Please love me รักฉันได้ไหม?

บ้านโทโมะ

 

ป๊อปปี้ // กลับมาแล้วหรอ (เมื่อถึงบ้านก็เจอป๊อปปี้กับฟางส่วนเพื่อนคนอื่นๆกลับกันหมดแล้ว)

 

ฟาง // นายทำอะไรเพื่อนฉัน (โทโมะไม่ตอบแต่เดินไปวางหญิงสาวไว้ที่โซฟา)

 

ป๊อปปี้ // ถือซะว่านี้เป็นของขวัญวันเกิดของฉันก็แล้วกัน

 

โทโมะ // ขอบใจ เป็นสิ่งที่ฉันอย่างได้มากเลย

 

ฟาง // นี่! ฉันงงไปหมดแล้วนะ ตกลงเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่

 

โทโมะ // ก็ยังไม่เล่าให้แฟนแกฟังอยู่หรอ

 

ป๊อปปี้ // บางเรื่องฉันก็ไม่รู้ เลยรอให้แกกลับมาก่อน

 

ฟาง // งั้นฉันจะถามนาย ข้อแรกนายรู้จักยัยแก้วหรอ?

 

โทโมะ // ใช่ ไอ้ป๊อปก็รู้ (ฟางมองหน้าป๊อปปี้อย่างเอาเรื่อง เพราะตอนที่แก้วกับป๊อปปี้เจอกันทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน)

 

ฟาง // สอง นายกับแก้วรู้จักกันตอนไหน?

 

โทโมะ // เมื่อ 3 ปีที่แล้ว

 

ฟาง // สาม เรื่องมันเป็นยังไง?

 

โทโมะ // เธอน่าจะถามตั้งแต่แรกแล้วนะ

 

ฟาง // เออน่า! เรื่องของฉัน เล่ามาทั้งหมด ขอความจริงด้วย!(มองหน้าโทโมะกับป๊อปปี้สลับกัน)

 

โทโมะ // ก็คือ……… (เมื่อ 3 ปีที่แล้ว)

 

ป๊อปปี้ // ไงไอ้โมะ! ตื่นสายเชี่ยวนะวันนี้ (โทโมะมานอนบ้านป๊อปปี้)

 

โทโมะ // เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อยว่ะ แล้วแกจะไปไหน? (เห็นป๊อปปี้หยิบกุญแจรถ)

 

ป๊อปปี้ // ไปรับเพื่อนอยู่สนามบิน จะไปด้วยรึเปล่า?

 

โทโมะ // ไปๆขออาบน้ำก่อนแปปนึง

 

ป๊อปปี้ // แกไม่ต้องขอ ฉันก็จะให้แกไปอาบอยู่แล้ว ตัวเหม็นชิบ ไปเร็วๆ! (เมื่อโทโมะอาบน้ำเสร็จทั้งสองจึงไปสนามบิน)

 

   ณ สนามบิน

 

โทโมะ // เมื่อไรเพื่อนแกจะมาว่ะ

 

ป๊อปปี้ // รอก่อนสิ เครื่องเพิ่งจะลงเอง

 

โทโมะ // งั้นฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ

 

ป๊อปปี้ // เออ! เร็วๆนะ (โทโมะเดินไปเข้าห้องน้ำ) ลองโทรหาดีกว่า (กดโทรศัพท์) ‘‘ฮัลโหล ตอนนี้อยู่ไหน’’

 

….. // “ฮัลโหล นี่แกไม่เห็นฉันจริงๆหรอ ”

 

ป๊อปปี้ // “อย่ามากวนได้ไหม ฉันมารอแกตั้งนานแล้วนะ’’

 

….. // “ฉันไม่ได้กวน ตอนนี้ฉันอยู่ข้างหลังแก แกไม่เห็นฉันเอง’’

 

ป๊อปปี้ // “อยู่ข้างหลัง’’(ลองหันไปดู) ยัยแก้วแตกกกกกกกก!(พูดด้วยความดีใจที่ได้เจอเพื่อน แล้วกระโดดกอด)

 

แก้ว // โอ๊ย! เบาๆสิไอ้ป๊อป โตเป็นควายแล้ว ยังจะเล่นอีกนะ

 

ป๊อปปี้ // ก็ฉันคิดถึงแกนิ ไม่ได้เจอตั้งนาน สวยขึ้นนะเนี่ย

 

โทโมะ // ไอ้ป๊อปใครว่ะ? (หลังจากไปเข้าห้องน้ำเสร็จออกมาเห็นเพื่อนคุยกับผู้หญิงคนนึงจึงถาม)

 

ป๊อปปี้ // ก็นี่ไง เพื่อนฉัน! โทโมะนี่แก้วเพื่อนฉัน

 

โทโมะ // สวัสดีครับ ^^

 

แก้ว // สวัสดีค่ะ ^^

 

โทโมะ // ฉันก็นึกว่าสาวที่ไหน เกือบจะโทรบอกฟางแล้วเชียว (ตอนนี้ฟางเรียนอยู่ที่อเมริกา)

 

ป๊อปปี้ // พอเลยแก ไปแก้วกลับบ้าน!

 

โทโมะ // แก้วนอนบ้านแกหรอ?

