รักใสใสของยัยแม่มดฝึกหัด

9.9

เขียนโดย DuNgGyPaNg

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 22.28 น.

  4 ตอน
  6 วิจารณ์
  9,232 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ.โรงเรียนเวทมนตร์

"ขอเชิญแม่มดฝึกหัด1-12และแม่มดชั้นกลาง1-10ด้วยค่ะ"เสียงครูผู้สอนพูดผ่านไมค์ทำให้นักเรียนที่เป็นแม่มดฝึกหัดและแม่มดชั้นกลางมารวมตัวกัน

ฮือออออ ฮาาาาา~~~

"เอ้า!เงียบกันหน่อยวันนี้ครูมีข่าวดีมาบอก"

"......"

"ครูจะให้นักเรียนทุกคนส่งตัวแทนของระดับเลเวลของตนเองเพื่อนจะไปทัศนศึกษาที่เมืองมนุษมาเลเวลล่ะ1คนค่ะ"

ฮือออออ ฮาาาา~~~~

(แม่มดฝึกหัด 1)

"เอาใครดีล่ะ ใครจะอยากไปบ้าง"หัวหน้ากลุ่มเป็นคนถาม

เงียบ! ...... -_-

"ใครจะอยากไปกัน เมืองมนุษย์น่ะวุ่นวายจะตาย!"หญิงสาวในกลุ่มพูดขึ้น

"นั่นสิเอาใครไปหล่ะ"หัวหน้าหันไปถามสมาชิกในกลุ่ม

"คนนี้อยากไปค่ะหัวหน้า!!"อยู่ๆสมาชิกหญิงในกลุ่มก็ตะโกนขึ้นมาแล้วชี้ไปยังเด็กสาวที่กำลังกินแอปเปิ้ลอยู่

ฟึ่บ!!! ทุกคนหันไปมองเด็กสาวที่ถือแอปเปิ้ล

เด็กสาวถึงกับรีบกินแอปเปิ้ลให้หมดแล้วรีบกลืน และทำท่าจะโต้แย้งทันที

"เอาเป็นว่าเธอตกลงน่ะ"ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดหัวหน้ากลุ่มก็รีบแย้งซะก่อน

"แต่....."

"ไม่มีแต่ทั้งนั้นน้ะจ้ะโบว์วี่ แอนเดอร์ธีเฟอร์" หัวหน้ากลุ่มรีบแย้งทันทีก่อนที่ 'โบวว์วี่ แอนเดอร์ธีเฟอร์'จะตอบซึ่งแน่นอน ทำให้เธอยอมจำใจและเป็นตัวแทนของกลุ่มนี้เพื่อไปทัศนศึกษาที่เมืองมนุษย์

(จบ แม่มดฝึกหัด1)

"เอาล่ะจ้ะซึ่งตอนนี้เราก็ได้ตัวแทนกันครบแล้วเชิญออกมาโชว์ตัวกันหน่อย"

ฮือออออ ฮาาาาา~~~~~

ทุกคนที่เป็นตัวแทนของแต่ละเลเวลยืนโชว์ตัว และก็สร้างเสียงฮือฮาเป็นอย่างมาก

"นักเรียนทุกคนที่ไปเมืองมนุษย์จะต้องใช้คาถาบังตัว และเข้าไปยังเมืองมนุษย์ถ้ามีใครสามารถเห็นเราได้ก็แสดงว่า กระแสจิตเชื่อมกัน และเราก็สามารถเข้าฝันเขาได้"

ครูพูดก่อนจะสอนวิธีการใช้คาถาต่างๆนนาๆ และตอนนี้ตัวแทนแต่ละเลเวลกำลังจะเดินทางไปเมืองมนุษย์แล้ววว ทุกคนขี่ไม้กวาดประจำตัวของตัวเองก่อนจะข้ามฝ่าประตูเวทย์เพื่อไปยังเมืองมนุษย์ และตอนนี้ก็อยู่ที่เมืองมนุษย์เรียบร้อยแล้ววว .......

 

ตึง!

ฉันจอดไม้กวาดลงและย่ำก้าวเข้าสู่โลกมนุษย์ตอนนี้ฉันกำลังจะร่ายคาถาบังตัว อ๊ะลืมแนะนำตัวไป ฉันชื่อ โบวว์วี่ แอนเดอร์ธีเฟอร์ หรือชื่อเล่นว่าโบว์ แน่นอนว่าตระกูลของฉันรวยย และมีพลังมหาศาลแหละจะบอกให้ เอาหล่ะจะเสียเวลาไม่ได้ต้องร่ายคาถาบังตัวเองก่อน

เมืิ่อร่ายเสร็จต่อไปก็ต้องหายยตัวสินะ โอม เป รา เป รา ป๊อก (เสียงดีดนิ้ว)

ฟิ้ง ฉึบ

เฮ้ยยยมาอยู่ที่ไหนเนี่ยยย ในนี้เป็นห้องสงสัยจะเป็นคอนโดแน่ๆถูกจัดไว้สวยเชียวแล้วตอนนี้ฉันก็มาอยู่บนเตียง(เตียงใครไม่รู้) หันซ้ายหันขวาก็ไม่มีใคร

"ฟี้ Zz ครอก"เฮ้ยเสียงใครอ่ะ ฉันคลำๆแถวผ้าห่มที่รู้สึกเหมือนมีคนอยู่แล้วกระชากมันออก เฮ้ยยยยยยย!!!

หล่อว่ะ ><

"งำๆ" เขาบิดตัวบนที่นอน แล้วลุกแต่ตายังไม่เปิดเล้ยยย เย้ยย ฉันว่าฉันหายตัวออกไปก่อนดีกว่า

โอม เป รา เป.....

"นั่นใครอ่ะ!!" ซวยแล้วนายนี่เห็นฉันอ่ะ กรี๊ดดด งั้นแสดงว่ากระแสจิตฉันเชื่อมกับผู้ชายคนนี้หรอ กรี๊ดดดด แต่ยังไงขอไปตั้งหลักก่อนน่ะ

โอม เป รา เป รา ป๊อก

"ผีหลอก อ๊าก!!!!!!!!"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา