รักใสใสของยัยแม่มดฝึกหัด

9.9

เขียนโดย DuNgGyPaNg

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 22.28 น.

  4 ตอน
  6 วิจารณ์
  9,295 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"ฉันขออยู่กับนายได้มั๊ยย"เสียงผู้หญิง? ใครกันอ่ะ แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ยหมอกล้อมรอบตัวแถมยังมีเสียงผู้หญิงเรียกอีก
"ใคร?"ผมเดินแหวกฝูงหมอกออกไปเพื่อหาเธอคนที่เรียกผม
"ฉันอยู่นี่!!"ผมหันขวับไปมองตามเสียง ทันทีที่สายตาผมไปปะทะกับร่างเล็กน่ารัก ผมตรงแต่ก็ฟูๆ เหมือนไม่ได้หวีผมดูแล้วเซ็กซี่ แต่ผมก็จำได้ว่าเธอคือใคร ผมจำได้ว่าเพิ่งเจอเธอเมื่อเช้าตอนผมเพิ่งตื่น
"เธออีกแล้ว!!"
"จำได้ด้วยหรอ" เธอเดินเข้ามาใกล้ผมจนผมเห็นหน้าเธอชัดเจน ดวงตาสีน้ำตาลมองมาที่ผมทำให้ผมแน่ใจเลยว่าผมเพิ่งเจอเธอเมื่อเช้า และมันก็น่ากลัวเพราะเธอหายตัวได้
" ผีหลอกกก!!!"
ฟึ่บ!
อ้าว! ฝันหรอกเหรอ ผมลืมตาช้าๆอย่างงัวเงียแสงแดดแยงเข้าตาบอกเวลาว่าเช้าแล้วผมตบแก้มตัวเองสองที นี่ผมกลัวเธอจนเก็บเอามาฝันเลยหรอเนี่ยยย
"ตื่นแล้วหรอค่ะ ^^"
ขวับ ( --)
ผมหันไปมองเสียงนี่นอย่างรวดเร็วว
"OoO ธะ....เธออ" ผมแทบจะกรี๊ดดดด ออกมาเมื่อเห็นว่าเธอผู้หญิงคนที่ผมเจอเมื่อวานและฝันเมื่อคืน มานั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาและกำลังทำหน้าตาระรื่น สดชื่นอยู่
"เจอกันอีกแล้วน่ะค่ะสุดหล่อ ^^"
"ผีหลอก ว้ากๆๆ " ตอนนี้ผมวิ่งไปทั่วห้องและพยายามจะหนีแต่ก็โดนเธอดักหน้าเอาไว้ซะก่อน
"นี่! นายฉันไม่ใช่ผี"
"จะ...จะให้ฉันเชื่อได้ไง"ผมมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า
"จับแขนฉันสิ" เธอยื่นแขนออกมา ให้ผมจับ ผมยกมือตัวเองแบบกล้าๆกลัวๆ
หมับ
ผมจับแขนเธอได้แล้ว ผมจับไปจับมาแบบประหลาดใจ หวานุ่มจัง ^^
"นี่นาย จะจับแขนฉันอีกนานมั๊ย" ผมสดุ้งและเอามือออกทันที
"แล้วเธอคือใคร!"
"แม่มด : )"
 
9:30 น.
"หยุดน่ะ หยุดเดี๋ยวนี้เลยน่ะ"นายคนนั้นเข้ามาจับมือฉันไว้เพราะว่าฉันจะเสกให้ห้องนี้ เป็นสีชมพูสีที่ฉันชอบยังไงหล่ะ
"รำคาญๆ" ฉันสะบัดมือจากการเกาะกุมของนายนี่อำอกแต่ไม่เป็นผล
"เธอทำให้ห้องฉันกลับเป็นเหมือนเดิมเดี๋ยวนี้น่ะ!"
"ม่ายยยย!" 
"งั้นเหรอ!" เขายกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วก็รวบมือฉันง่า แล้วเขาก็ยื่นหน้ามาใกล้มากๆเลยด้วย กรี๊ด แม่มดจะเป็นลม ><
"จะหยุดหรือไม่หยุดยัยแม่มดปัญญาอ่อน"
"ฉันชื่อโบว์ย่ะ!!"
"เออ! นั่นแหละถ้าไม่ทำให้ห้องฉันเป็นเหมือนเดิมฉันจะจูจุ๊บเธอ!!"กรี๊ดดดไม่น่ะ เขายื่นหน้ามาเรื่อยๆแล้วอ่า แงๆ
"ยอม! ยอมแล้วววว \(. .)/"
"งั้นก็เสกให้เป็นเหมือนเดิมซะ!!"
"ตอนนี้เลยหรอ"
"เออ!!!"
"ดุจัง"
"เร็วๆ"
เฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ ฉันเสกให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม และสุดท้ายอีตานี่ก็ปล่อยฉันเป็นอิสระ
"ค่อยยังชั่วว -_-'' "
"เออ นาย"
"หือ?"
"นายชื่อไรอ่า"
"ฉันหรอ"
"เออ!"
"พิชชี่ ^^ "  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา