กองปราบจิตป่วน [City Hunter] ตอน รับน้องสยองขวัญ

9.5

เขียนโดย ออมอนี่cake

วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.51 น.

16 ตอน

202 วิจารณ์

26.07K อ่าน

15) ตอนที่ 12

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

# เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #

ตอน รับน้องสยองขวัญ ตอนที่ 12

"ว้าย.................................."

"แก้ว ฮึ่ย!!!!"
"ยายแก้ว!!! โมะ!!! เว้ย.....ใจเย็นสิวะ"

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

"อยากได้อะไรเหรอ?.....อ๋อ อยากได้ต้นทานตะวันไปปลูกนี่เอง... เข้ามาหยิบไปสิคะ"
"เฮ้ย นังตัวแสบ ทำไมไม่มียาวะ แกเอาไปไว้ที่ไหน!! "

            สังเกตเห็นสิ่งที่อยู่ในตะกร้าน้ำผึ้งก็เข้าใจในทันที ที่มันหนักเพราะถูกเอาดินมาใส่ไว้ แล้วดินมาจากไหนล่ะ?
เมื่อคุณลุงไผ่ผู้รักธรรมชาติไม่ยอมขายที่ดิน แต่ลูกชายกลับไม่คิดแบบนั้นก็ต้องขัดใจพ่อ จึงต้องจัดการกับของฝากโดยไม่ให้ใครรู้ แม้แต่บิดาของตัวเอง......
            เหลือบไปเห็นต้นทานตะวันที่ตั้งไม่ตรงอยู่ 1 ต้นก็ฉุกคิดได้ทันที....การสับเปลี่ยนของสาร ยานรกเปลี่ยนที่อยู่กับดินของต้นไม้ เข้าใจคิดนะ
            ก่อนจะหยิบต้นไม้ต้องสงสัยลงมาเข้าห้องน้ำด้วย รอจังหวะเหมาะๆให้เจ้าตัวเป้งๆออกมาก่อนแล้วเธอค่อยออกโรง พวกรายละเอียดเล็กๆน้อยๆก็ให้พวกฝีมือไม่เอาไหนจัดการไปก็แล้วกัน อิอิ
...
.......
"ฮึบ! เห็นแบบนี้เค้าก็มือไวนะตัวเอง ของๆแกฉันเก็บไว้อย่างดีเลย ฮิฮิ"
"อ๊าก.......................เปรี้ยง!!!!"

            หลอกยื่นต้นไม้ที่ไร้ดินปลูกให้คนร้ายแล้วรอจังหวะเผลอคว้าข้อมือผู้ชายตรงหน้าเข้ามาล็อคไว้ทางด้านหลังพร้อมกับใช้สนับมือแทงเข้าไปที่ข้อมือหวังให้คนร้ายเจ็บปวดแล้วปล่อยปืนในมืออีกข้าง
            ไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจเมื่อคนร้ายแกร่งกว่าที่เธอคิด มืออีกข้างที่ถือปืนจึงลั่นไกขึ้นมาเสียงดังพร้อมกับตัวเธอที่ถูกชายร่างแข็งแรงสะบัดออกไป

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

"แก้ว แก้ว แก้ว..................................."

"ปล่อยนะเว้ย ปล่อยๆๆๆ อั๊ก....ถูกซัดเข้าที่ต้นคอแล้วก็สลบไป..."
"เจ้านายครับๆ อ้าก..... โดนกันไปคนละหมัดสองหมัดสลบคาที่"

            รีบวิ่งตามคนร้ายและคนรักเข้ามาทางด้านหลังของปั๊มที่รถของ ม.จอดไว้เมื่อครึ่ง ชม.ที่แล้ว ก่อนจะเห็นภาพบาดตาบาดใจจึงกึ่งวิ่งกึ่งลอยเข้าไปซัดคนร้ายความโมโห
            ภาพของคนรักขึ้นขี่หลังผู้ชายอื่น...มือซ้ายล็อคคอ มือขวาประกบปาก
            อ๊าก.............................ไอบ้า แกตาย!!!!!!!!!!!!!!!

...
.......
"แก้ว ๆ ครับ....อะไรหนะ? น้ำผึ้ง?"
"อือ น้ำผึ้งโปะแทนยาสลบเท่ห์ป่ะ อิอิ โมะมามัดหน่อยดิ่ แก้วเหม็นอ่ะจะอ๊วก แหว่ะ อี๋"

            ยังไม่ทันได้จัดการไอบ้าที่บังอาจมายืนให้ภรรยาสุดที่รักของเขาขี่ให้หายโมโห ก็ถูกคนรักผลักไสคนร้ายที่ไร้สติเพราะยานอนหลับจากน้ำผึ้งที่คนสวยหยิบติดมือมาด้วยตอนไหนก็ไม่รู้แล้วรีบวิ่งออกไปเพราะเกินจะทนกับกลิ่นหอมๆของน้ำหวานจากแมลงตัวน้อย
            ก็คนสวยของเขาน่ะ แพ้กลิ่นของเจ้าสิ่งมีชีวิตที่อยู่กันเป็นหมู่คณะแบบนี้น่ะสิครับ ถึงได้ไม่ค่อยอยากจะมาตั้งแต่แรก แก้วใจแพ้เกสรดอกไม้.....

