Please love me รักฉันได้ไหม?

โทโมะ // เออๆ เดี๋ยวดูให้ (บอกเพื่อนหนุ่มที่กำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ ด้วยอาการมึนแบบสุดๆ ส่วนเค้าน่ะหรอ นั่งเหมือนคนปกติที่ไม่ได้ดื่มอะไรเลย แน่สิ! เค้าคอแข็งจะตาย ส่วนแก้วก็.......)
 
แก้ว // อ๊า~ โมะ ขออีกแก้วดิ (น่าแดง พูดเริ่มไม่รู้เรื่อง)
 
โทโมะ // เธอดื่ม 6 แก้วแล้วนะ เธอเมามากแล้วนะแก้ว
 
แก้ว // ม่าววววที่น่ายยยยย ม่ายยยยยยยยด้ายยยยม่าวววววววว อิ๊กๆ (ที่จริงอาการมันเริ่มตั้งแต่แก้วแรกแล้ว)
 
โทโมะ // =o=’’ (โทโมะมองแก้วด้วยสายตาแบบว่า “ไม่เมาจริงๆด้วย - -* ’’)
 
แก้ว // เอิ๊ก~ โมะ ฉานนนนมีอารายยยยจาบอกนายยยยย! ~
 
โทโมะ // อะไรหรอ?
 
แก้ว // ฉานนนนชอบบบนายยยยยนะ โมะ (หันมาบอกแล้วยิ้ม ก่อนจะสลบไป)
 
โทโมะ // แก้ว! แก้วๆ! (ชายหนุ่มรู้สึกตกใจนิดๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะเค้าก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆให้หญิงสาวแล้ว บวกกับที่ตอนนั้นหญิงสาวกำลังเมาไม่ได้สติ)
 
ป๊อปปี้ // ไอ้โมะ กลับเหอะ (หลังจากทำธุระเสร็จ ป๊อปปี้ก็ล้างหน้าล้างตาพอให้หายมึน)
 
โทโมะ // เออๆ ทำไมแกไปนานจัง?
 
ป๊อปปี้ // ฉันก็รอให้หายมึนก่อนไง (ความจริงแล้วไม่ใช่เลย เค้าจะมาที่โต๊ะตั้งนานแล้ว แต่เค้าดันไปได้ยินบทสนทนาของแก้วกับโทโมะเสียก่อน ทำให้เค้าชะงักและยืนฟังในสิ่งที่ทั้งสองจะพูด)
 
โทโมะ // ไม่น่าละ! นานโคตรรรรรรร!
 
ป๊อปปี้ // อ้าว! แล้วแก้วล่ะ?
 
โทโมะ // เมาจนหลับไปแล้ว
 
ป๊อปปี้ // หรอๆ งั้นแกอุ้มแก้วไปที่รถให้หน่อยนะ พอดีฉันยังมึนอยู่นิดหน่อย
 
โทโมะ // ได้ๆ (หลังจากจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว โทโมะก็อุ้มแก้วมาที่รถ โดยมีป๊อปปี้เป็นคนขับ แล้วอย่างนี้มันจะกลับถึงบ้านไหมเนี่ย?!)
 
    บ้านป๊อปปี้ (ยังดีที่มาถึงบ้าน - -^)
 
ป๊อปปี้ // ไอ้โมะ! แกอุ้มแก้วไปที่ห้องนะ ฉันไม่ไวแล้ว ง่วง~
 
โทโมะ // แกไปนอนเถอะ เดี๋ยวฉันดูแลแก้วให้
 
ป๊อปปี้ // ขอบคุณณณณ~ (เดินเข้าห้อง เมื่อหัวถึงหมอนก็หลับทันที)
 
โทโมะ // (อุ้มแก้วไปที่ห้อง) ตัวเบาชะมัด (มองดูหน้าหญิงสาวอยู่สักพัก ก่อนจะเดินไปเอากาละมังใบเล็กมาใส่น้ำ และผ้าผืนเล็กมาเช็ดตัวให้หญิงสาว แล้วนอนเฝ้าหญิงสาวทั้งคืน)
 
