนายเชิญไปมอบความรักให้กับพิมเถอะ ชั้นขอเป็น...เพื่อนนาย”ชั้นพูดแล้วก้มหน้า

“แก้ว เธอทำไมเข้าใจอะไรยากแบบนี้หละ เธอทำไมไม่รู้เรื่องอะไรเลย ชั้นชอบเธอ เธอมองไม่ออกหรอ เธอมองไม่รู้หรือไง ถ้าชั้นไม่ชอบ ชั้นคงไม่จูบ ไม่มองเธอ ไม่ง้อเธอขนาดนี้”ชอบ....

“ชอบ...ชอบยังไง”ชั้นเงยหน้าถาม เค้าไม่พูดแต่ดึงชั้นมาใกล้ก่อนจะกดจูบอย่างไวแล้วดึงดูดปากชั้นก่อนจะเอาลิ้นของเค้าเข้ามาในโพรงปากชั้นเหมือนต้องการตักตวงบางอย่าง ชั้นไม่ชอบใจที่เค้าทำแบบนี้ มีคนมากมายมองเราอยู่ แต่ทำไมเค้ากล้าทำ ทำไม เค้ากำลังทำชั้นขายหน้า ไม่พอแค่นั้นเค้ายังทำให้ชั้นเจ็บปาก

“ชั้นชอบเธอแบบนี้”เค้าถอนจูบออกแล้วพูด เพี้ย ชั้นตบหน้าเค้าไปอย่างแรง

“นายมัน...ฮึกๆ”ชั้นซะอื้นแล้วผลักอกโทโมะอย่างแรงก่อนจะวิ่งหนีแต่ก็ล้มลงบนพื้นหญ้า แล้วก็ไม่สนใจลุกแล้ววิ่งต่อ

Tomo talk

ผมผิดตรงไหนที่ผมบอกกับเค้าไป แค่นี้เค้ายังอายกับการที่เราจะรักกัน แล้วถ้าผมขอเค้าเป็นแฟน ผมจะจับมือเค้าได้ไหม ผมจะมีสิทธิ์ทำอะไรที่ดูเป็นเจ้าของเค้าได้บ้าง ถ้าเรารักกันไม่ได้ ผมก็จะไม่รักเค้า....

Raiter talk

เมื่อเข้าห้องเรียนโทโมะก็หายไป แก้วที่นั่งท้ายห้องก็เฝ้ามองหนุ่มหน้าห้องแต่กลับไม่เห็น แก้วกลับมานึกได้ว่าเค้าทำแรงไป แต่โทโมะก็ไม่ควรจะมาทำอะไรหน้าอายแบบนี้กับเค้าเลย (ด้าไม่รู้ว่าใครผิดอ่ะ โทโมะหรือยัยแก้วกันแน่)

Kaew talk

ชั้นผิดหรอที่ผลักเค้าและก็ตบเค้า ในเมื่อชั้น...อาย ที่เค้าจูบชั้นต่อหน้าใครหลายๆคน แล้วคนรอบข้างจะมองชั้นยังไง ชั้นเป็นผู้หญิงนะ เค้าชอบชั้นทำไมไม่บอกชั้นดีๆ ทำไมต้องปล่อยให้ชั้นแอบรักด้วย ชั้นไม่รู้ ฮึกๆ ชั้นไม่รู้อะไร ชั้นผิดไหมชั้นยังไม่รู้ เค้าผิดรึเปล่า ชั้นก็ไม่รู้ ชั้นกลัวทุกอย่าง กลัวว่าเค้าจะไม่ชอบชั้นอีก ตอนนี้ชั้นกลัวไปหมดแล้ว

“เอ้า รู้ข่าวกันรึยังว่า วิศว ลาออก ทำไมเค้าลาออกละ ทะเลาะกับใครรึเปล่า”อาจารย์ที่เข้าสอนพูดขึ้นขณะสั่งงานเสร็จ ชั้นมองหน้าพอสทันที

“ไม่รู้หนิคะ ก็เห็นว่ายังแฮปปี้อยู่เลย”เพื่อนหน้าห้องพูด

“เออ อาจารย์ก็ไม่รู้นะ เห็นว่าพี่เค้ามาที่นี่แล้วยื่นใบลาออก ตอนนี้กลับไปอยู่ที่บ้าน ถามอาจารย์ใหญ่เค้าบอกว่าโทโมะจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น”ญี่...ปุ่น ชั้นน้ำตาค่อยๆไหลลงมา

“ทำไมไปไกลจัง”เด็กหน้าห้องพูดขึ้น

“บ้านเค้าอยู่นั่น เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น สงสัยว่าแม่เค้าเรียกกลับไปเนอะ ไม่มีปัญหาอะไรกันใช่ไหมหละ”อาจารย์บอก

“ไม่มีนะคะ”เด็กๆพากันพูด

“แก้ว”พอสหันมาหาชั้น

“พอส ชั้น...เพราะชั้นหรือเปล่า”ชั้นหันไปถามพอส

“เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่ตัวแก ชั้นไม่รู้หรอกนะว่าแกทะเลาะอะไรกับเค้า แต่ถ้าเรื่องดอกไม้ ชั้นว่าเค้าไม่ผิดหรอกนะ แกนั่นแหละที่ผิด รักเค้าทำไมไม่พูดออกมา ถ้าแกพูดเรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น”ที่พอสพูดมันก็ถูก ชั้นกำลังทำอะไรอยู่

กลับบ้าน

ชั้นรีบวิ่งไปที่บ้านโทโมะตามที่คิดไว้ วิ่งไปเรื่อยๆ วิ่งๆๆ

“แก้ว!!!!!!!!!!!!”

“กรี๊ดดดดดดดดด!!!!”เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด~~~!! โคร่ม ~~~~~~!!

- - - - - - - - - - -

- - - - - - -

- - - - -

- - - 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เกิดอะไรขึ้น....บอกไม่ได้ T^T muah!!