Problem ทำไงดี... เมื่อรักครั้งนี้มีปัญหา PF

10.0

เขียนโดย PinnyO_O

วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.13 น.

  13 chapter
  163 วิจารณ์
  22.46K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          “โห่~ อะไรเนี่ยเป็นฝ่ายนัดแต่มาสายเองไม่ไหวๆ” แก้วได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอากับนิสัยไม่ตรงต่อเวลาของเหล่ารุ่นพี่ทั้งหลายแหล่ที่เป็นฝ่ายนัดเธอ แล้วกำชับซะดิบดีว่าให้มาให้ตรงเวลา แต่ตัวเองกลับทำให้พวกเธอต้องยืนรอจนเมื่อยตุ้ม เป็นแบบนี้ทุกที

 

          “เอาน่า ก็อาจารย์ปล่อยเลทน่ะ จะบ่นก็ไปบ่นอาจารย์นู่นเลย” โทโมะพูดก่อนจะโยนขวดน้ำที่พึ่งซื้อใหม่ให้แก้ว

 

           “เห้ย!! พี่โมะฟางก็หิวทำไมให้แต่ไอ้แก้วหล่ะ เห็นหญิงดีกว่าน้องหรอ” ฟางที่เห็นขวดน้ำของเขากำลังจะไปหยิบมาดื่ม แต่เขาดันโยนให้เพื่อนเธอซะก่อน ฟางเลยได้แต่แขวะพี่ชายหน้ามุ่ย

 

          “อ่ะ... เรากินของพี่ก็ได้” ป๊อปปี้ที่ยืนเงียบอยู่นานเดินมายืนข้างๆก่อนจะยื่นขวดน้ำที่เขาเพิ่งซื้อใหม่ไปให้ฟาง

 

          “แล้วพี่ป๊อปไม่ดื่มหรอค่ะ”

 

          “พี่ดื่มแล้ว ขวดนี้พี่ให้” ป๊อปปี้พูดยิ้มก่อนที่ฟางจะรีบเอ่ยขอบคุณแล้วคว้มาดื่มอย่างดีใจทันที อดคิดไม่ได้ว่าเขาตั้งใจซื้อมาให้เราหรือเปล่านะ

 

          “งั้นรีบไปกันเถอะค่ะ” พิมที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่นานไม่พูดไม่จาก็เอ่ยขึ้นเมื่อดูเหมือนจะไม่ได้ไปร้านไอติมอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะมัวแต่คุยกัน

 

          “นั่นซิค่ะไปกันเถอะ” พอหวายเอ่ยจบทุกคนก็เดินไปที่ร้านไอศกรีมใกล้โรงเรียนที่พวกเขาไปทานบ่อยๆ จนพนักงานรู้จักทันที

 

    

 

         

 

          “วันนี้รับอะไรดีค่ะเด็กๆ” พี่เจ้าของร้านสาวสวยเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นพวกเขาทั้งหกเดินเข้ามาในร้าน

 

          “เหมือนเดิมครับ” เขื่อนพูดจบก็นั่งลงข้างเฟย์ทันที

 

          “แล้วสองสาวเอาอะไรค่ะ” หันไปถามสองสาวหน้าใหม่ที่เธอไม่คุ้นหน้าด้วยใบหน้าเป็นมิตร

 

          “พิมเอาสตรอเบอร์รี่ค่ะ”

 

          “หวายเอาวนิลาค่ะ”

 

           “ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ”

 

          หลังจจากนั้นไม่นานไอศกรีมหน้าตาน่าทานก็ถูกยกมาเสิร์ฟบนโต๊ะ ทั้งหมดก็ลงมือทานทันที ทานไปด้วยคุยไปด้วยตามประสาวัยรุ่น อย่างเพลิดเพลิน ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ส่วนพิมกับหวายก็กลับคอนโดที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันทันที

 

คอนโด พิม/หวาย

          “วันนี้ไปเรียนวันแรกฉันโคตรเหนื่อยเลยว่ะแก” เมื่อมาถึงห้องหวายก็บ่นทันที เพิ่งไปเรียนวันแรกมันเหนื่อยจริงๆ

 

          “ยัยหวายฉันมีเรื่องอยากบอกแกว่ะ” พิมพูดก่อนจะเดินมานั่งลงข้างๆหวายบนโซฟาตัวยาว

 

          “มีอะไร” หวายถามอย่างสงสัย หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องที่เธอสังหรณ์ใจหรอกนะ หวายคิดในใจก่อนจะสะบัดความคิดฟุ้งซ่านนั้นทิ้ง แล้วตั้งใจฟังเรื่องที่เพื่อนสาวของเธอจะบอก

 

          “ฉันชอบพี่ป๊อปอ่ะ” พิมพูดสีหน้าเรีบยเฉยไม่แสดงท่างเขินอายให้เพื่อนสาวของเธอที่นั่งตาค้างกับประโยคสารภาพของเธอได้เห็นเลยสักนิด

 

           “แล้วแกจะทำยังไง ฉันว่าแล้วว่าแกต้องชอบพี่เขา” เธอพอจะดูสายตาของเพื่อนเธออกหรอก คบกันมาตั้งแต่อนุบาล มองแค่แวบเดียวเธอก็รู้แล้วว่าเพื่อนสาวมีใจให้รุ่นพี่สุดหล่อ

 

          “ฉันก็จะทำให้พี่เขาชอบฉันน่ะสิ”

 

          “ฉันว่าพี่เค้ามีใจให้ฟาง เพราะฉันเห็นเค้าแอบมองฟางบ่อยๆ แล้วดูท่าฟางก็คงชอบพี่เค้าเหมือนกัน”

 

          “แล้วยังไงหละ คนเรามันก็ต้องมีหวั่นไหวกันบ้าง แกก็น่าจะรู้ว่าถ้าฉันอยากได้อะไรฉันก็ต้องเอามาให้ได้” พิมพูดอย่างมุ่งมั่น สายตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความอิจฉาริษยาคนที่ได้หัวใจป๊อปปี้ไปครอง

 

          “เฮ้ออออ แกจะทำอะไรก็ทำเถอะ ฉันห้ามไม่ได้อยู่แล้วหนิ แต่ฉันบอกไว้ก่อนว่าเรื่องนี้ฉันไม่ช่วยแกนะ”

 

          หวายได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนเพราะรู้ดีห้ามไปเพื่อนหัวดื้อของเธอก็ไม่มีทางฟังเลยยได้แต่เดินเลี่ยงเข้าห้องนอนไปอย่างจนปัญญา

 

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

 

จบแล้วววววววววววววววว รู้แล้วใช่ไหม คนไหนเป็นยังไง 5555 เรื่องจะเป็นยังไงอย่าลืมติดตามกันนะ ฝากเรื่องใหม่ของเขาด้วยนะทุกคนนนนน ^O^ เจอกันตอนหน้าค่ะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา