{SF} หลงทาง {Blinded}

“เมื่อวาน Happy เลยอ่าดิไอ้แก้ว”โทโมะแซว
“นิดหน่อยอ่ะนะ 55555”แก้วบอกด้วยท่าทีที่มีความสุข
“แล้วคนที่มาจีบแกชื่อไรอ่ะ ?”โทโมะถาม
“อ๋ออ! เขาชื่อ พายุน่ะ”แก้วบอก
“ทำไมถึงชื่อนี่ว่ะ สงสัยตอนที่ท้องบ้านต้องโดนพายุเข้าแน่ๆเลยว่ะ”โทโมะบอก
“บ้า ไปว่าชื่อเค้าทำไมเล่า ?”แก้วบอก
“แหมมม มีออกมาปกป้องกันซะด้วย แตะไม่ได้เลยสินะ”โทโมะพูด
“บ้า อย่ามาแซวสิว่ะ”แก้วบอก
“เขินใหญ่เลย หน้าแดงด้วยๆ”โทโมะแซวต่อ
“อะไร ใครหน้าแดง แดดมันร้อนต่างหากล่ะ >///<”แก้วพูด
“555555 โอเคๆ แดดมันร้อนก็แดดมันร้อน”โทโมะพูด
“ไปกินข้าวกันมั้ย ?”โทโมะถาม
“ขอโทษนะ โทโมะแก้วนัดพายุไว้อ่ะ”แก้วบอก
“อืมม ไม่เป็นไรหรอก เห็นแฟนดีกว่าอยู่แล้วนิ”โทโมะพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย
“อย่าพูดอย่างนั้นสิ แก้วรู้สึกผิดนะ”แก้วพูดด้วยสีหน้าอ้อนวอน
“55555 เราล้อเล่นแก้วไปเถอะ เดี๋ยวเราไปกินกะพวกป็อปปี้ก็ได้ ไปนะ”โทโมะพูดจบก็วิ่งไป
ในห้องน้ำชาย
โทโมะหลังจากที่วิ่งหนีแก้วมาก็มาหลบอยู่ในห้องน้ำเพื่อสงบสติอารมณ์กับเหตุการณ์ที่
เกิดขึ้นไปได้สักครู่
TOMO TALK :
เฮ้อ!ผม นี้ก้แปลกนะ รู้ว่าเจ็บก็ยังถาม รู้ว่าเจ็บก็ยังทำ รู้ว่าเจ็บก็ยังรัก ทำไม ? ผมถึงเลิกรักแก้วไม่ได้นะ ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าแก้วไม่ได้รักผม ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าแก้วคิดกับผมแค่เพื่อน ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าแก้วไม่มีวันรักผมหรอก แต่ผมก็ยังรักเธอ
ทำไม ? ใจของผมถึงไม่ฟังผมเลย ต้องรอให้ผมเจ็บไปมากกว่านี้ก่อนใช่มั้ย ? แปลกดีนะที่พอผมคิดอย่างนั้นแล้ว
ก็ มีน้ำใสๆไหลมาจากตาของผม ผมไม่เคยร้องไห้ให้ใครแต่ผมร้องไห้ให้แก้ว ผมร้องไห้ให้กับคนที่ผมรัก ผมควรรู้สึกดีใช่มั้ย ? ทำไมผมถึงต้องรักเธอด้วย ทั้งๆที่มีผู้หญิงคนอื่นเข้ามาหาผมตั้งเยอะ แต่ผมก็ไม่สน แต่ผมก็ไม่รักพวกเธอ
ทำไมนะ ? คงเพราะผมรักแกวอยู่ใช่มั้ย ?
END TOMO TALK
ระหว่าง ที่อยู่ในห้องน้ำชายหนุ่มก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อย พร้อมกับน้ำใสใสที่ไหลออกมาจากดวงตาของเขา และน้ำใสใสเหล่านั้น ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดไหลง่ายๆ ยิ่งนานไปน้ำตาของชายหนุ่มยิ่งไหลลงมามากขึ้นๆ เรื่อยๆ