   วันรุ่งขึ้น
 
แก้ว // อืม~ (เริ่มรู้สึกตัว) เฮ้ย! โทโมะ! (ตกใจที่เห็นชายหนุ่มนอนอยู่ข้างเตียง)
 
โทโมะ // อ้าว ตื่นแล้วหรอ (ได้ยินเสียงแก้วเลยตื่น)
 
แก้ว // อะ...อืม แล้วนายมานอนที่นี่ได้ไงอ่ะ
 
โทโมะ // ก็เมื่อคืนเธอเมา ฉันก็เลยเช็ดตัวให้ แล้วก็นอนเฝ้า
 
แก้ว // หรอ ขอบคุณนะ
 
โทโมะ // ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ
 
แก้ว // อืมๆ (โทโมะกำลังจะเดินไป แต่กลับหยุดชะงักแล้วหันกลับมามองแก้ว) ทำไมไม่ไปล่ะ
 
โทโมะ // ขอรางวัลหน่อย
 
แก้ว // รางวัลอะไร???
 
โทโมะ // ฉันเฝ้าเธอทั้งคืน มันก็ต้องมีอะไรตอบแทนหน่อยสิ
 
แก้ว // จะเอาอะไรล่ะ
 
   ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!~ (หอมแก้มฟอดใหญ่)
 
โทโมะ // ขอบคุณนะ สำหรับรางวัล (เดินออกไป) 
 
แก้ว // 0////0! (อึ้ง ไม่คิดว่ารางวัลคือหอมแก้ม หลังจากได้สติก็อาบน้ำแต่งตัว)
 
   ด้านโทโมะ (หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วก็เดินไปปลุกป๊อปปี้)
 
  ก๊อก ก๊อกๆๆ
 
โทโมะ // ไอ้ป๊อป
 
ป๊อปปี้ // ................(เงียบ)
 
โทโมะ // ไอ้ป๊อป!
 
ป๊อปปี้ // ................(ก็ยังเงียบ)
 
โทโมะ // ไอ้หมี! ไอ้ป๊อปปี้!
 
ป๊อปปี้ // ................(ก็ยังเงียบ จนคนปลุกทนไม่ไหว)
 
โทโมะ // (ลองเปิดประตู) อ้าว ไม่ได้ล็อกนี่ว๊า (เดินเข้าไป สภาพก็คือป๊อปปี้หลับสนิท แล้วดูเหมือนกำลังฝันด้วย)
 
ป๊อปปี้ // งืมๆ ฟางจ๋าาาาาาา~ (ละเมอ)
 
โทโมะ // ฝันละเมอถึงแฟนมันนี่เอง (มองดูเพื่อนตัวเอง) ไอ้ป๊อปปปปปปปปปปปปปปป!
 
ป๊อปปี้ // คร่อกกกกกกกกกกก~  
 
โทโมะ // ย๊ากกกกกกก! ................ตุบ! (ง่ายๆ ถีบตกเตียงไปเลย - -)
 
ป๊อปปี้ // อะ...โอ๊ย! หมาตัวไหนถีบว่ะ! (ค่อยๆลุกขึ้นพร้อมสถบออกมา)
 
โทโมะ // สมน้ำหน้า ไม่ยอมตื่นเอง
 
ป๊อปปี้ // ถ้าฉันหลังหักขึ้นมาแกตาย โอ๊ยๆ! มาปลุกทำไมแต่เช้าเนี่ย
 
โทโมะ // เปล่า! ไม่มีอะไรทำก็เลยมาปลุกแก (ทำหน้าตากวนตี_มาก)
 
