เธอเท่านั้น...ตัวจริงของผม(PF)

7.7

เขียนโดย tietang

วันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.33 น.

  12 chapter
  307 วิจารณ์
  27.31K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ทั้งสามเดินมาถึงที่นัดก็ต้องแปลกใจว่าทำไมไม่ได้มีเพียงคณะพาณิชคณะเดียวแต่ยังมีคณะสถาปัตย์มมานั่งรออยู่ด้วย

"มากันครบแล้วนะค๊ะ น้องๆคงจะสงสัยว่าพี่ๆเรียกมา2คณะพร้อมกันทำไม"

"คือพี่จะบอกว่าวันมะรื้นนี้จุฬาของเราจะจัดMISIC WEEKแล้วเค้าให้มีการจับมือกันระหว่างคณะเพื่อเข้ารวมประกวดร้องเพลงอะจ๊ะ ซึ่งคณะพาณิชก็สนิทกับสถาปัตย์อยู่แล้วเราก็เลยมาคู่กัน ฮิ้ววว~ แต่งานที่ว่าเนี่ยมันมีมาแล้ว5วัน พี่เลยต้องขอโทษน้องๆด้วยที่บอกช้า"พี่ที่อยู่คณะสถาปัตย์พูดแล้วมองไปที่พี่ผู้หญิงร่างเล็กของคณะพาณิช 

"สงสัยเป็นแฟนกันแน่ๆเลยเนอะฟาง"แก้วกระซิบบอกฟาวเมื่อเห็นสายตาของรุ่นพี่ทั้งสอง

"คงงั้นมั๋ง"ฟางตอบแบบไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ เพราะมัวแต่สนใจหนุ่มสถาปัตย์ที่นั่งอยู่ทามกลางบรรดาสาวๆ

"เรื่องของเรื่องคืดพี่ลืมกันครับต้องขอโทดอีกที"

"อืมมมพี่ลืมจริงๆ...กรรมเลยตกกับรุ่นน้องที่จะมีเวลาซ้อมกันเพียงแค่1วันเท่านั้น แต่ไม่เป็นไรแค่ร้องเพลงชิวๆอยู่แล้ว งั้นเร่ามาเลือกกันดีกว่าว่าใครจะเป็นตัวแทนของ2คณะเรา"พี่ๆทั้งสองคณะหันกลับไปเอาหัวชนกันปรึกษากันซักพักก็หันกลับมา

"ผลของการศึกษาออกมาว่าเราจะให้เดือนของสถาปัตย์คู่กับดาวของพาณิชแล้วกันนะ"ทุกคนเงีบบเหมือนประกาศยังไงก็ได้

"ไม่มีใครท่วงก็ให้ดาวและเดือนออกมาแนะนำให้อีกคณะได้เห็นหน้ากันหน่อย"ทุกสายตาต่างมองหาคนที่จะลุกออมมาแนะนำตัว ป๊อปปี้ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากแถวสาวๆคณะพาณิชมองกันอย่างไม่วางตาเลยทีเดียว

"แหม...เดือนคณะนี้หล่อสมคำเหล่าลือจริงๆ งั้นมาชมเดือนคณะพาณิชกันดีกว่าว่าจะสวยขนาดไหน"พี่ที่คณะพาณิชมองมาที่แก้ว

"เฮ้ย...แก้วแกเป็นดาวคณะไงลุกซิ"ฟางสะกิดแขนแก้ว

"เอ่อ...จริงซิ"แก้วรีบลนลานลุกออกไป

"เป็นไงแค่สวยแค่หล่อเราก็กินขาดแล้วเรื่องเสียงมันฝึกได้อยู่แล้ว คงไม่มีใครไม่มีปัญหาใช่ไหมถ้าเราจะเลือกทั้งคนนี้เป็นต...."

"เดี๋ยว!!ผมมี"โทโมะยกมือแล้วยืนขึ้น

"มีอะไรจ๊ะน้องโทโมะ"

"พี่เปลี่ยนคนอื่นได้ไหม๊"

"เปลี่ยนอะไรเหรอจ๊ะ"พี่ๆคณะสถาปัตย์ทำหน้างงๆ

"เปลี่ยนตัวผู้หญิง"พี่ๆคณะพาณิชต่างพากันถอนหายใจยาวๆออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน

"ทำไมหล่ะจ๊ะ"พี่คณะสถาปัตย์ยังงงไม่เลิก

"ไอ้ป๊อปมันก็มีหวานใจอยู่แล้วก้ให้มันร้องคู่กับหวานใจมันซิ นั่นมันแฟนผมนะ"พี่ๆถึงกับอ๋อทันที

"มันเป็นงานนะน้องโทโมะ"พี่ๆที่คณะพยายามจะกล่อมโทโมะ

"แต่นั่นแฟนผม!!"พี่ๆต่างพากันเอามือกุมหน้าผากเวียนหัวกับอาการหึงขั้นรุนแรงของโทโมะ เวลาที่แก้วต้องทำงานร่วมกับผู้ชายคณะอื่นที่ไรเป็นต้องมีปัญหาตลอด

"เอาหล่ะๆแล้วน้องโทโมะจะให้ใครมาร้องแทนน้องแก้วหล่ะคะ"จนแล้วจนรอดพี่ๆก็ต้องยอมให้กับความหึงของโทโมะ โทโมะไล่สายตาไปที่เพื่อนๆแล้วไปหยุดลงที่...