            เรื่องนี้ความลับนะครับ เจ้าตัวบอกว่าถ้าให้เพื่อนๆรู้อายตายเลย มาดแมนปนเซ็กซี่ตัวแม่ขนาดนั้นจะให้มาแพ้อะไรเด็กๆแบบนี้ได้ไงอ่ะ .....เสียฟอร์มสิครับ

......
...............

"ฮัลโหลคุณตำรวจเชิญนะครับ พร้อมของกลางเราใส่ไว้ในตะกร้าหวายที่ปั๊ม XXX ..ครับ // ป่ะไอโมะ ขึ้นรถเดี๋ยวข้าขับเอง แก้วล่ะ?"
"ไปนู่นแล้ว ฮึ่ย บ้าระห่ำได้ตลอดจริงๆนะ คุณนาย!!"

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

"ถึงแล้วครับเด็กๆตื่นได้แล้ว"
"ฮ้าว....เอ๋....เหมือนไม่รู้สึกตัวอะไรเลยนะคะเนี่ย? พี่ป๊อบไปขับรถตั้งแต่เมื่อไหร่คะ? แก้วๆตื่นเหอะ"
"อือ....ฮ้าว........"
"กระเป๋าครับน้องฟาง ให้พี่ไปส่งนะ เอ่อ...พอดีพี่มีธุระไปแถวนั้นพอดี นะครับ...."
"อ่ะ อืม...ก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ป๊อบ เดี๋ยวฟางรอส่งน้องๆหมดก่อน นะคะ ^___^ "

            โทรเรียกพี่ตำรวจให้มาจัดการกับคนร้ายพร้อมของกลางที่น้องสาวคนสวยจัดเก็บไว้อย่างดี ก่อนจะจัดการขับรถแล้วพาเด็กๆกลับ ม.ด้วยความปลอดภัย
            มองหน้ากระต่ายน้อย ส่งสายตาของหมีโดนทิ้งผู้น่าสงสารปริบๆเมื่อเสนอตัวไปส่งคนสวยที่บ้าน น้องฟางจ๋าได้โปรดเถอะครับ ให้พี่หมีได้มีเวลาอยู่ด้วยแบบ1ต่อ1อีกสักชั่วโมงเถอะครับ.....พรีส(Please)
            ส่วนเอ็ง....ไอผีดิบข้าไม่ยอมเอ็งแน่ ฮ่าๆๆ


"ปี2 เรียบร้อยไหมกวิน ปี3ด้วยหวายเรียบร้อยนะ ปี1ก็เรียบร้อย โอเค ทุกคนฟางขอบใจมากนะ ถึงจะเกิดเรื่องร้ายๆแต่เราก็ผ่านมันไปได้ด้วยดี ^___^ ขอบคุณมาก เจอกันพรุ่งนี้ที่คณะนะ บาย อ่ะ อ.โทโมะคะขอบคุณมากสำหรับวัน2วันนี้ ฟางขอตัวกลับก่อนนะคะ >///<,, //...พี่ป๊อบคะขอโทษที่ให้รอค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ นานแค่ไหนพี่ก็รอได้ครับ >_<...บายนะไอผีญี่ปุ่น แบร่ :P"
.....
...........

"แก้ว อ่ะ ......จริญญา พี่..."
"ไปค่ะคนดีขึ้นรถ"
"แก้วครับ....."

            โบกมือลาหมีแล้วหันซ้ายแลขวา ส่งเด็กๆกลับบ้านไปจนเกือบหมดก็รีบปรี่เข้าไปหาคนรัก แต่ด้วยสถานที่มันไม่อำนวยจึงแสดงออกถึงความห่วงใยมากไม่ได้ ทั้งยังรู้สึกเจ็บแปลบที่แขนขวาอยู่นิดหน่อย จึงเอ่ยเรียกชื่อคนรักเบาๆแล้วมองด้วยสายตาละห้อย
            เป็นเพราะคนดีตัวโตยังโกรธที่เขาไม่ยอมปลุกทำให้เธอมาสายหรือโกรธที่เขาทำอะไรแล้วไม่ยอมบอกปล่อยให้คนสวยเป็นห่วงข้ามวันข้ามคืน

            .....โมะจูเนียร์เพลียไปอีก 3 วันแน่ๆ แม่จ๋า T^T

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

# เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #

ตอน รับน้องสยองขวัญ ตอนที่ 12

"ว้าย.................................."

"แก้ว ฮึ่ย!!!!"
"ยายแก้ว!!! โมะ!!! เว้ย.....ใจเย็นสิวะ"

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

"อยากได้อะไรเหรอ?.....อ๋อ อยากได้ต้นทานตะวันไปปลูกนี่เอง... เข้ามาหยิบไปสิคะ"
"เฮ้ย นังตัวแสบ ทำไมไม่มียาวะ แกเอาไปไว้ที่ไหน!! "

            สังเกตเห็นสิ่งที่อยู่ในตะกร้าน้ำผึ้งก็เข้าใจในทันที ที่มันหนักเพราะถูกเอาดินมาใส่ไว้ แล้วดินมาจากไหนล่ะ?
เมื่อคุณลุงไผ่ผู้รักธรรมชาติไม่ยอมขายที่ดิน แต่ลูกชายกลับไม่คิดแบบนั้นก็ต้องขัดใจพ่อ จึงต้องจัดการกับของฝากโดยไม่ให้ใครรู้ แม้แต่บิดาของตัวเอง......
            เหลือบไปเห็นต้นทานตะวันที่ตั้งไม่ตรงอยู่ 1 ต้นก็ฉุกคิดได้ทันที....การสับเปลี่ยนของสาร ยานรกเปลี่ยนที่อยู่กับดินของต้นไม้ เข้าใจคิดนะ
            ก่อนจะหยิบต้นไม้ต้องสงสัยลงมาเข้าห้องน้ำด้วย รอจังหวะเหมาะๆให้เจ้าตัวเป้งๆออกมาก่อนแล้วเธอค่อยออกโรง พวกรายละเอียดเล็กๆน้อยๆก็ให้พวกฝีมือไม่เอาไหนจัดการไปก็แล้วกัน อิอิ
...
.......
"ฮึบ! เห็นแบบนี้เค้าก็มือไวนะตัวเอง ของๆแกฉันเก็บไว้อย่างดีเลย ฮิฮิ"
"อ๊าก.......................เปรี้ยง!!!!"

            หลอกยื่นต้นไม้ที่ไร้ดินปลูกให้คนร้ายแล้วรอจังหวะเผลอคว้าข้อมือผู้ชายตรงหน้าเข้ามาล็อคไว้ทางด้านหลังพร้อมกับใช้สนับมือแทงเข้าไปที่ข้อมือหวังให้คนร้ายเจ็บปวดแล้วปล่อยปืนในมืออีกข้าง
            ไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจเมื่อคนร้ายแกร่งกว่าที่เธอคิด มืออีกข้างที่ถือปืนจึงลั่นไกขึ้นมาเสียงดังพร้อมกับตัวเธอที่ถูกชายร่างแข็งแรงสะบัดออกไป

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

"แก้ว แก้ว แก้ว..................................."

"ปล่อยนะเว้ย ปล่อยๆๆๆ อั๊ก....ถูกซัดเข้าที่ต้นคอแล้วก็สลบไป..."
"เจ้านายครับๆ อ้าก..... โดนกันไปคนละหมัดสองหมัดสลบคาที่"

            รีบวิ่งตามคนร้ายและคนรักเข้ามาทางด้านหลังของปั๊มที่รถของ ม.จอดไว้เมื่อครึ่ง ชม.ที่แล้ว ก่อนจะเห็นภาพบาดตาบาดใจจึงกึ่งวิ่งกึ่งลอยเข้าไปซัดคนร้ายความโมโห
            ภาพของคนรักขึ้นขี่หลังผู้ชายอื่น...มือซ้ายล็อคคอ มือขวาประกบปาก
            อ๊าก.............................ไอบ้า แกตาย!!!!!!!!!!!!!!!

...
.......
"แก้ว ๆ ครับ....อะไรหนะ? น้ำผึ้ง?"
"อือ น้ำผึ้งโปะแทนยาสลบเท่ห์ป่ะ อิอิ โมะมามัดหน่อยดิ่ แก้วเหม็นอ่ะจะอ๊วก แหว่ะ อี๋"

            ยังไม่ทันได้จัดการไอบ้าที่บังอาจมายืนให้ภรรยาสุดที่รักของเขาขี่ให้หายโมโห ก็ถูกคนรักผลักไสคนร้ายที่ไร้สติเพราะยานอนหลับจากน้ำผึ้งที่คนสวยหยิบติดมือมาด้วยตอนไหนก็ไม่รู้แล้วรีบวิ่งออกไปเพราะเกินจะทนกับกลิ่นหอมๆของน้ำหวานจากแมลงตัวน้อย
            ก็คนสวยของเขาน่ะ แพ้กลิ่นของเจ้าสิ่งมีชีวิตที่อยู่กันเป็นหมู่คณะแบบนี้น่ะสิครับ ถึงได้ไม่ค่อยอยากจะมาตั้งแต่แรก แก้วใจแพ้เกสรดอกไม้.....

