Problem ทำไงดี... เมื่อรักครั้งนี้มีปัญหา PF
10.0
PinnyO_O
แชร์นิยายฟิคชั่น
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ กริ๊งงงงงงงง งงงงง
“นักเรียนเคารพ”
“ขอบคุณค่ะ/ครับ”
เมื่อออดพักกลางวันดังขึ้น หัวหน้าห้องไม่รอช้าที่จะรีบบอกทำความเคารพอาจารย์ ก่อนที่อาจารย์จะเดินออกไป
“ไปกินข้าวกันหิววววว”
เสียงเฟย์กับแก้วดังขึ้นพร้อมกันก่อนทั้งสามจะเดินไปที่โต๊ะของ พิมและหวาย เพื่อชวนเพื่อนใหม่ไปทานอาหารกลางวันด้วยกัน
“ไปกันเถอะพิมหวาย เรามีพี่ชายจะแนะนำให้รู้จักด้วย” ฟางพูดจบทั้ง 5 คนก็มุ่งหน้าไปที่โรงอาหารทันที
“เฟย์ ฟาง แก้ว ทางนี้”
พอซื้ออาหารเสร็จเธอก็ได้ยินเสียงพี่ชายที่ตะโกนเรียกจึงหันไปตามเสียง ก็เจอกับพี่ชายหน้าหวานที่โบกมือเรียกอีกฟากของโรงอาหาร
“เฟย์ ใครหรอ” เขื่อนสะกิดแฟนสาวยิก พลางถามถึงสองสาวแปลกหน้าที่เดินตามเฟย์มาไม่ห่าง
“เพื่อนน่ะ พึ่งย้ายมาใหม่” เฟย์อธิบายสั้นๆแบบรวบรัดเพราะตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะมาอธิบายอะไรให้มันยืดยาวหิวจนจะกินหัวคนได้อยู่แล้วเนี่ย
“อ๋อ~ ลืมแนะนำ นี่เพื่อนใหม่ค่ะ คนนี้พิม คนนี้หวาย”
ฟางแนะนำเพื่อนใหม่กับพี่ชายทั้งสาม สายตาแอบสังเกตเห็นสายตาของเพื่อนใหม่ ที่ทำให้เธอรู้สึกระแวง แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
“แล้วนี่พี่โทโมะ พี่ชายยัยฟาง นี่พี่เขื่อน แฟนยัยเฟย์ แล้วนี่ก็พี่ป๊อปปี้เพื่อนที่เขื่อนกับพี่โมะ”
แก้วแนะนำสามหนุ่มต่อจากเพื่อนแบบรวดเดียวจบก่อนที่พิมและหวายจะกล่าวทักทายทั้งสามหนุ่ม
“สวัสดีค่ะ พี่เขื่อน พี่โทโมะ พี่ป๊อป”
ทั้งสองส่งยิ้มหวานก่อนที่ทั้งโต๊ะจะต่างคนต่างกิน จะมีก็แต่เสียงทะโละกันเบาๆของแก้วกับโทโมะที่มีมาให้ได้ยินเป็นระยะ ส่วนฟางก็แอบมองหน้าป๊อปปี้โดยไม่ให้อีกฝ่ายรู้อย่างที่เธอเคยทำมาโดยตลอดและก็ไม่ต่างจากป๊อปปี้ที่มักจะแอบมองหน้าเธอเวลาเธอเผลอเช่นเดียวกัน
“วันเลิกเรียนเราไปกินไอติมกันมั้ย” เฟย์เอ่ยขึ้นหลังจากที่รู้สึกว่าบรรยากาศบนโต๊ะอาหารจะเริ่มมาคุ
“ก็ดีเหมือนกันความคิดดีนะเนี่ยเฟย์ พี่โมะ พี่ป๊อปไปนะ นะๆๆๆ” ฟางชมเพื่อนสาว ก่อนจะรีบหยอดลูกอ้อนให้สองหนุ่มที่ตั้งท่าจะปฏิเสธตั้งแต่เฟย์เอ่ยออกมาแล้ว
“ก็ได้ครับ” ในที่สุดทั้งสองก็ไม่สามารถใจแข็งปฏิเสธได้ ก็ลองใครได้เห็นอาการอ้อนเหมือนแมวของยัยตัวแสบดูสิ ต่อให้ใจหินแค่ไหนก็ต้องมีสงสารบ้างแหละ ถ้าไม่รู้สึกอะไรเลยคงไม่ใช่คนแล้วหล่ะ
“งั้นพิมกับหวายไปด้วยกันไหม” แก้วหันไปถามสองสาวที่นั่งข้างๆ
“จ๊ะ ไปอยู่แล้ว” พิมรีบเอ่นออกมาทันที เพราะตั้งใจจะขอไปด้วยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แก้วมาชวนแบบนี้เลยไม่ปฏิเสธให้เสียน้ำใจ
$ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $
ขอโทษนะที่เขาแต่งไม่สนุกแล้ว แต่มันตันจริงๆ อย่าเพิ่งทิ้งเขาไปไหนนะ ถ้ามันไม่สนุกแบบสุดๆแล้วก็แนะนำกันได้ เราตันแล้วอ่ะ T^T ฝากไปอ่าน love forever รักนี้... ตลอดไป ด้วยนะ เจอกันตอนหน้าคร้าบบ >3<
