รักใสใสของยัยแม่มดฝึกหัด

9.9

เขียนโดย DuNgGyPaNg

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 22.28 น.

  4 ตอน
  6 วิจารณ์
  9,234 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฉันขออยู่กับนายได้มั๊ยย"เสียงผู้หญิง? ใครกันอ่ะ แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ยหมอกล้อมรอบตัวแถมยังมีเสียงผู้หญิงเรียกอีก

"ใคร?"ผมเดินแหวกฝูงหมอกออกไปเพื่อหาเธอคนที่เรียกผม

"ฉันอยู่นี่!!"ผมหันขวับไปมองตามเสียง ทันทีที่สายตาผมไปปะทะกับร่างเล็กน่ารัก ผมตรงแต่ก็ฟูๆ เหมือนไม่ได้หวีผมดูแล้วเซ็กซี่ แต่ผมก็จำได้ว่าเธอคือใคร ผมจำได้ว่าเพิ่งเจอเธอเมื่อเช้าตอนผมเพิ่งตื่น

"เธออีกแล้ว!!"

"จำได้ด้วยหรอ" เธอเดินเข้ามาใกล้ผมจนผมเห็นหน้าเธอชัดเจน ดวงตาสีน้ำตาลมองมาที่ผมทำให้ผมแน่ใจเลยว่าผมเพิ่งเจอเธอเมื่อเช้า และมันก็น่ากลัวเพราะเธอหายตัวได้

" ผีหลอกกก!!!"

ฟึ่บ!

อ้าว! ฝันหรอกเหรอ ผมลืมตาช้าๆอย่างงัวเงียแสงแดดแยงเข้าตาบอกเวลาว่าเช้าแล้วผมตบแก้มตัวเองสองที นี่ผมกลัวเธอจนเก็บเอามาฝันเลยหรอเนี่ยยย

"ตื่นแล้วหรอค่ะ ^^"

ขวับ ( --)

ผมหันไปมองเสียงนี่นอย่างรวดเร็วว

"OoO ธะ....เธออ" ผมแทบจะกรี๊ดดดด ออกมาเมื่อเห็นว่าเธอผู้หญิงคนที่ผมเจอเมื่อวานและฝันเมื่อคืน มานั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาและกำลังทำหน้าตาระรื่น สดชื่นอยู่

"เจอกันอีกแล้วน่ะค่ะสุดหล่อ ^^"

"ผีหลอก ว้ากๆๆ " ตอนนี้ผมวิ่งไปทั่วห้องและพยายามจะหนีแต่ก็โดนเธอดักหน้าเอาไว้ซะก่อน

"นี่! นายฉันไม่ใช่ผี"

"จะ...จะให้ฉันเชื่อได้ไง"ผมมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

"จับแขนฉันสิ" เธอยื่นแขนออกมา ให้ผมจับ ผมยกมือตัวเองแบบกล้าๆกลัวๆ

หมับ

ผมจับแขนเธอได้แล้ว ผมจับไปจับมาแบบประหลาดใจ หวานุ่มจัง ^^

"นี่นาย จะจับแขนฉันอีกนานมั๊ย" ผมสดุ้งและเอามือออกทันที

"แล้วเธอคือใคร!"

"แม่มด : )"

 

9:30 น.

"หยุดน่ะ หยุดเดี๋ยวนี้เลยน่ะ"นายคนนั้นเข้ามาจับมือฉันไว้เพราะว่าฉันจะเสกให้ห้องนี้ เป็นสีชมพูสีที่ฉันชอบยังไงหล่ะ

"รำคาญๆ" ฉันสะบัดมือจากการเกาะกุมของนายนี่อำอกแต่ไม่เป็นผล

"เธอทำให้ห้องฉันกลับเป็นเหมือนเดิมเดี๋ยวนี้น่ะ!"

"ม่ายยยย!" 

"งั้นเหรอ!" เขายกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วก็รวบมือฉันง่า แล้วเขาก็ยื่นหน้ามาใกล้มากๆเลยด้วย กรี๊ด แม่มดจะเป็นลม ><

"จะหยุดหรือไม่หยุดยัยแม่มดปัญญาอ่อน"

"ฉันชื่อโบว์ย่ะ!!"

"เออ! นั่นแหละถ้าไม่ทำให้ห้องฉันเป็นเหมือนเดิมฉันจะจูจุ๊บเธอ!!"กรี๊ดดดไม่น่ะ เขายื่นหน้ามาเรื่อยๆแล้วอ่า แงๆ

"ยอม! ยอมแล้วววว \(. .)/"

"งั้นก็เสกให้เป็นเหมือนเดิมซะ!!"

"ตอนนี้เลยหรอ"

"เออ!!!"

"ดุจัง"

"เร็วๆ"

เฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ ฉันเสกให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม และสุดท้ายอีตานี่ก็ปล่อยฉันเป็นอิสระ

"ค่อยยังชั่วว -_-'' "

"เออ นาย"

"หือ?"

"นายชื่อไรอ่า"

"ฉันหรอ"

"เออ!"

"พิชชี่ ^^ "  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา