ถ้ารักฉัน...อย่าทำแบบนี้อีก

         ......ฟางวิ่งออกมาโบกแท็กซี่กลับบ้าน เธอไม่คิดเลยว่าคนรักของเธอจะหลอกเธอมาตลอด  เรื่อง


ป๊อปปี้กับพิมมนั้น แก้วเคยเล่าให้ฟางฟังหลายครั้งแล้ว แต่เธอก็ไม่เชื่อเพราะเธอไว้ใจป๊อปปี้ .....    
 
 
 
                   ก๊อก..ก๊อก...ก๊อก    พี่ฟาง แม่เรียก   เสียงใสของน้องสาวเธอทำให้เธอตื่นจากภวังค์ 
 
 
 
 
ฟาง : จ่ะ   เดี๋ยวไป 
 
 
 
                             ...แล้วเธอก็เดินไปหามารดาของเธอ....   
 
 
แม่เฟียต : ฟาง  ลูก  มาหาแม่หน่อย  
 
 
 
 
ฟาง : ค่ะ    (ขยับไปใกล้แม่ของเธออีก) 
 
 
 
 
แม่เฟียต : แม่คิดว่าจะให้ลูกไปเรียนต่อเมืองนอกหน่ะลูก  ไปนะ แค่ 2 ปีเอง  
 
 
 
 
 
ฟาง : แต่แม่คะ ฟาง...  
 
 
 
 
 
 
แม่เฟียต : มีอะไรรึเปล่าลูก   
 
 
 
 
ฟาง : ไม่ค่ะ  ฟางอยากไป  
 
 
 
 
แม่เฟียต : อีกประมาณ เดือนนึง  มหาลัยก็ปิดแล้ว ลูกก็ย้ายเลยนะ 
 
 
 
 
ฟาง : ค่ะ  
 
 
 
            ......เธอเดินจากมารดาไปอย่างหมดหวัง เธอเป็นลูกคนโต และเรียนดีที่สุด  เธอไม่อยากขัดใจคุณแม่ 
 
 
 
หากเธอไม่ไป เฟย์ก็ต้องไป เธอไม่อยากให้เฟย์ห่างกับเขื่อน เพราะทั้ง 2 คนรักกันมาก   เธอจึงเลือกที่จะไปดี
 
 
 
 
ที่สุดแล้ว  ถึงแม้เธอยังเคลียร์กับป๊อปปี้ แต่เธอก็จะพยายามหาเวลาคุยกันให้ได้  .....  
 
 
 
 
 
                                    .....วันต่อมา   ณ   จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  ... 
 
 
                  poppy  tomo koen  
 
 
โทโมะ : เฮ้ย ป๊อปนั่นฟางแกไม่คิดจะไปคุยด้วยเลยเหรอ
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : แกรู้!!!!!!!!!    (สีหน้าตกใจพอสมควร)
 
 
 
 
โทโมะ : ก็ไอ่เขื่อนมันบอก    (ชี้ไปทางเขื่อนที่นั่งคุยกับเฟย์อยู่) 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : เออ  ชั้นไม่รู้จะง้อฟางยังไง    
 
 
 
 
เขื่อน : พ่อฮะ  (เรียกป๊อปปี้)   เขื่อนน้อยขอบอกนะ ถ้าจะง้อก็รีบๆ เพราะเวลามันอาจไม่พอแล้ว 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : ยังไงวะ  
 
 
 
 

 
เขื่อน : แม่ฟางจะไปเรียนต่อต่างประเทศฮะ    
 

 

 
โทโมะ : ชิบแล้วไงไอ่ป๊อป   รีบๆละกัน   (โทโมะตบไหล่ป๊อป) 
 
 
 
 
 
เขื่อน : สู้ๆนะฮับ 
 

 
 
ป๊อปปี้ : อืมๆ  จะลองดู 
 
 

 
   ...  ตอนเที่ยงแล้ว ป๊อปปี้เดินไปหาฟาง (เวลาเที่ยงฟางชอบไปนั่งที่ม้าหินอ่อนข้างสระน้ำ).....
 
 
 
ป๊อปปี้ : ฟางครับ ป๊อปนั่งด้วยนะ
 
 
 
 
                               ...  เมื่อรู้ว่าเจ้าของเสียงเป็นใครฟางก็ลุกหนีทันที ..... 
 
 
ป๊อปปี้ : ฟาง   เดี๋ยว  (จับแขนฟาง) 
 
 
 
 
 
ฟาง : มีอะไร   
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ 
 
 
 
 
ฟาง : เดี๋ยวนี้มีเวลาให้ฟางแล้วเหรอ  แล้วพิมหล่ะ เค้าคิดถึงป๊อปแล้วมั้ง    
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : ฟาง  ป๊อปกับพิมแค่นัดไปเที่ยวกันเฉยๆ  ไม่ได้มีอะไรนะ  
 
 
 
 
 
ฟาง : เหรอ    อยากเที่ยวกับพิมจนต้องยกเลิกนัดกับฟางเลยใช่มั๊ย   คงอยากกลับไปคบกับแม่นั่นสินะ 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : ฟาง!!!!!!  ฟางกำลังดูถูกป๊อป   
 
 
 
 
 
 
ฟาง : ใช่  แต่ป๊อปเป็นฝ่ายนอกใจฟางก่อน  
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ :  ฟางดีกับป๊อปนะ ป๊อปไม่ได้คิดอะไรกับพิมซักหน่อย ดีกันน๊าาา   นะคร๊าบบบบ   (กอดฟาง) 
 
 
 
 
 
 
ฟาง : ปล่อยนะ  อายคน   
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : ดีกับป๊อปก่อนสิ     ถ้าไม่คืนดีป๊อปจูบไม่รู้นะ 
 
 
 
 
 
ฟาง : ฮึ้ย !   ดีก็ได้  ปล่อยก่อน 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : เย้!!!  ฟางน่ารักอ่ะ  หอมที       ฟ่อดดดดดดดดดดด
 
 
 
 
ฟาง : บ้า        ไปแล้ว 
 
 
 
 
                    {ยอมคืนดีง่ายจริงแม่เป็ดเรา : ไรท์เตอร์ }  
 
 
 
                 เวลา 15 : 00 น. 
 
 
เขื่อน : สำเร็จป่าววะ ไอ่ป๊อป
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : ฝีมือขนาดนี้ คิดว่าจะสำเร็จมั๊ยล่ะ 
 
 
 
 
ฟาง : ชิ !!!  
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : ใช่มั๊ยล่ะ  5555555555  
 
                                 ขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน
 
พิม : ป๊อปขา  พิมหิว  (โผล่มาจากรูไหนเนี่ย) 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : เอ่อ  ผมไม่ว่าง  มีนัดกับ ฟาง 
 
 
 
๋ฟาง : ฮะ  นะ นัด 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ : ใช่ พิมไปก่อนเถอะ 
 
 
 
 
 
พิม : ก็ได้ เที่ยวกันให้สนุกนะ   (มองฟางอย่างมีเลศนัย) 
 
 
 
......................................................................................................................................ง
 
                                                          ไรท์เตอร์ไม่อยู่บ้านประมาณ 3 วัน ไปแข่งทักษะวิชาการ 
 
                                        ในตัวเมือง จ.สุราษฎร์ธานี    ถ้ากลับมาจะมาอัพให้เลยนะ