Please love me รักฉันได้ไหม?

บ้านโทโมะ
 
ป๊อปปี้ // กลับมาแล้วหรอ (เมื่อถึงบ้านก็เจอป๊อปปี้กับฟางส่วนเพื่อนคนอื่นๆกลับกันหมดแล้ว)
 
ฟาง // นายทำอะไรเพื่อนฉัน (โทโมะไม่ตอบแต่เดินไปวางหญิงสาวไว้ที่โซฟา)
 
ป๊อปปี้ // ถือซะว่านี้เป็นของขวัญวันเกิดของฉันก็แล้วกัน
 
โทโมะ // ขอบใจ เป็นสิ่งที่ฉันอย่างได้มากเลย
 
ฟาง // นี่! ฉันงงไปหมดแล้วนะ ตกลงเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่
 
โทโมะ // ก็ยังไม่เล่าให้แฟนแกฟังอยู่หรอ
 
ป๊อปปี้ // บางเรื่องฉันก็ไม่รู้ เลยรอให้แกกลับมาก่อน
 
ฟาง // งั้นฉันจะถามนาย ข้อแรกนายรู้จักยัยแก้วหรอ?
 
โทโมะ // ใช่ ไอ้ป๊อปก็รู้ (ฟางมองหน้าป๊อปปี้อย่างเอาเรื่อง เพราะตอนที่แก้วกับป๊อปปี้เจอกันทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน)
 
ฟาง // สอง นายกับแก้วรู้จักกันตอนไหน?
 
โทโมะ // เมื่อ 3 ปีที่แล้ว
 
ฟาง // สาม เรื่องมันเป็นยังไง?
 
โทโมะ // เธอน่าจะถามตั้งแต่แรกแล้วนะ
 
ฟาง // เออน่า! เรื่องของฉัน เล่ามาทั้งหมด ขอความจริงด้วย!(มองหน้าโทโมะกับป๊อปปี้สลับกัน)
 
โทโมะ // ก็คือ……… (เมื่อ 3 ปีที่แล้ว)
 
ป๊อปปี้ // ไงไอ้โมะ! ตื่นสายเชี่ยวนะวันนี้ (โทโมะมานอนบ้านป๊อปปี้)
 
โทโมะ // เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อยว่ะ แล้วแกจะไปไหน? (เห็นป๊อปปี้หยิบกุญแจรถ)
 
ป๊อปปี้ // ไปรับเพื่อนอยู่สนามบิน จะไปด้วยรึเปล่า?
 
โทโมะ // ไปๆขออาบน้ำก่อนแปปนึง
 
ป๊อปปี้ // แกไม่ต้องขอ ฉันก็จะให้แกไปอาบอยู่แล้ว ตัวเหม็นชิบ ไปเร็วๆ! (เมื่อโทโมะอาบน้ำเสร็จทั้งสองจึงไปสนามบิน)
 
   ณ สนามบิน
 
โทโมะ // เมื่อไรเพื่อนแกจะมาว่ะ
 
ป๊อปปี้ // รอก่อนสิ เครื่องเพิ่งจะลงเอง
 
โทโมะ // งั้นฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
 
ป๊อปปี้ // เออ! เร็วๆนะ (โทโมะเดินไปเข้าห้องน้ำ) ลองโทรหาดีกว่า (กดโทรศัพท์) ‘‘ฮัลโหล ตอนนี้อยู่ไหน’’
 
….. // “ฮัลโหล นี่แกไม่เห็นฉันจริงๆหรอ ”
 
ป๊อปปี้ // “อย่ามากวนได้ไหม ฉันมารอแกตั้งนานแล้วนะ’’
 
….. // “ฉันไม่ได้กวน ตอนนี้ฉันอยู่ข้างหลังแก แกไม่เห็นฉันเอง’’
 
ป๊อปปี้ // “อยู่ข้างหลัง’’(ลองหันไปดู) ยัยแก้วแตกกกกกกกก!(พูดด้วยความดีใจที่ได้เจอเพื่อน แล้วกระโดดกอด)
 
แก้ว // โอ๊ย! เบาๆสิไอ้ป๊อป โตเป็นควายแล้ว ยังจะเล่นอีกนะ
 
ป๊อปปี้ // ก็ฉันคิดถึงแกนิ ไม่ได้เจอตั้งนาน สวยขึ้นนะเนี่ย
 
โทโมะ // ไอ้ป๊อปใครว่ะ? (หลังจากไปเข้าห้องน้ำเสร็จออกมาเห็นเพื่อนคุยกับผู้หญิงคนนึงจึงถาม)
 
ป๊อปปี้ // ก็นี่ไง เพื่อนฉัน! โทโมะนี่แก้วเพื่อนฉัน
 
โทโมะ // สวัสดีครับ ^^
 
แก้ว // สวัสดีค่ะ ^^
 
โทโมะ // ฉันก็นึกว่าสาวที่ไหน เกือบจะโทรบอกฟางแล้วเชียว (ตอนนี้ฟางเรียนอยู่ที่อเมริกา)
 
ป๊อปปี้ // พอเลยแก ไปแก้วกลับบ้าน!
 
โทโมะ // แก้วนอนบ้านแกหรอ?
 
