So hot...ชั้นร้อนรักมาดับทีสิ

เช้ามาชั้นตื่นขึ้นแล้วรีบเดินไปโรงเรียนเพื่อหนียัยพอส แต่กลับไม่ทัน ยัยนี่มาไวยิ่งกว่าผี ถือดอกกุหลาบช่อใหญ่บังหน้าตัวเองมาแต่ไกล ชั้นมองก็ถึงกับตกใจ
“แก้วววว”พอสเรียกเสียงดัง ชั้นมองแล้วส่ายหัว
“ดอกไม้ เอาไปสิ”พอสพูด
“แกเอามาแกก็ถือสิ ชั้นอาย”ชั้นพูดแล้วส่ายหัว
“โห่...ลำบากชั้นอีก”พอสบ่นแต่ก็ถือ ด้วยความที่มาเช้าคนเลยไม่ค่อยมี ในห้องเรียนยังโล่งโจ้ง ชุดที่ชั้นใส่ก็แสนจะธรรมดา เป็นเสื้อแขนสั้นสีชมพูอ่อนลายหมีกระโปรงระดับเข่าสีชมพูอ่อนลายสก็อตและก็รองเท้าแตะธรรมดา ยัยพอสก็พอๆกัน แต่เป็นชุดสีขาวเสื้อลายดอกไม้กระโปรงไม่มีลายและก็รองเท้าแตะ พอสเอาดอกไม้ไปเก็บไว้ในล็อคเกอร์ก่อนและขึ้นไปบนหห้องกัน มีมากันแล้วบางส่วน ชั้นกับพอสนั่งอ่านการ์ตูนเพื่อรอเวลาโรงเรียนเข้า
“สาวๆ”อาร์ตี้เดินมาในมือถือหนังสือการ์ตูนเรื่องใหม่แล้วเอามาโชว์
“โห!!! เรื่องใหม่หรอเนี้ย ขอนะ”ชั้นพูดแล้วดึงมาจากมืออาร์ตี้แต่มือเหนียวยิ่งกว่าตุ๊กแกผีซะอีก
“ไม่ๆๆๆๆ แกสองคนนี้นะ เห็นอะไรใหม่ๆไม่ได้เลยรึไง แย่งชั้นตลอดเลย คราวที่แล้วซื้อนิยายมายัยพอสก็เอาไป คราวนี้ซื้อการ์ตูนมาแกก็จะเอาอีก ชั้นเคยได้อ่านบ้างไหม”ชั้นหัวเราะกับยัยพอสด้วยท่าทางของอาร์ตี้ ขณะที่ชั้นกำลังขำอยู่นั้นก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องด้วยชุดสไตล์ญี่ปุ่น หละ....หล่อเว่อร์มากกกกกกกก!!! โทโมะมาในชุดเสื้อซับสีขาวแขนยาว คอเสื้อย่นๆ และเสื้อคลุมสีน้ำเงินเข้มเป็นคล้ายๆกั๊กแขนกุด มีสร้อยเงินอยู่ด้านใน กางเกงสีขาวย่นๆยับๆเป็นสไตล์ ผ้าหน้า ที่กระเป๋ากางเกงมีโซ่เงินเล็กๆร้อยจากเข็มขัดลงมา เสื้อปิดเข็มขัดเอาไว้ รองเท้าผ้าใบสีขาวสะอาดมีลายสีส้มคาดด้านข้าง ที่มือมีเหลทเงินอยู่และมีแหวนเงินเรียบๆที่นิ้วกลางข้างขวา หน้าตาสดใสงดงาม หล่ออ่ะ ผมถูกจัดให้ปัดไปทางขวา ในมือมีของขวัญมาทั้งหมด3ชิ้น ตั้งแต่เท้าจรดหัว หัวจรดเท้ามีตรงไหนบ้างที่ไม่หล่อ ชั้นจะเป็นลม เฮือก....