"ฟาง"ฟางตกมใจรีบโบกมือว่าไม่เอาทันที

"โอเคเลย น่ารักดีน้องป๊อปโอเคไม๊คะ"พี่ๆไม่สนใจอาการของฟางแต่หันไปถามความสมัครใจที่ป๊อปปี้แทน

"ได้ครับ ผมยังไงก้ได้"

"เอาเป็นว่าตามนี้นะ แยกกลับบ้านได้แต่น้องฟางกับน้องป๊อปอยู่ต่ออีกนิดนะค๊ะ" คนอื่นๆต่างทยอยกันกลับบ้านหมดแล้ว เหลือแค่ฟางกับป๊อปปี้ที่ยืนอยู่กับรุึ่นพี่

"นี้จ๊ะพี่หาเพลงมาให้แล้ว"ยื่นกระดาษสีัขาวมาให้ทั้งคู่

"ใช่เธอ/ใช่เธอ"พูดขึ้นมาพร้อมกัน

"ไหวกับใช่ไหม"

"ไหวครับ"ป๊อปปี้ตอบอย่างสุภาพ

"ยังไงก็สู้ๆนะค๊ะ ร้องไม่เพราะไม่เป็นไรค๊ะเอาสวยหล่อไว้ก่อนเนอะ"พี่สาวประเภทสองพูดติดตลก

"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฟางขอตัวก่อนนะค๊ะ"

"จ้า น้องฟางสู้ๆนะค๊ะ"พี่ๆกล่าวลา

"เดี๋ยวป๊อปไปส่งนะ"ป๊อปปี้พูดก่อนที่ฟางจะยกมือโบกลา

"เอางั้นเหรอ..."ป๊อปปี้ขว้ามือฟางแล้วพาเดินออกไปทามกลางสายตาในหมู่รุ่นพี่

 

 

หน้าบ้านฟาง

"เข้าบ้านก่อนไม๊"ฟางเอ่ยชวนตามมารยาท

"ไม่เป็นไรกวนฟางเปล่าๆ ว่าแต่พรุ่งนี้ฟางมีเรียนตอนไหนบ้างหล่ะ"

"มีแค่ช่วงเช้าเองมีอะไรรึเปล่า"

"ป๊อปก็มีเรียนแค่เช้าเหมือนกันงั้นช่วงบ่ายมาซ้อมร้องเพลงที่บ้านฟางได้ไหม"

"ได้ซิ...ดีเลยเวลาร้องเราจะได้ไม่ผิดคิวกันเนอะ"

"งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ"เมื่อตกลงได้ป๊อปปี้ก้เลื่อนกระจกรถขึ้น

"พี่ป๊อปปป...."เสียงเฟย์ที่ดังออกมาขจากในบ้านทำให้ป๊อปปี้รีบเลื่อนกระจกขึ้นใหม่ทันที

"ว่าไง..."ยิ้มให้เฟย์ที่กำลังเดินมาที่รถ

"ไม่มีอะไร แค่คิดถึง"ยิ้มหวานให้ป๊อปปี้

"คิดถึงพี่จริงเหรอ"ป๊อปปี้ถามยิ้มๆ เฟย์ก้มตัวลงมุดหน้าเข้าไปในกระจกรถ

"ฝากบอกต่างหากฟล่ะ อิอิ"ฟางไม่ทันได้ยินก้หมุนตัวเดินเข้าบ้าน ภาพที่เฟย์มุดหน้าเข้าไปหาป๊อปปี้กระตุ้นให้น้ำใสๆเออล้นขอบตาจนฟางต้องเงยหน้าขึ้นเพื่อไม่ให้มันไหลลงมา ได้ยินเสียงน้องสาวเดินเข้ามารีบขว้าผ้าเช้ดตัวแล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำอาบน้ำทันที ออกมาอีกทีน้องสาวตัวดีก้หลับไปแล้ว ฟางเดินไปที่เฟย์พลางถอนหายใจยาวแล้วยกมือลูบหัวน้องสาวด้วยความรัก แล้วเดินไปนอนที่เตียงตัวเอง

 

 

 

 

..........................................................

อัพแล้วนะค๊ะ ดูเหมือนไม่มีอะไรอีกแล้วอ่า(นี่เป็นเรื่องสั้นที่ยาวมากๆอ่ะ)

ยังไงอ่านแล้วก็เม้นๆเยอะน้าแล้วเดี๋ยวจะมาอัพให้ใหม่

จะได้ป๊อปฟางเยอะๆซักที โมะแก้วออกเยอะไปหน่อยอ่า(ไรเตอร์จิ้นไงเลยออกมาเป็นงี้แต่รับรองได้ไม่เกิน2ตอนต่อไปป๊อปฟางจะ อร๊ายยยยไม่บอกไม่บอกรออ่านกันเองดีกว่า)

อย่าลืมเม้นๆโหวดๆนะค๊ะ รักรีดเดอร์จ๊วฟม๊วฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา