Sweet love แอบถ่ายหัวใจนายมือเบส...
7.1
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ(ตอนพิเศษ ป็อบปี้)
ห้องซ้อมดนตรีวง Siska
ตุ๊บ!
"เฮ๊ย! โยนให้มันระวังหน่อยจะโดนหัวตูแล้ว" ทันทีที่ผมโยนกระเป๋าลงบนโซฟาไอ่เขื่อนก็ส่งเสียงเห่่าหอนมาทันที
"เมื่อคืนบอกว่าจะไปทานข้าวกะครอบครัวมาไม่ใช่หรอ ทำไมหงุดหงิดมาล่ะ" เฟร์ถามขึ้นทำให้เพื่อนร่วมวงมองผมเป็นาเดียว
"นั่นดิ ทำหน้าเหมือนพึ่งโดนศรีภรรยาทิ้งมาไม่มีผิด555+รึว่าฟางไม่ยอมให้ขย่ำ" จองเบเสนอหนามาถามบ้าง
"หุบปากไปเลยไอ่จองเบ" จองเบหุบปากแทบไม่ทันเขื่อนเห็นว่าผมเดือดขึ้นเรื่อยๆเลยส่งบุหรี่มาให้สูบ
โอ๊ยยยย จะไม่ให้อารมณ์เสียได่ไงผมไปทำงานหนักอยุ่ที่อเมริกาคิดถึงฟางจะตายแทนที่จะได้มัช่วงเวลาดีๆด้วยกันเยอะๆกลัย้องมาทะเลอะกัน
ยิ่งเห็นไอ่ดขื่อนกะเฟร์สวีตกันยิ่งอารมณ์เสีย อ้อโทโมะกะแล้วด้วย
"ทะเลอะกับฟางมาสินะ ฉันเดาถูดใช่มั๊ย" ไอ่โมะถามเสียงเรียบ
"อืม" ผมตอบ
"เรื่องยัยพิมทำพิษล่ะสิ" แก้วพูดขึ้น
"ก็นิดหน่อย...แ่่่ต่อาจต้องคุยกันอีกยาว"
"ฟางคงยอมคุยกับแกหรอกนะ ฉันว่าฟางคงดูออกแล้วล่ะว่าแกกับพิมนะ...หึๆๆ" เขื่อนพูดเพราะรู้ความสัมพันธ์ของผมกับพิมไม่สิทุกคนในวงเลยต่างหาก
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าฟางรู้เรื่องนี้จะเป็นยังไง
"มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ฟางจะคิดมาก ตอนอยู่อเมริกานายกับางแทบจะไม่ได้ิต่อกัยเลยเพราะว่านายเอาแ่ต่ทำงานหนักซึ่งจุดนี้ก็ทำให้ฟางคิดไป่างๆนานาถ้างอนนายก็ไปง้อสิ" แก้วพูด
"ก็เพราะยอมง้อไม่ใช่รึไงฟางถึงไม่ยอมโตสักที"
"เฮ้ แต่นายทำใ้ห้ฟางไม่สบายใจเองนะ"
"แต่ถ้าฟางเชื่อใจฉันเราจะต้องงอนกันอย่างนี้รึไง หลายปีที่ผ่านมาฉันยังพสูจน์ให้ยัยนั่นเชื่อใจไม่ได้อีกรึไงว่าฉันไม่มีวันนอกใจฟาง"
"แ่ต่นายอย่าลืมสิว่านายกันยัยพิมถึงขั้นไหนกันแล้ว นายไม่ได่นอกใจแต่นายกับยัยนั่นนะ..."
"ไม่ต้องย้ำหรอกน่า" ผมบอกยัยแก้วให้เงียบ
ok ผมยอมรับว่าผมกะพิมเคยมีอะไรกัน แต่ไม่ใช่ในฐานะคนรักเราแค่สนุกด้วยกันเฉยๆ
แล้วอีกอย่างผมกัยพิมก็จบกันเป้นเดือนๆแล้วด้วย มันก็ไม่น่ามีปัญหาไม่ใช้หรอ
"แล้วแกจะเอาไง จะสารภาพบาปกับฟางมั๊ย" จองเบเอ่ยทำลายบรรยากาสความเงียบ
"บอกไปได้ข่วนฉันจนตัวลายอะดิ"
ก็ฟางนะเป็นพวกคิดมาก ขี้งอน ขี้หวง ขี้หึงถ้าบอกไปยัยนั้นจะเข้าในผมหรอ
"โห่ย แรงอย่างกับลูกหมาทำไรแกได้ถ้าดื้อนักก้อจับปล้ำเลยดิ โอ๊ยยย" เฟร์หยิกเขื่อนจนแขนเขียวเพราะแนะนำ้รื่องทรามๆให้ผม
"แนะนำกันจังนะไอ้เรื่องเลวๆเนี่ย" เฟร์บอกเขื่อน
"บางทีฉันกับฟางคงต้องห่างกัยซักพักว่ะ"
"ก็ระวังหน่อยแล้วกัน ช่วงที่ห่างๆเดี๋ยวยัยพิมจะเข้ามาแทรก"
โทโมะเื่ืตือนด้วยความเป็นห่วง และบอกให้ทุกคนแยกย้ายกันไปซ้อม
เพราะอีกไม่นานคะมีคอนเสิร์ตขอบคุณแฟนคลับ
พิมจะมาแซกระหว่างผมกันฟางงั้นหรอ...
หึ! สำหรับผมนะไม่มีปัญหาหรอกเพราะผมกับพิมเป็นแค่เพื่อนกัน
แต่สำหรับฟางน่ะ จะเชื่อใจผมรึเปล่าว่าผมว่าผมน่ะทั้งรักและทุ่มเทให้เธอคนเดียวหมดหัวใจ........