“นักเรียนเคารพ”
“ขอบคุณค่ะ/ครับ”
เมื่อออดพักกลางวันดังขึ้น หัวหน้าห้องไม่รอช้าที่จะรีบบอกทำความเคารพอาจารย์ ก่อนที่อาจารย์จะเดินออกไป
“ไปกินข้าวกันหิววววว”
เสียงเฟย์กับแก้วดังขึ้นพร้อมกันก่อนทั้งสามจะเดินไปที่โต๊ะของ พิมและหวาย เพื่อชวนเพื่อนใหม่ไปทานอาหารกลางวันด้วยกัน
“ไปกันเถอะพิมหวาย เรามีพี่ชายจะแนะนำให้รู้จักด้วย” ฟางพูดจบทั้ง 5 คนก็มุ่งหน้าไปที่โรงอาหารทันที
“เฟย์ ฟาง แก้ว ทางนี้”
พอซื้ออาหารเสร็จเธอก็ได้ยินเสียงพี่ชายที่ตะโกนเรียกจึงหันไปตามเสียง ก็เจอกับพี่ชายหน้าหวานที่โบกมือเรียกอีกฟากของโรงอาหาร
“เฟย์ ใครหรอ” เขื่อนสะกิดแฟนสาวยิก พลางถามถึงสองสาวแปลกหน้าที่เดินตามเฟย์มาไม่ห่าง
“เพื่อนน่ะ พึ่งย้ายมาใหม่” เฟย์อธิบายสั้นๆแบบรวบรัดเพราะตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะมาอธิบายอะไรให้มันยืดยาวหิวจนจะกินหัวคนได้อยู่แล้วเนี่ย
“อ๋อ~ ลืมแนะนำ นี่เพื่อนใหม่ค่ะ คนนี้พิม คนนี้หวาย”
ฟางแนะนำเพื่อนใหม่กับพี่ชายทั้งสาม สายตาแอบสังเกตเห็นสายตาของเพื่อนใหม่ ที่ทำให้เธอรู้สึกระแวง แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
“แล้วนี่พี่โทโมะ พี่ชายยัยฟาง นี่พี่เขื่อน แฟนยัยเฟย์ แล้วนี่ก็พี่ป๊อปปี้เพื่อนที่เขื่อนกับพี่โมะ”
แก้วแนะนำสามหนุ่มต่อจากเพื่อนแบบรวดเดียวจบก่อนที่พิมและหวายจะกล่าวทักทายทั้งสามหนุ่ม
“สวัสดีค่ะ พี่เขื่อน พี่โทโมะ พี่ป๊อป”
ทั้งสองส่งยิ้มหวานก่อนที่ทั้งโต๊ะจะต่างคนต่างกิน จะมีก็แต่เสียงทะโละกันเบาๆของแก้วกับโทโมะที่มีมาให้ได้ยินเป็นระยะ ส่วนฟางก็แอบมองหน้าป๊อปปี้โดยไม่ให้อีกฝ่ายรู้อย่างที่เธอเคยทำมาโดยตลอดและก็ไม่ต่างจากป๊อปปี้ที่มักจะแอบมองหน้าเธอเวลาเธอเผลอเช่นเดียวกัน
“วันเลิกเรียนเราไปกินไอติมกันมั้ย” เฟย์เอ่ยขึ้นหลังจากที่รู้สึกว่าบรรยากาศบนโต๊ะอาหารจะเริ่มมาคุ
“ก็ดีเหมือนกันความคิดดีนะเนี่ยเฟย์ พี่โมะ พี่ป๊อปไปนะ นะๆๆๆ” ฟางชมเพื่อนสาว ก่อนจะรีบหยอดลูกอ้อนให้สองหนุ่มที่ตั้งท่าจะปฏิเสธตั้งแต่เฟย์เอ่ยออกมาแล้ว
“ก็ได้ครับ” ในที่สุดทั้งสองก็ไม่สามารถใจแข็งปฏิเสธได้ ก็ลองใครได้เห็นอาการอ้อนเหมือนแมวของยัยตัวแสบดูสิ ต่อให้ใจหินแค่ไหนก็ต้องมีสงสารบ้างแหละ ถ้าไม่รู้สึกอะไรเลยคงไม่ใช่คนแล้วหล่ะ
“งั้นพิมกับหวายไปด้วยกันไหม” แก้วหันไปถามสองสาวที่นั่งข้างๆ
“จ๊ะ ไปอยู่แล้ว” พิมรีบเอ่นออกมาทันที เพราะตั้งใจจะขอไปด้วยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แก้วมาชวนแบบนี้เลยไม่ปฏิเสธให้เสียน้ำใจ
$ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $
ขอโทษนะที่เขาแต่งไม่สนุกแล้ว แต่มันตันจริงๆ อย่าเพิ่งทิ้งเขาไปไหนนะ ถ้ามันไม่สนุกแบบสุดๆแล้วก็แนะนำกันได้ เราตันแล้วอ่ะ T^T ฝากไปอ่าน love forever รักนี้... ตลอดไป ด้วยนะ เจอกันตอนหน้าคร้าบบ >3<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