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด”ชั้นร้องออกมาเมื่อชั้นตั้งตัวไม่ได้หงายหลังลงไปทั้งแล็คเช่อร์ คิดดูสิว่ามันหน้าเกลียดขนาดไหน โทโมะวางของขวัญเชิงโยนแล้ววิ่งมาประคองอย่างไว ชั้นกลิ้งออกจากแลคเช่อร์แล้วลุกขึ้นจับหลังตัวเองที่เจ็บ
“เป็นไงมั่งยัยเฉิ่มเอ้ย”โทโมะพูดแล้วลูบหลังชั้นไปมา
“จะ...เจ็บ”ยิ่งใกล้กันก็ยิ่งต้องกลั้นใจ ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั้น กรี๊ดดดดดดดด หล่อได้อีกไหมนายหนะ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ แต่ชั้นอายอ่ะที่ตกเก้าอี้ สภาพชั้นคงแย่มาเลยใช่ไหม
“เจ็บตรงไหนมั่ง”ขณะที่เสียงโทโมะกำลังถามมีอีกสองเสียงที่กำลัง...
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ”ขำ!!! ชั้นเดินไปตบหัวยัยพอสกับอาร์ตี้เต็มเหนี่ยว
“โอ๊ย ฮ่าๆๆๆ”ไม่จบอีก โทโมะขำออกมาหน่อยๆ สำหรับเค้าแล้ว ขำยังไงก็น่ารัก (แหวะ) ไรย่ะ
“เป็นอะไรไป”โทโมะถาม
“พอดีว่า...ขาเก้าอี้อ่าดิ มันไม่ดี”ชั้นหันไปด่าแลคเชอร์ทันที และค่อยๆยกมันขึ้นตั้งเหมือนเดิม
“ระวังบ้างก็ดีนะ”โทโมะบอกแล้วจัดทรงผมให้ชั้น กลิ่นตัวเค้าหอมเหลือเกิน ฟื๊ดดดด สูดให้เยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ขอบใจ”ชั้นพูด ตอนนี้หน้าแดงไปหมดละ
เริ่มแล้ว!!
ได้เวลาฉลอง เรากำลังกินขนมกันอย่างอร่อยแต่แล้วโทโมะก็เข้ามาในห้อง ห้องถูกปิดหมดถ้าห้องอื่นจะร่วมต้องเปิดเข้ามาแล้วปิดด้วย ไม่มีการเปิดประตูค้างเด็ดขาด โทโมะเดินเข้ามาพร้อมกับน้ำอัดลม2ขวด เค้าถือมา มันเป็นน้ำแดงขวดนึงและก็เปปซี่ โทโมะวางน้ำเปปซี่ลงแล้วเขย่าน้ำแดงเต็มที่
“ทำไรวะ”อาร์ตี้ถามขึ้น
“เชคอิท”โทโมะพูดแล้วหัวเราะ ชั้นยิ้มกับท่าทางของเค้า อาร์ตี้พอจะเดาออกเลยหยิบเปปซี่ขึ้นมาเขย่าด้วย เขย่าสักพัก โทโมะก็บิดเกลียวอย่างแรง ฟู่!!!!!!! เสียงดังลั่น น้ำระเบิดพุ่งฟู่ออกมาจนเพื่อนเปียกกันทั้งห้อง มันก็สนุกดีนะ
“ฮ่าๆๆๆ”โทโมะยิ้มแล้วออกไปข้างนอกอีกครั้ง
“ทำไมชั้นเปิดไม่ได้ว่ะ”อาร์ตี้บ่นและสักพักก็งัด ฟู่!!!!!!