ห้องซ้อมดนตรีวง Siska
ตุ๊บ!
"เฮ๊ย! โยนให้มันระวังหน่อยจะโดนหัวตูแล้ว" ทันทีที่ผมโยนกระเป๋าลงบนโซฟาไอ่เขื่อนก็ส่งเสียงเห่่าหอนมาทันที
"เมื่อคืนบอกว่าจะไปทานข้าวกะครอบครัวมาไม่ใช่หรอ ทำไมหงุดหงิดมาล่ะ" เฟร์ถามขึ้นทำให้เพื่อนร่วมวงมองผมเป็นาเดียว
"นั่นดิ ทำหน้าเหมือนพึ่งโดนศรีภรรยาทิ้งมาไม่มีผิด555+รึว่าฟางไม่ยอมให้ขย่ำ" จองเบเสนอหนามาถามบ้าง
"หุบปากไปเลยไอ่จองเบ" จองเบหุบปากแทบไม่ทันเขื่อนเห็นว่าผมเดือดขึ้นเรื่อยๆเลยส่งบุหรี่มาให้สูบ
โอ๊ยยยย จะไม่ให้อารมณ์เสียได่ไงผมไปทำงานหนักอยุ่ที่อเมริกาคิดถึงฟางจะตายแทนที่จะได้มัช่วงเวลาดีๆด้วยกันเยอะๆกลัย้องมาทะเลอะกัน
ยิ่งเห็นไอ่ดขื่อนกะเฟร์สวีตกันยิ่งอารมณ์เสีย อ้อโทโมะกะแล้วด้วย
"ทะเลอะกับฟางมาสินะ ฉันเดาถูดใช่มั๊ย" ไอ่โมะถามเสียงเรียบ
"อืม" ผมตอบ
"เรื่องยัยพิมทำพิษล่ะสิ" แก้วพูดขึ้น
"ก็นิดหน่อย...แ่่่ต่อาจต้องคุยกันอีกยาว"
"ฟางคงยอมคุยกับแกหรอกนะ ฉันว่าฟางคงดูออกแล้วล่ะว่าแกกับพิมนะ...หึๆๆ" เขื่อนพูดเพราะรู้ความสัมพันธ์ของผมกับพิมไม่สิทุกคนในวงเลยต่างหาก
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าฟางรู้เรื่องนี้จะเป็นยังไง
"มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ฟางจะคิดมาก ตอนอยู่อเมริกานายกับางแทบจะไม่ได้ิต่อกัยเลยเพราะว่านายเอาแ่ต่ทำงานหนักซึ่งจุดนี้ก็ทำให้ฟางคิดไป่างๆนานาถ้างอนนายก็ไปง้อสิ" แก้วพูด
"ก็เพราะยอมง้อไม่ใช่รึไงฟางถึงไม่ยอมโตสักที"
"เฮ้ แต่นายทำใ้ห้ฟางไม่สบายใจเองนะ"
"แต่ถ้าฟางเชื่อใจฉันเราจะต้องงอนกันอย่างนี้รึไง หลายปีที่ผ่านมาฉันยังพสูจน์ให้ยัยนั่นเชื่อใจไม่ได้อีกรึไงว่าฉันไม่มีวันนอกใจฟาง"
"แ่ต่นายอย่าลืมสิว่านายกันยัยพิมถึงขั้นไหนกันแล้ว นายไม่ได่นอกใจแต่นายกับยัยนั่นนะ..."
"ไม่ต้องย้ำหรอกน่า" ผมบอกยัยแก้วให้เงียบ
ok ผมยอมรับว่าผมกะพิมเคยมีอะไรกัน แต่ไม่ใช่ในฐานะคนรักเราแค่สนุกด้วยกันเฉยๆ
แล้วอีกอย่างผมกัยพิมก็จบกันเป้นเดือนๆแล้วด้วย มันก็ไม่น่ามีปัญหาไม่ใช้หรอ
"แล้วแกจะเอาไง จะสารภาพบาปกับฟางมั๊ย" จองเบเอ่ยทำลายบรรยากาสความเงียบ
"บอกไปได้ข่วนฉันจนตัวลายอะดิ"
ก็ฟางนะเป็นพวกคิดมาก ขี้งอน ขี้หวง ขี้หึงถ้าบอกไปยัยนั้นจะเข้าในผมหรอ
"โห่ย แรงอย่างกับลูกหมาทำไรแกได้ถ้าดื้อนักก้อจับปล้ำเลยดิ โอ๊ยยย" เฟร์หยิกเขื่อนจนแขนเขียวเพราะแนะนำ้รื่องทรามๆให้ผม
"แนะนำกันจังนะไอ้เรื่องเลวๆเนี่ย" เฟร์บอกเขื่อน
"บางทีฉันกับฟางคงต้องห่างกัยซักพักว่ะ"
"ก็ระวังหน่อยแล้วกัน ช่วงที่ห่างๆเดี๋ยวยัยพิมจะเข้ามาแทรก"
โทโมะเื่ืตือนด้วยความเป็นห่วง และบอกให้ทุกคนแยกย้ายกันไปซ้อม
เพราะอีกไม่นานคะมีคอนเสิร์ตขอบคุณแฟนคลับ
พิมจะมาแซกระหว่างผมกันฟางงั้นหรอ...
หึ! สำหรับผมนะไม่มีปัญหาหรอกเพราะผมกับพิมเป็นแค่เพื่อนกัน
แต่สำหรับฟางน่ะ จะเชื่อใจผมรึเปล่าว่าผมว่าผมน่ะทั้งรักและทุ่มเทให้เธอคนเดียวหมดหัวใจ........
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