ป๊อปปี้ // ใช่! ทำไม
 
โทโมะ // แก้วเค้าเป็นผู้หญิงนะ
 
ป๊อปปี้ // ไม่เป็นไร ฉันกับแก้วสนิทกันมาก ถึงขนาดเคยอาบน้ำด้วยกันนู่น
 
โทโมะ // 0_0
 
แก้ว // ไอ้ป๊อป! พูดดีๆสิ เอ่อ…หมายถึงตอนเด็กๆนะ
 
โทโมะ // อ๋อ! แล้วแก้วมาทำอะไรหรอ?
 
แก้ว // มาเที่ยวเฉยๆน่ะ ไอ้ป๊อป!กลับบ้านเถอะฉันเมื่อย
 
โทโมะ // เดี๋ยวผมช่วยครับ (ช่วยถือกระเป๋าเดินทางให้)
 
แก้ว // ขอบคุณค่ะ(แล้วทั้งหมดก็กลับบ้าน)
.
.
.
.
 เวลาผ่านไปโทโมะกับแก้วสนิทกันมากขึ้น จนแก้วคิดกับโทโมะเกินเพื่อน
 
โทโมะ // แก้วทำอะไรอยู่หรอ? (เดินเข้ามานั่งข้างๆ)
 
แก้ว // อ่านหนังสืออยู่น่ะ (ตายังดูหนังสืออยู่)
 
โทโมะ // เรื่องอะไร (เลื่อนหน้าเข้าไปดูใกล้ๆ)
 
แก้ว //เอ่อ…. (ตาทั้งสองผสานกันพอดี เหมือนมีแรงดึงดูดให้หน้าของทั้งสองเข้าหากัน แต่แก้วได้สติจึงใช้มือดันอกไว้) ฉะ…ฉันไปกินน้ำก่อนนะ (ลุกออกไป แล้วเดินไปที่ครัว)
 
ป๊อปปี้ // แกชอบมันแล้วสินะ (เห็นเหตุการณ์เมื่อกี้เลยถามเพื่อนสาวที่เดินเข้ามาในครัว)
 
แก้ว // เปล่าซะหน่อย ฉันไม่ได้ชอบ(หน้าแดงนิดๆ)
 
ป๊อปปี้ // แล้วที่ฉันเห็นเมื่อกี้มันคืออะไรน๊าาา
 
แก้ว // แกเห็นหรอ!
 
ป๊อปปี้ // ชัดเจนเลยครับคุณเพื่อน! (ทำให้แก้วยิ่งหน้าแดง) แกเป็นเพื่อนฉันตั้งแต่อนุบาล เรื่องแค่นี้ทำไมฉันจะดูแกไม่ออก(แก้วหลบสายตาของป๊อปปี้ที่พยายามจับผิด) เดี๋ยวฉันช่วยเอาไหม?
 
แก้ว // (หันกลับมามอง) แกจะช่วยฉันหรอ
 
ป๊อปปี้ // ไหนบอกไม่ได้ชอบไง ;)
 
แก้ว // ก็….เอ่อ
 
ป๊อปปี้ // ไม่ต้องโกหกเลย ฉันจะช่วยเท่าที่จะทำได้ก็แล้วกัน
 
แก้ว // อืมๆ ขอบใจนะ (หลังจากคุยกับป๊อปปี้เสร็จ ทั้งสามจึงตกลงกันว่าจะพากันไปเที่ยวผับ)
   
   ผับ seed wave
 
โทโมะ // แก้วจะดื่มอะไร
 
แก้ว // เอ่อ.....ไม่ดีกว่า ดื่มไม่เป็น
 
โทโมะ // ไม่ลองหน่อยหรอ?
 
แก้ว // .....ก็ได้
 
ป๊อปปี้ // เดี๋ยวฉันสั่งให้ พี่ครับๆ เอา ^$%)&#_@!^%&^*$_YH%
 
พนักงาน // รอสักครู่ครับ (เดินไปสักพักก็เดินมา) ได้แล้วครับ (เอาเครื่องดื่มวางที่โต๊ะ) จะเอาอะไรอีกไหมครับ?
 
ป๊อปปี้ // ไม่ละครับ ถ้าต้องการอะไรเดี๋ยวจะเรียกนะครับ
 
พนักงาน // ครับ (เดินไปบริการโต๊ะอื่น)
 
โทโมะ // อ่ะ (ยื่นแก้วให้)
 
แก้ว // (รับแก้วมาแต่ไม่ดื่มสักที)
 
โทโมะ // ไม่กินหรอแก้ว?
 
แก้ว // กลิ่นมันแรงอ่ะ
 
โทโมะ // ถึงกลิ่นจะแรงนะ แต่รสชาติสุดยอดเลย ลองหน่อยๆ
 
แก้ว // (ลังเลอยู่นาน แต่สุดท้ายก็ดื่ม แรกๆยังพอไว แต่นานๆไปก็เริ่มเกิดอาการ)
 
ป๊อปปี้ // ไอ้โมะ ดะ...เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ฝากดูยัยแก้วด้วย เอิ๊กกกก!(ป๊อปปี้ที่ตอนนี้เริ่มมึนๆ บอกเพื่อนหนุ่ม)