{SF} หลงทาง {Blinded}

BLINDED : CHAPTER 2

ผ่านไป 5 นาที

โทโมะก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ไปยังห้องเรียนของตน เป็นจังหวะเดียวกับที่แก้วเดินมากับพายุพอดี
“อ้าววว!โทโมะ มานี้สิ”แก้วเรียก
“มีอะไรหรอ ?”โทโมะถาม
“นี้ พายุนะโทโมะ ส่วนพายุนี้โทโมะเพื่อนแก้วนะ”แก้วบอก
“ยินดีที่ได้รู้จักนะโทโมะ”พายุพูดพร้อมกับยื่นมือออกไป
“อ๋อ เช่นกันครับ ดูแลเพื่อนผมดีดีนะ”โทโมะพูด
“แน่นอนครับ”พายุตอบรับ
“งั้นแก้ว ยุไปก่อนนะ เจอกันครับ”พายุบอกแล้วเดินไป
จากนั้นแก้วกับโทโมะก็เดินเข้าไปในห้อง
เลิกเรียน
“โทโมะแก้วไปก่อนนะ เจอกันที่บ้านจ้า”แก้วบอกแล้วเดินไป
“เฮ้ย!ไอ้โมะแกทำใจได้หรอว่ะ ?”ป็อปปี้ถาม
“ทำใจได้อะไร ?”โทโมะถามกลับ
“ก็แกอ่ะ คิดไม่ซื่อกะเพื่อนสนิทไม่ใช่หรือไง ?”ฟางตอบแทน
“เฮ้ย!จะบ้าหรอ แก้วน่ะเพื่อนฉันนะ”โทโมะพูด
“แหมมม!ไม่ต้องมาปิดบังหรอก พวกเราดูออกนะเว้ย!”ป็อปปี้พูด
“อาการออกขนาดนั้นเลยหรอ ?”โทโมะถาม
“555555 โทโมะติดกับแล้ววววว แสดงว่าชอบจริงอ่ะดิ”ฟางถาม
“นี้พวกแกหลอกถามฉันหรอ ? เออ...ชอบ!จบมั้ย ?”โทโมะพูดแบบอารมณ์เสีย
“เฮ้ย!ชอบแล้วทำไมไม่บอกแก้วมันอ่ะ ?”เฟย์หลังจากที่เงียบอยู่นานก็เอ่ยขึ้น
“ก็แก้วไม่ชอบโทโมะนิ”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย
“เดี๋ยวนะๆ แก้วบอกว่าแก้วมีแฟนแล้วช้ะ ?”เขื่อนถาม
“อืม ทำไมไอ้เขื่อน ?โทโมะถาม
“แฟนแก้วชื่อไรว่ะ ?”เขื่อนถามต่อ
“พายุ!”โทโมะบอก
“ห๊า! พายุหรอ ?”ทุกคนพูดพร้อมกัน
“ใช่ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ ?”โทโมะถาม
“โหยยยย!ไม่ตกใจก็บ้าแล้ว จะบอกอะไรให้นะโทโมะ พายุน่ะ เสือผู้หญิงเลยนะ”ฟางบอก
“ใช่ๆ ได้ยินสรรพนามแล้วจะอึ้ง! ทึ่ง! เสียว!”เฟย์บอก
“ยังไงอ่ะ ?”โทโมะถามต่อ
“เหอๆ ก็เพราะว่าพายุน่ะ เป็นพวกเพลย์บอยตัวพ่อ คาสโนว่าตัวแม่ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า”ป็อปปี้บอก
“แถมอีกอย่างนะ เป็นพวก....”
“พวกอะไรว่ะเขื่อน ?”โทโมะถาม
“พวกฟันแล้วทิ้งอ่ะ”เฟย์ตอบ