            เรื่องนี้ความลับนะครับ เจ้าตัวบอกว่าถ้าให้เพื่อนๆรู้อายตายเลย มาดแมนปนเซ็กซี่ตัวแม่ขนาดนั้นจะให้มาแพ้อะไรเด็กๆแบบนี้ได้ไงอ่ะ .....เสียฟอร์มสิครับ

......
...............

"ฮัลโหลคุณตำรวจเชิญนะครับ พร้อมของกลางเราใส่ไว้ในตะกร้าหวายที่ปั๊ม XXX ..ครับ // ป่ะไอโมะ ขึ้นรถเดี๋ยวข้าขับเอง แก้วล่ะ?"
"ไปนู่นแล้ว ฮึ่ย บ้าระห่ำได้ตลอดจริงๆนะ คุณนาย!!"

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

"ถึงแล้วครับเด็กๆตื่นได้แล้ว"
"ฮ้าว....เอ๋....เหมือนไม่รู้สึกตัวอะไรเลยนะคะเนี่ย? พี่ป๊อบไปขับรถตั้งแต่เมื่อไหร่คะ? แก้วๆตื่นเหอะ"
"อือ....ฮ้าว........"
"กระเป๋าครับน้องฟาง ให้พี่ไปส่งนะ เอ่อ...พอดีพี่มีธุระไปแถวนั้นพอดี นะครับ...."
"อ่ะ อืม...ก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ป๊อบ เดี๋ยวฟางรอส่งน้องๆหมดก่อน นะคะ ^___^ "

            โทรเรียกพี่ตำรวจให้มาจัดการกับคนร้ายพร้อมของกลางที่น้องสาวคนสวยจัดเก็บไว้อย่างดี ก่อนจะจัดการขับรถแล้วพาเด็กๆกลับ ม.ด้วยความปลอดภัย
            มองหน้ากระต่ายน้อย ส่งสายตาของหมีโดนทิ้งผู้น่าสงสารปริบๆเมื่อเสนอตัวไปส่งคนสวยที่บ้าน น้องฟางจ๋าได้โปรดเถอะครับ ให้พี่หมีได้มีเวลาอยู่ด้วยแบบ1ต่อ1อีกสักชั่วโมงเถอะครับ.....พรีส(Please)
            ส่วนเอ็ง....ไอผีดิบข้าไม่ยอมเอ็งแน่ ฮ่าๆๆ


"ปี2 เรียบร้อยไหมกวิน ปี3ด้วยหวายเรียบร้อยนะ ปี1ก็เรียบร้อย โอเค ทุกคนฟางขอบใจมากนะ ถึงจะเกิดเรื่องร้ายๆแต่เราก็ผ่านมันไปได้ด้วยดี ^___^ ขอบคุณมาก เจอกันพรุ่งนี้ที่คณะนะ บาย อ่ะ อ.โทโมะคะขอบคุณมากสำหรับวัน2วันนี้ ฟางขอตัวกลับก่อนนะคะ >///<,, //...พี่ป๊อบคะขอโทษที่ให้รอค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ นานแค่ไหนพี่ก็รอได้ครับ >_<...บายนะไอผีญี่ปุ่น แบร่ :P"
.....
...........

"แก้ว อ่ะ ......จริญญา พี่..."
"ไปค่ะคนดีขึ้นรถ"
"แก้วครับ....."

            โบกมือลาหมีแล้วหันซ้ายแลขวา ส่งเด็กๆกลับบ้านไปจนเกือบหมดก็รีบปรี่เข้าไปหาคนรัก แต่ด้วยสถานที่มันไม่อำนวยจึงแสดงออกถึงความห่วงใยมากไม่ได้ ทั้งยังรู้สึกเจ็บแปลบที่แขนขวาอยู่นิดหน่อย จึงเอ่ยเรียกชื่อคนรักเบาๆแล้วมองด้วยสายตาละห้อย
            เป็นเพราะคนดีตัวโตยังโกรธที่เขาไม่ยอมปลุกทำให้เธอมาสายหรือโกรธที่เขาทำอะไรแล้วไม่ยอมบอกปล่อยให้คนสวยเป็นห่วงข้ามวันข้ามคืน

            .....โมะจูเนียร์เพลียไปอีก 3 วันแน่ๆ แม่จ๋า T^T

ตอน 14

สารบัญ

ตอน 16