“แฮ่กๆ เชี้ย เต็มหน้าเลย”น้ำพุ่งใส่หน้าอาร์ตี้จนหัวแทบหลุด เพื่อนๆพากันขำระนาวและสักพักประตูก็เปิดอีกครั้ง โทโมะเดินเข้ามาในมือถือเค้กประมาณ 5 ปอนด์ สูงพอสมควร
“เอาเค้กมาเสริฟครับ”โทโมะพูดแล้ววางเค้กลงก่อนจะแกะพลาสติกที่คลุมมาออก
“อย่าเพิ่งกินนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไปที่หน้าห้องก่อนจะเปิดเพลงเสียงดังแล้วเดินกลับมา
“กินได้”ทันทีที่มือกำลังจะเอื้อมไปหยิบช้อนโทโมะก็เอามือเปล่าๆของเค้ากำเค้กแล้วปาใส่หน้าชั้นเต็มๆ
“ทะ...โทโมะ”ชั้นพูดก่อนจะรูดเค้กออกจากหน้า โทโมะหัวเราะตัวงอ เพื่อนพากันปาเค้กใส่กันอย่างสนุก ชั้นได้ทีก็กำเค้กแล้วปาใส่หน้าโทโมะแต่โทโมะกลับหลบไปโดนคนข้างหลังแทน
“อี๊....ยัยแก้วววววว”พอสตะโกนลั่นเมื่อคนข้างหลังโทโมะคือพอส พอสวิ่งเข้ามาหยิบเค้กปาใส่ชั้นไม่ยั้งแต่ไม่รู้ยัยนี่ตาเหล่หรือเปล่านะ ไม่โดนชั้นสักนิด ชั้นปาเค้กไปพร้อมกับเสียงเพลงอย่างมัน วิ่งหนีเพื่อน แต่แล้วในขณะที่กำลังสนุกก็ไปชนเข้ากับอกกว้างของโทโมะ ชั้นเงยหน้าขึ้นมอง หน้าเค้าเต็มไปด้วยเค้ก ทุกคนปาเค้กกันท่ามกลางชั้นและเค้า ตอนนี้วงจรโซโลกลับมาหลอกหลอนชั้นอีกครั้ง มันเหมือนกับกล้องโฟกัสมาที่เราแล้วหมุนรอบตัว โทโมะมีเค้กที่หน้าไม่เยอะมาก ส่วนชั้นก็มีเค้กอยู่เต็มไปหมด มือน้อยสองข้างของชั้นที่มีเค้กอยู่นิดๆตามนิ้วทาบอยู่บนหน้าอกของโทโมะ เรามองหน้ากัน ใบหน้าโทโมะยิ้มออกมา มันมีเสน่ห์มาก ส่วนหน้าชั้นกลับอึ้งเอ๋อเหมือนกลับโลกนี้มีแค่เราส่วนพวกที่เหลือก็เป็นพวกต้นไม้ต่างๆนาๆ ดวงตาคมของเค้ามองมาที่ชั้นทำให้ชั้นเริ่มจะใจร่วงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ปากชมพูระเรื่อของเค้ากว้างออกเพราะรอยยิ้ม แก้วพวงน้อยสองพวงแดงอมชมพู นัยตาของเค้าทำให้ชั้นเดาไม่ออก แต่ตอนนี้เหมือนกับว่าชั้นกำลังตกอยู่ในภวังค์ของโทโมะ ดวงตาเค้าเหมือนเป็นจิตที่บังคับให้หน้าชั้นเลื่อนเข้าไปใกล้เค้ามากขึ้น ใกล้อีก ใกล้อีกและแล้วชั้นก็สังเกตเห็นดวงตาของเค้าทั้งสองข้างค่อยๆหลับลง ชั้นรู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างสั่งให้ชั้นหลับตา ขณะที่ดวงตาชั้นกำลังจะปิดชั้นก็สังเกตเห็นบางอย่างลอยมา
“ฮ่าๆๆๆ”อาร์ตี้โยนเค้กใส่หูด้านข้างของเราสองคนจนหลุดจากภวังค์ ชั้นหันมองทันที
“ไอ้บ้า”ชั้นพูดแล้วลูบเค้กออกจากหน้าก่อนจะปาไปใส่อาร์ตี้ และเมื่อหันไปก็เห็นโทโมะที่กำลังยิ้มให้อยู่ ชั้นยิ้มตอบอย่างเขินๆแล้วโทโมะก็เอาเค้กในมือป้ายหน้าชั้น
“ฮ่าๆๆ”โทโมะหัวเราะเบาๆแล้วหยิกแก้มชั้นก่อนจะเดินไปสนุกกับเพื่อน ชั้นอยากเป็นลมจริงๆเลย ชั้นเกือบได้จูบเค้าแล้ว อย่างน้อยๆก็เคยมีโอกาสแหละว้า >_<
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
มาแล้วววว แต่งใหม่หมดเลย T^T เสียใจ
แต่ไม่เป็นไร ยังไงก็อัพ เพราะมีกำลังใจจากรีดเดอร์
อยากบอกว่าแต่งไม่เหมือนเดิมเลย 555+ เศร้ากว่าเดิมอีก
ฮ่าๆๆๆ แกล้งรีดเดอร์สนุกดี Muah!!