ป๊อปปี้ // ไอ้เว_ ! ฉันกำลังฝันว่าจะได้จุ๊บกับสุดที่รัก ฝันฉันพังก็เพราะแก แกต้องรับผิดชอบ (เตรียมจะวิ่งไล่ แต่อาการปวดมันแทรกซ้อนเข้ามาทำให้ได้แต่มองแบบอาฆาต)
 
โทโมะ // รอให้แกหายซะก่อนเถอะ แล้วฉันจะให้เตะเต็มที่ ฮ่าๆๆๆๆๆ 55555 (เดินออกไปจากห้องแล้วหัวเราะเหมือนคนบ้า หลายคนอาจสงสัยนะ ว่าทำไมไม่ไปเรียน พอดีช่วงนี้มหาลัยปิด แล้วเอาเงินที่ไหนไปเที่ยว? พ่อแม่ของทั้งสามคนทำงานอยู่ที่ต่างประเทศ นานๆจะส่งเงินมากที แต่ก็หลายแสนอยู่นะ)
 
ป๊อปปี้ // ไปกินข้าวกันป่ะ! (หลังจากที่ป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จแล้ว ช่วงสายๆก็ชวนเพื่อนทั้ง 2 คนไปกินข้าวนอกบ้าน)
 
โทโมะ+แก้ว // อืมๆ
 
   ห้างปลาแซวมอน (รู้สึกจะมีแต่พารากอนนะ -0- / แก้ว) (อ้าวหรอ? แหะๆ มันก็คล้ายๆแหละ / ไรเตอร์)
 
โทโมะ // กินไรดี?
 
ป๊อปปี้ // KFC ไหม?
 
แก้ว // แล้วแต่เถอะ กินได้หมด (เดินไปที่ร้าน KFC)
 
โทโมะ // ถ้าหิวมาก กินฉันก่อนก็ได้นะ (กระซิบ น้ำเสียงเจ้าเล่ห์)
 
แก้ว // 0///0 นายพูดอะไร! (หน้าแดง)
 
ป๊อปปี้ // จะเสวนากันอีกนานไหม! สั่งสักทีดิ
 
แก้ว // เอา xxxxxxxxx ค่ะ
 
โทโมะ // ผมเอา xxxxxxxxx ครับ
 
ป๊อปปี้ // พวกแกไปนั่งรอเลยนะ เดี๋ยวฉันมา
 
แก้ว // แล้วแกจะไปไหนอ่ะ?
 
ป๊อปปี้ // ไปซื้อยา
 
แก้ว // ยา? ยาอะไร?
 
ป๊อปปี้ // ยาแก้ปวด เมื่อเช้าไอ้โมะถีบตกเตียงเจ็บชิบ โอ๊ย ซื้ด!~
 
แก้ว // เออ รีบๆไปเลย เดี๋ยวแกตาย
 
ป๊อปปี้ // แกแช่ฉันหรอ!
 
แก้ว // เปล๊า!
 
โทโมะ // แกรีบๆไปซื้อเถอะ เอ้อ! แล้วอย่ามั่วแต่จีบสาวนะเว้ย!
 
ป๊อปปี้ // จีบบ้านแกดิ! แกก็รู้ว่าฉันมีแฟนแล้ว ฉันไม่นอกใจฟางหรอก (พูดเสร็จก็เดินออกจากร้านไปซื้อยา)
 
แก้ว // นี่ๆ ไอ้ป๊อปมีแฟนแล้วหรอ?
 
โทโมะ // มีแล้ว ชื่อฟาง แต่ตอนนี้ไปเรียนอยู่อเมริกา
 
แก้ว // (ฟางหรอ? จะใช่คนๆเดียวกันรึเปล่าน๊า?......./ แก้ว) อ๋อๆ (ห่างกันสักพัก เฮ้ย! ผ่านไปสักพักป๊อปปี้ก็มา ทั้ง 3 คนนั่งกินอย่างอร่อย พูดคุยกันไปด้วย เมื่อกินเสร็จก็ไปเดินห้าง)