 

ป๊อปปี้ // ใช่! ทำไม

 

โทโมะ // แก้วเค้าเป็นผู้หญิงนะ

 

ป๊อปปี้ // ไม่เป็นไร ฉันกับแก้วสนิทกันมาก ถึงขนาดเคยอาบน้ำด้วยกันนู่น

 

โทโมะ // 0_0

 

แก้ว // ไอ้ป๊อป! พูดดีๆสิ เอ่อ…หมายถึงตอนเด็กๆนะ

 

โทโมะ // อ๋อ! แล้วแก้วมาทำอะไรหรอ?

 

แก้ว // มาเที่ยวเฉยๆน่ะ ไอ้ป๊อป!กลับบ้านเถอะฉันเมื่อย

 

โทโมะ // เดี๋ยวผมช่วยครับ (ช่วยถือกระเป๋าเดินทางให้)

 

แก้ว // ขอบคุณค่ะ(แล้วทั้งหมดก็กลับบ้าน)

.

.

.

.

 เวลาผ่านไปโทโมะกับแก้วสนิทกันมากขึ้น จนแก้วคิดกับโทโมะเกินเพื่อน

 

โทโมะ // แก้วทำอะไรอยู่หรอ? (เดินเข้ามานั่งข้างๆ)

 

แก้ว // อ่านหนังสืออยู่น่ะ (ตายังดูหนังสืออยู่)

 

โทโมะ // เรื่องอะไร (เลื่อนหน้าเข้าไปดูใกล้ๆ)

 

แก้ว //เอ่อ…. (ตาทั้งสองผสานกันพอดี เหมือนมีแรงดึงดูดให้หน้าของทั้งสองเข้าหากัน แต่แก้วได้สติจึงใช้มือดันอกไว้) ฉะ…ฉันไปกินน้ำก่อนนะ (ลุกออกไป แล้วเดินไปที่ครัว)

 

ป๊อปปี้ // แกชอบมันแล้วสินะ (เห็นเหตุการณ์เมื่อกี้เลยถามเพื่อนสาวที่เดินเข้ามาในครัว)

 

แก้ว // เปล่าซะหน่อย ฉันไม่ได้ชอบ(หน้าแดงนิดๆ)

 

ป๊อปปี้ // แล้วที่ฉันเห็นเมื่อกี้มันคืออะไรน๊าาา

 

แก้ว // แกเห็นหรอ!

 

ป๊อปปี้ // ชัดเจนเลยครับคุณเพื่อน! (ทำให้แก้วยิ่งหน้าแดง) แกเป็นเพื่อนฉันตั้งแต่อนุบาล เรื่องแค่นี้ทำไมฉันจะดูแกไม่ออก(แก้วหลบสายตาของป๊อปปี้ที่พยายามจับผิด) เดี๋ยวฉันช่วยเอาไหม?

 

แก้ว // (หันกลับมามอง) แกจะช่วยฉันหรอ

 

ป๊อปปี้ // ไหนบอกไม่ได้ชอบไง ;)

 

แก้ว // ก็….เอ่อ

 

ป๊อปปี้ // ไม่ต้องโกหกเลย ฉันจะช่วยเท่าที่จะทำได้ก็แล้วกัน

 

แก้ว // อืมๆ ขอบใจนะ (หลังจากคุยกับป๊อปปี้เสร็จ ทั้งสามจึงตกลงกันว่าจะพากันไปเที่ยวผับ)

   

   ผับ seed wave

 

โทโมะ // แก้วจะดื่มอะไร

 

แก้ว // เอ่อ.....ไม่ดีกว่า ดื่มไม่เป็น

 

โทโมะ // ไม่ลองหน่อยหรอ?

 

แก้ว // .....ก็ได้

 

ป๊อปปี้ // เดี๋ยวฉันสั่งให้ พี่ครับๆ เอา ^$%)&#_@!^%&^*$_YH%

 

พนักงาน // รอสักครู่ครับ (เดินไปสักพักก็เดินมา) ได้แล้วครับ (เอาเครื่องดื่มวางที่โต๊ะ) จะเอาอะไรอีกไหมครับ?

 

ป๊อปปี้ // ไม่ละครับ ถ้าต้องการอะไรเดี๋ยวจะเรียกนะครับ

 

พนักงาน // ครับ (เดินไปบริการโต๊ะอื่น)

 

โทโมะ // อ่ะ (ยื่นแก้วให้)

 

แก้ว // (รับแก้วมาแต่ไม่ดื่มสักที)

 

โทโมะ // ไม่กินหรอแก้ว?

 

แก้ว // กลิ่นมันแรงอ่ะ

 

โทโมะ // ถึงกลิ่นจะแรงนะ แต่รสชาติสุดยอดเลย ลองหน่อยๆ

 

แก้ว // (ลังเลอยู่นาน แต่สุดท้ายก็ดื่ม แรกๆยังพอไว แต่นานๆไปก็เริ่มเกิดอาการ)

 

ป๊อปปี้ // ไอ้โมะ ดะ...เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ฝากดูยัยแก้วด้วย เอิ๊กกกก!(ป๊อปปี้ที่ตอนนี้เริ่มมึนๆ บอกเพื่อนหนุ่ม)